Ornitosofen

AntroVista maakte het al op de dag zelf bekend. Intussen is het bericht ook op zijn eigen website Manisola verschenen:

‘18 april om 5.15 uur is Roland van Vliet (1960) door de poort van de dood gegaan. Hij was sinds eind vorig jaar ziek.

Roland van Vliet gaf cursussen en lezingen over Persoonlijk Meesterschap en Sociale Kunst, over het Manicheïsme en het oer-christendom. Ook schreef hij vele boeken over deze thema’s en begeleidde hij studiereizen.

Woensdag t/m vrijdag is er gelegenheid afscheid van Roland te nemen bij een gesloten kist in Crematorium “Walpot”, Pisartlaan 8 in Eijsden. De tijden zijn van 17.30 tot 19.30 uur.

De crematie vindt plaats in besloten kring, met uitsluitend familie en zijn meest intieme vrienden. Een herdenkingsbijeenkomst is in voorbereiding, waarover hier later bericht zal worden gegeven.’

Meteen eronder staat dit:

‘FILOSOFIE VAN HET IK, nu verkrijgbaar!
Het vierde boek van Dr. Roland van Vliet: “De filosofie van het Ik” is in december 2015 uitgekomen bij Academic and Scientific Publishers, Brussel (Zie samenvatting in artikel: Filosofie van het Ik).
Het is verkrijgbaar via de boekhandel of rechtstreeks via Manisola te bestellen.’

Ik schreef hierover al op zaterdag 2 april 2011 in ‘Trilogie’. De achterkant van dit boek vermeldt:

‘FILOSOFIE VAN HET IK
Het drievoudige Ik als filosofie van de vrijheid
Roland van Vliet

Preliminaire beschouwingen voor een filosofie van de liefde

In onze tijd worden de menselijke geest, het bewustzijn en het Ik geïdentificeerd met het brein. De filosoof Roland van Vliet beschrijft in een cultuurkritische analyse de drievoudige reductie van de mens in de geschiedenis van het menselijke denken; hoe de intuïtieve geest, de ziel en zelfs in het digitale tijdperk het lichaam (dat is zerotomie) door de “moniterisering van het bewustzijn” uit het mensbeeld geschrapt zijn of dreigen te worden.

Daarom beschrijft Roland van Vliet de noodzaak om de mens terug te winnen en komt hij in een bewustzijns-fenomenologisch onderzoek tot drie brandpunten van identiteitsbepaling of tot het geheel nieuwe concept van drie Ikken die de menselijke vrijheid kunnen constitueren. In het middelpunt staat het Filosofische Ik, verbonden met de zelfreflectie om onvrije motieven van het handelen te onderkennen en vrije motieven te ontwerpen. In deze activiteit kan het Filosofische Ik geïnspireerd worden door het Pneumatische Ik, dat zowel een Dieper Zelf als een Hoger Zelf omvat. Dat vrije ontwerp van motieven, waarden en idealen kan verwerkelijkt worden in het Empirische Ik of de persoonlijkheid. Het laatste is veel meer dan het ego; het is het domein van zelfontplooiing of van de schepping van zichzelf. In het werken met leiders noemt Roland van Vliet het Filosofische Ik de levenskunstenaar; het Pneumatische Ik de inspiratie en het Empirische Ik het kunstwerk.

De tragiek van onze tijd is dat de vrijheid van het Filosofische Ik door twee krachten wordt aangevallen. In de eerste kracht wordt het Pneumatische Ik geloochend en het Filosofische Ik geassimileerd door het Empirische Ik (het Ik is het product van het verleden en de genen); dit is materialistisch determinisme. De tweede kracht is een geestelijk dualisme, waarbij het Empirische Ik teruggebracht is tot louter het ego. Het Filosofische Ik identificeert zich met het Pneumatische Ik (dat kan ook de Godheid zijn) en wordt zonder enige kritische reflectie onwerkzaam. Dit is het spiritualistisch determinisme. Alleen door het idee van het drievoudige Ik, waarbij het Filosofische Ik zijn waarden stelt; deze contemplatief verdiepen kan in relatie tot het Pneumatische Ik en deze tot handeling voeren kan in het Empirische Ik, heeft de filosoof Roland van Vliet de menselijke vrijheid willen redden.

In zijn uitvoerige en ook praktische beschrijving van de ongedeelde aandacht is het mogelijk dat het Filosofische Ik in vrijheid de eenheid van het Pneumatische Ik kan beleven en door de ongedeelde wil in het Empirische Ik tot de handeling van de levenskunst of de liefde kan brengen.

