Bedoeld is: antroposofie in de media. Maar ook: in de persbak van de wijngaard, met voeten getreden. Want antroposofie verwacht uitgewrongen te worden om tot haar werkelijke vrucht door te dringen. Deze weblog proeft de in de media verschijnende antroposofie op haar, veelal heerlijke, smaak, maar laat problemen en controverses niet onbesproken.

donderdag 6 maart 2014

Oormerk


Op de dag dat de Krim (Oekraïne) is ingelijfd bij Rusland – nee, dat is niet de juiste formulering: dat de Oekraïense deelrepubliek zich bij Rusland heeft aangesloten, hier volgens NRC Handelsblad, gaan wij ons met andere problemen bezighouden. Zoals dit, in het Biojournaal vandaag, ‘Facebookactie steunt oormerkweigeraar Thom de Groot. €12.500 moet kerngezonde bio-koeien van slacht redden’:
‘Het kerngezonde vee van bio-melkveehouder Thom de Groot zal afgemaakt worden als hij niet uiterlijk vrijdag 7 maart 2014 met een bedrag van 12.500 euro over de brug kan komen. Daarom is op Facebook de laatste dagen een actie op gang gekomen.

Thom is één van de bekendste oormerkweigeraars in ons land. Op 11 februari nam de Nationale Voedsel- en Waren Autoriteit (NVWA) achttien zoogkoeien en kalveren van Thom in beslag. Volgens hen zou het vee verwaarloosd zijn. Twee onafhankelijke veeartsen hebben inmiddels aangegeven dat het vee kerngezond is. “De rechter zag maar één oplossing; De Groot moet 12.500 euro betalen aan de NVWA, dan krijgt hij zijn vee terug. Met andere woorden: hij draait op voor het uitermate knullige gedoe bij de NVWA”, aldus de initiatiefnemers van de Facebook-pagina “Red de koeien van Thom de Groot”. De pagina heeft al meer dan 3.000 likes gekregen.

Borg

Het geld dat boer Thom de Groot uit Goattum moet betalen is bedoeld om het vervoer en de stalling van zijn vee, door de NVWA, te bekostigen. Volgens de rechter is het geld een borg, die de boer terugkrijgt, mocht hij later in het proces alsnog in het gelijk worden gesteld. Mocht het boer De Groot voor aanstaande vrijdag niet lukken het geld bij elkaar te harken, dan worden zijn koeien geslacht, ongeacht of de boer nu wel of niet gelijk krijgt.

Thom gaf 5 maart aan de initiatiefnemers aan dat hij een timmerman de stal heeft laten opkalefateren en dat hij er vertrouwen in heeft dat de autoriteit de stal nu goed zal keuren. Ook dit is namelijk een voorwaarde die hem gesteld is, om het vee terug te kunnen krijgen.

Om Thom te helpen kan men geld storten op dit rekeningnummer (Het is hulp, dus geen lening):
IBAN: NL33RBRB0827255306
Bic code van de RegioBank is RBRBNL21

Klik hier om naar de Facebook-pagina te gaan.’
Ik heb hier eerder aandacht besteed aan oormerken en gewetensbezwaarden. Op 9 december 2009 in ‘Ongemerkt’:
‘Koeien zonder oormerken en met hoorns zijn zeldzaam geworden in Nederland en behoren tot ons agrarisch erfgoed. Er zijn nog maar enkele tientallen (melk)veehouders die weigeren de gele flappen in de oren van hun koeien te doen.’
En ook op 25 juli 2011 in ‘Gewetensbezwaarden’:
‘De Groot en Brandsma, allebei biologisch-dynamische boeren, vinden dat zij met het oormerken dierenleed toebrengen en weigeren al 20 jaar dit hun koeien en schapen aan te doen. Deze principiële opstelling is de Haagse en Europese beleidsmakers een doorn in het oog.’
RTV Drenthe meldde op 25 februari ‘Boerderijen oormerkweigeraars op slot gezet’:
‘Melkveehouder Sake Gerritsen uit Echten en vier andere oormerkweigeraars willen een procedure tegen de staat beginnen. Ze vinden dat de voedsel- en warenautoriteit (NVWA) hun bedrijven onterecht op slot heeft gezet. De boeren weigeren uit principe hun koeien te oormerken, maar hebben volgens de NVWA fouten gemaakt in hun alternatieve administratie.

De boeren kunnen daardoor sinds januari hun vee niet meer verkopen en krijgen daardoor een te grote veestapel. Volgens de getroffen boeren is de maatregel van de NVWA overdreven. Sake Gerritsen had bijvoorbeeld de haarmonsters voor een DNA-identificatie van de koeien te laat opgestuurd.

Overleg met de NVWA heeft volgens de oormerkweigeraars niets opgeleverd en ook de rechter gaf hen ongelijk. Daarom willen de boeren nu een rechtszaak tegen de staat aanspannen en roepen ze staatssecretaris Sharon Dijksma op om tussenbeide te komen. In Nederland zijn een dertigtal boeren die oormerken weigeren.

Tv-reportage
Audio: Radio-item over de oormerkweigeraars
Al op 22 februari schreef de Leeuwarder Courant ‘Oormerkweigeraars zijn blokkade beu’:
‘Vijf Friese en Drentse melkveebedrijven van oormerk-weigeraars zijn geblokkeerd. Hun noodkreet aan staatssecretaris Sharon Dijksma: stop deze hetze! Wytze, Hedwig en Lamkje Brandsma zouden graag vier koeien en zes kalveren willen verkopen. Maar hun bedrijf is vanaf eind januari geblokkeerd door de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA).

De oormerkweigeraars hebben het gevoel dat de inspectie uit is op het einde van hun bedrijf. Sinds het aantreden van een nieuwe teamleider waait er een kille wind bij NVWA-Noord, meent Lamkje Brandsma.’
Liwwadders.nl, ‘een leidende, lokale website met een divers informatie-aanbod over Leeuwarden’, kwam op 11 februari met ‘Biologisch-dynamisch veehouder De Groot: Ik moet hangen’, een bericht geschreven door Karin de Mik, de correspondent van NRC Handelsblad in Leeuwarden:
‘Lutz Jacobi: “Hetze tegen oormerkweigeraars”
Bd-koeien in beslag bij Friese veehouder

“Ik moet hangen,”, zegt biologisch-dynamisch veehouder Thom de Groot uit Goatum bij Grou. Vanmiddag nam de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVW) vergezeld door politiemensen achttien koeien en kalveren van hem in beslag. De dieren zouden te schraal zijn. Onzin, zegt De Groot. “Ik heb een verklaring van de dierenarts dat al mijn vee gezond is.” De veehouder is ervan overtuigd dat er iets anders achter de inbeslagname zit. De Groot is al ruim 20 jaar oormerkweigeraar. Zijn koeien hebben geen oormerken en hebben ook nog hun horens. De gele flappen vindt De Groot een vorm verminking. Samen met 30 andere veehouders in Nederland is hij erkend gewetensbezwaarde. “Ik was de voorman van deze oormerkweigeraars en nu proberen ze mijn moreel te breken.”

Al enkele weken is zijn bedrijf, net als dat van vier andere Noord-Nederlandse oormerkweigeraars, geblokkeerd. Er mag geen vee worden aan- of afgevoerd. De NVWA zegt dat het aan de registratieregeling schort. Welke precies, wil een woordvoerder niet zeggen. De blokkade is een financiële strop voor de veehouders. Voor De Groot kwam daar gisteren nog eens de “overval” van politie en NVWA bij. Aanvankelijk blokkeerde hij de oprit naar zijn boerderij met een tractor, waardoor de veewagen het erf niet op kon. Uiteindelijk gaf De Groot de sleutel van de tractor toch aan een van de agenten. “Ze zeiden dat ze een gerechtelijk bevel hadden.”

De Groot seinde het PvdA-kamerlid Lutz Jacobi in. Zij zegt “zeer verbolgen” te zijn over zowel de blokkade van de veebedrijven als over de inbeslagname van het vee van De Groot. “Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat hier sprake is van een hetze tegen de oormerkweigeraars. Ze voldoen aan alle protocollen en opeens zouden ze dat niet meer doen?” Jacobi heeft partijgenote en staatssecretaris Sharon Dijksma al aangesproken op de blokkade. “Ze moeten mensen helpen met een regeling in plaats van ze te pesten. Want dit is gewoon oormerkweigeraarpesten.” Ook zet ze grote vraagtekens bij de inbeslagname van de koeien van De Groot. “Een biologisch boer die niet goed voor zijn vee zou zorgen? Zo vals.” Ook het Kamerlid denkt dat de overheid met de actie hun verzet tegen de oormerken wil breken. “Ze hopen dat deze mensen zo gedemotiveerd raken dat ze toegeven.”’
Dezelfde Karin de Mik schreef eergisteren in NRC Handelsblad ‘Hij weigerde zijn koeien te mishandelen’ (niet online):
‘Een boer wil zijn dieren niet oormerken. Toen werden zijn koeien in beslag genomen.

Hij staat in de lage schutstal, die wordt ondersteund door stevige, houten balken. Biologisch-dynamisch boer en oormerkweigeraar Thom de Groot (62) uit Grouw staart naar de lege plekken. Gerrit, Lysbeth, Jitse, Gerrit, Anna, Hanna, Wypkje, Wietse Jan en tien andere koeien staan er niet meer. “Geen beweging, een dooie boel zo. Het gaat me door merg en been.”’
En op 14 februari was het Ana van Es die in de Volkskrant berichtte over ‘Oormerkweigeraar hoopt op clementie uit Den Haag’ (evenmin online, dus ook dit alleen maar kort):
‘Melkveehouder Wytze Brandsma weigert, net als zijn vader voor hem, zijn koeien te voorzien van een “gele flap”. Na zijn vaders dood probeert Den Haag hem daartoe te dwingen. De hoop is nu gevestigd op de staatssecretaris.’
‘Op zondag 6 april wordt in Het Kasteel Woerden een masterclass biologisch-dynamische wijn gehouden. De laatste tijd wordt er volop gesproken over de zin en onzin van biologisch-dynamische wijnbouw. Romana Echensperger, in opleiding als Master of Wine, heeft zich in het onderwerp verdiept en vertelt tijdens de Masterclass graag over wat levende landbouw betekent voor de wijnen van nu en in de toekomst. Klik hier voor meer informatie.’
‘“Als mensen of dieren veel stress ervaren, krijgen ze een hang naar zoet en vet eten. Dat zie je terug in dierentuinen en in de wijken van grote steden.” Op dinsdag 4 maart ging de vijfde debatreeks over de toekomst van landbouw en voeding prikkelend van start in de Rode Hoed in Amsterdam. De lustrumeditie begon met een gesproken “feestelijke” column door Dick Veerman, waarna Jaap Seidell en Erik Does aan het woord kwamen over de tweedeling die in de maatschappij rond voedsel aan het ontstaan is; in Amsterdam is het verschil in levensverwachting tussen “goede” en “mindere” wijken al opgelopen tot tien jaar. Wetenschapper Seidell predikte hierbij een “Sarphatische” oplossing, terwijl Erik Does vooral zijn EkoPlaza-keten in het licht zette.

Tegenover de wetenschapper Jaap Seidell stond de bedrijfsman: Erik Does, algemeen directeur van EkoPlaza en groothandel Udea. Hij noemde de kloof tussen arm en rijk eerder een kloof tussen mensen die minder kennis hebben – en daarmee gevoeliger zijn voor de miljarden die uitgegeven worden aan reclame voor junkfood – en mensen die meer kennis hebben en daardoor betere keuzes kunnen maken.

Erik kreeg flink wat kritische vragen uit het publiek te verwerken. Waarom zet hij niet meer in op regionaal voedsel? En waarom stunt EkoPlaza met de prijzen van een product als quinoa, dat inmiddels zo schaars is dat het voor mensen in Bolivia niet meer te betalen is? Does verweerde zich door te wijzen op de bedrijfsrealiteit. Consumenten willen nu eenmaal ook ananassen en quinoa eten, liefst betaalbaar. “Wij hebben de heilige graal niet in handen, maar we proberen wel in de goede richting te bewegen.”

Hij vertelde ook dat groente en fruit bij EkoPlaza altijd prominent voor in de winkel ligt, ofschoon het niet de meest lucratieve productgroep is. Dat is opmerkelijk, merkte bezoeker en worstenmaker Samuel Levie na afloop op, want gangbare supermarkten drijven juist op kruissubsidie: ze leggen flinke marges op groente en fruit, en gebruiken dit geld om frisdrank en andere obesitas-bevorderende producten van A-merken onder de prijs te kunnen verkopen. Terwijl je het eigenlijk andersom zou moeten doen, als je het goed voor hebt met je klanten. Desgevraagd beaamt Does dat EkoPlaza inderdaad een ander verdienmodel heeft dan de reguliere supermarkten: “Onze marge op groente en fruit is kleiner; ik hoef dan ook geen internationale A-merken te verkopen met een negatieve marge.”

Does stelde ook dat Udea als groothandel op een duurzame manier relaties onderhoudt met de leveranciers, de boeren. “Wij bestellen niet vandaag voor morgen, onze telers hebben duidelijkheid vooraf. We gaan met ze om de tafel.”

De volle zaal werd zoals in de voorgaande jaren weer in bedwang gehouden door moderator Felix Rottenberg, deze keer op milde wijze. Bij zijn gebruikelijke rondvraag aan het begin van de avond bleken geïnteresseerde burgers in de zaal in de meerderheid te zijn, gevolgd door studenten en wetenschappers, mensen uit de handel, en consultants. Boeren, koks en en NGO’s waren ook schaars aanwezig.

Klik hier om het gehele verslag van de openingsavond te lezen.’
‘Het balanstotaal van Triodos Bank stijgt in 2013 met 22% tot EUR 6,4 miljard dankzij een gestage groei van de toevertrouwde middelen en een succesvolle emissie van aandelen. Het totaal toevertrouwd vermogen aan Triodos Bank, Triodos Beleggingsfondsen en Triodos Private Banking groeit met 20% tot EUR 9,6 miljard. De netto winst bedraagt EUR 25,7 miljoen, een stijging van 14% ten opzichte van 2012. Het aantal klanten groeit met 18%. In november 2013 passeerde de bank de grens van een half miljoen klanten.

Gebalanceerde groei

Directievoorzitter Peter Blom: “Door de gebalanceerde groei gedurende de afgelopen paar jaar is de bank nu een middelgrote bank geworden. Er is ontegenzeggelijk een groeiende behoefte aan duurzame banken als Triodos Bank.” In 2013 heeft de bank haar positie als financiële instelling verder versterkt. Het eigen vermogen is met 16% gestegen, waarvan EUR 68 miljoen als gevolg van een succesvolle emissie van certificaten van aandelen. Het nieuwe kapitaal is afkomstig van duizenden particulieren die mede-eigenaar willen zijn van de bank. Het aantal certificaathouders stijgt van 26.000 naar meer dan 31.000. Het business model van Triodos Bank richt zich op de financiering van de reële, duurzame economie.

Lange termijn financiering

Peter Blom: “Lange termijn financiering is cruciaal voor een duurzame economie. De heersende geneigdheid op de financiële markten om te focussen op de korte termijn, trekt middelen weg uit de reële economie. Door meer aandacht voor lange termijn financiering en door meer rekening te houden met de effecten op het milieu en de samenleving kunnen banken actief bijdragen aan een duurzamere toekomst.”

Het nieuwe aandelenkapitaal heeft bijgedragen aan een stijging van de Core Tier 1 Capital Ratio van Triodos Bank tot 17,8% eind 2013. Triodos Bank streeft naar een solvabiliteitsratio van tenminste 14%. Het nieuwe kapitaal biedt een stevige basis voor de verdere ontwikkeling van de bank en de groei van onze kredietverlening aan duurzame bedrijven. Triodos Bank blijft ruimschoots voldoen aan de nieuwe kapitaal- en liquiditeitseisen, beter bekend als Basel III. De leverage ratio van Triodos Bank is 8,7%. Het Europese minimum is 3%.

De kredietverlening steeg in 2013 met 8%. De verwachte groei was tussen de 15 en 20%. De belangrijkste reden voor de lagere groei is de afname van kortlopende kredieten aan Nederlandse overheidsinstellingen. Deze beleggingen maken volgens de regels van de financiële verslaglegging onderdeel uit van de kredietportefeuille. Deze beleggingen zijn vanwege liquiditeitsoverwegingen omgezet naar andere beleggingen die buiten de kredietportefeuille vallen. Zonder deze verandering zou de kredietportefeuille met 14% zijn gegroeid.

De kwaliteit van de kredietportefeuille bleef ondanks de economische recessie over het geheel genomen goed. Dit heeft geleid tot een daling in de totale voorziening voor probleemkredieten tot 0,49% van de gemiddelde kredietportefeuille (2012: 0,67%). De lange termijn interne benchmark voor voorzieningen is 0,25%.

Vooruitzichten voor 2014

Peter Blom: “In 2014 willen we ons primair richten op de kwaliteit en diversificatie van de kredietportefeuille. We zullen ons daarbij richten op kredieten aan duurzame koplopers en meer hypotheken voor duurzame woningen gaan verstrekken. Begin 2013 introduceerden wij als eerste in Nederland een hypotheek voor duurzame woningen, gekoppeld aan het energielabel: hoe groener de woning, hoe lager de hypotheekrente. Een belangrijke prikkel om woningen energiezuiniger te maken.”

Voor 2014 verwacht Triodos Bank een bescheidener groei in balanstotaal van tussen 5 en 15%. De winst zal naar verwachting op hetzelfde niveau blijven of iets verbeteren. De resultaten in 2014 zullen negatieve gevolgen ondervinden van de eenmalige extra belasting die de Nederlandse overheid heft als bijdrage aan de redding van SNS Bank. Triodos Bank verwacht dat alle vestigingen hun klantenbasis zullen verbreden. Het aantal klanten zal naar verwachting stijgen met 10 tot 15%.

Triodos Beleggingsfondsen

Triodos Investment Management voert de directie over 19 beleggingsfondsen. Het betreft zowel fondsen voor particulieren als voor institutionele beleggers. Het totaal beheerd vermogen bedraagt eind 2013 EUR 2,5 miljard. De groei van de gezamenlijke beleggingsfondsen bedraagt EUR 317 miljoen (een stijging van 15%). We beschouwen dit gezien de marktontwikkelingen en overheidsbezuinigingen in verschillende landen in Europa als een goed resultaat.

Triodos beleggingsfondsen beleggen in duurzame sectoren zoals microfinanciering, biologische landbouw, culturele instellingen, duurzame energie, duurzaam vastgoed en beursgenoteerde ondernemingen die bovengemiddeld presteren op sociaal- en ecologisch beleid (SRI).

Begin 2014 heeft Triodos Investment Management een nieuw fonds gelanceerd: het Triodos Organic Growth Fund. Dit is een uniek fonds, “evergreen” dat langetermijnleningen en -aandelenkapitaal verstrekt aan koploperondernemingen in biologische voeding en duurzame consumentenproducten in Europa.

