Leesvoornemens

Deed ik op de laatste dag van het afgelopen jaar nog een ‘Inhaalactie’, nu wil ik na anderhalve week nieuw jaar een goed voornemen meteen in praktijk brengen: regelmatiger bericht doen van ontwikkelingen. Liefst een- of tweewekelijks… eens kijken of dat wil lukken en zich ook werkelijk laat realiseren. Motief had twee nieuwe berichten op 5 januari.

Terugtreden van bestuurslid Seija Zimmermann

Op de jaarvergadering 2018 zal Seija Zimmermann terugtreden als bestuurslid van de Algemene Antroposofische Vereniging in Dornach, Zwitserland. Begin december 2016 heeft zij haar collega’s in het bestuur en in de Goetheanumleiding haar beslissing kenbaar gemaakt. De reden is de ontwikkeling van de antroposofische geneeskunde in Finland, het land waar zij vandaan komt. Zimmermann is van huis uit antroposofisch arts. De politieke en juridische status van complementaire en integratieve geneeskunde in Finland, en in het bijzonder de antroposofische geneeskunde, staat momenteel zwaar onder druk, zodat zij zich niet langer afzijdig kan houden en zij al haar krachten wil kunnen inzetten om deze ongunstige ontwikkeling te keren.

In een persoonlijke boodschap laat zij weten dat een conferentie voor integratieve geneeskunde in de herfst van 2014 voor haar beslissend is geweest om deze keuze te maken. Meer dan vierhonderd deelnemers bogen zich destijds voor het eerst in de geschiedenis aan een Finse universiteit over onderzoeksvragen van de integratieve geneeskunde. Dit heeft een beweging in gang gezet waarbij de aanwezigheid van Zimmermann onontbeerlijk is. Bovendien bereikt zij eind dit jaar de pensioengerechtigde leeftijd. Zij hoopt dat zij haar krachten nog kan inzetten voor deze nieuwe ontwikkeling in Finland.


Goetheanum in Dornach gerenoveerd

De afgelopen vier jaar werd het Goetheanum in Dornach (Zwitserland) stapsgewijs gerenoveerd. In aansluiting daarop werd ook het entreegebied op de begane grond nieuw ingedeeld en vormgegeven. Doel van deze verbouwing was om het gebouw toegankelijker te maken voor bezoekers en het een meer eigentijdse uitstraling te geven. Voor de vormgeving van de ruimten en het interieur tekende Yaike Dunselman van het Nederlands-Duitse architectenbureau ‘negen graden architectuur’.

Hoogleraar organische architectuur Pieter van der Ree beschrijft de opdracht die Dunselman meekreeg: “Na de dood van Rudolf Steiner in 1925 werd het interieur van het Goetheanum in fasen voltooid naar ontwerp van verschillende architecten. Hierdoor ontstond een grote diversiteit in vormgeving maar geen helder en samenhangend concept. Met name voor de vele duizenden, veelal buitenlandse gasten die het gebouw jaarlijks bezoeken, was dit soms lastig. Bij binnenkomst was onduidelijk waar men moest zijn of toegangskaarten kon verkrijgen. Een herindeling van de begane grond moest daarin verandering brengen, het interieur een heldere structuur geven en het geheel een uitnodigend en eigentijds karakter verlenen. Met name dat laatste vormde een bijzondere uitdaging: hoe kon een vormgeving ontwikkeld worden die recht deed aan de eigenheid van dit bijzondere gebouw en die tegelijkertijd een open en eigentijds karakter had?”

Van der Ree noemt de verschillende ingrepen die de architect pleegde en het effect daarvan op het geheel.

“Een eerste belangrijke ingreep was om de hoofdentree, die zich tot dan toe aan de zuidzijde bevonden had, te verplaatsen naar de westzijde waar hij oorspronkelijk bedoeld was. (…) Een volgende stap was om de, voor de bezoekers belangrijke ruimten, direct aan deze nieuwe hoofdentree aan te sluiten. (…) Vanuit de boekwinkel is een nieuwe verbinding gemaakt met een daarnaast gelegen expositieruimte zodat aan beide zijden van de middenas een ‘stromende’ opeenvolging van ruimten is ontstaan.

Aan dit gevoel van een ‘stromende ruimte’ dragen ook de twee doorbraken bij die gemaakt zijn tussen de receptie, de garderobe en het centrale trappenhuis. Hierdoor kan men nu, na het afhalen van de toegangskaarten, direct omhoog naar de grote zaal en na afloop van een voorstelling direct naar de garderobe.”

Zijn conclusie: “Toch werken al deze ingrepen niet als een aantasting van de ruimtelijke structuur van het Goetheanum, maar maken ze eerder de oorspronkelijke, veel opener opzet ervan beleefbaar. Tevens ontstaat er daardoor een interessante ruimtelijke polariteit tussen het open en stromende karakter van de ruimten in het entreegebied en het besloten, geconcentreerde karakter van de grote zaal op de tweede verdieping.”

Bij Antroposofie Magazine waren sinds de vorige keer nog verschillende berichten overgebleven die ook hier best een plaatsje mogen krijgen. In omgekeerd chronologische volgorde, te beginnen met twee berichten op 5 januari.

App spoort verborgen e-nummers op

Hoewel fabrikanten verplicht zijn om op hun producten te zetten wat erin zit, zijn etiketten in de supermarkt voor veel consumenten een ondoorzichtige jungle. Sommige etiketten bevatten zelfs misleidende informatie.

Om het maken van bewuste en gezonde keuzes tijdens het boodschappen doen eenvoudiger te maken, lanceert Ekoplaza een handige app. Hiermee kun je uiteraard boodschappen bestellen, maar het grote nieuws is dat de app de unieke mogelijkheid biedt om producten te scannen op verborgen E-nummers, plastics en chemicaliën. Met deze app kun je de ingrediënten van levensmiddelen en cosmetica in alle supermarkten scannen op verborgen E-nummers, plastics en chemicaliën. Via stoplichtkleuren kun je in een oogopslag zien of het door jou gescande product inderdaad wel zo verantwoord is als je denkt. Zo wordt het een stuk eenvoudiger om producten van verschillende merken te beoordelen en een weloverwogen, bewuste keuze te maken. De gratis app is momenteel alleen beschikbaar voor iOS.


Jongerenconferentie digitale media

Digitale media zijn niet meer weg te denken uit ons dagelijks leven. Veel mensen vinden het belangrijk om hier bewust mee om te gaan en kritisch te reflecteren op de invloed en gevolgen hiervan voor ons dagelijks leven. Jongeren vormen daarop geen uitzondering. Tijdens de February Days in Dornach (Zwitserland) ontmoeten jongeren uit de hele wereld elkaar om hiermee aan de slag te gaan. Hoe kun je meester worden over de technologie? Welke uitdagingen en mogelijkheden biedt deze ontwikkeling ons? Tijdens voordrachten, werkgroepen, artistieke activiteiten, vrije ruimte voor eigen initiatieven en gezellige gesprekken met leeftijdsgenoten uit alle windstreken proberen ze hier achter te komen. Deze jongerenconferentie vindt plaats van 16 t/m 19 februari en wordt georganiseerd door de Jeugdsectie van de Antroposofische Vereniging in Dornach.