Roland van Vliet (1960) heeft filosofie gestudeerd van de Vrije Universiteit in Amsterdam en is gepromoveerd op het Manicheïsme, tweede hoofdstroom van het oerchristendom. Hij is oprichter van de Academie voor Persoonlijk Meesterschap en Sociale Kunst (www.manisola.nl). Hij ontwikkelde filosofie voor leiders en leraren, houdt internationaal voordrachten en organiseert filosofische reizen. Ook staat hij op de bühne als stand-upfilosoof.’

Onder de datum van 18 april lezen we op motief.online een ander overlijdensbericht:

‘Overlijden van sectiecoördinator Koop Daniëls

Volkomen onverwacht is Koop Daniëls op 10 april op 67-jarige leeftijd overleden. Drie dagen ervoor werd hij thuis in Brummen door een zware hersenbloeding getroffen, waarvan hij niet meer herstelde.

Koop Daniëls was sinds 2009 sectiecoördinator van de Medische Sectie binnen de Vrije Hogeschool voor Geesteswetenschap van de Antroposofische Vereniging, nadat hij al jaren deel uitmaakte van de Medische Sectie Raad. Van het begin in 1994 tot 2008 was hij directeur geweest van OlmenEs, een gemeenschap voor volwassenen met een verstandelijke beperking in Appelscha, Friesland. Hij was als initiatiefnemer ook betrokken bij de voorafgaande, voorbereidende fase van drie jaar.

Daarvóór werkte hij jarenlang als opleidingscoördinator op de Zonnehuizen Veldheim en Stenia in Zeist. Het was na een studie economie en wiskunde dat hij het roer had omgegooid en in 1977 was begonnen als groepsleider op de Michaelshoeve in Brummen. Daar werd hij al gauw teamleider, van het nieuwe huis Blancefloer, dat in 1978 werd opgeleverd. De Michaelshoeve bestaat intussen niet meer, opgeheven drie jaar na het faillissement van de Zonnehuizen in 2011, waar het kort tevoren deel van was gaan uitmaken.

Vele bekenden uit deze tijd waren aanwezig op de begrafenis van Koop Daniëls die op zaterdag 16 april 2016 plaatsvond op OlmenEs. In de grote zaal van deze instelling was amper plaats genoeg voor de ruim driehonderd belangstellenden. Na de herdenkingsplechtigheid werd Koop begraven op de natuurbegraafplaats van OlmenEs.

Op de pagina van de Medische Sectie heeft Koop Daniëls beschreven hoe hij zelf bij deze sectie kwam:

“Al jaren werkte ik in de heilpedagogie en sociaaltherapie en nam deel aan conferenties die in Nederland georganiseerd werden door het Heilpedagogisch Verbond, en in Zwitserland door de Medizinische Sektion am Goetheanum. Het was me bekend dat de heilpedagogie deel uitmaakte van de sectie gezondheidszorg, maar hoewel ik al jarenlang lid van de Antroposofische Vereniging was, was het niet tot me doorgedrongen dat we als Antroposofische Vereniging in Nederland een vergelijkbare sectie hebben. Tijdens een boswandeling in de buurt van het Goetheanum, vroeg Truida de Raaf mij of ik lid wilde worden van de medische sectieraad. Toen pas kwam ik erachter hoe de sectie gezondheidszorg in Nederland werkt en hoe groot het werkveld is dat ze bestrijkt.”

“Wat de sectie gezondheidszorg van de Hogeschool voor Geesteswetenschap beoogt is de individuele scholingsweg van de betrokkenen te ondersteunen, zodat zij hun beroep vanuit een diepere laag kunnen uitoefenen. Niet alleen het inzicht dat er meer is in de geneeskunde dan alleen kennis van het antroposofisch mens- en wereldbeeld is belangrijk, het gaat er juist ook om dat de therapeut zichzelf zo schoolt hij of zij zichzelf als instrument tot genezing kan inzetten.”

De foto toont de zomermarkt op OlmenEs.’

Op dezelfde datum van 18 april werd op motief.online dit bericht geplaatst:

‘Peter Blom, bankdirecteur met vrije wil

Eind maart verscheen in Vrij Nederland een interview met Peter Blom, “de anarchist die bankdirecteur werd”, zoals de titel van het artikel van zes pagina’s luidde. Peter Blom is vanaf het begin in 1980 betrokken bij Triodos Bank en nu al vele jaren de internationale directeur ervan. De bank staat voor volledige duurzaamheid en transparantie, maar dat is in de huidige situatie best lastig. “We worden steeds meer in een systeem geduwd.”

In het begin dachten ze bij de andere banken dat Triodos het niet langer dan vijf jaar zou volhouden. “Maatschappelijk verantwoorde kredieten verstrekken, daar geloofden ze absoluut niet in.” Dat is tegenwoordig wel anders. De bank brak onlangs zijn eigen record met een winststijging van vijfendertig procent tot meer dan veertig miljoen euro. Het aantal rekeninghouders is in vier jaar tijd bijna verdubbeld tot zeshonderdduizend.