Op hoofdpunten zijn in 2013 de volgende resultaten geboekt:
Balanstotaal Triodos Bank: EUR 6,4 miljard (22% groei)
Triodos beleggingsfondsen: EUR 2,5 miljard (15% groei)
Triodos Private Banking: EUR 685 miljoen (23% groei)
Aantal klanten 517.000 (18% groei)
Kredietverlening: EUR 3,5 miljard (8% groei)
Netto resultaat: EUR 25,7 miljoen (14% groei)
Core Tier 1-ratio 17,8% (2012: 15,9%)
Aantal medewerkers 911 (16% groei)’
Gisteren plaatste Bart Hommersen van ‘Vruchtbare Aarde magazine’ dit op Facebook:
‘Op onze eettafel ligt al enige dagen het artikel dat de NRC onlangs wijdde aan de vorige week overleden Jan Hoet. De man die wel werd aangeduid als Vlaamse “kunstpaus” of “kunstkenner”, maar die bovenal een eigenzinnige, razend interessante, breed om zich heen kijkende boeiende persoonlijkheid was.

Het NRC-artikel van Hans den Hartog eindigt als volgt:
Jan Hoet: “Weet je wat het is: mijn diepste geloof is dat het universum oneindig is, maar dat er, en dat lijkt een contradictie, uiteindelijk niets verloren gaat. Alles blijft erin. Niets kan eruit. Dat betekent ook dat als je sterft, je er nog altijd bent. Je weet alleen niet hoe en op welke manier...”

Op internet stoot ik op andere, fascinerende interviews. Op 22 oktober 2011 gaf Jan Hoet een groot interview aan Hugo Camps. Door “De Morgen” opnieuw gepubliceerd (zie link onderin). Een heel mooi gesprek. Enkele hoogtepunten:

“We eten in La Petite Bouffe in Latem. Kennelijk een vertrouwde omgeving. Er was geen bearnaisesaus voorzien, maar speciaal voor Jan gaat de chef over tot actie. Later zal hij ook nog een taartje bakken ter attentie van zijn gast. Jan Hoet: ‘Ongelooflijk, hè!’ Waar hij staat of gaat, er ontstaan altijd rimpelingen. Soms vriendelijk, soms vijandig.”

Over het belang van intuïtie zegt hij: “Mijn hele leven heb ik de neiging gehad altijd het intuïtieve in mezelf op te zoeken. Niets is mooier dan de frisheid van intuïtie. Ik heb altijd een strijd moeten voeren tussen kennis en intuïtie, tussen weten en voelen. Juist omdat ik in mijn kunstbeleid zo’n intuïtief uitgangspunt had, gingen er vrachten kritiek over me heen. Intuïtie hoort tot de mythologie en daar waren al die criticasters bang voor. Voor hen moest alles theoretisch zijn...”

Over zijn moeder: “Mijn moeder zocht haar eigen schilderijen uit. Zij wist weinig van kunst. Als ik haar zou gevraagd hebben wat impressionisme was, zou ze het hoofd hebben afgewend. Zij kocht op intuïtie en achteraf bleek dat ze een bijzonder goede smaak had. Sterker nog, de schilderijen die zij had gekozen bleken twintig jaar later van een hogere artistieke kwaliteit te zijn dan de collectie van mijn vader. Ik heb ontzettend veel liefde van haar gekregen.”

Over het belang van chaos: “Orde is verraderlijk. Ik huiver voor de perfecte orde. Alle grote dingen komen uit chaos, uit een ruïne. Uit ontwrichting. Uit orde ontstaat het kwaad. Het is een mombakkes waarachter je alles kunt verbergen. Het maakt je los van alle medeplichtigheid. In de orde is alles gecategoriseerd, afgebakend, opgedeeld. Iedereen heeft zijn functie en is derhalve onschuldig voor het totaalbeeld. Dat is wat managers vandaag doen. Zij bakenen alles af in een leugen. Ik geloof daar niet in. De leugen van de perfectie doodt creativiteit en motivatie. Het is allemaal opgedrongen.”

Over het onbekende: “Ik voel me permanent uitgedaagd tot onderzoek, tot toetsing van het onbekende. Grote kunstenaars zijn per definitie verslaafd aan het onbekende. Zij hebben niets met de heersende cultuur. Cultuur is lifestyle, oninteressant. Toen ik Joseph Beuys leerde kennen, ging voor mij een nieuwe wereld open. Een wereld waar ik nog niet eerder in was afgedaald. Dat was pure metafysica.”

Over het droevig stemmende, verrommelde landschap in Vlaanderen. “West-Vlamingen zijn de ergste van allemaal. Zij bouwen zoals er vroeger duivenkoten werden neergekwakt. Oostende is qua ruimtelijke ordening doffe ellende. Pas op, ik heb niets tegen verval. Italië is een prachtig land, juist omdat het naast die rijke geschiedenis ook het verval in zich draagt. In Italië wordt alles opgevrolijkt door het theater dat zich op straat afspeelt. Dommigheden, catwalk, entertainment, je ziet het alom. Ik denk dat we in Italië na Berlusconi een nieuwe renaissance gaan meemaken.”

Over zijn gefascineerd zijn door operatiekamers. “De rituelen zijn prachtig. De chirurg die daar staat en als een hogepriester wordt aangekleed door glimlachende assistenten - schitterend. En als je na de operatie wakker wordt, kom je in een volmaakte geruisloosheid terecht. Ook in een ziekenhuis probeer ik de ruimte te onderzoeken die niet zichtbaar is. Ik ben altijd met de grens van de dood bezig, maar ik ben niet bang voor de dood. Ook mooi meegenomen, in een ziekenkamer kun je ongestoord lezen. Een Philip Roth of ‘Die Vermessung der Welt’ van Daniel Kehlmann, bijvoorbeeld. Een geweldige schrijver...”

Het laatste interview van Hugo Camps met Jan Hoet – demorgen.be – Op 22 oktober 2011 gaf Jan Hoet voor DM Magazine zijn laatste grote interview aan Hugo Camps.
Op de weblog ‘Bernard Lievegoed. Werkplaats voor monografieën over Bernard Lievegoed’ verscheen op zaterdag 1 maart eindelijk weer een nieuwe bijdrage. ‘Een geval van karaktermoord. Over Bernard Lievegoed en Steven Matthijsen’, geschreven door Jelle van der Meulen:
‘In zijn zojuist verschenen boek Een stap verder beschrijft Nard Besseling een geval van karaktermoord in de antroposofische beweging in Nederland. De ondertitel van het boek luidt: “Over het turbulente ontstaan van de Bernard Lievegoed Kliniek”. Het drama dat Besseling belicht maakte deel uit van de moeizame processen die aan de start in september 1992 van de psychiatrische kliniek in Bilthoven voorafgingen. Uit de goed gedocumenteerde beschrijvingen blijkt klip en klaar dat daarbij niet alleen inhoudelijke meningsverschillen, maar ook persoonlijke aversies en het verdedigen van bestaande machtposities een hoofdrol hebben gespeeld.

Ik wil mij hier op het handelen van Bernard Lievegoed in deze kwestie concentreren. Om zicht te krijgen op zijn positie in het geheel van de verwikkelingen is het echter eerst nodig een paar omstandigheden kort te beschrijven. Zo was er de onontkoombare – en eigenlijk vanzelfsprekende – omstandigheid dat de overheden van de antroposofen een eenduidig concept verlangden, meningsverschillen moesten dus overwonnen worden. Een volgende omstandigheid was echter dat de betrokkenen er grote moeite mee hadden tot een gezamenlijk voorstel te komen, de afgronden waren te diep. In de kern ging het daarbij om de vraag of de kliniek een afdeling van de (toen nog bestaande) Zeylmans Kliniek zou worden, of dat zij zelfstandig als algemeen psychiatrisch ziekenhuis (APZ) zou worden ingericht.

Bernard Lievegoed, hij was inmiddels ruim in de zeventig, speelde geen formele rol in de voorbereidingen, hij was een soort van raadgever op de achtergrond. Samen met ondermeer Cees Zwart, Ate Koopmans, Bart Jan Krouwel en Marko van Gerven, die allen meer of minder relevante bestuurlijke posties innamen, vond hij dat de kliniek onderdeel van de Zeylmans Kliniek moest worden. Hij was van mening dat de psychiatrie alleen op die manier in het geheel van de medisch-antroposofische zorg kon worden geïntegreerd, een apart ziekenhuis wees hij met kracht van de hand. Dat de kliniek uiteindelijk toch een apart ziekenhuis is geworden en dat Lievegoed er niettemin in 1992, dus kort voor zijn sterven, zijn naam aan liet verbinden, is een niet onbelangrijk aspect van het drama.

De belangrijkste voorstander van een zelfstandig psychiatrisch ziekenhuis, dus los van de Zeylmans Kliniek, was de psychiater Steven Matthijsen. Hij behoorde niet tot het sociale netwerk rond de Zeylmans Kliniek en had als psychiater vanaf 1978 met succes een afdeling in de Willem Arntsz Hoeve geleid, waar hij in de jaren daarna tal van antroposofische therapieën had ingevoerd. Matthijsen en zijn medestanders (Frank Ruijl, Briën Bos) benadrukten in de aanloop tot de op te richten psychiatrische kliniek dat een APZ duidelijk meer therapeutische voorzieningen mogelijk maakte; zo konden in een APZ ook langdurig patiënten worden opgenomen, wat in een afdeling van een algemeen ziekenhuis niet was toegestaan. Uit de beschrijvingen van Nard Bessseling leid ik af dat Matthijsen soeverein optrad als een bevlogen en hardnekkige initiator, die bij de vertegenwoordigers van de overheid werd gerespecteerd.

Terugblikkend kan worden vastgesteld dat de Bernard Lievegoed Kliniek zonder de visie en de inspanningen van Steven Matthijsen nooit zou zijn ontstaan. Het verloop van de gebeurtenissen laat echter zien dat uitgerekend Matthijsen onder schot kwam te staan als initiator, als praktiserend psychiater, maar ook als persoon. Simpel gezegd: veel van de mensen die deel uitmaakten van het sociale netwerk rond de Zeylmans Kliniek zagen hem niet zitten. En Matthijsen kreeg dat ook volop te merken; een antroposofische arts in Zeist – om maar een voorbeeld te noemen – maakte op zeker moment kenbaar dat alle antroposofische artsen in Zeist geen patiënten meer naar Matthijsen door wilden verwijzen. Waarom niet? Dat werd niet duidelijk, concrete bezwaren tegen zijn werk als psychiater werden niet openlijk geuit.

Matthijsen merkte aan alle kanten dat door roddel en achterklap zijn reputatie op het spel stond, tastte met betrekking tot de redenen daarvan echter in het ongewisse. Hij bevond zich dus in de onaangename situatie van iemand die slachtoffer van karaktermoord dreigt te worden. Waarom werd Matthijsen genekt? Besseling stelt in zijn boek weliswaar deze vraag, maar laat het antwoord erop wijselijk open. Ik houd het er echter op dat leden van het netwerk rond de Zeylmans Kliniek de macht met deze vreemde – niet zomaar vreemde, maar zwarte – eend in de bijt niet wilden delen.

Ik kom nu bij de rol van Bernard Lievegoed in het geheel. Op 11 november 1988 verstuurde Lievegoed een brief aan het bestuur en de artsen van de Zeylmans Kliniek en aan het bestuur van de Vereniging van Anthroposofische Artsen. De volledige tekst van de brief is in het boek van Nard Besseling na te lezen. De brief bestaat uit twee delen, in het eerste maakte Lievegoed duidelijk waarom naar zijn mening de op te richten psychiatrische kliniek onderdeel van de Zeylmans Kliniek moest worden. In zijn ogen moest iedere categoriale afsplitsing “principieel” worden afgewezen. In het tweede deel gaf Lievegoed zijn mening over de persoon van Steven Matthijsen, op een manier waar – een treffender formulering schiet mij niet te binnen – de honden geen brood van lusten. Refererend aan een gesprek dat tussen hem en Matthijsen had plaats gevonden, schreef Lievegoed ondermeer:

“In het door Steven Matthijsen gevraagde laatste gesprek heb ik hem onomwonden verklaard: Jij hebt mij gevraagd om een oordeel uit te spreken over je eigen positie in de psychiatrische strijdvraag: welnu, jij bent absoluut ongeschikt om een groep te leiden, het tragische bij jou is, dat je altijd juist dàt wil wat je niet kan. Jij bent een ‘Einzelgänger’, een ‘lonely hunter’. (...) Alle samenwerking heeft altijd tot polarisatie gevoerd, ook nu weer.’ En: “Kort en goed, ik heb hem moeten zeggen dat als hij benoemd zou worden in de vacature van psychiater, er één grote ellende komt. Ik stel vast, dat ik hier met een onvolgroeide persoon te maken heb, wat ik hem ook gezegd heb”. (Onderstrepingen van Lievegoed. JvdM)

Bernard Lievegoed had ook nog in de laatste jaren van zijn leven een grote invloed in de antroposofisch-medische beweging in Nederland. Zijn brief betekende dan ook de nekslag voor Steven Matthijsen. Wie geïnteresseerd is in de uitwerking van de brief zij verwezen naar het boek van Nard Besseling, hij beschrijft tamelijk nauwkeurig hoe besturen en personen er indertijd mee zijn omgegaan. In de samenhang van mijn bijdrage op deze weblog is het voldoende vast te stellen dat Matthijsen van het verzenden en van de inhoud van de brief lange tijd niet op de hoogte was en ook dat hij tot op de dag van vandaag met de bittere gevolgen ervan te maken heeft.

Mij interesseren vooral drie aspecten. Het eerste is dat Lievegoed de brief aan (twee) besturen zond, niet dus aan betrokken privépersonen. Niet dat het laatste de zaak veel beter zou hebben gemaakt, maar doordat de brief een uiterst negatieve beschrijving van de persoon van Steven Matthijsen bevatte, uiteraard niet voor derden bedoeld, werden de betreffende besturen in een moeilijke situatie gebracht. Zij konden niet anders dan “besmuikt” ermee omgaan. De brief was een openbaar feit dat niet als openbaar feit kon worden behandeld.

Het tweede betreft de oordelen over de persoon van Matthijsen als zodanig, die klinken als de subjectieve oordelen van een hoogst verergerde godfather. Met name de mengeling van quasi psychologische begrippen (“lonely hunter”, “onvolgroeide persoon”) en patriarchale zinswendingen (“Ik heb hem moeten zeggen dat...”) verraden een gebrek aan soevereiniteit, je zou ook kunnen zeggen: aan wijsheid, die niet paste bij het morele aanzien dat Lievegoed – mijns inziens terecht – in brede kringen genoot. Hij geraakte ermee in tegenspraak tot zichzelf.

Het derde aspect betreft de omstandigheid dat het in de brief overduidelijk slechts ogenschijnlijk om de strijdvraag “afdeling Zeylmans versus zelfstandig ziekenhuis” ging. De brief openbaart dat de strijd in feite om de persoon van Steven Matthijsen handelde, wat in het verdere verloop van de ontwikkeling ook glashelder werd. Op het moment dat Matthijsen aan de kant was gezet, vielen de principiële bezwaren tegen de door hem voorgestelde vorm weg en kort daarop zou Lievegoed er zelfs mee instemmen dat zijn eigen naam aan de kliniek als zelfstandig psychiatrisch ziekenhuis werd gegeven.

Nu kan een lezer misschien denken: Het kan toch zijn dat Lievegoed met betrekking tot de persoon van Matthijsen eenvoudig gelijk had? Je hoeft echter Matthijsen niet eens te kennen – ik ken hem niet – om te weten dat het antwoord op de vraag alleen maar ontkennend kan zijn. Alleen al de hoeveelheid gram die in de oordelen steekt, verraadt de subjectiviteit ervan. Iets van de oordelen mag een heel klein beetje waar zijn, zoals het ook een heel klein beetje waar is dat er in Londen altijd een natte mist hangt. Maar als een evenwichtige beoordeling van een persoon – hoe trouwens over personen te oordelen? – zijn de woorden van Lievegoed niet serieus te nemen.

Ook kan een lezer denken: de geschiedenis loopt nu eenmaal niet op pantoffels, daar waar gehakt wordt vallen spaanders. Dat is natuurlijk waar en je hoeft geen Alexander de Grote te heten om met goed of slecht recht schuld op je te laden. Maar met het oog op Bernard Lievegoed is nu juist de vraag: hoe kan uitgerekend de man die steeds maar weer opriep tot samenwerking van personen en groepen met verschillende karmische achtergronden, zo blind zijn geweest in eigen queeste? Wat heeft hem in deze geschiedenis parten gespeeld? Waarom heeft hij zijn soevereiniteit niet weten te bewaren?

En de lezer kan denken: is het niet beter deze zaak te laten rusten? Het is immers al zo lang geleden... Ten eerste is eerherstel voor Steven Matthijssen op zijn plaats, al was het alleen maar om ontstane wonden te helen. Eerherstel is – juist in de zin van de “cultuur van het hart” van Bernard Lievegoed – een reinigende handeling, die de weg voor het vergeven opent, en vergeving behoort in esoterisch opzicht tot de krachtigste handelingen in het leven. Niet alleen de persoon van Steven Matthijsen heeft hier baat bij, ook de individualiteiten van Bernard Lievegoed en van vele anderen meer zoeken deze verzoening. Die kan alleen plaatshebben wanneer mensen in het hier en nu zich ervoor verantwoordelijk stellen.

Maar het gaat hier niet alleen om personen, het gaat – ten tweede dus – ook om het zelfbegrip van de antroposofische beweging in Nederland als geheel. Ik bedoel hier het volgende mee. Een beweging die zich niet om de ongerechtigheden van haar verleden bekommert, komt – net als de persoon van Bernard Lievegoed in dit geval – in tegenspraak met zichzelf. Zij doet met betrekking tot zichzelf niet wat zij anderen met betrekking tot hun zaken voorhoudt. En juist doordat de details in de openbaarheid verborgen blijven, wordt het besmuikte manoeuvreren dat ermee gepaard gaat, des te scherper geregistreerd.

Tot de vruchtbare eigenschappen van Bernard Lievegoed behoorde dat hij ertoe bereid was zijn invloed (macht) ook daadwerkelijk te gebruiken; moeilijke en vaak ook pijnlijke beslissingen schuwde hij niet. Maar in gesprekken met hem heb ik meerdere malen moeten vaststellen dat hij met betrekking tot bepaalde personen in zijn oordelen onvrij kon worden, zich dan inderdaad door een afschuw liet leiden, die diep uit zijn wezen kwam en vanuit de feitelijke omstandigheden maar moeilijk te verklaren viel. Mij lijkt dat op zichzelf niet iets opmerkelijks te zijn, aan personen kleven nu eenmaal altijd ongerijmdheden, ook duistere en onaangename. Voor een begrip van de betekenis van Bernard Lievegoed is echter van belang dat de vraag wordt gesteld: waarop hadden zijn aversies inhoudelijk gezien betrekking?

Alleen in het kader van een uitvoerige biografie kan deze vraag worden beantwoord. Maar ik waag het niettemin op deze plaats één enkel aspect te belichten, omdat het mij al zo lang bezighoudt en omdat het in de verhouding tot Steven Matthijsen wellicht ook een rol heeft gespeeld. Mij lijkt het dat Bernard Lievegoed vaak een probleem had met mensen die in hun denken en handelen in staat waren consequent aan bepaalde uitgangspunten (“waarheden”) vast te houden, mensen dus die de inhoud en de vorm van hun “begrippen” niet aan steeds wisselende omgevingen wensten aan te passen. Lievegoed was extreem “situationeel” ingesteld, een vis in het water van de sociale verhoudingen, daarbij was het echter soms moeilijk zijn uitingen onder één noemer te krijgen. Alleen al aan zijn publicaties is dit te zien, de lezers die hij voor ogen had bepaalden in hoge mate inhoud en vorm van zijn teksten.