Wil jij er ook bij zijn? Meld je dan snel aan via de jongerenafdeling van de Antroposofische Vereniging in Nederland. Nederlandse jongeren van 18 t/m 35 jaar kunnen gebruikmaken van een geweldige aanbieding: voor €95,- kun je deelnemen aan deze bijzondere vierdaagse ontmoeting. Dat is inclusief de reis, overnachting, maaltijden en deelname aan het programma. Er zijn in totaal 50 plekken beschikbaar, dus meld je snel aan als je meewilt! Dit kan tot uiterlijk 16 januari.

Om je aan te melden kun je een e-mail sturen met daarin de volgende informatie: naam, leeftijd, e-mailadres, telefoonnummer, dieetwensen en eventueel overige opmerkingen. Let op: het gezelschap vanuit Nederland vertrekt waarschijnlijk op woensdag 15 februari al naar Zwitserland. De voertaal tijdens de conferentie is Duits, Engels en Frans.

Kun je geen gebruik meer maken van de aanbieding en wil je toch nog deelnemen aan de conferentie? Kijk dan op de site van de jeugdsectie voor de mogelijkheden om je individueel aan te melden.


Hulp bij goede leesvoornemens

4 januari 2017

Heb je al goede voornemens gemaakt voor 2017? Misschien heb je besloten om nu een écht te beginnen aan de werken en voordrachten van Rudolf Steiner. Leg je de lat minder hoog en wil je eens wat meer inspirerende films op dvd bekijken in het nieuwe jaar? Of dat leuke boek lezen waarover je in AM een recensie las?

Voor dit alles kun je terecht in de bibliotheek van de Antroposofische Vereniging in Nederland. Deze is gevestigd aan de Riouwstaat 1 in Den Haag. Je hoeft geen lid van de AViN te zijn om er boeken, dvd’s e.d. te kunnen lenen. Iedereen die dat wil, kan lid worden voor € 16,- per jaar. Zelfs als je geen lid bent, kun je boeken lenen voor €1,50 per boek.

Tijdens de openingstijden kun je ook gewoon even binnenlopen om ter plekke tijdschriften en boeken te raadplegen aan de leestafel in de publieksruimte. Daaraan zijn geen kosten verbonden. Behalve de publieksruimte is er een magazijn waar de rest van de collectie is ondergebracht. Deze boeken vind je via de catalogus en zijn op aanvraag in te zien en te lenen. In het magazijn zijn ook enkele studieplaatsen waar je ongestoord kunt studeren.

De collectie van de bibliotheek omvat momenteel ruim 17.000 boeken, 240 tijdschriften (waarvan 50 in lopend abonnement) en 100 dvd’s. Meer info over de openingstijden, het lenen van boeken en de bereikbaarheid van de bibliotheek vind je hier.


Bordspel legt geldsysteem uit

19 december 2016

Weet jij hoe banken geld creëren voor nieuwe investeringen? Voor de meeste mensen is de financiële wereld een ondoorzichtige jungle. Terwijl geldschepping zo’n essentieel onderdeel van onze samenleving is! Stichting Ons Geld wil jong en oud graag op een speelse manier duidelijk maken hoe dit proces in elkaar zit. Daarom ontwierp de stichting in samenwerking met spellenmaker Firebrush Studios een educatief bordspel over de werking van het geldsysteem.

Het spel is geschikt voor kinderen vanaf ongeveer 11 jaar. Het speelt zich af in de Gouden Eeuw, de tijd van financieringsuitvindingen. Als speler ben je een bankier en zie je hoe krediet gemaakt wordt, waar inflatie vandaan komt en hoe economieën werken. Je ervaart economische bubbels en de invloed van het geldsysteem op de economie en de maatschappij. “Als je mensen wilt uitleggen hoe geldschepping werkt, merk je al snel dat ze veel begrippen niet kennen,” legt Ferdinand Zanda van Stichting Ons Geld uit. “Daardoor kun je ook niet uitleggen hoe die begrippen samenhangen. Met dit spel laten we spelers zelf ervaren hoe het systeem in elkaar zit. Zo is het niet langer een abstract verhaal, maar gaan de begrippen echt voor je leven.”

Stichting Ons Geld maakt zich sterk voor monetaire hervorming. Dat houdt in dat ze probeert om meer democratie in het financiële systeem te brengen. “Banken zijn private ondernemingen die het recht hebben om geld te scheppen,” legt Ferdinand uit. “Daar is geen democratische controle op. Ons voorstel is om die controle wél te krijgen. Daarmee willen we niet dat het monetaire systeem een speelbal wordt van de politiek, maar wel dat er een soort ‘vierde macht’ ontstaat, een autonoom instituut waardoor bijsturing op lange termijn mogelijk is. Het feit dat een bank een publiek dienend systeem is, blijft ondanks de bankencrisis nog altijd onderbelicht.” Vijftig procent van de opbrengst van het spel gaat naar deze stichting, voor bijvoorbeeld het doen van onderzoek en het organiseren van evenementen.

Kennis van het geldsysteem is voor iedereen belangrijk, maar zeker ook voor kinderen. Daarom heeft Money Maker momenteel een 1-+-1-actie, waarbij de koper zelf een spel krijgt en tevens een exemplaar doneert aan een school naar keuze. Meer informatie over deze actie en het bestellen van spellen vind je hier. En zoek je nog een origineel cadeau voor onder de kerstboom? Wie voor 21 december bestelt, heeft Money Maker voor de kerst in huis.


Je binnenste stralend houden

19 december 2016

Met de lengende donkere avonden lijken slechte nieuwsberichten over oorlogen en vluchtelingen steeds grotesker te worden. Somber sijpelen ze onze huiskamers in. Op straat branden de kerstlichtjes uitbundig, maar hoe houd je ook je binnenste stralend, ondanks het opdringende duister?

Tekst: Hester Anschütz
Illustratie: Kit Le Large

“Als je hoort hoe mooi hun stem kan klinken, als kinderen een spreuk spreken, als je hun ogen ziet stralen, dan kun je als ouders via je kind vaak het innerlijke licht voelen branden,” zegt Karel Jan Tolsma, priester in de Christengemeenschap in Alkmaar. “Als je een spreuk met aandacht zegt of zelfs alleen maar denkt, dan steek je als het ware van binnen al een kaarsje aan.”

Wie elke dag een spreuk uitspreekt bouwt in zichzelf iets op. Iets dat houvast kan bieden als buiten alles somber lijkt. Doordat je elke dag even stil staat bij het licht, bij iets stralends in je binnenste. “Dat kan helpen om het geloof in de stiller werkende krachten van het goede te voeden en wakker te houden. De kwade krachten zijn vaak zoveel duidelijker in de wereld om ons heen aanwezig,” meent Karel Jan. “Dat is misschien ook een aspect van hoe het kwade werkt: luid en lawaaiig.”

(tekst loopt door onder afbeelding)

Kostbaar nieuws

Hoe vind je jouw eigen spreuk? “Hij moet je aanspreken. Als je merkt dat je een spreuk graag bij het wakker worden of voor het slapengaan zou willen zeggen, kan dat jouw spreuk zijn,” aldus de Alkmaarse priester. Voor hem is dit deze spreuk: Was Christus duizendmaal in Bethlehem geboren, en niet in uwe ziel, zo waart gij toch verloren. “Deze woorden van Angelus Silesius horen voor mij bij de dagen voor kerst. Dat heeft met mijn beleving van Kerstmis te maken. Voor mij is kerst ook een oproep om naar je leven te kijken en naar wat er misschien geboren wil worden. We kunnen de ideale kerst vieren met een kerstboom, lekker eten en fijne vrienden, maar als er in deze tijd van binnen niet iets gebeurt, iets kostbaars nieuws niet tevoorschijn kan komen, ben ik in mijn kerst teleurgesteld. Dan zoek ik nog verder.”