In het interview komen ook de wortels van de Triodos Bank ter sprake, die bij de antroposofische beweging liggen. “De oprichters lieten zich inspireren door de grondlegger en filosoof Rudolf Steiner. Nog steeds mag de alternatieve geneeskunde bij de bank aankloppen voor kredieten.”

Peter Blom zegt hierover: “We komen nou eenmaal voort uit die beweging en daar schaam ik me ook helemaal niet voor. Vooral in het begin financierden we veel antroposofische projecten, tegenwoordig is dat minder dan 1 procent van ons kapitaal.”

Zelf voelde hij zich al vroeg aangetrokken tot de antroposofie. Zijn moeder hielp mee aan de opbouw van de vrijeschool, waar hij ook terechtkwam. “Ik las er veel over en sprak met allerlei mensen.” Hem sprak vooral het idee aan dat mensen een vrije wil hebben. Uiteindelijk leerde hij het anarchisme kennen en kwam door een boek van provo-oprichter Roel van Duijn op Peter Kropotkin, de Russische anarchist uit de negentiende eeuw. Die werd Bloms inspirator. Want volgens hem dragen niet strijd, maar wederzijdse hulp en solidariteit bij aan een succesvolle evolutie.

Foto van Peter Blom uit het artikel door Adrie Mouthaan.’

Antroposofie Magazine heeft trouwens op 18 april het artikel ‘Vaccineren, ja of nee?’, afkomstig uit het eerste nummer, online gezet.

‘Antroposofisch arts Loes Klinge: “Angst is geen goede raadgever”

Een groeiend aantal ouders is kritisch op het vaccinatieprogramma van het RIVM. Is het wel nodig allemaal? Tegelijk ligt de mazelenepidemie van 2013-2014 nog vers in het geheugen. Waar doe je als ouder nu goed aan wat vaccineren betreft? Antroposofisch jeugdarts Loes Klinge vertelt hoe zij hier in haar praktijk mee omgaat.’

Wat ik nog niet gemeld had, is dit artikel uit het Warnsveld Contact op 10 maart, door Meike Wesselink, ‘Karel Post Uiterweer is zijn pioniersgeest nog steeds niet kwijt’:

‘Hopeloos ouderwets vindt Karel Post Uiterweer de nieuwe naam van Vrije School De IJssel en De Zwaan. “De Zonnewende. Ik houd van oude taal, maar ik ben er geen voorstander van om die aan te wenden voor een nieuwe school.” De moeder van Karel stond in de jaren vijftig aan de basis van de vrije school in Zutphen. Zelf richtte de oud-docent de bovenbouw van de Vrije School in Groningen op. En nam daar weer afstand van. Bijna twintig jaar wonen Karel en zijn vrouw José in Warnsveld, waar Karel een groot deel van zijn jeugd opgroeide. Aan veel aspecten ziet hij dat de stad doorspekt is van de antroposofie. Dat is te lezen in het boekje dat hij onlangs uitgaf: Zutphen, Bolwerk van de antroposofie.’

Het artikel vermeldt meer bijzonderheden, maar daarvoor zult u moeten doorklikken. Op 13 april publiceerde website Themen der Zeit het verslag ‘Rudolf Steiner. Einmal anders’ van Fred Stepputat:

‘Lesung aus “Der andere Rudolf Steiner” und “Sie Mensch von einem Menschen!” Ein kurzweiliger Abend im Hamborner Schloss.

Der Kulturkreis Schloss Hamborn hatte zu einer Lesung der besonderen Art in den Hamborner Schloss-Saal eingeladen. Aus Lörrach war der Autor und Journalist Wolfgang G. Vögele angereist, der einige Jahre im Archiv der Rudolf Steiner Nachlassverwaltung mitgearbeitet hatte. Er ist einer der deutschen Korrespondenten der anthroposophischen Nachrichtenagentur NNA. Gemeinsam mit Michael Mentzel (dem Sprecher der Rudolf Steiner Hörbuch-Edition) las er aus seinen beiden Büchern “Der andere Rudolf Steiner” und dem Anekdotenbüchlein “Sie Mensch von einem Menschen”. Etwa 60 Zuhörer erlebten im Saal des Schlosses zwei gut aufgelegte ältere Herren, deren Vortrag so frisch und locker herüberkam, dass es eine Freude war. Das Publikum hatte sichtlich Spass an dieser Veranstaltung. Es waren aber beileibe nicht nur die lustigen oder “steinerfreundlichen” Geschichten oder Anekdoten, die an diesem Abend zu Gehör kamen. Karl Kraus, der scharfzüngige Satiriker aus dem Wien der 20er Jahre eröffnete den Reigen - mit einer Szene aus dem Drama “Wolkenkuckucksheim”, in der er sich über die Dreigliederung, die Eurythmie und natürlich auch die “Ornitosophen”, gemeint sind die Anthroposophen, lustig machte.