Voor Lievegoed’s gevoel waren “waarheden” al snel “gefixeerd”, van letterlijke herhalingen hield hij al helemaal niet, hij beschouwde ze als negatieve nawerkingen van de oud-Egyptische cultuur. Zijn behoefte begrippen open te laten is bijvoorbeeld te zien aan zijn notie van een “cultuur van het hart”, dat hij eigenlijk nooit nader heeft beschreven, laat staan heeft gedefinieerd; hij beschouwde het begrip eerder als een toegang tot een nog onbestemde ruimte die erachter lag. In die ruimte scheen achter een dik wolkendek een zon, je zag het licht, maar niet de bron ervan. Tal van mensen voelden zich door de notie dan ook aangesproken, zij konden er als het ware hun eigen intenties mee verbinden.

Hij prees ook altijd weer de voordrachten van Rudolf Steiner, hij vond ze “beweeglijk” en “open” en “niet gefixeerd”. Ik heb Lievegoed nooit horen zeggen dat hij onder de indruk was van de consistentie bij Steiner, het waren juist de wisselingen in de formuleringen die hem bevielen en tot voorbeeld waren geworden. Een schaduwzijde van Lievegoed ligt dan ook precies in een zekere slordigheid met betrekking tot de begrippen die hij gebruikte. Vooral in antroposofische kringen in Duitsland werd en wordt hij op dit punt bekritiseerd, wat soms zover gaat dat hij in het geheel niet serieus wordt genomen. (Dat ook dit meestal “besmuikt” wordt geuit, hoeft ons niet te verbazen, zie boven.)

Dieter Brüll is een goed voorbeeld van iemand die bij Lievegoed steeds weer aversie opriep. Een vertrouwde medewerker van Bernard Lievegoed beschreef de verhouding tussen Brüll en Lievegoed ooit eens treffend als volgt: “Daar waar Brüll de haarscherpe floret van het precieze denken inzette, gebruikte Lievegoed aan het slot van de discussie de bijl van de wil”. Deze karakterisering verraadt iets algemeens over het handelen van Lievegoed, dat zich inderdaad richtte op de constructieve (soms ook destructieve, zie boven) werking van de begrippen in een heel bepaalde situatie. Kennis en inzicht waren voor Lievegoed vaak een middel tot een bepaald doel. (Bij Brüll was dit minder het geval, in de regel leidde hij het doel af uit de begrippen die hij “begreep”.)

Juist van Lievegoed heb ik geleerd – hij hield vaak niet op erover te spreken – dat de individuele wijze van ons denken, voelen en willen ook een cultureel-karmische aangelegenheid is, die boven onze persoon uitgaat. Hij verklaarde dan bijvoorbeeld: “Als je als Viking ooit een inwijding in de Noordse mysteriën hebt doorgemaakt en je ontmoet in je huidige leven iemand die een inwijding in het Griekse Efeze beleefde, moet je erop voorbereid zijn dat eerst een paar grote misverstanden opduiken”. Hij kon dit lachend zeggen, als ging het om grappige aangelegenheden die met humor konden worden genomen. Maar dat het hem zelf niet altijd was gelukt zo luchtig met de “misverstanden” in zijn eigen leven en streven om te gaan, wist hij heel goed, al sprak hij er niet graag over.

Ik denk dat het ook deze zelfkennis was, die hem ertoe bracht steeds weer over een “cultuur van het hart” te spreken.

Jelle van der Meulen, Keulen, februari 2014

Het boek Een stap verder. Over het turbulente ontstaan van de Bernard Lievegoed Kliniek kost 14,50 euro en is te verkrijgen via de auteur: Nard Besseling, Ahornstraat 9, 3203 VA Spijkenisse, info@utz.nl, (0181) 61 68 49.’
Er kwamen al divers reacties op. Op een vraag verklaarde Nard Besseling op maart 3, 2014 om 16:59:
‘Het boek is opgezet als documentatie op grond van dossieronderzoek. Ik heb als auteur niemand bevraagd in de betekenis van “meningen verzamelen”. Ik heb ook bij Steven Matthijsen zelf alleen maar feiten gecheckt, en niet zijn opinie weergegeven. De feiten die ik over de Stap-geschiedenis naar voren breng zijn zonder uitzondering gedocumenteerd. Denk daarbij aan notulen, brieven, aantekeningen van gesprekken enz. Hoofddoel van het boek was ook niet een overzicht van meningen te geven of alleen maar een feitenverzameling, maar een poging het vastgelopen conflict weer in beweging te krijgen. Dat bij de verdere stappen die er hopelijk komen ook mensen hun verhaal kunnen vertellen, is vanuit deze optiek alleen maar te wensen.

Nard Besseling, schrijver van Een stap verder’
En even later:
‘Ter aanvulling over de verkrijgbaarheid van het boek:

“Een stap verder” is ook te koop bij de bekende antroposofische boekhandels in Zeist, Zutphen, Den Haag, Amsterdam, Antwerpen en via de site ABC Antroposofie Boekenservice.’
Daarmee ben ik wel door mijn Nederlandse berichten heen. Maar ik heb nog buitenlandse. Bijvoorbeeld de ‘International Research Newsletter of Antroposophic Medicine nr.10 march 2014’. De vorige had ik op 19 december 2013 in ‘Programmacoördinator’, met daarin toen ook al het ‘Scientific congresses on Anthroposophic Medicine – June 2014 – Leiden, The Netherlands’, net als deze keer. Nu ook onder andere artikelen over ‘Integrative Medicine’:
‘Integrative Medicine (IM) is an increasing worldwide movement that is also expanding in the Netherlands. IM is essentially based on four pillars:
– the horizontal doctor/therapist-patient relationship or partnership,
– the active role of the individual (patient) in preventing disease, wellbeing and their own healing process,
– the use of evidence-based safe and effective complementary and alternative therapies in combination with conventional therapies, and
– working in a “healing environment”.

The Consortium of Academic Health Centers for Integrative Medicine defines integrative medicine as “the practice of medicine that reaffirms the importance of the relationship between practitioner and patient, focuses on the whole person, is informed by evidence, and makes use of all appropriate therapeutic approaches, healthcare professionals and disciplines to achieve optimal health and healing”. [1]

Bell et al (2002) state that, “clinicians and researchers are increasingly using the term integrative medicine to refer to the merging of complementary and alternative medicine (CAM) with conventional biomedicine. However, combination medicine (CAM added to conventional) is not integrative. Integrative medicine represents a higher-order system of systems of care that emphasizes wellness and healing of the entire person (bio-psycho-socio-spiritual dimensions) as primary goals, drawing on both conventional and CAM approaches in the context of a supportive and effective physician-patient relationship.”[2]

According to Rees and Weil (2001) “Integrated medicine (or integrative medicine as it is referred to in the United States) is practising medicine in a way that selectively incorporates elements of complementary and alternative medicine into comprehensive treatment plans alongside solidly orthodox methods of diagnosis and treatment.” [3]

The World Health Organization (WHO) uses the definitions of Traditional Medicine (TM) and CAM as follows:

Traditional medicine is the sum total of the knowledge, skills, and practices based on the theories, beliefs, and experiences indigenous to different cultures, whether explicable or not, used in the maintenance of health as well as in the prevention, diagnosis, improvement or treatment of physical and mental illness.

The terms “complementary medicine” or “alternative medicine” are used inter-changeably with traditional medicine in some countries. They refer to a broad set of health care practices that are not part of that country's own tradition and are not integrated into the dominant health care system.

The WHO Traditional Medicine Strategy 2014-2023, mentions an integrative approach as one of mane possibilities of developing models of best health care delivery which are sustainable, feasible and likely to improve health outcomes.

“Strategic direction 1: Capitalize on the potential contribution of T&CM to improve health services and health outcomes.

Mindful of the traditions and customs of peoples and communities, Member States should consider how T&CM, including self-health care, might support disease prevention or treatment, health maintenance and health promotion consistent with evidence on quality, safety and effectiveness, in line with patient choice and expectations.

Based on each country’s realities, models for integrating T&CM into national health systems should be explored. This includes deciding which forms of T&CM ought to be integrated, and how. If integration is not feasible, alternatives can be identified.

Many initiatives are under way across the world: their goal is to develop models of best health care delivery which are sustainable, feasible and likely to improve health outcomes. Depending on the circumstances of the individual country, care may take the form of a single discipline, multiple disciplines, a self-health care model or adopt a more integrative approach. Often the best models are developed by partnerships and collaborations and will be people- centred, relying on approaches that are safe, appropriate and cost-effective.” [3]

Boon et al (2004) were of the opinion that integrative medicine had still to be defined: “Integrative health care has become a common term to describe teams of health care providers working together to provide patient care. However this term has not been well-defined and likely means many different things to different people.” [5]

Snyderman and Weil (2002): “Integrative Medicine is the term being used for a new movement that is being driven by the desires of consumers but tha is now getting the attention of many academic health centers. Importantly, integrative medicine is not synonymous with complementary and alternative medicine (CAM). It has a far larger meaning and mission in that it calls for restoration of the focus of medicine on health and healing and emphasizes the centralaity of the patient-physician relationship. In addition to providing the best conventional care, integrative medicine focuses on preventive maintenance of healthy by paying attention to all relative components of lifestyle, including diet, exercise, stress management, and emotional well-being. It insists on patients being active participants in their health care as well as on physicians viewing patients as whole persons – minds, community members, and spiritual beings, as well as physical bodies. Finally, it asks physicians to serve as guides, role models, and mentors, as well as dispensers of therapeutic aids.” [6]

This topic will mainly permeate the discussions during the open congress on Thursday (The Contribution of Anthroposophic Medicine to the Development of Integrative Medicine)

[1] “About“. Consortium of Academic Health Centers for Integrative Medicine. Retrieved January 17, 2014.

[2] Bell I, Caspi O, Schwartz G, Grant K, Gaudet T, Rychener D, Maizes V, Weil A. Integrative Medicine and Systemic Outcomes Research: Issues in the Emergence of a New Model of Primary Health Care. Archives of Internal Medicine 2002, 162: 133-140.

[3] Rees L, Weil A. Integrated medicine - Imbues orthodox medicine with the values of complementary medicine. BMJ. 2001 January 20; 322(7279): 119-120.

[4] WHO traditional medicine strategy: 2014-2023. Retrieved January 17, 2014.

[5] Boon H, Verhoef M, O’Hara D, Findlay B. From parallel practice to integrative health care: a conceptual framework. BMC Health Services Research 2004, 4:15 doi:10.1186/1472-6963-4-15

[6] Snyderman R, Weil A. Integrative Medicine - Bringing Medicine Back to Its Roots. Arch Intern Med. 2002;162(4):395-397. doi:10.1001/archinte.162.4.395

Hoenders, H. , Appelo, M. & Jong, J. (2012). Integrative Medicine: A Bridge between Biomedicine and Alternative Medicine Fitting the Spirit of the Age. Sociology Mind, 2, 441-446. doi: 10.4236/sm.2012.24057.

Milburn MP. Understanding the Convergence of Complementary, Alternative and Conventional Care. The Convergence of Complementary, Alternative and Conventional Health Care Program on Integrative Medicine. 2004, The Program on Integrative Medicine, Department of Physical Medicine and Rehabilitation, School of Medicine, University of North Carolina at Chapel Hill

Thomas SN (editor). Integrating Complementary and Alternative Therapies with conventional care. 2004, The Program on Integrative Medicine, Department of Physical Medicine and Rehabilitation, School of Medicine, University of North Carolina at Chapel Hill.’
‘According to Wikipedia, Whole Systems Research (WSR) is a movement started in 2002 “to revisit issues of purpose, content, structure, design, and analysis in the medical sciences, with particular emphasis on evaluation of complementary and alternative medicine (CAM) systems and approaches. It is not so much a coherent philosophy as it is a tapestry of approaches and valuations intended to increase the benefits coming from medical research.”

Whole Medical Systems Research would then research aspects related to Whole medical systems, which can be described as complete systems of theory, diagnosis and practice that have evolved over time in different cultures and apart from conventional or western medicine. Some examples of whole medical systems are Ayurvedic Medicine, Traditional Chinese Medicine, Homeopathy, Naturopathy, and Anthroposophic Medicine.

Further readings:

Boon H, MacPherson H, Fleishman S, Grimsgaard S, Koithan M, Norheim AJ, Walach H. Evaluating Complex Healthcare Systems: A Critique of Four Approaches. eCAM 2007;4(3)279–285doi:10.1093/ecam/nel079

Ritenbaugh C, Verhoef M, Fleishman S, Boon H, Leis A. Whole systems research: a discipline for studying complementary and alternative medicine. Alternative Therapies 2003;9(4):32-36

Verhoef M, Lewith G, Ritenbaugh C, Thomas K, Boon H, Fønnebø V. Whole systems research: moving forward. Focus on Alternative and Complementary Therapies 2004;9(2):87-90

Bell I, Koithan M. Models for the study of whole systems. Integrative Cancer Therapies 2006;5:293-307

Elder Charles, Aickin M, Bell I, Fønnebø V, Lewith G, Ritenbaugh C, Verhoef M. Methodological challenges in whole systems research. Journal of Alternative and Complementary Medicine 2006;12(9):843-850

Jonas W, Beckner W, Coulter I. Proposal for an integrated evaluation model for the study of whole systems health care in cancer. Integrative Cancer Therapies 2006;5:315-319

Fønnebø V, Grimsgaard S, Walach H, Ritenbaugh C, Norheim A, MacPherson H, Lewith G, Launsø L, Koithan M, Falkenberg T, Boon H, Aickin M. Researching complementary and alternative treatments – the gatekeepers are not at home. BMC Medical Research Methodology 2007;7:7

Verhoef MJ, Lewith G, Ritenbaugh C, Boon C, Fleishman S, Leis A. Complementary and alternative medicine whole systems research: Beyond identification of inadequacies of the RCT. Complementary Therapies in Medicine, 2005 Sep; 13(3):206-12.

Hamre HJ, Kiene H, Ziegler R, Tröger W, Meinecke C, Schnürer C, Vögler H, Glockmann A, Kienle GS. Overview of the Publications From the Anthroposophic Medicine Outcomes Study (AMOS): A Whole System Evaluation Study. Global Advances in Health and Medicine.2014;3(1):54-70. DOI:10.7453/gahmj.2013.010’
‘Since 2000, in the United States, the Consortium of Academic Health Centers for Integrative Medicine (IM) is working on the development, scientific justification and implementation of IM in healthcare. Meanwhile, the consortium encompasses 57 academic medical centers including, for example, Harvard Medical School and Johns Hopkins University.

The development of knowledge on IM in the Netherlands – Dr. Henk Smid

In other parts of the world, Europe and the Netherlands, there is increasing interest in IM among policy makers, scientists, healthcare professionals and patients. For example, in 2011, the Dutch governmental healthcare fund ZonMW published the document “Effectiveness of complementary care interventions“ (in Dutch) in which more research on complementary therapies is called for.

Dr. Henk Smid graduated in Humanities at the International University of Lugano in 1983 and in Healthsciences at the Rijksuniversiteit Limburg in 1984, specializing in policy and management. He held various executive positions with the Ministry of Welfare, Health and Cultural Affairs, including acting director of Prevention, Epidemiology and Patient Policy (1992) and deputy director of Prevention, General Healthcare and Studies (1993-1995). Henk Smid was also the chairman of the Eurogroup for Animal Welfare, an European lobbying-organization that liaises with the European Commission and co-operates with the European Parliament.

He is currently the director of ZonMW, Zorg-onderzoek Nederland (ZON) en Medische wetenschappen (Mw) van de Nederlandse organisatie voor wetenschappelijk onderzoek (NWO), or in English: the partnership of Care Research Netherlands (ZON) and Medical Sciences (Mw) of the Dutch Organisation for Scientific Research (NWO).

ZonMw (The Dutch Organisation for Health Research and Development) funds health research and stimulates use of the knowledge developed to help improve health and healthcare in the Netherlands. ZonMw’s main commissioning organisations are the Ministry of Health, Welfare and Sport and the Netherlands Organisation for Scientific Research.

Government ministries, the Dutch Organisation for Scientific Research (NWO) and other organisations commission ZonMw to find solutions to certain problems or to boost work in particular areas.

The characteristics of AM and the position of AM in relation to IM – Prof. Dr. Peter Heusser

Throughout the more than 90 years of existence of AM, IM principles have been a natural aspect of AM practices. AM has rapidly developed in this period, both quantitatively and qualitatively. Within AM, the knowledge and practice of conventional medicine and the knowledge of anthroposophic science are integrated in healthcare practice.

Both the treatment approach and the use and selection of medicinal products and other therapies are highly individualized and intend to bring about a “process of development” within the patient, reinforcing the patient's natural self-healing ability.

Originated in Central Europe, AM is currently practiced, studied and taught in most European countries and in more than 80 countries around the world.

Prof. Dr. Peter Heusser graduated in Medicine at the University of Bern in 1976, with specialization in general medicine (internal medicine, surgery, and pediatrics) and anthroposophic medicine at the Ita Wegman Clinic and Lukas Klinik Arlesheim, Switzerland in 1982. He defended his masters in 1983 at the University of Basel and ... [sic! er ontbreekt blijkbaar nog wat, MG]

Please note that all Dutch presentations will be translated into English at the congress.

Further readings:

Jong MC, van Vliet M, Huttenhuis S, van der Veer D, van den Heijkant S. Attitudes toward integrative paediatrics: a national survey among youth health care physicians in the Netherlands. BMC Complementary and Alternative Medicine 2012, 12:4 doi:10.1186/1472-6882-12-4

Jong MC, van Vliet M, Huttenhuis S, van der Veer D, van den Heijkant S. The implementation of integrative medicine in the Netherlands: A national survey among hospitals, psychiatric-, revalidation- and academic centres. European Journal of Integrative Medicine 2009, Volume 1, Issue 4, 220–221.

Louis Bolk Institute:
– Integrative Medicine: Healthcare innovation in Dutch hospitals
– Why research on Integrative Medicine?
– What is Integrative Medicine?
Attitude research on Integrative Medicine
Integrative Medicine in practice

Jong MC, van de Vijver L, Busch M, Fritsma J, Sendenrijk R. Integration of complementary and alternative medicine in primary care: What do patients want? Patient Education and Counseling 2012, Volume 89, Issue 3, 417-422.

Kienle GS, Albonico HU, Baars E, Hamre HJ, Zimmermann P, Kiene H. Anthroposophic Medicine: An Integrative Medical System Originating in Europe. Global Adv Health Med. 2013; 2(6):20-31. DOI:10.7453/gahmj.2012.087’
Ander onderwerp. Sebastian Jüngel schreef op 28 februari op de website van de Algemene Antroposofische Vereniging in de rubriek ‘Aus dem Leben am Goetheanum’ over ‘Im ‹Goetheanum›: Gerald Häfner zur Wirklichkeit Europas’. Met de actuele gebeurtenissen in de Oekraïne in gedachten, lees je dit toch weer wat aandachtiger:
‘So viel Leid von Europa ausging, so sehr wird von ihm erwartet, dass es zentrale Probleme löst: das Zusammenleben unterschiedlicher Herkünfte, von Wirtschaft, sozialer Verantwortung und Ökologie. Gerald Häfner blickt mit anderen Autoren im “Goetheanum” Nr. 9-10/2014 auf Mythos, Wirklichkeit und Aufgabe Europas.