Rudolf Steiner, grondlegger van de antroposofie, zag spreuken als een mogelijkheid om het gebedsleven voor de moderne mens weer toegankelijker te maken. “Onze tijd en ons moderne bewustzijn vragen om een vernieuwing van religieuze formuleringen en daarmee ook van gebeden. Steiner vond dit in spreuken. Die gaan vaak over het kunnen dragen van je lot of over het zoeken van een verbinding met je beschermengel of je hogere zelf. Je hogere zelf zou je ook Christus kunnen noemen, wiens aardegeboorte we vieren met Kerst.”

Adventsspreuk voor kinderen van 4 tot 12 jaar, van Lena Struik, een vrijeschooljuffie van het eerste uur en een van de pioniers in de heilpedagogie in Nederland.

En dan ook dit artikel in zijn geheel:

Merlijn Twaalfhoven wil vastgeroeste denkpatronen doorbreken

8 december 2016

Componist, dirigent en cultureel ondernemer Merlijn Twaalfhoven (40) is regelmatig te zien in De Wereld Draait Door. Onlangs nog trad hij op de dag van het faillissement van V&D op met een koor van ontslagen medewerkers. Hij wil de kracht van muziek inzetten om de wereld mooier en beter te maken. “Ik wil dat muziek en het leven elkaar verrijken”

Tekst: Arianne Collee
Beeld: Michiel Wijnbergh

Merlijn verschijnt niet op onze afspraak. Als ik hem bel, blijkt hij in vergadering te zijn met een groep Engelsen met wie hij The Citizen Artis Incubator organiseert: een project waarbij kunstenaars uit heel Europa in september een maand lang samen met wetenschappers, filosofen en maatschappelijke-transitiespecialisten naar mogelijkheden zoeken om de samenleving positief te stimuleren. Hoewel ik een beetje geïrriteerd reageer, zoekt Merlijn vriendelijk naar een oplossing. Een uur later treffen we elkaar in de IJsbreker in Amsterdam. Ondanks zijn overvolle programma is hij de vriendelijkheid zelve. Gedreven vertelt Merlijn over zijn complexe omgang met tijd en over zijn passie. “Ik wil niet kiezen, dus ben ik van alles tegelijk: componist, organisator van kunstprojecten, initiatiefnemer van de Sharing Academy (een coachingproject voor kunstenaars die hun droom wil delen, red.), vader en eigenaar van een oud woonschip. Dat is soms een lastige combinatie! Zeker als het je passie is om de creatieve kracht in mensen exponentieel vergroten.” Merlijn houdt pas op met praten als ik naar mijn volgende afspraak moet.

Tijd

Tijd, of het gebrek eraan, is al lang een issue in zijn leven. “Mensen om me heen vinden altijd dat ik moet kiezen. Op het conservatorium liep ik daar al tegenaan. Ik wilde én compositie én viool doen. Nu zegt men dat ik óf iemand moet zijn die creëert, óf iemand die kunstprojecten organiseert. Maar in mijn ogen is specialisatie vaak verarming.” Tegelijk wil Merlijn ‘de tijd nemen voor dingen’: “Dat is een kunst is die we opnieuw moeten ontwikkelen. Muziek kan daarbij helpen, want muziek geeft adem, kan niet sneller gaan dan ze gaat. Een concert kun je alleen in het nu beleven. Klank en tijd zijn één. Muziek helpt ons onze geprikkelde binnenwereld te verbinden met het ritme van onze fysieke werkelijkheid.”

Gebrek aan tijd, hij kent het probleem al van jongs af aan: “Toen ik twaalf was klaagden mijn penvriendinnetjes al dat ik te druk was en altijd te laat antwoordde op hun brieven. Destijds deed ik ook al veel! Ik had altvioolles, nam deel aan de Shakespearespelen in Diever, zat in het bestuur van de Jeugdbond voor Natuurstudie in Meppel en richtte zelf een afdeling daarvan op in Steenwijk.”

Ruimte

Ook met het fenomeen ruimte heeft Merlijn van jongs af aan een speciale band: “Mijn ouders zijn bewust uit de ratrace van altijd maar presteren gestapt. Vanuit de stad verhuisden ze naar het platteland. Mijn vader groeide op in een katholiek gezin. Dat was hard aangekomen: hij moest zich los vechten van thuis. Zijn keuze om muziek te gaan studeren kwam voort uit rebellie. Ikzelf werd juist in alles door mijn ouders gesteund: ze stonden altijd achter mijn keuzes, gaven me volop vertrouwen en boden me, ook fysiek, alle ruimte. We woonden dicht bij het bos op een grote boerderij met een grote bloemen- en moestuin. Als achtjarige was ik soms hele dagen in het bos.”

Zijn liefde voor kunst en muziek kreeg hij van thuis mee: “Er was een rijkdom aan kennis, verhalen en muziek. Ik hield van onze boekenkast en de verhalen van mijn ouders. Op de juiste momenten verbonden zij de grotere verhalen die het incidentele overstijgen, met de dagelijkse gang van zaken. Muziek was bij ons vanzelfsprekend, mijn vader was fluitenbouwer, mijn moeder gaf dwarsfluitles: barokmuziek, etudes, toonladders – het was niet vaak stil in ons huis.”

Na de vrijeschool in Meppel, ging hij naar een gewone middelbare school: “Vanaf dat moment moest ik mijn eigen creativiteit organiseren, want op die school was daar weinig ruimte voor. Die school was echt een enorme schok, maar ik werd er ook door uitgedaagd. Ik dacht: mij krijgen ze niet klein. Ik begreep er niets van dat er ieder uur een bel ging en dat leerlingen dan onmiddellijk vertrokken, ongeacht waar de docent in zijn verhaal was. Iedereen liet zich overrulen door de bel. Ik geloof dat er een enorme creatieve kracht in ieder mens zit, maar die creatieve kracht wordt er op reguliere scholen vaak ‘uitgeslagen’.”

Klank

Merlijn is gefascineerd door de ruimtelijke werking van klank. “Klank en ruimte hebben een vanzelfsprekende relatie die musici vaak niet onderkennen – meestal blijven ze op het podium op een kluitje spelen. Een ruimte moet door de klank gaan léven.” In 1998 deed hij zijn eerste experiment op dit gebied en liet hij musici achter in de kerk spelen in plaats van voorin op een podium. Hij gaf daarna klassieke concerten in de duinen, op een scheepswerf, op daken en in Paradiso (waar hij ook zintuiglijke prikkels als geur, smaak en tast meenam in zijn composities). Regelmatig zette hij de musici in de zaal tussen het publiek. Hij zoekt letterlijk en figuurlijk ruimte voor vernieuwing: “Er is een hele stap te maken in niet-eenduidige, risicovolle kunst. Van oudsher was kunst verbonden met het leven. Nu bergen we muziek op in concertzalen waar de aandacht vaak afgedwongen wordt.”