“Der andere Rudolf Steiner” beinhaltet eine Sammlung von Stimmen damaliger Zeitgenossen von Rudolf Steiner, die sich je nach Couleur des jeweiligen Autoren kritisch-satirisch oder wohlwollend mit Rudolf Steiner beschäftigt haben. Da gab es zum Beispiel auch den Bericht eines Journalisten, der schilderte, wie ein Vortragsabend mit Rudolf Steiner in Hannover abgelaufen war. Er monierte nicht nur, dass Steiner viel zu spät erschienen war, er hätte er auch keinerlei Anstalten gemacht, zu beginnen und sich stattdessen mit Briefelesen und anderen Dingen beschäftigt. Am Ende war dem Rezensenten dann der Kragen geplatzt und so schrieb er: “Da ich das Benehmen dieses Herrn Dr. Steiner - aus Berlin - als eine im höchsten Maße provokatorische Rücksichtslosigkeit empfand, verließ ich unter Protest den Saal.” Ob der Vortrag dann überhaupt stattgefunden hatte, war dem Zeitungsbericht nicht zu entnehmen. Dieses sei leider auch nicht überliefert, erklärte Vögele auf Nachfrage aus dem Publikum.

Es waren dann aber doch die kleinen Geschichten aus dem Anekdotenbüchlein von und über Steiner, die das Publikum zum Schmunzeln brachten. So berichtete Steiner einmal von einem fünfjährigen Jungen, der so eine Kraft gehabt hätte, dass er “gar nicht wusste wohin damit, so dass er immer schimpfte” und der zu ihm gesagt hätte: “Du bist so dumm wie drei Esel!”. Das spielte sich in der Wiener Kaufmannsfamilie Specht ab, in der sich Steiner einige Jahre als Hauslehrer betätigte. Der Charme der österreichischen Mundart kam auch bei anderen Episoden reichlich zur Geltung. Auch für Steiners Umgang mit etwas skurrilen “Anthropotanten” und für seine legendäre Schlagfertigkeit wurden köstliche Beispiele vorgetragen. So wurde auch von einer Begebenheit anlässlich einer Zugfahrt berichtet, dass einem Kind, welches Hunger bekommen hatte und ein paar Würstel wollte, dieses von der Mutter verweigert wurde, vermutlich, weil es ihr in Gegenwart des großen Rudolf Steiner unschicklich erschien. Steiner allerdings sei plötzlich verschwunden und nach einer Weile mit einem Paar Würstel zurückgekehrt, das er dem Kind dann geschenkt habe.

Rund 90 Minuten vermochten es Voegele und Mentzel im stimmungsvollen Ambiente des Saales, die Zuhörer mit ihrer Lesung zu erfreuen, wobei deutlich wurde, dass Steiners Zeitgenossen, die auf je andere Weise mit ihm zu tun hatten, stets auf eine besondere Weise beeindruckt waren. Ob es nun Ablehnung, Zustimmung oder gar Verehrung war, immer brachten die kleinen Anekdoten und Geschichten den Menschen Rudolf Steiner mit seinen Eigenarten, aber auch seiner Liebenswürdigkeit, seinem Humor und stets respektvollen Umgang mit anderen Menschen zum Vorschein. Rudolf Steiner einmal von einer anderen Seite zu betrachten, anstatt ihn nur auf ein Podest zu heben, ist ein löbliches Unterfangen. Den beiden Herren sei an dieser Stelle gedankt und es ist zu wünschen, dass weitere Vortragsabende folgen mögen.’

Gisteren was er weer eens een lovend artikel over biologisch-dynamische wijn, dit keer op de website van het vermaarde wijntijdschrift Sommelier India.

‘The exclusive publication for Indians around the world who enjoy wine and the wine lifestyle.’

‘It is India’s first and premier magazine dedicated to wine and wine lovers.’

Het artikel begint als volgt, maar is vele malen langer:

‘Biodynamics in winemaking, A Global Trend

Stephen Quinn spoke to winemakers in France, Chile, Italy, Australia and New Zealand to find out why they believe that biodynamics makes for better wine – and happier workers.

Monty Waldin, a world authority on biodynamic winemaking, believes it is possible to make a good business case for this process. He maintains that the ability to grow quality fruit to make quality wine is the main reason for choosing this approach, and further maintains that it does not need to be expensive.

Some of the world’s most famous wine estates such as Domaine de la Romanée-Conti in Burgundy and Château Pétrus in Bordeaux are biodynamic. Why would they risk their reputations by embracing biodynamics? Because it improves the quality of the wine, Waldin said. “They have better acidity, [are] more digestible and easier to drink because of lower alcohol, more refreshing. Ultimately people feel enlivened by it and continue to pay their high prices.”’