Wolfgang Held rückt die Vielfalt Europas aus dem Raum in die Zeit – als ein dynamisches Geschehen sich verändernder Grenzen und sich bildender und wieder auflösender “lokaler Autonomien”. Auf dieser Beobachtung bauen die Ausführungen Gerald Häfners auf, des Abgeordneten der Grünen im Europaparlament und Mitinitiator von Democracy International.

Garald Häfner sieht jenseits der EU eine Wirklichkeit Europas. Die “Kunst europäischer Politik” sei es, “die verschiedenen Stimmen in ein sich gegenseitig befruchtendes Gespräch oder Konzert zu bringen.” Denn Europa rebelliere gegen den “Versuch, es einheitlich, bürokratisch von oben nach unten zu ordnen”. Bei allem Leid, das von Europa ausging, seien die Erwartungen an Europa groß. So werde von außen gefragt: “Wie schafft ihr es, unternehmerische Freiheit mit sozialer Verantwortung zu verbinden? Wie schafft ihr, wirtschaftliche Produktivität mit ökologischer Verantwortung zu verbinden? Wie schafft ihr, mit verschiedenen Herkünften, politischen Richtungen und Glaubensüberzeugungen von Menschen auf engstem Raum fruchtbar umzugehen?”

In weiteren Beiträgen blicken vier Verantwortliche der Anthroposophischen Gesellschaft auf Europa. Der Geist Europas nehme Gestalt an “in der Reibung zwischen starken sozialen und starken antisozialen Kräften”, schreibt Frode Barkved aus Norwegen. Er zitiert den norwegisch-irakischen Schriftsteller Walid Al-Kubaisi: “Ich bin Muslim, aber nicht nur ein Muslim-Araber. Ich bin auch ein Christ, weil ich das Gefühl habe, dass sich in ihm die Wahrheit in den Mensch verkörpert. Ich bin ein Jude, weil ich glaube, dass ich individuell ausgewählt bin, ich bin Franzose, weil ich Voltaire liebe, bin Norweger, weil Wergeland mich jeden Tag inspiriert. Ich bin Buddhist, denn ich werde mich in dem, was ich liebe, zerstören, ich bin auch ein Ketzer, weil mich das gesamte Leben verführt, alle Grenzen zu überschreiten.”’
Op 2 maart kwam op de website van de ‘Solothurner Zeitung’ dit artikel van Sven Altermatt te staan: ‘Für diese Gebäude müssten die Versicherungen richtig tief in die Tasche greifen’. Daarin gaat het om:
‘Zusammen haben die drei teuersten Gebäude im Kanton Solothurn einen Wert von über 400 Millionen Franken. Ausser ihrem hohen Wert und dem Material aus welchem sie gebaut sind, haben die drei Gebäude aber nur wenig gemeinsam.’
Op de derde plaats staat dit ons bekende gebouw, dat ook pontificaal op de foto naar voren komt:
‘Mit einem Versicherungswert von 124 Millionen Franken liegt das Goetheanum knapp hinter dem Gebäude von DePuy Synthes. Ausser Sichtbeton haben die beiden Bauten jedoch nicht viele Gemeinsamkeiten.

Wer den Betonbau auf einem Hügel oberhalb Dornachs erblickt, wird von dessen Wucht fast erschlagen. Von jeder Seite zeigt das Zentrum der anthroposophischen Bewegung ein anderes Gesicht.

Es wurde 1929 von Rudolf Steiner, dem Vater der Anthroposophie, mit dem neuen Werkstoff Beton geschaffen. In der Geschichte der Architektur hat das Goetheanum längst einen festen Platz: als spirituelles Zentrum und Bauwerk ohne einen einzigen rechten Winkel.

Rudolf Steiners esoterische Weltanschauung war und ist umstritten; wohl auch deshalb fiel der hölzerne Goetheanum-Vorgängerbau 1923 einem Brandanschlag zum Opfer. Versicherungswert damals: knapp drei Millionen Franken.’
Op de website van Info3 verscheen op 3 maart dit interessante interview door hoofdredacteur Jens Heisterkamp, over ‘Interspiritueller Dialog. Yoga als Arbeitsauftrag für Anthroposophen’:
‘Anthroposophie und Yoga – das ist für viele immer noch ein schwieriges Gebiet. Dabei hat Steiner selbst tief aus der indischen Weisheit geschöpft – und umgekehrt bietet insbesondere der Integrale Yoga Sri Aurobindos überraschende Berührungspunkte mit einer evolutiv verstandenen Spiritualität. In seinem neuen Buch Veda und lebendiger Logos bringt Klaus J. Bracker, ebenso im Werk Steiners wie in dem Aurobindos zu Hause, beide Strömungen in einen längst fälligen Dialog.

Jens Heisterkamp: Wir kennen im Abendland die Logos-Lehre, die auf das Griechentum zurückgeht, wir kennen die hohe Schätzung des Wortes im mystischen Judentum und im Christentum. – Sie haben nun herausgearbeitet, wie uns dieses “Worthafte” auch im alten Indien entgegentritt. In welcher Form genau?

Klaus J. Bracker: Es gibt in den indischen Veden die Gottheit Vak, die eine Erscheinung der noch umfassenderen Göttin Aditi darstellt, der Gottheit der unendlichen Weite und des unendlichen Raumes und des unendlichen Bewusstseins. Sie erscheint, indem sie in unsere Welt einwirkt, als die Göttin Vak, die Göttin des Wortes.

Die vedischen Hymnen werden in ihrem Ursprung auf die Rishis zurückgeführt, von denen ja auch Rudolf Steiner spricht. Im Rig Veda ist in einem Hymnus (I 164.45) von vier Ebenen des Wortes die Rede, von denen später ähnlich auch der tantrische Weg des Yoga spricht: Da gibt es Para-Vak, das höchste, transzendente Wort, das noch keine Form angenommen hat, wo es aus dem Non-Dualen ansetzt; Steiner würde hier vom Oberen Devachan sprechen. Dann kommt Pashyanti-Vak, das erleuchtete Wort, das wir der Inspiration zuordnen können, dann folgt Madhyama-Vak, das mittlere oder vermittelnde Wort – hier denke ich daran, wie etwa in der Eurythmie die Logos-Kräfte mit und durch den Menschen als Wort-begabtes Wesen wirken; dann kommt schließlich als viertes die Stufe Vaikhari-Vak, das materielle oder gesprochene Wort. Wir sehen also: Im Sinne der Veden gehen von Vak die Ströme aus, die die ganze Welt in die Manifestation bringen. Das Universum ist aus dem Wort geworden.

Steiner hat sich ja in seinem Werk mit der indischen Weisheit erst nach seinem Zusammenkommen mit der theosophischen Bewegung auseinandergesetzt. Manche Beobachter meinen, dies sei ein Bruch mit seiner bis dahin eher philosophischen Orientierung gewesen. Was Sie in Bezug auf die vedische Philosophie erläutern, wirkt aber doch der Philosophie des deutschen Idealismus gar nicht so fremd?

Ganz richtig. Doch Rudolf Steiner kannte diesen Kontext schon vor 1900. Bereits 1892 schrieb er an seinen Wiener Bekannten Richard Specht, dass er angefangen habe, sich mit der Bhagavad Gita zu beschäftigen. Und er hat später dargestellt, dass in der Zeit um 1800 das Licht dieser Bhagavad Gita über Mitteleuropa zu leuchten begonnen habe – bei Novalis etwa finden sich starke Bezugnahmen auf Indien, auch im Werk des Malers Runge finden sich Spuren davon. – Noch in Wien hatte Steiner übrigens den Theosophen Friedrich Eckstein kennen gelernt und war vermutlich durch ihn in die östliche Weisheit eingeführt worden.

Explizit auf die Spiritualität des Ostens bezieht sich Steiner dann ab 1902. Seine später in Buchform erschienene Aufsatzreihe über Erkenntnisse der höheren Welten etwa nimmt ja nicht nur auf den Buddhismus Bezug – sind dort nicht auch Bezüge zum hinduistischen Yoga zu finden?

Was Rudolf Steiner als Vorstufen in Bezug auf die moralische und charakterliche Entwicklung, auch z.B. zum Übergang von Konzentration zur eigentlichen Meditation schildert, findet man im klassischen Yoga ganz sicher wieder, da gibt es augenfällige Übereinstimmungen und Steiner hat das auch gar nicht verschwiegen. Interessant ist hier, dass er Ende 1912 in Köln anlässlich der Gründung der Anthroposophischen Gesellschaft dann fünf Vorträge ausgerechnet über die Bhagavad Gita im Vergleich zu den Paulusbriefen hält. Das ist hoch spannend: Da, wo sich Steiner abgrenzt von der theosophischen Bewegung – was holt er trotzdem ganz mit herein? Die Bhagavad Gita. Und er entwickelt ein großartiges Bild von Krishna, dem Avatar. Steiner unterscheidet dann in der Bhagavad Gita drei Ströme: ein Element, das von den Veden herkommt, was er bezeichnet als den spirituellsten Monismus, der gedacht werden kann, dann die Sankhya-Strömung, die das Wissen über die Ordnung der verschiedenen Ebenen der Welt und des Menschen enthält, und schließlich die Yogaströmung mit ihrem Schulungsweg – und weist selbst darauf hin, dass dem Yoga das Schulungskapitel seines Buches Geheimwissenschaft im Umrissentspricht und dass es darauf ankomme, alle drei Strömungen zu verbinden.

Trotzdem scheint bei vielen Anthroposophen eine tiefe Abneigung gegen alles “Östliche” eingewurzelt zu sein. Hat das vielleicht mit einer Art Trennungs-Trauma zu tun – Steiner wollte sich damals ja gegen die Inszenierung des jungen Krishnamurti als angeblich wiedergekommenem Erlöser abgrenzen. Ist diese Geste möglicherweise fundamental missverstanden worden, als Geste gegen den Osten schlechthin? Bis heute ist ja für viele Anthroposophen Yoga ein rotes Tuch.

Es gibt in der Tat Äußerungen Steiners, in denen er den klassischen Yoga für den westlichen Menschen zurückweist. Wenn man sich das im Zusammenhang anschaut, sieht man allerdings, dass er sich dabei auf einen ganz bestimmten Aspekt kapriziert – auf Pranayama, die Atemübungen. Daran macht er fast alles an seiner Kritik fest – der Weg über den Atem sei für die heutigen Europäer ein Umweg, es seien sogar mit einigen Aspekten widersacherische Wirkungen verbunden. Trotzdem blieb er nicht dabei, diese Aspekte zu kritisieren, er wollte dem auch etwas Positives an die Seite stellen. Und da sind die Jahre 1919 und 1920 sehr wichtig, wo Rudolf Steiner Ansätze einer Alternative aufgezeigt hat. Als rechtschaffener Anthroposoph muss man sich daher gut überlegen, ob die allergische Reaktion auf das Wort “Yoga” angemessen ist, wenn Steiner beispielsweise im November 1919 fordert, es müsse ein “neuer Yoga-Wille” ausgebildet werden, sogar in Verbindung mit dem Zeitgeist Michael. Ich kann das hier nur andeuten, aber der Weg, den Steiner da meint, geht eben nicht über den Atem, sondern über das Licht! Da bekommen gerade die michaelisch gestimmten Anthroposophen einen Arbeitsauftrag, der mit “Yoga” innig zu tun hat. Etwas Ähnliches gibt es bei Steiners Ergänzungsvorträgen zu dem Hochschulkurs am Goetheanum im Jahr 1920, die von einer zeitgemäßen Metamorphose des Yoga handeln – da geht es um das richtige Atmungsverhältnis zwischen dem Leben in den Sinneseindrücken und dem reinen, sinnlichkeitsfreien Denken. Es wäre also – gerade im Blick auf Sri Aurobindo und seinen Integralen Yoga – mehr als schade, wenn man auf diese Beschäftigung wegen des Schreckwortes “Yoga” verzichten würde. Das hielte ich für einen Verlust.

Wir haben jetzt etwas über Steiners Sicht des Yoga erfahren – umgekehrt zeigt Ihr Buch auch überraschende Sichtweisen von Sri Aurobindos Integralem Yoga mit Blick auf die Gestalt des Christus.

Dem möchte ich eins voranstellen: Ich bin überzeugt, dass wir in der Anthroposophie ein Verhältnis zum Christus nicht ausbilden können ohne ein achtsames Gewahrsein dessen, wer seine Trägerwesenheit ist. Steiner nennt hier die nathanische Jesus-Wesenheit, die im Lukas-Evangelium beschrieben wird; es handelt sich dabei Rudolf Steiner zufolge um dieselbe Wesenheit, die in Indien als Krishna bezeichnet wird. Nun ist aber in Indien Krishna nicht einfach nur ein großer menschlicher Held, sondern er ist ein Avatar, eine Manifestation des höchsten göttlichen Wesens in Menschengestalt. Dem spürt Sri Aurobindo nach, er nennt es das “Supreme Divine”, das noch vor der Differenzierung in Nondual und Dual steht, das in ihm lebt. Hier wird es echt philosophisch! Und Sri Aurobindo hat 1909 diese intensive Krishna-Berührung, empfängt während einer Gefängnishaft seinen spirituellen Auftrag und spricht ab 1912 von einem Yoga, der ausdrücklich das Ziel hat, das Göttliche in der Erdenwelt zu manifestieren und sich nicht von der Erde zurückzuziehen. Also keine Spur von Erdenflucht, wie man oft unterstellt. Und er selbst verwendet den Vergleich: Das sei das, was im Christentum die Verwirklichung des Reichs Christi auf Erden genannt werde. Zwischen 1914 und 1920 kommt dann die Zeit seiner Hauptwerke, wo von Christus kaum die Rede ist, aber in seinem Spätwerk Savitri, einem großen Mysteriendrama, hält er dann Ausschau nach einem spirituellen Geschehen, das an das frühere Wirken von Krishna anschließen wird – so wie es ja auch im Christentum die Erwartung der Wiederkunft gibt. Das ist im Hinduismus der sogenannte zehnte Avatar: Kalki. Und die Freunde des Integralen Yoga verstehen diesen auch als Yoga der unmittelbaren Vorbereitung auf das Kommen Kalkis. In diesem Zusammenhang kommt Aurobindo selbst deutlich auf Christus zu sprechen und er sagt, die Wirksamkeit des zehnten Avatars sei nicht vorstellbar, ohne dass dieselbe Wesenheit auf Erden zuvor Kreuzigung, Tod und Auferstehung durchmachen musste. – Als ich das entdeckte, stockte mir fast der Atem – sicher sagt Steiner, dass der Christus einmalig auf Erden verkörpert gewirkt hat, er sieht das Ereignis von Golgatha ja als Mittelpunktsgeschehen, und doch beschreibt auch Steiner Stadien und Vor-Stufen und eben auch weitere noch folgende Manifestationen Christi im Ätherischen, Astralischen und Devachanischen. Obwohl Aurobindo und Steiner in der Terminologie zwar grundverschieden klingen, sind sie meiner Überzeugung nach demselben Mysterium sehr nahe gekommen.

Das spricht für die Notwendigkeit eines spirituellen Dialogs! Welche Aufgaben und Chancen sehen Sie da?

Ich glaube nicht, dass Rudolf Steiner der Meinung war, er hätte schon alles gesagt und alle Nachfolgenden müssten mit dem bloßen Verinnerlichen seiner Wortlaute glücklich und zufrieden sein. Er wusste, dass die anthroposophische Spiritualität binnen hundert Jahren eine andere Ausdrucksweise annehmen würde. Steiner hatte eine evolutive, planetarische Spiritualität vor Augen, da bin ich ganz sicher, sonst hätte er ja auch nicht von einer “Kulmination” zum Jahrhundertende gesprochen, denn eine Kulmination ist ein “Mehr” gegenüber dem, was schon ist. Und Steiner selbst hat die Frage aufgeworfen, ob es sein kann, dass der Christus einmal zu uns in einer uns nicht gewohnten Sprache sprechen wird? Und dass dieses Sprechen sogar aus dem Osten kommt? Ich halte den Dialog auch für Anthroposophen deswegen für äußerst wichtig, weil erst in solchen dialogischen Prozessen, im Erwachen am Anderen, eine neue Inspiration greifen kann – nicht nur in der Arbeit im stillen Kämmerlein.

Hören Sie dazu auch den Podcast mit Ronald Richter bei Kultradio

Zum Autor:

Klaus J. Bracker, geboren 1956, hörte mit 15 Jahren erstmals von Auroville, der von Sri Aurobindo inspirierten Modellstadt in Süd-Indien, und hatte 1975 erste praktische Berührungen mit dem Integralen Yoga. Auf einer Orientreise nach Auroville mit Steiners Philosophie der Freiheit im Gepäck kehrt er in Afghanistan, bedingt durch eine schwere Erkrankung, zurück nach Europa und wird Eurythmist, Heileurythmist und Waldorflehrer. 25 Jahre später tauchen in seinem Leben, nach langer Erfahrung auch in buddhistischer Meditation, vor dem Hintergrund der Frage nach dem wahren Ich die Schriften Aurobindos wieder auf – und wecken den Drang, diese Darstellungen anthroposophisch zu verstehen. Der Eindruck, dass sich Aussagen von Steiner und Aurobindo gegenseitig potenzieren, verbunden mit einem lebensgefährlichen Autounfall, forcieren den Impuls, dieses Thema auszuarbeiten. 2009 erscheint sein Buch Grals-Initiation, im gleichen Jahr besucht er erstmals Pondicherry und Auroville. In seinem soeben erschienenen Buch Veda und lebendiger Logos untersucht er die Berührungen zwischen Rudolf Steiner als Begründer der Anthroposophie und Sri Aurobindo als Begründer des Integralen Yoga.’
Tot slot het vervolg op de serie van Lorenzo Ravagli ‘Zur Geschichte der anthroposophischen Gesellschaft und Bewegung’, waarvan hij gisteren ‘1928-1929 | Streit um ein Testament’ plaatste:
‘Zu Beginn des Jahres 1928 trat ein weiteres Thema in den Vordergrund, das die Gräben zwischen den Mitgliedern der Anthroposophischen Gesellschaft vertiefen sollte. Schauplatz war die Generalversammlung im Februar 1928, Gegenstand der Auseinandersetzungen: das Testament Rudolf Steiners.

Alice Sauerwein (1865-1932), die von Steiner anerkannte Generalsekretärin der französischen Landesgesellschaft, die einige seiner grundlegenden Werke ins Französische übersetzt hatte, machte gegenüber einer anderen Übersetzerin unter Berufung auf Steiner ein exklusives Recht geltend, dessen Werke ins Französische zu übertragen. Da diese andere Übersetzerin, Simone Rihouët, bei Marie Steiner zuvor die Erlaubnis für ihre Arbeit eingeholt hatte, betraf der Konflikt auch Marie Steiner und die Frage ihrer Rechte an Steiners Werk. Sauerwein setzte ein Gerichtsverfahren in Gang, um die Rechte zu klären. Angeblich wurde sie in ihrem Vorhaben von Wegman und Vreede bestärkt. Allerdings sollte sie das Ende dieses Streites nicht mehr erleben – sie starb im Februar 1931 noch vor Beendigung des Verfahrens nach schwerer Krankheit. Ein Jahr zuvor war sie von einer außerordentlichen Generalversammlung der Allgemeinen Anthroposophischen Gesellschaft aufgefordert worden, den Vorsitz der französischen Landesgesellschaft niederzulegen und musste noch einen Monat vor ihrem Tod erleben, dass von Dornach aus eine konkurrierende französische Gesellschaft gegründet wurde, deren Leitung ebenjener Übersetzerin übertragen wurde, mit der sie sich im Rechtsstreit befand.