Imperfectie

Als ik Merlijn vraag naar belangrijke momenten in zijn loopbaan, noemt hij meteen zijn periode in Japan en een kunstproject in Nicosia: “In Japan is alles bezield en bestaat de tegenstelling tussen mooi en lelijk niet. Ik heb daar de schoonheid van het imperfecte leren kennen. Ook dat wat in verval is, heeft esthetiek. In Japan maken ze van die rood gelakte doosjes. Ze worden pas mooi als de lak slijt, dan schijnt de onderlaag erdoorheen. In mijn muziek doorbreek ik sindsdien bewust de perfectie. Ik heb het beroemde Kronos Kwartet samengebracht met veertig scholieren, in Carnegie Hall. Niet om te provoceren, maar om mensen te verleiden door de rafelrandjes heen te kijken. Die tieners speelden niet allemaal even zuiver, maar waren wel gedreven en enthousiast. Mede doordat ik de muziek vooraf niet precies had vastgelegd, ontstond er een mooie interactie tussen de muzikanten.”

In Nicosia heeft Merlijn mensen op daken aan weerszijden van de bufferzone die het Turkse van het Griekse deel scheidt, samen laten musiceren: “Muziek brengt dialoog en verbinding. Met zulke projecten kun je beetje bij beetje vastgeroeste denkpatronen doorbreken.”

Muziek

Merlijn is zich steeds meer bewust van wat hij de wereld wil geven: “Ik begin pas, maar de komende tien jaar wil ik er samen met anderen aan werken om de creatieve kracht die in ieder mens zit, de ruimte te geven. Ik wil de voorwaarden scheppen om die creatieve ruimte exponentieel te vergroten. De creatieve overlevingskracht van mensen is enorm, ook bij mensen met vreselijke trauma’s. Ik heb het met eigen ogen in vluchtelingenkampen gezien.” Merlijn wil kunst inzetten om de wereld te helen. “Onrecht is geen gegeven. Je kunt elke dag naar het goede streven.” Hij wordt aangetrokken door conflictgebieden (zoals Nicosia), door plekken van onrecht: “Ik geloof namelijk niet dat conflicten vast hoeven te blijven zitten.”

Vaak laat Merlijn professionele musici samenwerken met amateurs, kinderen, acteurs of buurtbewoners. “Omdat de ontmoeting centraal staat, is het samenwerken met niet-profs juist een verrijking. In een concert tonen mensen met hun muziek hun ware karakter. Kunst staat zo niet meer los van het leven. Zo kunnen de kunst en het leven elkaar verrijken.”

Als hij met mensen werkt (of met interviewers praat), schenkt hij hen zijn vertrouwen. “Het wantrouwen van een ander kan ik niet wegnemen, maar ik kan die persoon wel mijn vertrouwen geven. En daarmee bied ik iemand de ruimte om zich te openen en kwetsbaar te zijn. In een ontmoeting wordt wat de een uitstraalt, meteen door de ander teruggegeven. Je kunt elkaar in een positieve spiraal brengen.”

Niet ver van de IJsbreker woont Merlijn met zijn vrouw en kinderen (4 en 6 jaar) op een boot. “Ik heb een belachelijk project ondernomen door een oud schip te kopen. Dat vraagt veel tijd. Misschien niet zo slim om dat te combineren met grote ambities buiten de huiselijke kring. Maar ik wil graag die ruimte en vrijheid die ik zelf vroeger beleefd heb, aan mijn kinderen bieden. Trouwens, ook mijn ouders hebben daar toen heel hard voor gewerkt.”

merlijntwaalfhoven.nl

Merlijn Twaalfhoven is een ongewone componist en cultureel ondernemer. In vaak grootschalige projecten op bijzondere locaties brengt hij kunst in verband met de samenleving. Hij noemt zichzelf ontwerper van concerten als ervaringen voor alle zintuigen. Uitvoeringen vinden plaats op ongewone, indrukwekkende plekken. Een loods van een scheepswerf, de verlaten vliegbasis Soesterberg of in het ruim van een onderzeeër. Ook werkt hij regelmatig op plaatsen waar grote maatschappelijke verschillen tot spanningen leiden, waaronder een concert vanaf daken aan weerszijden van de bufferzone in Nicosia, een festival in het zigeunerghetto van Prešov of een muzikale ode aan de vrijheid in de schaduw van de afscheidingsmuur in Bethlehem. Als voormalig lector ‘PopKunst’ aan kunsthogeschool ArtEZ onderzocht hij hoe kunstenaars hun werk in een directe relatie met de maatschappij kunnen brengen zonder afbreuk te doen aan de artistieke kwaliteit.

Dit artikel is gepubliceerd in Antroposofie Magazine nummer 2 van juni 2016

Van Antroposofie Magazine gaan we naar de Christengemeenschap.

Aanmelden Pinksterconferentie nu geopend

Gepubliceerd op 23 december 2016

Beste vrienden,

Hierbij kunnen wij u berichten, dat u zich vanaf heden kunt aanmelden voor de Pinksterconferentie. Op dit moment kunt u zich alleen voor de conferentie aanmelden en voor overnachtingsmogelijkheden. Het programma van de lezingen is vrijwel rond en staat op de website. We verwachten dat we u half februari een nieuwe email zullen sturen, dat u uw inschrijving verder kunt invullen met een keuze uit de ochtendlezingen en de workshops. Gebruikt u voor eventuele vragen bij voorkeur het contactformulier.

We wensen u een goede Kersttijd toe.

Met vriendelijke groet,

Het Organisatie Comité


Info 74

Gepubliceerd op 20 december 2016

Informationen aus den Regionen – Nr.74

Reports from Regions – no. 74 (Engl.)

Die laatste twee links zijn ook een uitkomst. We kunnen dan meteen door naar deze informaties uit de regio’s. Ik maak een kleine selectie, er staat nog meer interessants in over het wel en wee van de Christengemeenschap.

Informationen aus den Regionen

Ereignisse – Finanzen – Pläne

NR. 74, Advent 2016


Foundation The Christian Community (international), Gubener Str. 47 a, 10243 Berlin

Telefon: +49-30-609 785 91, Telefax: +49-30-609 785 95

Email: foundation@christengemeinschaft.org


Niederlande und Flandern

Zwei-Tages-Kurs über den Priesterberuf und Ausbildung: Am 5. und 6. Januar wird in der Andrieskerk in Amsterdam ein zweitägiger Kurs über den priesterlichen Beruf und über die Ausbildung an den Seminaren in Spring Valley (USA) und in Deutschland gehalten. Der Kurs ist für alle Personen über 17 Jahren gedacht, die sich für eine Ausbildung an den Seminaren der Christengemeinschaft interessieren, weil sie vielleicht selber am Seminar studieren wollen, oder weil sie andere dabei unterstützen wollen. Der Kurs wird von Bastiaan Baan (Seminarleiter in Spring Valley), Marianne de Nooij (Pfarrerin in Amsterdam) und Ernst Terpstra (Lenker der Region Niederlande und Flandern) begleitet.


Internationale Pfingsttagung 2017: Der Countdown hat begonnen

Die Organisation der internationalen Pfingsttagung beschäftigt unsere Region natürlich sehr. Noch ein halbes Jahr, dann ist es soweit. Dann versammeln wir uns als Mitglieder und Freunde der Christengemeinschaft im Congrescentrum 1931 in ’s-Hertogenbosch für die Internationale Pfingsttagung. Eine begrenzte Anzahl von Menschen verwendet eine riesige Menge an Zeit auf die Vorbereitung dieser Tagung; sie sind zuversichtlich, aber es gehört eine ganze Menge zu der Organisation so einer Tagung!