Bei den Auseinandersetzungen zu diesen Fragen meldete sich auch Walter Johannes Stein zu Wort und behauptete, das Testament Rudolf Steiners aus dem Jahr 1915 sei durch die Weihnachtstagung außer Kraft gesetzt worden. Der zugrunde liegende Gedanke Steins bestand vermutlich darin, dass Gesellschaft und Bewegung durch die Weihnachtstagung eins geworden und daher auch die Werke Steiners an die Gesellschaft übergegangen seien. § 8 der von Steiner verfassten »Prinzipien« der Weihnachtstagung regelte den Umgang mit den Publikationen der Gesellschaft:

»Alle Publikationen werden öffentlich in der Art sein wie diejenigen anderer öffentlicher Gesellschaften. Von dieser Öffentlichkeit werden auch die Publikationen der Freien Hochschule keine Ausnahme machen; doch nimmt die Leitung der Schule für sich in Anspruch, dass sie von vornherein jedem Urteile über diese Schriften die Berechtigung bestreitet, das nicht auf die Schulung gestützt ist, aus der sie hervorgegangen sind. Sie wird in diesem Sinne keinem Urteil Berechtigung zuerkennen, das nicht auf entsprechende Vorstudien gestützt ist, wie das ja auch sonst in der anerkannten wissenschaftlichen Welt üblich ist. Deshalb werden die Schriften der Freien Hochschule für Geisteswissenschaft den folgenden Vermerk tragen: ›Als Manuskript für die Angehörigen der Freien Hochschule für Geisteswissenschaft Goetheanum Klasse ... gedruckt. Es wird niemandem für die Schriften ein kompetentes Urteil zugestanden, der nicht die von dieser Schule gelten gemachte Vor-Erkenntnis durch sie oder auf eine von ihr selbst gleichbedeutend anerkannte Weise erworben hat. Andere Beurteilungen werden insofern abgelehnt, als die Verfasser der entsprechenden Schriften sich in keine Diskussion über dieselben einlassen.‹«

In der Diskussion, die am 28. Dezember 1923 vormittags über diesen Paragraphen stattfand, präzisierte Steiner auf die Frage Hans Büchenbachers, dass es sich bei diesen Publikationen um die Zyklen (die von ihm gehaltenen Vortragsreihen) handle – und zwar um alle, also auch die bereits in Form von Privatdrucken erschienenen. Auch diese seien als Veröffentlichungen der Hochschule mit dem betreffenden Vermerk zu versehen. Noch einmal präzisierte Steiner auf Nachfrage: »Es werden im wesentlichen nur die Zyklen sein und die Schriften, die den Zyklen gleichkommen.« Welche Schriften er damit meinte, ließ er an dieser Stelle offen. Über andere Vortragsreihen, die er für bestimmte Berufsgruppen oder beschränkte Interessentenkreise gehalten hatte, denen die Erlaubnis erteilt worden war, »sie in einem bestimmten Kreis zu drucken« und die nicht von ihm selbst oder vom Philosophisch-Anthroposophischen Verlag herausgegeben worden seien, sagte er, wenn sie weiter verbreitet werden sollten, dann fiele das Autorenrecht auf ihn zurück und sie müssten dann vom Philosophisch-Anthroposophischen Verlag veröffentlicht werden. »Ich meine, das [die Rückgabe der Autorenrechte] ist eine Selbstverständlichkeit.« (GA 260)

Zu einem Instrument ideologischer und rechtlicher Auseinandersetzungen wurden diese Äußerungen Steiners aber erst zu einem späteren Zeitpunkt, im Kontext des Nachlassstreits zwischen Marie Steiner und Albert Steffen. Sie werden in diesem Kontext genauer untersucht werden. Bei der Generalversammlung 1928 blitzte das Konfliktpotential dieser Frage aber das erste Mal auf.

Nach Steins Vorstoß erklärte Albert Steffen »als Vorsitzender der Anthroposophischen Gesellschaft«, er anerkenne den letzten Willen Rudolf Steiners, der seine Werke vollständig in die Hände seiner Witwe übergeben habe und er könne sein Amt nur weiterführen, wenn dieses Testament allgemein anerkannt werde.

Die Auseinandersetzungen über das Testament flammten allerdings im Oktober bei einer Delegiertentagung wieder auf, als Stein erneut auf dieses Thema zu sprechen kam, was dazu führte, dass Marie Steiner aus Protest den Saal verließ. Die Versammlung ging im Tumult unter, wurde abgebrochen und kurz darauf unter Ausschluss Steins wieder aufgenommen.

In diese Auseinandersetzungen um die Gültigkeit des Testamentes mischte sich, die Lage zusätzlich komplizierend, eine Anklage Elisabeth Vreedes gegen Albert Steffen. Diese fühlte sich von der Gesellschaftsleitung zunehmend ausgeschlossen. Als Steffen im Februar 1928 unter Berufung auf das Vorbild Steiners erklärte, er übernehme inskünftig die Gesamtverantwortung für alles, was im Namen der Gesellschaft und durch die einzelnen Sektionen geschehe, fühlte sich Elisabeth Vreede als Vorstandsmitglied »abgesetzt«. Dieses Gefühl wurde zusätzlich verstärkt durch die Art, wie Steffen die Herbsttagung zur Eröffnung des zweiten Goetheanum vorbereitete. Sie sah in seiner einseitigen Willenserklärung und in seinen organisatorischen Vorschlägen nicht nur einen persönlichen Angriff auf ihre Tätigkeit als Vorstandsmitglied, sondern auch eine »Verleugnung« der Weihnachtstagung und eine »Verletzung der Idee des freien Geisteslebens«. Steffen hatte nämlich, ohne sich vorher mit den übrigen Vorstandskollegen zu verständigen, im »Mitteilungsblatt« einen Aufruf veröffentlicht, der potentielle Redner, die bei der Eröffnung des zweiten Goetheanum mitwirken wollten, einlud, sich bei den Organisatoren der Tagung zu melden. Wegman und Vreede erfuhren von diesem Aufruf erst aus dem »Mitteilungsblatt« und fühlten sich übergangen. Vreede schrieb Steffen einen scharfen Brief, in dem sie die genannten Vorwürfe gegen ihn erhob. Aufgrund dieser Vorwürfe legte Steffen die Verantwortung für die Arbeit der Sektionen, die er eben erst übernommen hatte, wieder nieder.

Der Eklat dieser Delegiertentagung fand seine Fortsetzung in der deutschen Landesgesellschaft. Walter Johannes Stein erklärte im Anschluss an die Geschehnisse in Dornach, er lege für ein Jahr seine Mitarbeit im deutschen Vorstand nieder. Carl Unger erklärte, dies käme einem Austritt gleich, wogegen Stein umgehend protestierte. Es ist vielleicht nicht unerheblich, hier zu erwähnen, dass Rudolf und Marie Steiner in ihrem gemeinsam verfassten Testament von 1915 Unger als ihren Testamentsvollstrecker und im Falle ihres gleichzeitigen Todes als Verfügungsberechtigten über ihren schriftlichen Nachlass eingesetzt hatten. Dies dürfte den Nachdruck erklären, mit dem Unger auf eine Entscheidung in dieser Frage drang.

So versuchte er am 1. Januar 1929 dem deutschen Vorstand die Erklärung abzuringen, Stein und jeder, der dessen Auffassung über das Testament Steiners teile, sei ungeeignet, das Amt eines Vorstandes auszuüben. Als der Vorstand sich nicht einigen konnte, trat Unger seinerseits aus dem Vorstand und der deutschen Landesgesellschaft aus, um sich direkt an Dornach anzuschließen. Tags darauf ließ Stein mitteilen, er ziehe sich nun doch endgültig aus dem deutschen Vorstand zurück.

Zwei Tage später wurde Unger in seinem 51. Lebensjahr auf dem Weg zu einem Vortrag mit dem Titel »Was ist Anthroposophie?« von einem geistig verwirrten Mitglied in Nürnberg erschossen. Das Attentat hatte möglicherweise einen antisemitischen Hintergrund. Mit Unger, dem Kind des Bankiers Julius Saul Unger und Henriette Elise Mannheimers (beide jüdischer Abstammung), der mit der Tochter des jüdischen Anthroposophen Adolf Arenson verheiratet war, verlor die Gesellschaft einen ihrer bedeutendsten, verdienstvollsten Mitarbeiter, der zeitlebens die Anerkennung und Unterstützung des Ehepaars Steiner genossen hatte.

Vorheriger Beitrag: 1926-1927 | Alexanderlegende und ein Zirkel von Spiritisten

Fortsetzung folgt’

116 opmerkingen:

Ramon DJV zei

Uit Jelle van der Meulen zijn artikel: (...) Bernard Lievegoed had ook nog in de laatste jaren van zijn leven een grote invloed in de antroposofisch-medische beweging in Nederland. Zijn brief betekende dan ook de nekslag voor Steven Matthijsen.(...)

Michel, kwam jij op mijn blog niet een keer een getuigenis van een slachtoffer van Lievegoeds praktijken in twijfel trekken door te stellen dat Lievegoed in de jaren '80 niet meer als arts praktiseerde en er een vergissing in het spel zou zijn?

Van der Meulen geeft nu echter aan dat Lievegoed wel degelijk zijn directe invloed liet gelden tot vlak voor zijn dood. Iets dat ik al wel wist, want ik heb twee jaar in Zeist doorgebracht en men sprak in termen van 'de Lievegoed-clan'.

Van der Meulen geeft aan dat Steven Matthijsen is 'kaltgestellt' door Lievegoed.

Op mijn weblog getuigt iemand dat men hem met behulp van Lievegoed heeft doen verdwijnen.

Hoe sta je ondertussen - nu het handelen van Lievegoed door Jelle van der Meulen in beeld is gebracht - tegenover dit gegeven, Michel?

Bijomend vraagje? Wil de antroposofische medische sectie Steven Matthijsen graag in een belangrijke functie misschien?

Matthijs H. zei

1 van 2.EEN STAP TE VER REDT DE ZIEL NIET

Het artikel-een stap verder- is wel zeer tendentieus, waarbij vooral de positie van een vermeend 'slachtoffer'wordt uitvergroot ten gunste van de 'gevestigde, machtige, professor'een simpel drama-scenario voor een derde rangs toneelstuk.

Jelle van der Meulen laat zich in dit scenario zonder te verduidelijken wie is de bron?Waar is de complete informatie beschikbaar? Meeslepen in het verspreiden van citaten uit een geheel door de auteur. Waar, hoe is er geverificeerd?
Is dat voor mij toegangkelijk?


Hoe goedkoop is het als ik nu informatie over Bernard ga brengen, die ik in gesprekken met zijn zuster Tony-'personal-coach'bij moeilijke beslissingen, samen gevangen gezeten in kampen van de Japaners zo bouw je samen wat op,zonder overleg ga openbaren?
Boulevardisme?

B.v."Hij(Bernard Lievegoed) was van mening dat de psychiatrie alleen op die manier in het geheel van de medisch-antroposofische zorg kon worden geïntegreerd, een apart ziekenhuis wees hij met kracht van de hand."
Hier overspeelt, de wel erg gretige, Jelle Vermeulen o.a. zijn hand!
De maatschappelijke tendens en politiek was gericht op datgene wat Bernard hier stelt.Namelijk o.a.

Citaat; Op 1 januarie 1990 stelt het provinciaal overleg maatschappelijk welzijn in overeenstemming met Ministerie WVC en de landelelijke koepelorganisaties een stimuleringskader regionale samenwerking op, dienend als referentiekader voor de beoordeling van samenwerkingsprocessen.
In 1989 werd een richtlijn verruimende maatregel uitgevoerd d.w.z. planmatige uitbreiding met 1030 plaatsen voor geestelijke gehandicapten.2e Kamer der Staten Generaal Vergaderjaar 1990-1991.


Ik wil niet stellen dat de hier besproken op 12-12-1992 overleden Bernard Lievegoed...Nou neen, ik kan mij er niet mee verenigen dat NU door lieden die zich als schrijver/journalist manifesteren, een mondige Steven Matthijsen inzetten als 'joker-slachtoffer'om Bernard Lievegoed en de Antroposofie te besmetten en verdenkelijk te maken van karaktermoord jaren na dato.

Citaat:"Maar in gesprekken met hem heb ik meerdere malen moeten vaststellen dat hij met betrekking tot bepaalde personen in zijn oordelen onvrij kon worden, zich dan inderdaad door een afschuw liet leiden, die diep uit zijn wezen kwam en vanuit de feitelijke omstandigheden maar moeilijk te verklaren viel."

Punt is dat Jelle al deze momenten niet aangrijpt om 'de Karaktermoord" te plegen. Is dit niet bijzonder laakbaar,strijdig, zwak? Waarom immers volgt géén actie?

Zijn wij dan als kopers/lezers flink belazerd met zijn boeken? Het oog van de Naald vraaggesprek met Bernard NOTA-BENE over uiterlijke en innerlijke strijd en Redding van de ziel.
Was alles dan publiceren en geld maken in de slipsteam van de grote naamsbekendheid en landelijke/internationale successen-boeken als Levensloop van de mens.Mens en organisatie.Mens op de drempel van Lievegoed?
Toen een'groopy'nu een ketter?


Matthijs H. zei

2 van 2.1993 Schrijft hij nog;Een opvallende eigenschap van hem-B.L-was altijd al het realisme waarmee hij keek naar de ontwikkelingen in de wereld en de antroposofische beweging...In de persoonlijke omgang gaf hij je daarbij altijd het gevoel dat je eigen levensloop, met alle hardnekkige problemen die erin spelen, deel uitmaakt van een groter geheel. Hij deed in de samenwerking met mensen een appèl op hun vermogen boven zichzelf uit te stijgen.

EEN STAP TE VER?
Plegen Nard Besseling en Jelle van der Meulen die Karaktermoord niet aan zichzelf?
De ziel-van Lievegoed/Antroposofie-redden zij er niet mee.
Hun portemonnaie misschien?

"Het door hen geframde slachtoffer"
Steven Matthijsen kon weten, gezien zijn functie op de Willem Arntz stichting en de geplaatste foto, overigens heb ik daar als medewerker menig maaltijd genuttigd, dat op die locatie zowel een afdeling-begrip nu-mensen met een beperking, een regulier ziekenhuis-kinderafdeling+school en psychiatrische kliniek bevond.

De doden zwijgen, hoewel Jelle stelt Het boek wordt dan ook niet alleen 'gelezen'door de levenden hier op aarde, maar ook door de gestorvenen en ongeboren zielen in de geestelijke wereld. Hierna volgt een nog veel krachtiger uitspraak in zijn boek Bernard Lievegoed Over de redding van de ziel.
Jelle van der Meulen.
ISBN 90-6038-347-8/NUGI 62/CIP

Matthijs H. zei

"Het door geframde slachtoffer"
Steven Matthijsen kon weten, gezien zijn functie op de Willem Arntz stichting en de geplaatste foto, (overigens heb ik daar als medewerker menig maaltijd genuttigd), dat op die locatie zowel een afdeling-begrip nu-mensen met een beperking, een regulier ziekenhuis-kinderafdeling+school en psychiatrische kliniek bevond.

Juist bovenstaand gegeven wordt opgevoerd als stijdpunt met Lievegoed wiens wens/idee juist deze samenvoeging was-complementaire geneeskunde, die omgekeerd Steven Mathijsen deels invoerde bij de Willem Arnzt stichting.

Overigens lag daar al veel langer een historische basis voor antroposofie op meerdere fronten, maar die is door landelijk politiek optreden, behalve Bram van der Lek van de Politiek Pacifistische Partij (PSP), door een Kamerbesluit en uitvoering/bezetting door Mariniers te niet gedaan.

Ontwikkelingen waar ik deel van uit maakte en die nu de huidige maatstaf in zorgbeleid zijn.

In gesprek met Bernard Lievegoed vroeg ik eens waar nu buiten alle successen zijn pijnpunt lag.
"Alles wat ik tot stand gebracht heb, is anders geworden dan ik mij ooit heb voorgesteld".

Het leven is niet Ramon-tisch!

Ramon DJV zei

Mijn vermoeden dat Matthijs Hogenbooms zijn ergernis richting mij gelegen is in het feit dat 'grote antroposofenbobo's', pioniers van de antroposofie in Nederland, zich vanwege hun obscure levenswandel niet langer laten lenen voor de heiligenlegenden waarmee ze door hun volgelingen worden geëerd, wordt hier wel tamelijk versterkt.

Jelle van der Meulen gaat nu ook weer voor Matthijs' bijltje.

Matthijs zou zich ook de vraag kunnen stellen: Waarom wordt een goeroe zoals Bernard Lievegoed afgeserveerd door iemand die zelfs vlak voor Lievegoeds dood nog aan het voeteinde van diens ziektebed zat?

Welk belang is er en wie heeft de macht om de grote antroposoof Bernard Lievegoed na zijn dood zo als karaktermoordenaar te laten neerzetten?

Matthijs H. zei

De Karaktermoord EEN STAP TE VER REDT DE ZIEL NIET vervolgd

Verbindend Citaat;Het artikel-een stap verder- is wel zeer tendentieus, waarbij vooral de positie van een vermeend 'slachtoffer'wordt uitvergroot ten gunste van de 'gevestigde, machtige, professor'een simpel drama-scenario voor een derde rangs toneelstuk.

Mijn intuitie sprak zich vanmiddag uit en ik voorvoelde een krachtig drama-element.
Het vermeende slachtoffer zette zich jaren in motto* 'vita humana semper veranda' onder voorzitterschap van een Urker huisarts die heeft aan de muur het motto 'De Heer is mijn Herder' hangen.


Omdat het thema Karaktermoord is sluit dit op wonderbare wijze schitterend aan bij de vermeende Karaktermoord op Bernard Lievegoed.
Abortus, euthenasie dood gewoon, zijn als dramatische elementen goed in te voegen.
De in te huren Dramaturg van internationale vermaardheid, vertrouwde mij toe dat de Karaktermoord weleens een ander of andere personen kan treffen dan Bernard Lievegoed.


Immers dramaturgie bewaakt het evenwicht tussen redeneren en fantaseren en rollen worden nog vastgesteld.

Het *motto vita humana semper veranda staat voor Menselijk leven moet altijd beschermd worden, beide Heren zetten zich gezamelijk met collega's in voor een pro-life organisatie.
www.artsenverbond.nl
Gevolgd worden of werden de ontwikkelingen rond euthenasie en abortus. Die kunnen volgens de Urker huisarts leiden tot een maatschappij waar niemand gelukkig van wordt.

LEUKER kan ik het niet maken maar nu tref ik; Matthijsen was ook initiatiefnemer en medeoprichter van de Bernard Lievegoedkliniek in Bilthoven.
In 1995 richtte hij de werkgroep 'oordeelsvorming euthanasie'op. Hij is vice voorzitter van het Nederlandse Artsenverbond en voorzitter van de Johannes Stichting.Bron: De Nieuwsbode Zeist. 26 aug 2009.