Die Organisation und das Programm sind weitgehend deutlich. In der Vorbereitung gibt es Gruppen, die sich mit allem rund um den Kultus, dem Programm, der Ausstattung der Hallen, dem Transport, Unterkunft und Verpflegung, der Website und noch vielem mehr beschäftigen. Es gibt die absolut notwendige Unterstützung von Fachleuten, aber bei weitem die meiste Arbeit wird auf freiwilliger Basis durchgeführt, nicht nur weil das bei uns als Christengemeinschaft passt und weil es Menschen gibt, die sehr motiviert sind und denen es Freude macht, sich voll einzusetzen, sondern auch, weil sonst alles zu viel kosten würde.

Sie wissen vielleicht, dass wir uns im letzten Sommer plötzlich verabschieden mussten von unserem ursprünglichen Standort, Ahoy, Rotterdam. Das gab natürlich eine Menge Ärger, aber die Organisatoren sind sehr zufrieden mit dem Standort Congrescentrum 1931 in ’s-Hertogenbosch. Die Säle sind besser geeignet für unsere Zwecke als in Ahoy, und ’s-Hertogenbosch ist zwar keine Metropole, aber sicher ein lebendiger, pulsierender Ort, der auch eine interessante Beziehung hat mit dem Maler Hieronymus Bosch, dem berühmten Sohn dieser Stadt.

Einer der Hauptredner auf der Tagung ist Otto Scharmer. Er ist Dozent an dem berühmten Massachusatts Institute of Technology (MIT) und beschäftigt sich mit der auch für die Christengemeinschaft hoch relevanten Frage: Sind wir in der Lage, das, was in die Welt geboren werden will, vorzufühlen und daran mitzuarbeiten? Das Buch, in dem er zusammen mit Co-Autorin Katrin Kaufer seine Gedanken entwickelt, hat den Titel Theory U, Von der Zukunft her führen. Wenn Sie sich mit Otto Scharmer und seine Ideen bekanntmachten möchten, können Sie auch seine Website besuchen www.ottoscharmer.com. Auf dieser Website gibt es mehrere Videos, in denen er über seine Ideen spricht.

Ellis Booi


Nordamerika

Rafal Nowak trat Ende des Sommers dem nordamerikanischen Priesterkreis bei und lebt sich in das Gemeindeleben in Sacramento, Kalifornien ein. Weiter südlich erfuhr die Gemeinde in Los Angeles gerade, dass Cindy Hindes, die seit 20 Jahren dort Priesterin ist, im Sommer 2017 in den Ruhestand gehen und in die Gegend um Philadelphia ziehen wird. Wie es jetzt aussieht, haben wir keine Pfarrer, die nach Los Angeles entsendet werden könnten. Es ist also wahrscheinlich, dass die Lücke durch regelmäßige Besuche von Kolleg/inn/en in der Nähe überbrückt wird, bis wir jemanden für Los Angeles haben. Sanford Miller wird regelmäßig aus Sacramento kommen. Außerdem wird es gelegentliche Besuche der anderen Pfarrer/innen der Westküste geben. Uns schwebt vor, dass entweder Sanford Miller oder jemand anderes von der Westküste jedes zweite Wochenende in der Gemeinde sein wird.

In den vergangenen Jahren gab es andere Gemeinden, die ohne ansässigen Priester auskommen mussten, oft mit überraschend positiven Effekten. Die Gemeinden in San Francisco, Denver, Vancouver und der Region Taconic-Berkshire erlebten diese Herausforderung, die für eine Gemeinde auch Gelegenheit sein kann, aktiver zu werden und sich ihrer selbst und ihrer Bedeutung an dem Platz in der Welt bewusster zu werden.

Schließlich stellte der Regionalrat im September Kate Kennedy als Geschäftsführerin und für die Koordination der Erbschaftsangelegenheiten ein. Sie wird sowohl Assistentin des Lenkers, Oliver Steinrueck, und des Regionalrats für verschiedene Verwaltungsaufgaben sein, als auch das Erbschaftsprogramm leiten. Das hat zum Ziel, regionsweit Bewusstsein dafür zu schaffen, der Christengemeinschaft nach dem Tod Geld und/oder Vermögen zu hinterlassen, um den Fortbestand unserer Bewegung zu sichern.

Oliver Steinrueck, Deutsch: Katja Orlowski


Foundation

Evaluation der Priesterausbildung in der Christengemeinschaft

In der Erweiterten Ausbildungskonferenz (Siebenerkreis, Executive Committee, Seminarleitungen) wurde im Mai 2016 in Aussicht genommen, die Gesellschaft für Ausbildungsforschung und Berufsentwicklung (GAB München) zu beauftragen, eine Befragung durchzuführen, auf deren Basis die Aus- und Weiterbildung von Priestern in der Christengemeinschaft für die Zukunft weiterentwickelt werden kann.

Nachdem die Finanzierung des Projekts (überwiegend durch Stiftungsgelder) gewährleistet ist, werden in den kommenden Wochen die konkreten Verabredungen getroffen, die innerhalb des nächsten Jahres eine weltweite Evaluation der Priesterausbildung möglich machen sollen. Wir werden Sie darüber informieren, welches Vorgehen dafür geplant ist, sobald das detaillierte Konzept zwischen der GAB und der Erweiterten Ausbildungskonferenz ausgearbeitet ist.

Gedacht ist an einen Prozess in drei Schritten: Zunächst werden die Menschen befragt, die unmittelbar in und mit der Aus- und Weiterbildung an Proseminaren, Seminaren und in der Fortbildung beschäftigt sind. In einer zweiten Runde richtet sich die Fragestellung potentiell an alle Priester, Mitarbeitende und Gemeindemitglieder in den Regionen weltweit, um aufzunehmen, welche Wahrnehmungen, Wünsche und Anregungen bezüglich der Aus- und Weiterbildung von Priestern an den Orten leben, an die Neugeweihte entsandt werden. Als dritter Schritt ist eine moderierte gemeinsame Auswertung der Ergebnisse durch die Mitarbeitenden der GAB in der Erweiterten Ausbildungskonferenz geplant.

Wir versprechen uns von einer breiten Beteiligung bei dieser Untersuchung – in Form von Einzel- und Gruppengesprächen, Interviews und schriftlichen Befragungen – vielfältige Dialoge über die bestehende Struktur und Qualität der Ausbildung, sowie hilfreiche Anregungen für deren Weiterentwicklung.

Für die Erweiterte Ausbildungskonferenz: Anand Mandaiker (Siebenerkreis), Christian Maclean (Executive Committee), Alexander Lerch (Finanzkreis des Stuttgarter Priesterseminars), Ulrich Meier (Seminarleitung Hamburg)

Dan is er een nieuw boek van Judith von Halle verschenen, dat meteen ook in het Nederlands vertaald is.