Een onvoorziene wending ik zocht dit... De Zeister Muziekdagen vierden hun twintigjarig jubileum en Matthijsen is al twintig jaar voorzitter.
Muziek bij het drama is zo geregeld lijkt mij.

Matthijs H. zei

Hebben beide Heren schrijvers zich voldoende georiënteerd op de landelijke ontwikkelingen en veranderingen in de Zorg in de tijd waarin de kwestie B.Lievegoed en S.Matthijsen plaats vond.
Een niet onbelangrijk element op tot een redelijk oordeel te komen.

Het is overigens geen uniek verschijnsel als twee intiatief rijke mensen botsen bij het verwerkelijken van een impuls.
Stel je voor als elk tweespan bij ontsporing een verslaglegging terug leest van de uitwerking en gevolgen van een conflictsituatie,een fikse inbreuk op privacy.
Denk ik zo'n proces door dan staat er flink wat te onthullen huwelijken,bedrijfsafspraken,in het uitgaansleven, kortom overal waar mensen samenzijn.


Hoeveel zelfstreling beleven de Heren aan hun Antroleaks en wat staat nog op programma, of beperkt U zich tot de veilig geachte overledenen?
Negatieve aandacht is ook aandacht en dat smaakt b.v. in Leuven en daarna wereldwijd naar meer.
Geukkig is ieder baas over eigen Karma, tenzij de Antrodrône boven je cirkelt.

Een element beschreven door D.A.Houwert maakt duidelijk dat in december 1993, de toenmalig staatssecretaris van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur WVC zijn medewerking toezegde aan de klinische antroposofische geneeskunst, mits er aansluiting zou worden gevonden bij een ander ziekenhuis.
Daarvoor en daarom werd toentertijd 1993 de Stichting Antroposofische Intramurale Gezondheidszorg voor opgericht.
In 1979 was al de Stichting Klinische Antroposofische Geneeskunst opgericht.
Dankzij steun van de Landelijke Patiënten Vereniging ter bevordering van de Antroposofische Geneeskunst en steun van het parlement kon een samenwerkingsovereenkomst gesloten worden met het algemeen ziekenhuis op het Medisch Centrum Berg en Bosch Bilthoven, april 1981 werden de eerste patiënten opgenomen.
Het algemeen ziekenhuis B&B moest in 1992 door faillisement sluiten in deze slipstream sluit de F.W.Zeylmans kliniek vrijwillig haar deuren.

Hier lag, zo verwoord D.A.Houwert,een draad om in de nabije toekomst op te pakken, immers er was maatschappelijke en politieke erkenning bereikt!
Bovendien was het zo dat er vanaf het begin 1989 van de oprichting van de Zeylmanskliniek (niet de Haagsche) een antroposofische consulterend-psychiater aan de kliniek was verbonden.


Bron:Woorden van de toekomst. Witboek Antroposofische Kliniek met o.a. financiële steun van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.
Uitgave van December 1995. Patiëntenbelangenvereniging Antroposofische Kliniek PAK.

Matthijs H. zei

Nu maar hopen dat de aankleding met al die verschillende soorten coniferen, kenmerkend voor dit Medisch Centrum Berg en Bosch, de toneelkosten niet te hoog opdrijft.

Vandaag heb ik al een fraai ingerichte Mariakapel bezocht in Brabant en fotografsch vastgelegd.
Op het terrein bevond zich immers ook een kerkje en ik bereid me voor op een succesvolle voorstelling.

Al racefietsende had ik er niet bij stilgestaan dat in dit overwegend door varkens bewoonde gebied, talloze insecten via mond en neus mijn wezensdelen bezochten.
Ik ben dus voorzien van pesticiden en eiwitten en voorlopig goed beschermd tegen invloeden van buitenaf.

Matthijs H. zei

Vandaag lees ik: "Hoofddoel van het boek was ook niet een overzicht van meningen te geven of alleen maar een feitenverzameling, maar een poging het vastgelopen conflict weer in beweging te krijgen."
Op een vraag verklaard door Nard Besseling op maart 3, 2014 om 16:59:

Een verklaring die werkelijk kant nog wal raakt.
Eén van de opgevoerde hoofdrolspelers overleed op 87 jarige leeftijd 12 december 1992.
Steven Matthijsen geboren 1944 dus nu 70-tigger gaan onder bezielende leiding van Nard Besseling alsnog een kliniek
initiëren?
Maar allereerst lost hij via de Akasha-kroniek de vermeende misstanden, conflicten op.
Een werkelijk heel vernieuwende Antroposofische Impuls die nog naam maken gaat.


Programma's als Opsporing Verzocht, Memories, Schepper en co etc krijgen nu met een concurerend antroposofisch Format te maken; Akashareview-herstel uw problemen met partners.
Nog even overleggen of het dramastuk voor of na het format geïntroduceert wordt of tegelijkertijd als verrassende antroposofische coup.
Waarmee direct een deel-probleem "Het onvoldoende zichtbaar staan in de Maatschappij" als het onvervulde verlangen gerealiseerd wordt.

Antroposofie een Factor van cross-mediale journalistiek laat het land zowel in innovatieve als economische zin en betekenis opleven!
De Lievegoed-impuls inkarneert en revitaliseert grote groepen mensen en niet alleen antroposofen.


Ik sluit af met de woorden van Michel uit Rotterdam die auteur Jelle groet.
Citaat:Hoe houd ik deze brief een beetje kort? Waar het om gaat, is dat ik me beleef als een antroposoof, en in dat opzicht waarschijnlijk onderdeel ben van het probleem. Want in de antroposofie en in wat Steiner aan zaken aan het licht heeft gebracht, zit toch eigenlijk alles al? Daar heb je toch niet nog iets naast nodig? Wat ontbreekt er dan eigenlijk? Dat ik dat niet echt zie en beleef, dat is waarschijnlijk het probleem…
Michel ik lift met je mee!
Bron:
http://lievegoed.wordpress.com/2013/02/20/opheldering/#comments




Ramon DJV zei

Ik heb Matthijs Hogenboom zijn verwijzing naar de brief van Michel Gastkemper even gevolgd.

Michel heeft het daarin over de boeken 'Redding van de ziel' en 'Mysteriestromen...'(oorspronkelijk een intern document).

Ik heb het laatste boekje de voorbije week nog gelezen, voornamelijk omdat wanneer er berichtgeving over iemand verschijnt, ik naast de feitelijke berichtgeving ook nog wel even wil ophalen wat de betreffende persoon zoal heeft geproduceerd aan geestelijke arbeid.

Het valt me op dat Lievegoed zijn geschriften voor eigen club wel heel veel verschillen van die voor het publiek. Zo hekelt hij bijvoorbeeld - als doctor nota bene - de wetenschap als leugen.

Ik heb toen de Zonnehuizen bankroet gingen eens bekeken wat de uitwerking van Lievegoeds gedachtegoed was en ben tot de conclusie gekomen dat de organisaties die hij heeft opgezet allesbehalve duurzaam zijn.

De impuls van Bernard Lievegoed

Ik heb eens een bekend antroposoof horen zeggen dat wat de antroposofie in Nederland betreft Lievegoed veel heeft kapotgemaakt.

Zelf vond ik dat niet zo verwonderlijk, omdat me door het lezen van Lievegoed al was opgevallen dat die (m.i.) eigenlijk Rudolf Steiners kernpunt aan het verhaspelen was.







Matthijs H. zei

Kan en wil Michel Gastkemper in functie van medeverantwoorde-lijke-Deze-http://lievegoed.wordpress.com/- weblog verschijnt onder redactie van Michel Gastkemper en Jelle van der Meulen en heeft mede ten doel hen bij hun redactionele werkzaamheden te ondersteunen, antwoord geven op de vraag of en hoe Nard Besseling en Jelle van der Meulen gebruik hebben gemaakt van de bron die Bernard Lievegoed betreft?

Dit scenario- de publicatie 'Een stap verder' en wat er uit volgt, vraagt om verduidelijking door bron vergelijking.
Waar is de complete informatie beschikbaar? Waar en hoe is er geverifieerd? Is dat voor mij toegankelijk?


uit; De twaalf impulsen van Bernard Lievegoed
Door prof. Mr. Hans Wessel, voorzitter van de Stichting Parsifal Fonds.
Bijdrage op de bijeenkomst te Zeist op 4 februari 2013 van de Sectie voor Sociale Wetenschappen van de Antroposofische Vereniging.
Afgezien van het feit dat hier een aantal interpretaties in voorkomen, die ik strijdig acht met de geschiedenis, vind ik het onderstaande een opmerkelijk gegeven.

Bijvoorbeeld deze on-zin; Tegenwerking ondervond hij-Bernard Lievegoed-ook door zijn engagement in maatschappij en cultuur.( Opperste geslacht-koek)
In antroposofische kring kon men zijn binding met het 'kapitaal' en de captains of industry niet altijd waarderen. Ook had men kritiek op zijn opvattingen over pedagogie, met name in het onderwijs.

Kort door de bocht, misleidend voor de lezers niet onderbouwd of gemotiveerd, een logica voor dummy’s met de werkingskracht van smaad, tendens jalouzie.
Schieten met losse loze flodders


Citaat 1 uit de twaalf impulsen.
Voorzitter van die Stichting-Bernard Lievegoed Archief-is zijn oudste dochter Ermengarde de la Houssaye-Lievegoed
Aanvulling Matthijs; echtgenote van Leo de la Houssaye † 03-11-2009.
Leo was een van de medewerkers bij het Nederlands Pedagogisch Instituut NPI, een relatie met Bernard Lievegoed. Ik ontleen het navolgende aan een publicatie van Leo, waarin voor de lezer de letters in KAPITALEN aansluiten op de poging tot natrappen en "Karaktermoord" op Bernard Lievegoed.


Intermezzo: Einleitung. Während mehr als zwanzigjähriger Tätigkeit als Mitarbeiter des NPI, ist die wachsende Problematik im sozialen Leben dem Autor recht nahegetreten. Mit jedem Jahr nimmt sie in der Welt eine immer bedrohliche Gestalt an.
IMMER KLARER WIRD ES, DAS LÖSUNGEN DER VERGANGENHEIT KEINEN FORTSCHRITT HERVORBRINGENKÖNNEN. NEUE WEGEN MÜSSEN GEGANGEN WERDEN.
noot 1.

Citaat 2 uit de twaalf impulsen.
Op 2 september 2005 vond de herdenking van zijn honderdste geboortedag plaats in het Iona-gebouw te Driebergen. Hierbij werd het boek De bezielde samenleving gepresenteerd.
Sprekers als Wouter van Dieren en Cees Zwart spraken over de impuls van Bernard Lievegoed.
Uit het organisatiecomité van deze manifestatie is de werkgroep 'De maatschappelijke betekenis van Bernard Lievegoed' voortgekomen.
Genoemde werkgroep streefde naar een biografie en een documentaire.
De werkgroep heeft zich in het najaar van 2012 ontbonden.
Het werk zal op bescheiden schaal worden voortgezet door Michel Gastkemper, die daarbij toegang heeft tot het Bernard Lievegoed Archief.
Bron: http://lievegoed.wordpress.com/de-twaalf-impulsen-van-bernard-lievegoed/

Noot 1. Boekje: Sozial-Kunst und ihre Quellen. Anregungen zur anthroposphischen Arbeit 12
Verlag Freies Geistesleben.

Matthijs H. zei

Ik heb ongeveer 20 jaar ervaring in 'Billen-Wassen'in Borderline psychiatrie-heilpedagogie en sociaal-therapie en professioneel opgeleid oa. mondelige verantwoording eindwerkstuk met/bij Bernard Heldt.
Ik wil nu in mijn carriere graag "Roze-Varkens" wassen,ongeacht het oormerk!

Matthijs H. zei

Helder inzicht valt in.
Het is een kwestie van geografisch-karma.


Bernard Lievegoed vatte het plan op chemische technologie te gaan studeren in Delft en ging op zoek naar kamers.
Leo de la Houssaye studeerde in Delft werktuigbouwkunde.
Matthijs Hogenboom is geboren in Delft.
De patroonheilige is Hippolytus van Rome (Azië, omstreeks 170 - Sardinië, omstreeks 235) was sinds 217 de eerste tegenpaus (onder de naam Hippolytus) en de enige tegenpaus die als heilige wordt vereerd.
De te onderzoeken kwestie is, zijn wij gedrieën de geografisch verbonden Tegen-Pauzen?

Matthijs H. zei

Oormerken & Oogmerken Parsifal Fonds

Publicaties
Citaat 1: De Stichting beoogt in de komende jaren enige publicaties te verzorgen waarin aandacht wordt gevraagd voor de toekomstwaarde van de inzichten en impulsen van Bernard Lievegoed. Deze zullen worden verzorgd door Jelle van der Meulen en Michel Gastkemper. http://www.parsifalfonds.nl/

Overige vormen van medewerking
Citaat 2: De bezoekers en lezers worden opgeroepen om mee te werken aan het verder ontsluiten en werkzaam maken van de inzichten van Bernard Lievegoed voor de toekomst.

http://www.parsifalfondsannex.com/
Dit is een website voor contact over prof. Dr. Bernard Lievegoed.
Citaat 3: Hij is gekoppeld aan de website van het Parsifal Fonds (www.parsifalfonds. nl), dat ten doel heeft de toekomstwaarde van de impulsen van Bernard Lievegoed onder een breder publiek bekend te maken.

HET KOMT MIJ - Matthijs Hogenboom - VOOR DAT DE GENOEMDE KARAKTERMOORD NIET OVEREENSTEMT MET WOORDEN ALS:VERZORGEN, AANDACHT, TOEKOMSTWAARDE, ONTSLUITEN, WERKZAAM MAKEN,TOEKOMSTWAARDE.

Hoe staan de erven hier tegenover? Een vraag die ik de familie graag wil stellen.
Dan kan dit ook verduidelijkt worden...Citaat 4 "Een eerste start in de Sociale Sectie en een eerste contact met de familie Lievegoed verliepen niet in het door mij beoogde tempo. Daarop legde ik contact met Jelle en Michel. Dat klikte en die waren enthousiast.
wat de vraag oproept of de familie-de erven- überhaupt betrokken zijn?
Heeft de familie inzage gekregen in het tekst-concept van het boek?


Hier een aanvulling op reactie hierboven, nog een element van het geografisch-karma?
De Delftse hoogleraar, prof.mr. Hans Wessel, bestuursrecht (WTM) en waterrecht en bestuur (CT) hield onlangs zijn afscheidsrede, over de dimensies van waterbeheer-23 mei 1996.
H.Wessel is lid van het bestuur en voorzitter en auteur van Citaat 4.

Matthijs H. zei

Citaat 4 "Een eerste start in de Sociale Sectie en een eerste contact met de familie Lievegoed verliepen niet in het door mij beoogde tempo. Daarop legde ik contact met Jelle en Michel. Dat klikte en die waren enthousiast...

Nog even nazinnend op deze getypte tekst valt mij het volgende te binnen.

Hoe kijken deze betrokken Heren naar Bernard Lievegoed vanuit het perspectief van rouwverking en stervensbegeleiding.
Hoe is het voor een overleden persoon als hier in het aardse perspectief karakater moord plaatsvindt.
Hoe staat het met eigen belangen en egoïsme een overledene te willen blijven vassthouden vanuit het aardse perspectief?


CITAAT 'Ertötung aller Selbstheit, das ist die Grundlage für das höhere Leben. Denn wer die Selbstheit abtötet, der lebt ein ewiges Sein. Wir sind in dem Masse unsterblich, in welchem Masse wir in uns die Selbstheit ersterben lassen.
Das an uns Sterbliche ist die Selbstheit.
Dies ist der wahre Sinn des Ausspruches: <>

Wahrspruchworte Rudolf Steiner. Seite 274 CREDO Der Einzelne und das All.

Matthijs H. zei

des Auspruches: Wer nicht stirbt, bevor er stirbt, der verdirbt, wenn er stirbt.

Door gebruik van<> was tekst ge-excaneerd, ik heb hem weer ge-inkarneerd!

Matthijs H. zei

1.ER ZIJN REDENEN OM BERNARD LIEVEGOED OM ZIJN VERDIENSTEN TE EREN, MAAR WAAR LIGT DE WERKELIJKE BRON VAN DIE RESULTATEN? Volgt uit dat antwoord niet – ERE WIE ERE TOEKOMT?

Die bron is het zoeken naar de nieuwe Isis, de goddelijke Sophia.

Citaat: Es könnte doch so sein, dass diese anthroposophische Gemeinschaft eine Gemeinschaft von Menschen wäre, welche in Liebe verbunden sind, weil sie sich so fühlen, das ihnen obliegt ein gemeinsames Suchen. Werden wir gewahr dieser unserer intimsten, innigsten Aufgaben!
GA 202.24.12.1920.

Op deze impuls heeft Bernard Lievegoed, zoals onderstaand zal blijken, aansluiting gezocht en gevonden vanaf 1926.
In 1987 schrijft hij daarover in een voorwoord; …het is van groot belang, dat zij - die aan het eind van deze eeuw op aarde zijn – de grondsteen leren kennen als een weg, en als inspiratiebron voor het handelen.


Voor een ieder die deze weg gaat, is dat een persoonlijke weg, die tastend gezocht moet worden. Als hier een persoonlijke weg beschreven wordt, dan betekent dat niet dat een ieder deze ook zó moet gaan. Deze publicatie – bezinning op de grondsteen* – is bedoeld als aanmoediging en een hulp om zelf deze weg te zoeken.*Uitgeverij Vrij Geestesleven.

CITAAT Rudolf Steiner:"Diesem Kursus-GA82.S.240- war eine bestimmte Aufgabe gestellt. Es sollte für die Studierenden der holländischen Hochschulen gezeigt werden, wie die anthroposophische Forschungsart auf vollberechtigter wissenschaftlicher Grundlage ruht, wie sie auf die verschiedensten Wissens- und Lebensgebiete
befruchtend wirken kann, und wie die Anregungen, die sie geben kann, wirklich den Forderungen derjenigen entsprechen, die es mit der Zivilisation der Gegenwart ernst meinen."


De ontwikkeling van de anthroposofische beweging heeft er toe geleid, dat een belangrijk gedeelte van haar streven zich thans richt op het gebied der wetenschap.
Wel was de anthroposofie door Dr. Rudolf Steiner van het begin af aan wetenschappelijk gefundeerd
door zijn kennistheoretische en natuurwetenschappelijke werken, maar tot een toepassen van
de anthroposofische beginselen in de verschillende wetenschappen was het niet gekomen.
Toen evenwel door de tijdsomstandigheden, vooral in Duitschland, bleek, dat vanuit de wetenschappelijke centra geen voldoende krachten uitgingen, die, door een vernieuwd inzicht, den grondslag konden leggen voor een werkelijken wederopbouw van het geheele maatschappelijke
leven, achtte de anthroposofische beweging den tijd gekomen, met hetgeen zij wist te kunnen
geven, in het sociale en wetenschappelijke leven actief op te treden.
Wat het laatste betreft, wist zij zich in zeer korten tijd op bijna alle gebieden der wetenschap, medewerkers te verwerven, die de anthroposoflsche methode naar waarde leerden schatten en met haar verder werkten.


De eerste resultaten hiervan werden samengevat in een reeks lezingen, door verschillende
vakgeleerden, onder leiding van Dr. Steiner in het najaar van 1920 gehouden in het Goetheanum, Freie Hochschule für Geisteswissenschaft, te Dornach bij Basel.
Dit was de eerste z.g. „Hochschulkurs".

De belangstelling hiervoor was zeer groot in ruimen kring, en onder de Studenten van dien aard, dat besloten werd tot het oprichten van den „Bund für anthroposophische Hochschularbeit", die nu zijn vertakkingen heeft aan bijna alle universiteiten van Duitschland en in enkele andere landen.
De medici vereenigden zich bovendien tot een „Vereinigung anthroposophisch forschender Aerzte" (Stuttgart).

Matthijs H. zei

2.Ook tot de oprichting van het „Wissenschaftliche Forschungsinstitut Der Kommende Tag" kon worden overgegaan, evenals tot die van de „Klinisch-Therapeutische Institute" te Stuttgart en te Arlesheim (bij Basel).

De eerste „Hochschulkurs" werd intusschen door andere gevolgd, niet alleen te Dornach, maar ook te Stuttgart, Berlijn, Darmstadt, Bremen en elders.
In Augustus 1921 vond het eerste openbare anthroposofische congres plaats te Stuttgart.
Een 1600 toehoorders, waaronder talrijke gestudeerden en studeerenden, volgden geregeld de
bijeenkomsten, die niet alleen een overzicht gaven van de wetenschappelijke methode en
resultaten der anthroposofie, maar ook hoe deze praktisch worden toegepast in het sociale
leven en in de paedagogie.
Waardoor nu is de anthroposofie tot dit alles in Staat? Zij kan nieuwe levensimpulsen
geven, ook op wetenschappelijk gebied, omdat zij voortbouwt op een werkelijke kennis van
het menschelijk wezen.
Wetenschappelijke vooroordeelen, die een dergelijke kennis onmogelijk achten, had zij daartoe te overwinnen.
Deze hoofdzakelijk kennistheoretische taak werd door Dr. Steiner reeds 35 jaar geleden volbracht. Zijn boeken uit dien tijd, thans weer herdrukt, vormen den grondslag voor het tegenwoordige anthroposofische streven. Het levenswerk van Dr. Steiner teekent zich hierdoor af als een groot organisch geheel.
Kennis van het menschelijk wezen alleen kan voor onzen tijd het gemeenschappelijk
uitgangspunt zijn voor de verschillende wetenschappen. In vroeger lijden werd dit gevonden
in de voor alle faculteiten verplichte philosofische en psychologische wetenschappen. Deze
behooren nu echter ook tot de speciale vakwetenschappen, die naast elkaar voortwerken
zonder samen een levend geheel te vormen.
De opleiding tot min of meer wetenschappelijke beroepen is de taak der universiteit geworden.
Het begrip „universitas" is verloren gegaan.
Dit verlies wordt bewust en onbewust door velen gevoeld en betreurd.


Matthijs H. zei

3.Waar een teruggaan tot het oude onmogelijk is, moeten nieuwe wegen worden gezocht.
Alleen een nieuw uitgangspunt kan het geestesleven die kracht geven, die het noodig heeft om ook het sociale en economische leven ordenend te doordringen.
De anthroposofie geeft een kennis van het menschelijk wezen, die den mensch in Staat stelt, zich bewust in het leven te plaatsen en in zich zelf de kracht te zoeken om de menschelijke samenleving langzamerhand weer tot een geordend geheel te maken.
Hernieuwde arbeidslust, zekerheid en vertrouwen komen er uit voort.

Ook in Nederland bleek een zoo groote belangstelling te bestaan, dat het mogelijk werd in den Haag een "Anthroposofisch-Wetenschappelijken Cursus" te organiseeren, die een overzicht zal geven van den tegenwoordigen stand der beweging, ook wat de praktische resultaten op paedagogisch en sociaal gebied betreft.Tot het bezoek van dezen cursus, waarvan het programma hierbij is afgedrukt, wekken wij in het bijzonder de gestudeerden en Studenten op,evenals allen,die belang stellen in het geestes-
leven van onzen tijd.

Namens de Commissie van voorbereiding:
F. W. ZEYLMANS VAN EMMICHOVEN, arts.
H. DROOGLEEVER FORTUYN-BRUINIER.
P. J. DE HAAN.
G. SCHUBERT KNOBEL, litt. stud. Leiden.
M. H. EKKER, techn. stud. Delft.
MADDY VAN DEVENTER, med. cand. Utrecht.
M. L. STIBBE, jur. cand. Leiden.
F. C. J. LOS, litt. stud. Amsterdam.
De toegangsbewijzen voor Studenten zijn bovendien te verkrijgen bij:

o.a den Heer M. H. EKKER, techn. stud., Choorstraat 58, DELFT. Waaruit zich het eerder genoemde geo-karma nogmaals in relatie tot Delft zichtbaar wordt.

Op basis van ervaring nog 80 reacties te gaan voor Michel Gastkemper een reactie geeft.
Zou Michel zich gehinderd voelen door zijn vrienden die hierbij betrokken zijn? Beperkt zijn positie in het bestuur van de Antroposfische Vereninging en de Voorzitter Cees Lam hindernissen?
De Voorzitter speelt toch ook een rol als het gaat om inhoud en kwaliteit van de geestelijk wetenschappelijke impuls en haar rol in het maatschappelijke verkeer? Zo'n initiatief rijke ex-voorzitter als Bernard Lievegoed zal hem toch na aan het hart liggen?


Voor je het weet komt Nard met zijn woordspel.
Karaktermoord.Cees Lam.
Een woordspel waar niet het begrip werkt maar het beeld met de werking van verbinding een vaak toegepastte reclametruc.

Ramon DJV zei

Matthijs,

Maak je toch niet zo druk. Het vanuit het eigen milieu geleidelijk afserveren van de antroposofische goeroes is toch al veel langer aan de gang.

Of ben jij vergeten wat zo'n 15 jaar geleden in de Antroposofische Verenging gebeurde m.b.t. Steiner?

Uiteindelijk kon de vereniging niet anders dan zelf Steiner afserveren vanwege zijn rassenleer, want anders zou - als alle discriminerende en racistische teksten van Steiner door buitenstaanders zouden zijn bestudeerd - het verdict nog zwaarder zijn geweest.

Vandaag is het Lievegoed, gisteren Steiner, morgen weer een ander.

Macht corrumpeert.

Matthijs H. zei

Precies Ramon; inleidend hier weergeven;
Maak je toch niet zo druk. Het vanuit het eigen milieu geleidelijk afserveren van de antroposofische goeroes is toch al veel langer aan de gang.
Hier heb je ten volle recht gesproken.

Maar, dat is zo langzamerhand mijn prangende vraag aan dit Vriendenclubje-zo kun je het kwalificeren als je hun berichten leest-samen houden zij behoedend elkaars handen vast, wellicht onder bezielende leiding van een Vrijeschool peuter-of kleuterjuf in een samenbindend kringspelletje of dichter bij de geestbron een eurithmiste.


Eens draaide het Nederlands Eurithmiegezelschap op Niveau mee met vooraanstaande gezelschappen In no-time van veelbelovend en spraakmakend naar onbekend en vergeten.
Bijzonder droef ik kon het goed vinden met Werner Barford, hij stelde als jij plaats neemt in de opleiding, neem je wel de plaats in van een ander en ik had contacten bij het Nationaal ballet en het Nederlands Danstheater, dat is absolute topsport-plus.Niet mijn cup-of-tea.Troost,nu dans ik met woorden.


Bij Michel is dat gelukkig niet zo of er zijn wellicht gewoonweg géén anderen.

Vooruit fluks weer in de juiste danspassen,terug naar 'Het Heerengezelschap.Karaktermoord', verbonden met en aan de impuls Antroposofie waarvan er één, met alle respect, Dhr.M.F.M. Gastkemper als lid bestuur van de Vereniging geboekt staat.Bron:
http://www.antroposofie.nl/wp-content/uploads/avin-jaarrekening-2012.pdf.


Ik citeer:'Es kann doch nicht sosein, dass das Vorhandensein der Anthroposophischen Gesellschaft von dieser oder jener Perönlichkeit nur als Gelegenheit benutzt wird, um daszu sagen, was man nur aus dieser oder jener Absicht heraus persönlich sagen will, sondern die Gesellschaft muss die Plegestätte dessen sein,was Anthroposophie.ist.Alles andere kann ja auch ausserhalb ihres Rahmens geplfegt werden SieKann nicht dafür sein.
Blz. 12/13 van Anthropsophische Leitsätze Rudolf Steiner.Uitgave 1976 GA.26.

Uit bovenstaand kader volgt de vraag of we hier te maken hebben met dillitanten, querulanten of trouwe dienaars aan de impuls Antroposofie? RED UW ZIEL!

Ramon, je hebt mij niet verblijdt door mij op één of meer sites van jouw te kwalificeren als Antroposoof, die overigens niet bestaan. Komt in alle GA-uitgaven van R.Steiner NIET voor!
Er zijn leden van de Vereniging en mensen met interesse in de impuls.

Rudolf verwoord het o.a. zo:'Und wir werden dann-als je de inhoud van de antroposofie met het hart verbonden hebt en in het gemoed beleeft schon gewahr, wie etwas mit der Anthroposophie an die pforte unseres herzens klopft und sagt: Lass Mich ein,dennn ich bin u selbst: Ich bindine wahre Menschenwesenheit!

Ik ben een soort lid buiten-dienst.
Ik ben vrij-denker en doener, hoewel ik wel een lidmaatschapkaart heb en een klassekaart,wel weer met een schrijffout een letter T vergeten bij hde lidmaatschapskaart, terwijl dat nu juist, volgens Dr.med.Julia Bort staat voor; Das Geisteskind heraus-geboren aus den Herzenzkräften des Kosmos.
S.78 Heil-eurythmie mit Seelenplege-Bedürftigen Kindern 1958 Natura Verlag Arlesheim.

Ramon DJV zei

Matthijs, je zegt:

(...'Ramon, je hebt mij niet verblijdt door mij op één of meer sites van jouw te kwalificeren als Antroposoof, die overigens niet bestaan. Komt in alle GA-uitgaven van R.Steiner NIET voor!
Er zijn leden van de Vereniging en mensen met interesse in de impuls.(...)

Ik heb je inderdaad als antroposoof benoemd n.a.v. dat jij mijn foto als profielfoto voor je blogger-account hebt gebruikt. Dat is namelijk nogal misleidend, iemand anders zijn foto als profielfoto gebruiken.

Ik heb het nog al gezegd: het valt me op dat antroposofen op het internet (en elders) vaak flink tekeer gaan, maar je zult ze zelden hun gezicht zien tonen. Alsof er iets te verbergen valt of ze niet willen herkend worden.

Het is toch aangenamer wanneer je gesprekspartner een gezicht heeft, niet?

Of wordt er liever 'Willemijntje achter het gordijntje' gespeeld? :-)

Over antroposofen: Rudolf Steiner noemde zijn volgelingen wel degelijk antroposofen.

Ik heb het nog vermeld in een voetnoot bij mijn artikel Misleiding van overheid en instanties .

(...) [4] R. Steiner, GA237, RSNV 1966, p.139 e.v. (vertaling)

Rudolf Steiner sprak over de tweespalt tussen niet-antroposofen en antroposofen. De eersten zouden volgens Steiner ten onder gaan als ze de hulp van antroposofen niet willen aanvaarden. Er moet op niet-antroposofen worden ‘ingewerkt’. Als dit niet lukt, moeten niet-antroposofen weg worden gehouden.

‘Nemen we aan dat een antroposoof een nauwe band heeft met een niet-antroposoof. Dan kan het dus zijn dat de antroposoof oude karmische banden met de niet-antroposoof moet vereffenen, of het andere kan zich voordoen dat de niet-antroposoof karmische banden voor de toekomst moet smeden met de antroposoof. Tenminste, deze twee situaties zijn de enige -allemaal een beetje verschillend natuurlijk- die ik kon waarnemen. Daarbuiten is er niets, behalve deze twee gevallen is er niets.

Daaruit volgt echter dat het nu werkelijk om een tijd van grote beslissingen gaat: dat ofwel ingewerkt wordt op de niet-antroposofen in de zin dat ze tot de Michaël-gemeenschap komen, ofwel dat er gewerkt wordt om diegenen die niet tot de Michaël-gemeenschap behoren er verre vandaan te houden. Dat is de tijd van de grote tweespalt, de grote crisis, waarvan eigenlijk de heilige boeken van alle tijden spreken en die in de grond bedoeld is voor onze tijd.’(...)

Matthijs H. zei


Beste lezers.
Wellicht gaat hieruit een antwoord volgen en blijft het proces zo navolgbaar.

Per slot is, in mijn optiek, een blog de vervanger van de Agore, de marktplaats,dat is de reden dat elk blog ongeacht merknaam, beschikt over de mogelijkheid tot reageren.
Hoewel op het verkeerde moment, in de verkeerde tijd de marktplaats leeg en stil kan zijn, om daarna weer rap vol te stromen als de "marskramer met koopwaar voor de ziel verschijnt".
Gelijk Socratus, niet bedoelt is gelijk AAN Socratus, beschik over babbelzucht, opmerkelijk uithoudingsvermogen, draag eenvoudige kleding en betracht een soortgelijke eenvoudige levenswijze. Belangrijker is,ik deel het streven om van een slechte zaak een goede te maken.
Het lonken naar de Maan,(voor het ter ruste gaan) en het niet vereren van goden deel ik, evenals de bekommernis om inzicht en waarheid en om de vervolmaking van de ziel.
Alleen treiter ik géén schoenmakers door op blote voeten te lopen.Een ontoereikend antwoord op de vraag Matthijs Wie..? hieronder gesteld.

Matthijs zegt:*
maart 10, 2014 om 21:54
Nard Besseling wonderlijk is wel deze combinatie: 'Hoofddoel van het boek was ook niet een overzicht van meningen te geven of alleen maar een feitenverzameling', VERSUS, 'Een geval van karaktermoord.'
Is dit laatste deel feit en mening tegelijkertijd of een pakkende boulevardtitel?


Beste Matthijs (Matthijs wie?)
De term ‘Karaktermoord’ gebruik ik niet in mijn boek. Die komt van Jelle van der Meulen, de schrijver van het artikel op dit weblog. Je zou de vraag dus aan hem kunnen stellen. Nard Besseling


Jelle van der Meulen hat gesagt...**
Hoi Huub, vader van Pelle, de warme groeten van Jelle, de vader van Joachim, Matthijs, Elise en Merle...


Ik ben niet de Matthijs waar Jelle van der Meulen hier aan refereert en vind er géén E-Mail adres, wellicht kan je mij dit meedelen of anders Jelle vragen de vraag te beantwoorden en zo voor het antwoord een bruggetje slaan.

Citaat:***"Jelle zal dit vast respecteren in een interview in Trouw zei hij eens..."Een van de uitingen van het complex-antroposofie-bestaat uit ingewikkeld doen, wat voor velen hetzelfde is als zorgvuldig doen."
Zelf zie ik hieronder mijn E-mail adres in beeld, wellicht bereik je mij daarmee, bedankt alvast en groet Matthijs. Over mij is géén biografie verschenen anders zond ik die toe.


BRON*: http://lievegoed.wordpress.com/2014/03/01/een-geval-van-karaktermoord-over-bernard-lievegoed-en-steven-matthijsen/
BRON**:http://jellevandermeulen.blogspot.nl/
http://jellevandermeulen.blogspot.nl/search/label/Achterberg%20Gerrit
BRON***: http://www.trouw.nl/tr/nl/4512/Cultuur/archief/article/detail/2742114/1996/07/16/Een-echte-antroposoof-denkt-dat-hij-op-Steiner-moet-lijken.dhtml


RAMON; ik besef jouw beweegreden is om verwarring te zaaien door 'het Oormerk" Antroposoof aan mij toetekennen! Als die dan tenminste maar niet ROZE is!







http://jellevandermeulen.blogspot.nl/search/label/Achterberg%20Gerrit

Matthijs H. zei

Bij het door Ramon uitgereikte Oormerk Antroposoof wil ik de volgende bijsluiter leveren.

Im Grunde genommen soll ja Anthroposphie nichts anders sein als jene Spphia, das heisst jener Bewustseinsinhalt, jenes innerlich Erlebte in der menschlichen Seelenverfassung, die den Menschen zum vollen Menschen macht.

NICHT WEISHEIT VOM MENSCHEN IST DIE RICHTIGE INTERPRETATION DES WORTES ANTHROPOSOPHIE, SONDERN BEWUSTSEIN SEINES MENSCHENTUMS

Bron verantwoording voor Michel:

Hoe ook hier rusten met zekere regelmaat mijn zinnen op.
Bron is een wat vergeeld papiertje geschreven met kroontjespen in eigen handschrift en een handmatige potloodstreep onder het zinsdeel vanaf Nicht Weisheit...erbij aan het einde staat boven Menschentums.28 in penschrift waar een zwart streepje onder staat, van het papiertje 20 x 9,5 cm zijn 3 hoeken 'abgeeckt' linkerhoek is haaks, papier is licht-blauw gelinieerd en heeft op bovenstaande hoeken een vettig aanzien veroorzaakt door ooit aangebrachte zgn. Pritt-Buddy's.

Ik hoop dat er bij de Erven géén speculatieve verwachtingen gaan ontstaan en na de 'grensovergang'mijn persoon in kwaad daglicht wordt gesteld, wat in dit miljeu kennelijk voorkomt.

Matthijs H. zei

Mogelijk en betere verwijzing ten dienste van "speurneus naar bronnen" Michel, van DE citatenexpert Sergej, die direkt een antwoord geeft waarom ik dit Citeren kan!

Citerend:Wer ist es, der uns auf diesem Wege von Anfang an-bedoeld is de studie van de inhouden ontleend aan Antroposofie-geführt und begleitet hat?
Wer ist es, der unsichtbar neben uns stand, als wir zum ersten male ein antroposofisches Buch in die hand bekamen und zu lesen begannen?...Das ist die Anthroposphie selber, aber nicht mehr als eine Lehre, sondern als lebendiges Wesen der geistigen Welten, als

Anthroposophia.

Rudolf Steiner hat zweimal diesen namen für sie gebraucht.
Zum erstenmal in einem Vortrag, den er bei der ersten Generalversammlung der Anthroposophischen Gesellschaft hielt. Dieser Vortrag vom 3 Februar 1913 trägt den Titel:'Das Wesen der Anthroposphie und behandelt die abendländische Entwicklung als Werdegang eiens Wesens, das auf der Erde unter der Name Sophia, Pilosphia und heute Anthroposophia erschienen ist und das den Menschen zu wahrer Selbsterkenntnis führen Möchte.
Zum zweiten Mal benutzt Rudolf Steiner diesen namen bei der Begründung der Allgemeinen Anthroposophischen Gesellschaft in Dornach am 25 December 1923,dem wichtigen Tag der Weihnachtstagung.
Zu Beginn seiner Ansprachr weisst er darauf hin, dass für jeden Anthroposophen eien wirklicht "Durchlebung seines Herzens mit Anthroposophia"notwendig ist.
Und dann am Schluss der Ansprache spricht er noch einmal, jezt über die Notwendigkeit, "eine wahre Vereinigung von Mensche für Anthroposophia"zu gründen en zo gaar Sergej O. Prokofieff in Die himmlische Sophia und das Wesen Anthroposphie na Blz.29 verder tot Blz.266


Omdat ik dit steeds in dit kleine hokje typ kijkt ik voor publicatie na door te scrollen, daarmee is in vorig bericht dit 'Spphia' fout gegaan natuurlijk is dit SOPHIA!