Zwanenvleugels

Judith von Halle

408 pagina's, prijs € 34,00. ISBN 9789491748561. Gebonden, 1e druk 2016. Om dit boek te bestellen, klik hier. Verschijnt 24 december 2016

Een spirituele autobiografie. Deel I Kinderjaren en jeugd

Deze autobiografische vertelling gaat over buitengewone innerlijke belevenissen van een mens, die in het derde levensjaar door een beslissende gebeurtenis uit het kinderlijke schemerbewustzijn ontwaakt en zich plotseling afvraagt: waar was ik vroeger? Dan begint de jacht naar het verloren volledige bewustzijn. Sinds deze dag ziet het kind de wereld met andere ogen dan de mensen uit zijn omgeving. Zo observeert de vierjarige kleurig ineengestrengelde krachtstromen, die ze de ‘levenstoverkracht’ noemt. Ze beleeft het wakker blijven bij het inslapen en neemt daarbij gestalten waar met afschuwelijke tronies, die opduiken voor de ingang tot de ‘wereld van de werkelijkheid’. Daarachter ontvangt zij het ‘eerbiedwaardige Licht’, dat haar bij haar pogingen tot een ethische zelfopvoeding bevestigt. Een belevenis in het tiende levensjaar wordt toekomstbepalend. Over zulke belevenissen hebben filosofen als Plotinus of dichters als Novalis bericht. Hier bericht een kind daarover hoe het iets goddelijks beleeft in zijn ziel als bron van wijsheid en liefde, als doel van zijn zoektocht naar zijn ‘volledige geheel’.

Vanuit kinderlijke, onbedorven perspectieven worden existentiële, filosofische vragen als leven en dood, vergankelijkheid, God of liefde aangepakt en uitvoerig besproken. Diep aangrijpend zijn de berichten over de voortdurend groeiende uitdaging om de spagaat tussen de ‘wereld van de werkelijkheid’ en de ‘dag-theater-wereld’ te beheersen. Troost en voeding vindt de scholier in de wereld van de dichtkunst, filosofie en kunst op het roemruchte gymnasium van het Canisiuscollege. De leraren en de leermethoden worden terloops met veel humor beschreven. Als twaalfjarige beleeft ze een doorbraak in het denken. Ze verfijnt de methode van het mediteren en van het opnemen van literatuur, maar tot haar vijfentwintigste levensjaar houdt de schrijfster haar verborgen wereld voor zich. Na een levenscrisis in de studietijd ontmoet zij eindelijk mensen met een filosofie die openstaat voor de geest. Daarin vindt ze verbluffende overeenkomsten met haar eigen ervaringen die haar ook de reïncarnatiewet laat ontdekken. Daarmee wordt een kring gesloten, ook met betrekking tot haar mysterieuze ontwaakbelevenis in het derde levensjaar.

Een ontroerend en bemoedigend getuigenis voor de ontdekking van en het inzicht in de eigen onvergankelijke geestelijke individualiteit, van haar vermogens, oorsprong en doel.

Er verschenen direct recensies van, zoals deze.

Judith von Halle

«Schwanenflügel»: Umstrittene Anthroposophin veröffentlicht Autobiographie – mit 44

31.12.2016 um 18:00 Uhr

Die bekannte wie umstrittene Anthroposophin Judith von Halle hat ihre Autobiografie veröffentlicht – mit 44. «Schwanenflügel», so betitelt die Dornacher Anthroposophin Judith von Halle ihre «spirituelle Autobiografie». Dieser Zusatz ist ungewöhnlich und nicht sogleich verständlich. Erstaunlich ist, dass hier nicht ein ergrautes Haupt auf sein Dasein zurückblickt, sondern eine 44-jährige Frau. Nicht gerade das übliche Alter, um seine Memoiren zu verfassen.

Dan weer iets anders. Een persbericht van Eosta, het internationale biologische handelsbedrijf van Volkert Engelsman.

Vriend van Eosta geroemd om overwinning op oliepijplijn

Op 6 december publiceerde Het Financieele Dagblad een uitgebreid artikel over de slag om de oliepijplijn bij Standing Rock, die door de duurzaamheidsbeweging is gewonnen. Arvol Looking Horse, opperhoofd van de Sioux, fungeert in het stuk als held. Het is een klassiek David tegen Goliath-verhaal. Looking Horse is daarbij de markante personificatie van het groene verzet tegen de oude, door fossiele brandstof gedreven economie. Hij is bovendien een oude bekende van Eosta.

De strijd bij Standing Rock is een metafoor voor de strijd van een nieuwe economie die ecologie en economie wil verenigen, tegen de oude economie waarin bedrijven schade voor milieu en mensen afwentelen op de maatschappij en op de toekomst. De indianen waren in de 19de eeuw de eerste slachtoffers van de industrialisatie van Noord-Amerika.

Wat weinigen weten, is dat Arvol Looking Horse een goede bekende is van de biologische beweging in Nederland. In 2015 was de geestelijk leider van de Sioux (“19th generation keeper of the Sacred White Buffalo Calf Pipe Bundle”) een van de hoofdsprekers op het Save Our Soils congres in Amsterdam. Chief Arvol Looking Horse viel met zijn traditionele verentooi behoorlijk op tijdens het bodemcongres, georganiseerd door de in Nederland gevestigde internationale distributeur van biologische groente en fruit Nature & More.

“Een monumentale zwijgzame man, bijna twee meter lang, met het profiel van een adelaar”, zo beschrijft Volkert Engelsman, directeur van Nature & More, de Chief. Even karakteristiek als zijn uiterlijk waren de woorden van Looking Horse. Aan de klimaatopwarming refereerde hij met de woorden: “Moeder Aarde is ziek, ze heeft griep.” Hij pleitte ervoor de “Natuurlijke Wet” weer centraal te plaatsen in economie en beleid. En “De aarde is niet van ons; wij zijn van de aarde.”

Volgens Engelsman voegt het Sioux opperhoofd een onmisbare stem toe aan de internationale duurzaamheidsbeweging: “Waar velen werken aan True Cost Accounting en transparantie op een praktische manier, laat Arvol Looking Horse vanuit oeroude tradities zien waar het mis gaat in onze spiritualiteit en onderliggende waarden. Zo komt hij vanuit een totaal andere achtergrond tot precies dezelfde conclusies over ontwikkelingen in de wereldwijde politiek en economie. Ik hoop dat er na Standing Rock nog meer naar hem geluisterd gaat worden.”

Er is ook nieuws te melden over de SKA: de Steiner Kritische Ausgabe.

BAND 6

Schriften zur Anthropologie

Theosophie

Anthroposophie (Ein Fragment)

Die ›Theosophie‹ (1904) stellt Rudolf Steiners klassische Darstellung der anthroposophischen Menschenkunde dar. Sie dokumentiert Steiners intensives Eintauchen in die theosophische Gedankenwelt Annie Besants und Charles Leadbeaters um die Jahrhundertwende und seinen Versuch einer Harmonisierung derselben mit seiner eigenen, stark vom deutschen Idealismus sowie von der Entwicklungslehre Ernst Haeckels geprägten ›Philosophie der Freiheit‹ von 1894. Der vorliegende Band, der die wechselvolle Textgeschichte dieses Grundwerks der Anthroposophie dokumentiert und kritisch begleitet, wird ergänzt durch die Fragment gebliebene Skizze einer anthroposophischen Sinneslehre (›Anthroposophie‹) aus dem Jahre 1910.

Erschienen November 2016

Leseprobe

Die leesproeve is absoluut het aanraden waard. Maar ik ga door naar de Facebookpagina van de SKA. Daar liet Christian Clement op 1 december het volgende weten:

Steiner - Kritische Ausgabe. Band 6: Schriften zur Anthropologie.

ist jetzt beim Verlag bestellbar.

“Theosophie” und “Anthroposophie” in einem Band!

In textkritischer Ausgabe.

152 Seiten Einleitung, 423 Seiten Text und Kommentar.

“Die Struktur des Universums ist im imaginativen Denken, wie Steiner es versteht, ebenso Ausdruck und Illustration des menschlichen Wesens, wie umgekehrt der Mensch ein Bild des Kosmos ist. ›Kosmos‹ und ›Mensch‹, ›Außenwelt‹ und ›Innenwelt‹ sind für Steiner im wörtlichen Sinne ein und dasselbe, aus zwei Blickwinkeln betrachtet. In einem derart verstandenen imaginativen Denken wäre somit der Unterschied zwischen Anthropologie und Kosmologie ein lediglich perspektivischer, denn sowohl der Erforscher der Natur als auch der Erforscher des Menschen blicken nach Steiner auf zwei als solche nur für und durch den Menschen verschiedene Bewusstseinsgestalten, in denen ein und dieselbe Wirklichkeit bzw. Gesetzmäßigkeit auf je unterschiedliche Weise zum Ausdruck kommt.

Diese in vieler Hinsicht an die schellingsche Identitätsphilosophie gemahnende Konzeption bildet in Steiners anthropologischen Schriften allerdings nur den allenfalls angedeuteten ideellen Hintergrund der Darstellung. Zu ihrer vollen Konkretisierung kommt sie erst in seinem esoterischen Hauptwerk, der ‘Geheimwissenschaft im Umriss’ von 1910. Hier entsteht, durch Ausfaltung des in der ‘Theosophie’ entwickelten Wesensbegriffs in die Dimension der Zeit und in das Paradigma einer spirituellen Evolutionstheorie, das gewaltige Gedankenbild der steinerschen Kosmogonie.” [...]

“Dem Leser der ‘Anthroposophie’ kann es in den letzten Kapiteln des Fragments ähnlich ergehen, wie Mephistopheles in der ›klassischen Walpurgisnacht‹: Er weiß vor lauter Metamorphosen irgendwann nicht mehr, wo ihm der Kopf steht. Das Denken in Metamorphosen, mit dem Steiner beim Studium der naturwissenschaftlichen Schriften Goethes bekannt geworden ist, wird so weit über den ursprünglichen Rahmen goethescher Morphologie hinaus getrieben, dass das begriffliche Denken irgendwann nur noch schwer mitkommt. Steiner wendet das Metamorphosenprinzip nicht nur, wie Goethe selbst, auf physisch-sinnliche Formen an, sondern auch auf ätherische, astrale und geistige. Alles erscheint so mit allem verwandt, alles aus allem ableitbar durch ein universelles Gesetz allseitigen Hervorgehens auseinander; nicht nur physische oder seelische Gestalten auseinander, sondern auch Physisches aus Seelischem oder Geistigem. Ein atemberaubendes ›Abenteuer des Geistes‹ deutet sich an, ein intellektueller ›Gang zu den Müttern‹, wenn man so will, an dessen sprachlicher Umsetzung Steiner aber letztlich ebenso scheiterte wie Faust an seinem Versuch, Helena ›ins Leben zu ziehen‹, und wie Mephistopheles an seinem Versuch, der Lamien habhaft zu werden.

Dennoch hat Steiner mit der Ausformulierung des Textes mehreres erreicht. Auch wenn die Darstellung irgendwann nur noch schwer nachzuvollziehen ist, so wird doch die generelle Idee dessen, was Steiner als Anthroposophie an die Seite von ›Anthropologie‹ in seinem Sinne (d. h. an die Seite naturwissenschaftlich begründeter Menschenkunde) und Theosophie stellen möchte, noch im Scheitern deutlich. Selbst in der extremen Ökonomie und der sachlich begrifflichen Zurückhaltung, welche er sich in dem Fragment auferlegt, gelingt es ihm in bestimmten Passagen, die imaginative und prozesshafte Natur des anthroposophischen Denkens deutlich werden zu lassen. Ferner gelingt es ihm bisweilen, die menschenkundliche Betrachtung derart an kosmologische Vorstellungen anzuschließen, dass die Idee einer Seinsanalogie, die in der Theosophie noch recht allgemein und abstrakt ausgestaltet war, in poetischen Bildern von bemerkenswerter Einprägsamkeit zum Ausdruck kommt. So erscheint der ›Kosmos‹ des menschlichen Sinnesorganismus als mikrokosmisches Gegenbild der Sternenwelt, wenn Steiner beschreibt, wie die zentrale Ich-Tätigkeit gewissermaßen ihre Bahn durch die verschiedenen Sinnesbereiche zieht, ähnlich wie die Sonne durch die zwölf Bereiche des Zodiak. Der ätherische Organismus hingegen mit seinen sieben zentralen Lebenstätigkeiten wird zum Gegenbild der sieben Planeten, die um die Erde kreisen. Und die drei Grundelemente des astralen Organismus erscheinen wie eine mikrokosmische Entsprechung des Verhältnisses von Sonne, Mond und Erde. Die traditionelle hermetische Vorstellung von der Analogie des kosmischen und des menschlichen Lebens, die Betrachtung des Menschen als mikrokosmisches Bild des Universums, gewinnt in Steiners Texten eine Konkretion und Modernität – und, so wird man vielleicht sagen dürfen, eine poetisch-ästhetische Qualität –, welche dieselben zu bemerkenswerten Beispielen europäischer esoterischer Literatur machen.”

Steiner: Schriften – Band 6: Schriften zur Anthropologie | frommann-holzboog

Der frommann-holzboog-Verlag ist ein wissenschaftlicher Fachverlag mit den Schwerpunkten Philosophie, Geisteswissenschaften und Psychoanalyse.

frommann-holzboog.de

Dan gaan we naar nieuws van 20 december op de website Triodos op de Reehorst, met Vaststelling bestemmingsplan en verlening omgevingsvergunning:

In de Raadsvergadering van 24 november hebben de burgemeester en wethouders van de gemeente Utrechtse Heuvelrug definitief ingestemd met het bestemmingsplan ‘Landgoed De Reehorst’. Dit bestemmingsplan heeft betrekking op de herontwikkeling van het landgoed, de realisatie van het nieuwe kantoor van Triodos Bank, de parkeerplaats, de aanleg van een ontsluitingsweg en paden en een verbetering van de cultuurhistorische-, landschappelijke- en natuurwaarden.

Op 28 november heeft het college ook de bijbehorende omgevingsvergunning (voorheen bouwvergunning) verleend.

Omdat er is gekozen voor een gecoördineerde besluitvorming liggen het bestemmingsplan en de omgevingsvergunning gelijktijdig ter inzage. Tijdens de inzageperiode zijn de stukken voor iedereen inzichtelijk van vrijdag 2 december tot en met donderdag 12 januari 2017 in het Publiekscentrum in Doorn (Cultuurhuis Pléiade, Kerkplein 2) en in de openbare bibliotheek van Driebergen-Rijsenburg.

De besluiten en de daarop betrekking hebbende stukken zijn binnen deze termijn ook beschikbaar via www.heuvelrug.nl/terinzage. Het bestemmingsplan ‘Landgoed De Reehorst’ is ook te raadplegen via www.ruimtelijkeplannen.nl.

Vandaag kwam daarbij ProRail is gestart:

Eind december 2016 is ProRail gestart met de uitvoering van de herstructurering van het stationsgebied. De komende jaren wordt het station vernieuwd, het aantal sporen uitgebreid naar vier en zal de Hoofdstraat straks onder het spoor door gaan met een tunnel.

De eerste werkzaamheden bestonden uit het rooien van de bomen aan de noordzijde van landgoed De Reehorst. De strook grond waar deze bomen op stonden, gelegen rond Antropia, is eigendom van ProRail. Die zal bij de herinrichting van het landgoed ter compensatie nieuwe bomen terugplanten op het landgoed.

Actuele informatie

Voor dit project (ook wel het Infraplan geheten) heeft ProRail een speciale website ingericht met actuele informatie over de werkzaamheden www.stationsgebieddriebergenzeist.nl.

Ook van vandaag is dit actuele nieuws uit de Volkskrant, Kees Vendrik aan de slag als hoofdeconoom Triodos Bank:

Kees Vendrik gaat per 1 april als hoofdeconoom aan de slag bij Triodos Bank. Vendrik werkt meer dan dertig jaar op het snijvlak van economie en politiek. Bekend werd hij als financieel woordvoerder van GroenLinks, een functie die hij van 1998 tot 2010 vervulde. Bij zijn afscheid van de Tweede Kamer noemde Gerrit Zalm hem ‘de beste minister van Financiën die Nederland nooit heeft gehad’. Sinds april 2011 is Vendrik collegelid van de Algemene Rekenkamer.

Door: Jeroen van Wensen 10 januari 2017, 11:37

Als laatste onderwerp vandaag dit uit het Algemeen Dagblad van 6 december, Humane bordelen: veilige plek voor sekswerkers:

De dagen van de klassieke raamprostitutie in Nederland lijken geteld. De stichting Non Nobis wil in verschillende steden in Nederland grote bordelen neerzetten.

Peter Koop 06-12-16, 04:34 Laatste update: 04:38

We lezen daar onder meer:

“Het is een compleet nieuwe start”, zegt Mart Breedeveld, voorzitter van Non Nobis. “Wij worden eigenaar van het pand, een aantal exploitanten huurt de werkruimtes van ons en verhuurt deze per dagdeel aan de sekswerkers Wij zien het liefst een collectief van sekswerkers als exploitant.”

In de plannen van Non Nobis – Latijn voor ‘niet voor ons’ – gaan de prostituees erop vooruit. “We maken ze minder afhankelijk van pooiers en exploitanten. De raamhuur betalen ze aan een centrale balie, waar ze ook hun eigen dagopbrengst kunnen afstorten. De raamhuur wordt door ons direct overgemaakt aan de exploitant. Alles heel transparant en controleerbaar, zodat duidelijk is hoe de geldstroom loopt.”

Trouw besteedde de dag erna er ook aandacht aan:

Een veilige werkplek in rood licht

Door: Amber Dujardin − 07/12/16, 09:12

PROSTITUTIE Grote bordelen waar sekswerkers op een ‘veilige en transparante manier’ een werkplek kunnen huren. Zou die innovatie misstanden in de prostitutie kunnen verminderen?

Van zorgboerderij naar bordeel? Non Nobis hoopt de ommezwaai snel te maken. In Den Haag wil de stichting die vastgoed beheert misstanden in de prostitutie aanpakken met grote bordelen waar sekswerkers op een ‘veilige en transparante manier’ kunnen werken. Daniëlle Koster, CDA-raadslid in Den Haag, legt het plan vandaag voor in de gemeenteraad.

Non Nobis legde het op zijn eigen website zo uit, onder de titel Fair Seks: onze visie op raamprostitutie:

In 2014 werd Non Nobis benaderd door een coöperatie van sekswerkers. Men zocht een investeerder voor de nieuw te realiseren zone voor raamprostitutie in Utrecht, genaamd ‘Het Nieuwe Zandpad’. Na een aanvankelijke aarzeling hebben we ons hierin verdiept.

In Nederland is in 2000 het bordeelverbod opgeheven. De algemene hoop en verwachting bij deze legalisatie was dat daardoor als vanzelf een einde zou komen aan de ondoorzichtigheid van de sector. En dat daarmee ook de criminele activiteiten zouden verdwijnen. Deze verwachting is niet waargemaakt.

Het maatschappelijk taboe op (raam)prostitutie is met de legalisatie niet verdwenen. Raam-prostitutie blijft een schemergebied. Veel maatschappelijke diensten zijn voor sekswerkers niet toegankelijk. Waar deze diensten onmisbaar zijn worden ze geleverd door meer ‘obscure’ kanalen. In dit schemergebied heerst een grote machtsongelijkheid. Sekswerkers verkeren in een kwetsbare en afhankelijke positie. Alleen door die positie te veranderen kunnen sekswerkers vrije keuzes maken.

Landelijk en regionaal spant de overheid zich in om misstanden in de sector terug te dringen. Aanscherpen van de regels en beter toezicht dragen stapjes bij. Maar zijn onvoldoende om werkelijk het verschil te maken. Daarvoor is het bestaande systeem gewoon te winstgevend. Werkelijke verandering in deze sector is alleen mogelijk als de bestaande machtsverhoudingen worden doorbroken. Dat kan alleen door een maatschappelijke coalitie van publieke- en private partijen die zich zo’n verandering ten doel stellen.

Non Nobis heeft een plan van aanpak ontwikkeld waarmee misstanden in de raamprostitutie worden tegengegaan. Deze aanpak versterkt de sociale- en arbeidspositie van sekswerkers. Het plan voor het realiseren van een veilige, schone en transparante prostitutie berust op vier samenhangende pijlers:

1. Versterking van de positie van sekswerkers (empowerment). Dit is een belangrijke manier om misstanden tegen te gaan.

2. Realisatie van transparante financiële structuren, waardoor de sector minder aantrekkelijk wordt voor criminele elementen.

3. De verdiencapaciteit komt ten goede aan de sector. De financiële baten worden gebruikt voor het versterken van de positie van de sekswerkers. Met andere woorden, het “terugploegen” van de grote winsten naar de sector.

4. Realisatie van een “barrière model” tegen uitbuiting, misstanden en mensenhandel. Door fysieke en organisatorische maatregelen voorkomen we zo veel mogelijk dat sekswerkers onvrijwillig werken.

Met dit vernieuwende model schreven we in op de gemeentelijke tender in Utrecht met als uiteindelijke doel de prostitutiezone “Het Nieuwe Zandpad” te ontwikkelen en realiseren. Die tender is helaas gegund aan een reguliere partij.

In het blad Binnenlands Bestuur verscheen over deze tender een artikel, dat u hier kunt downloaden. In dat artikel is Burgemeester Van Zanen positief over onze voorstellen. Hij gaat niet inhoudelijk in op de gunning. De belangrijkste reden was dat de winnende partij bereid was aan de gemeente meer huur te betalen voor de grond.

Voor de gemeente Utrecht is de keuze voor een reguliere bouwer naar onze mening een gemiste kans, zeker gezien de redenen van financiële aard. We denken echter dat ons model evenzeer toepasbaar is in andere gemeenten met een sector van raamprostitutie. We gaan hierover graag met zulke gemeenten in gesprek.