Onderwijl klinkt toevallig of niet of tijd?
Mijn stelling: Anthroposophia is overal werkzaam wordt weereens 'LIVE' bewaarheid. De kwestie is wordt je het bewust!

Robbie Williams - Angels
I sit and wait
Does an angel contemplate my fate
And do they know
The places where we go
When we're grey and old
'Cos I've been told
That salvation lets their wings unfold
So when I'm lying in my bed
Thoughts running through my head
And I feel that love is dead
I'm loving angels instead etc.
Capital Records 1942-2002.Deel 1990-2002

Matthijs H. zei

Uit een bezinning, reflectie openbaarde zich zojuist een antwword op de vraagstelling: "Wat is Het Onderscheid tussen het openbare,publieke handelen van Michel Gastkemper-schrijver/samensteller van een blog en Sergej O. Prokofieff-schrijver/samensteller van boeken"?






















































Antwoord:BIJ SERGEJ ZIJN NA KOPIËREN/PLAKKEN-DE TUSSENDELEN LANGER-DAN BIJ MICHEL

Matthijs H. zei

Viele von Ihnen werden bemerken, daß sie heute noch, indem sie sich vertiefen in Geisteswissenschaft oder Anthroposophie, mannigfaltige Schwierigkeiten haben.
Rudolf Steiner.GA 168.S148.

Ramon DJV zei

Dag Matthijs,

Als jij beweert geen antroposoof te zijn, ben jij - indachtig Rudolf Steiners woorden - een niet-antroposoof.

Bijgevolg dien jij dus door antroposofen te worden weggehouden bij wat Steiner de 'Michaëlgemeenschap' noemt.

R. Steiner, GA237, RSNV 1966, p.139 e.v.

Heb jij als lid van de Antroposofische Vereniging Steiners inzichten niet onderschreven?



‘Nemen we aan dat een antroposoof een nauwe band heeft met een niet-antroposoof. Dan kan het dus zijn dat de antroposoof oude karmische banden met de niet-antroposoof moet vereffenen, of het andere kan zich voordoen dat de niet-antroposoof karmische banden voor de toekomst moet smeden met de antroposoof. Tenminste, deze twee situaties zijn de enige -allemaal een beetje verschillend natuurlijk- die ik kon waarnemen. Daarbuiten is er niets, behalve deze twee gevallen is er niets.

Daaruit volgt echter dat het nu werkelijk om een tijd van grote beslissingen gaat: dat ofwel ingewerkt wordt op de niet-antroposofen in de zin dat ze tot de Michaël-gemeenschap komen, ofwel dat er gewerkt wordt om diegenen die niet tot de Michaël-gemeenschap behoren er verre vandaan te houden. Dat is de tijd van de grote tweespalt, de grote crisis, waarvan eigenlijk de heilige boeken van alle tijden spreken en die in de grond bedoeld is voor onze tijd.’(...)

Matthijs H. zei

1.N.a.v. Ramon. 'Als jij beweert geen antroposoof te zijn, ben jij - indachtig Rudolf Steiners woorden - een niet-antroposoof.'
Michaëlgemeenschap is voor mij niet noodzakelijk een aan fysieke of landsgrenzen gebonden aangelegenheid, ik zie het meer als de gemetamorfoseerde Toren van Babel waar mensen elkaar wel verstaan.

EEN SCHETS
Ik ben ooit lid geworden van de Vereniging hoofdzakelijk om praktische reden n.l. om toegang te krijgen tot activiteiten.
Dit in tegenstelling tot de padvinderij, als 9-jarige kon ik mij er niet in vinden, om net als een buurjongen, zo’n militair kostuum te dragen, terwijl mijn moeder aandrong vanwege het sociale.

Activiteiten als ledenavonden, bezocht ik vnl. in 's-Gravenhage, waar de club is opgericht op 18 november 1923.
De restanten van de 'Dornacher-Clash' leefden daar nog, hoewel je gemakkelijk met de ledenkaart naar zowel de éne als de andere afsplitsing kon, de Ita Wegman versus Marie Steiner getrouwen met eigen ontmoetingsruimten en agenda’s, Riouwstraat 1 's-Gravenhage en het Stift in Scheveningen enkele honderden meters verderop.
Daar waren nog tal van vooral Haagsche dames op de eerste die nog als 'groupies' achter Rudolf Steiner aan hebben gesjouwd en/of met hun fortuin hem/of de vereniging ondersteunden.
Tijdens een voordracht stelde ik aan Tom Jurriaanse ooit de vraag- Hoe kan het nu dat U die zo krachtig voordraagt over scheppende Hiërarchieën die alle kracht in huis hebben, dat als ik naar de wereld om mij heen kijk, ik zie dat duistere krachten de overhand hebben Koude Oorlog, spanningen Oost-West, Vietnam etc.

Op zo’n spontaan ontspruitende vraag van een jongmens bleef de spreker het antwoord schuldig.
Na de voordracht sprak mevr. Barones van Boetzelaer mij aan die nodigde mij uit.
Gesprek bij haar thuis met het advies om in de Antroposofische Bibliotheek te ’s-Gravenhage een aantal Bande te halen, waarvan zij de nummers meegaf en ik moest maar eurithmist worden.
Die Bande, Wauw eindelijk ging mijn lang verwachte wens in vervulling.
Ik vraag mij al heel lang af, na het lezen van ettelijke voordrachten van Rudolf, hoe zijn stem zou klinken ik probeerde mij dit vaak voor te stellen.
Zoiets als dat je teksten leest van Lou Reed Of David Bowie en die nog nooit hebt horen zingen, gaat met die toentertijd populaire cassettebandjes plotseling in vervulling!
Leider was Bande het begrip voor het verduitste ingebonden boek.
Wie schets mijn enorme teleurstelling!
Met Tom kwam het goed R.S. sprookje van de bijl die tegen een boom zegt, ik kan jou omhakken jij mij echter niet. Besef wel, sprak de bijl; mijn steel is gemaakt van jouw tak! Even zoals ik het onthouden heb, deel uit Mysteriedrama’s.

Vervolg, de Riouwstraat 1 was verbonden met de stroming Ita Wegman, Zeylmans van Emmichhoven, artsen als Albert Soesman, Niko Francken, Wim Engelbrecht gehuwd met en zus van Zeylmans, ex-Philips uitvinder Tom Jurriaanse en jouw geliefde Daniël van Bemmelen, Dick van Romunde, Werner Barford, Annemarie Ehrlich, Cornelia Rens-Portielje enzovoort waren o.a. kind aan huis. Een goed deel van de leden kwam ik 'in-het-wild' tegen en dat levert een aardige toets op tussen het spreken over spirituele doelen en de verhouding klant-verkoophulpje in het Haagse reformhuis in de Riouwstraat.

Leendert Mees arts uit Driebergen, maar ook 8 jaar leraar aan de Vrije School in ’s-Gravenhage, sprak de dames voor zijn lezingen aan met een klassieke zin in de trant van; Hallo kinderen van de Toekomst, hun avond kon niet meer stuk.
Lokaal beroemd om zijn veel geciteerde uitspraak: Don’t say no, just say oh!

Matthijs H. zei

Vervolg 2.Een talent vol spreker die goed met takt en ritme de juiste spanningsboog inzette met een hoog Toon Hermans gehalte maar inhoudelijk niet sterk.
Te zien aan het vreselijke poging om: De vormen van ons hoofd zijn een metamorfose van de vormen van de romp van ons vorig leven-te 'bewijzen', waarbij hij van een skelet een 'Lego bouwstenen doos'.
Geheimen van het skelet heet het boekje met de warempel onthutsende conclusie blz 80: 'De gestalte van de romp waarmee wij geboren worden is in principe dus niet nieuw. Dat dit alles heeft te maken met het achterblijvende materiële lichaam bij het sterven, is van zelfsprekend.

Leen slaagt er niet helemaal in de brug tussen Goethe en Steiner te slaan en merkt enkele regels eerder dan ook op; 'Wij kunnen een mededeling rustig onbevooroordeeld aanhoren en zien of daardoor een antwoord gegeven wordt op een bepaalde vraag.'

In tegenstelling tot Leen kwam Bernard Lievegoed nauwelijks in het vizier, tot er om hem heen b.v. de Goudoevers, Udo de Haesen voldoende mensen groepeerden om de zetel van de Vereniging te verplaatsen naar de moeilijker bereikbare en verafgelegen Zeister Boslaan.

De leden daar waren vooral jonger en vruchtbaarder en de onderlinge uitwisselingen van kinderrijke families leverden de Zonnehuizen en Camphil-Christophoris in Bosch en Duin en de Zeister Vrijeschool op.

Ik voelde mij in het Haagsche erg thuis, na eerdere verkenningen bij o.a Theosofen, Rozenkruizers, daar was o.a. de school voor Euritmie gehuisvest.
Ik was er in een periode zo vaak, dat leden boosaardig reageerden als ik ontkende geen eurithmist te zijn.
Ik liet ze daarop maar in de waan want ik deed daar regelmatig mee met activiteiten, vooral de zomerweken met internationale gasten waren toppers.

Een andere reden van thuis voelen was, dat op Ledenavonden altijd een vooraf door de Vorstand in Dornach aangegeven thema werd behandeld, ondersteund door een reeks voordrachten uit een GA-publicatie die je thuis voorbereidde.

Op de betreffende avond nam dan één van de getrouwen de rol om één van de voordrachten te bespreken en publieksvragen te beantwoorden, een aardige werkwijze om jezelf te toetsen.
Ik voelde mij daar erg vrij, zonder druk of plicht legende formaliteiten.

Het vrije gevoel werd nog eens bekrachtigd als leden van naam, ongegeneerd en ongeremd, over elkaar buitelden weliswaar verbaal-bij interpretaties, waarbij het er vaak omging wie er het beste een stelling van Rudolf Steiner kon onderbouwen met de meeste citaten.

Tegelijkertijd was niet echt iemand die dan de eindstand bijhield zoals je op T.V. wel ziet.
Liep het te heet op dan kon het zijn dat een deelnemer de zaal verliet.

Het werkte bij positief uit in die zin dat ik ervaarde dat Rudolf Steiner een kerel was om nu eens echt je tanden in te zetten.

Bij zoveel inhoud rijke zaken en daden die Rudolf heeft gebracht, leek mij eenduidigheid, uniformiteit spreken met één mond etc. toentertijd in ieder geval alléén met macht en drang te bereiken.
Buiten de antroposofie volg ik andere maatschappelijke ideeënstromen,verschijningsvormen ongeveer vanaf mijn achtste levensjaar en ik gereisd naar landen die de grondslag vormen door de grote religies van onze cultuur.
Ik zie géén alternatieve stromingen die zo samenvattend zijn als de antroposofische impuls.

Het oeuvre schaft mij met regelmaat groot genoegen, als ik de werken van Rudolf Steiner, voorstel als muziek, niet als letters en begrippen, dan is hij een geweldig componist die zich met B & B-(Bach en Beethoven)kan meten.
Het klimt tot grootte hoogten en dendert even gemakkelijk te pletter als dat het weer oprijst, het kan dissonant zijn en samensmelten in openbaringsklanken.

Alle wezensdelen en hiërarchieën kun je ook terzijde schuiven, wat overblijft is De filosofie van de Vrijheid daar zit de sleutel tot werkelijke verandering, innovatie, vernieuwing voor nu en de toekomst.

Matthijs H. zei

CITAAT: 'Steven Matthijsen geboren 1944 dus nu 70-tigger gaat onder bezielende leiding van Nard Besseling alsnog een kliniek initiëren?
Uit Reactie Matthijs 10 maart 2014.


Heeft Steven Matthijsen wel zijn kans gepakt op 17-03-2004, na het overlijden van verondersteld tegenspeler Bernard Lievegoed een nieuwe kans.

Kan Michel Gastkemper hier op toelichten als documentatie-beheerder?

Onderstaand artikel werd voor publicatie geaccepteerd op 17-3-2004.
Tijdschrift voor psychiatrie 46(2004)11.

Werken bij de Bernard Lievegoed Kliniek is bijzonder
De Bernard Lievegoed Kliniek te Bilthoven is een psychiatrische kliniek met 26 bedden en een ambulante zorg met circa 7000 poliklinische verrichtingen per jaar en deeltijdbehandelingen variërend van een dagdeel tot drie dagen per week.
Voor de Ambulante en Klinische Zorg van de Bernard Lievegoed Kliniek in Bilthoven zoeken wij een m/v Psychiaterdie binnen de Deeltijd op enthousiaste wijze het zorginhoudelijk beleid kan
aansturen en op beide afdelingen als Psychiater werkzaam is.

Hoofdtaken
• diagnostiek, indicatiestelling en behandeling voor ambulante en klinische
patiënten;
• zorgdragen voor continuïteit van onderzoek en behandeling;
• zorginhoudelijk aansturen van behandelaars van met name de Deeltijd en zorgen voor een samenhang tussen beide afdelingen;
• mede vormgeven van het behandelbeleid binnen de organisatie en specifiek
voor de Deeltijd van de Bernard Lievegoed Kliniek;
• ontwikkelen van een evenwichtige en geïnspireerde behandelcultuur;
• vervullen van consultfunctie voor verwijzers en interne behandelaars;
• deelname aan de 24-uurs bereikbaarheidsdienst.

Functie-eisen
U beschikt over een opleiding als psychiater met relevante ervaring en bij voorkeur psychotherapeutische scholing. U kunt en wilt samenwerken in een multidisciplinair team.
U beschikt over uitstekende communicatieve eigenschappen en gevoel voor humor.
U staat open voor de antroposofie en bent bereid zich in de antroposofische geneeskunst te scholen.

Michel Gastkemper zei

Beste Matthijs,
Dank je wel voor je meesterlijke levensbeschrijving! Ik heb genoten van de prachtige en humoristische sfeerschets, en van je instelling in het leven.
Wat je laatste punt betreft: de vacature voor psychiater uit 2004. Als je het boekje ‘Een stap verder’ leest (het is niet zo dik, slechts 150 bladzijden), dan begrijp je pas waarom dat een onmogelijkheid was.

Matthijs H. zei

Michel bij de stand van dit moment en mijn visie dat je als consument negatieve ontwikkelingen zo min mogelijk dient te stimuleren, voel ik mij niet genodigd dit boek aan te schaffen.
Dit is werkelijk een Stap te ver.

Ik wil graag een presentie exemplaar, kan jij daar zorg voordragen?
B.v. voor een recentie in Motief, ik heb ervaring en complimenten van Liane Colot d'Herbois, over twee publicaties in toen het Mededelingen van de Anthroposophische Vereniging Nederland.
Zij moedigde mijn aan om meer te schrijven, terwijl ik haar met regelmaat bezocht voor advies omtrent haar schilderen.
Ik keek haar aan met zo'n blik van wat zeg je me nou.

Daar leerde ik ook de zus van Bernard Tony kennen en Roswitha Lievegoed één van de erven, wellicht kan ik daar als er niets spontaan loskomt bij "De Herenclub" eens vragen stellen of bij Reinout haar wankelmotor enthousiaste broer.

Ik was ondanks mijn tomeloze inzet op jouw blog, niet uitgenodigd door Nard Besseling bij de presentatie in de Zeister Vrije school.
Nard geeft mij géén concreet antwoord op mijn vraag.

Nard Besseling zegt:
maart 12, 2014 om 08:26
Beste Matthijs (Matthijs wie?)
De term ‘Karaktermoord’ gebruik ik niet in mijn boek. Die komt van Jelle van der Meulen, de schrijver van het artikel op dit weblog. Je zou de vraag dus aan hem kunnen stellen.Nard Besseling

Matthijs wie? Klinkt het terwijl overal in het land en werelwijd toch op palen van die gele M's staan!
Hij wekt zo de indruk dat hoewel openbaar te vinden de website http://lievegoed.wordpress.com/
kennelijk niet voor onbekenden of niet geregistreerden is bestemd.

Terwel hierboven al vermeld dit mijn vraag was;Matthijs zegt:
maart 10, 2014 om 21:54
Nard Besseling wonderlijk is wel deze combinatie: ‘Hoofddoel van het boek was ook niet een overzicht van meningen te geven of alleen maar een feitenverzameling’,VERSUS,’ Een geval van karaktermoord.’ Is dit laatste deel feit en mening tegelijkertijd of een pakkende boulevardtitel?

De site verwijst toch heel duidelijk naar een samenwerkingsverband tussen een aantal genoemde mensen en roept mensen op tot het verstrekken van informatie, de schrijver Nard draagt mijns inziens verantwoording in die samenwerking en al 100% waar het gaat om zijn boekpromoting.
Niet vertrouwen wekkend, niet bereid kritiek te aanvaarden, niet bereid tot leren.
Collega-blogger Ramon markeert zoiets als SEKTE of ten minste sektevorming en dat is dan niet verwonderlijk.

Jelle van der Meulen citerend; 'Ich erinnere mich, dass Bernard Lievegoed mir kurz vor seinem Tod einmal sagte:'Du sollst dich auf die sozial-gesellschaftliche Situation vorbereiten, dass das Telefon nicht mehr funktioniert', contact is moeilijk te leggen, telefoon is hier metafoor voor bloggen. (er is enige twijfel over het leesniveau en -begrip gegroeid)

De biografie is in het moment geschreven wel waarachtig niet compleet,zaken zijn verrassend in het leven.
Via Lithografie-waarbij je op een poreuse steen met vette inkt tekent,die tekening door zuren weg etst,steen sponst met water die in de poriën dringt, vette inkt oprolt, water en vet stoot elkaar af en door een handpers draait komt één litho op papier tot stand.
Door de inhoud van die Litho-tekeningen en een docent Wim Beuning* die daarin 'het occulte',spiritualiteit herkennende, kwam ik aan een uitnodiging voor bijeenkomsten bij de Theosofische vereniging in het sjieke Haagsche Pulchri studio aan het Lange Voorhout.
Waar ik later zelfs heel ander werk exposeerde.

*'Dat Beuning daarnaast theosoof en vrijmetselaar was, is minder bekend.'http://www.nieuwehaagseschoolkunst.nl/artists/beuning.htm
en http://www.pulchri.nl/

Matthijs H. zei

Achteraf bleek mij dat ik in Delft, al jaren eerder contact en gesprekken had gehad met de eerste Antroposofen die ik ooit ontmoette Henny en Henk Sweers (een uitgetreden Jezuït)nauw betrokken bij het ontstaan van de Geert Groote school Amsterdam.
De gesprekken gingen nooit direct over antroposofie maar over hun verre interessante culturele reizen en de witte boterhammen met ham die Henk at als residu van het Roomse verleden.
Geschiedenis van Geert Gekke College-bijnaam.
2.'Het college groeide uit tot een solide groep erudiete mensen. Dick van Romunde gaf een top-baan bij Werkspoor op om les te kunnen geven. Walter Soesman, Hermien Cox, Erna Landweer, Henk Sweers - om enkele namen te noemen - vulden de bestaande kern aan. Het werd een echte Vrije School waar kracht van uitging.'
http://www.geertgrooteschool.nl/

Michel Gastkemper zei

Zou je eventueel ook in aanmerking kunnen nemen dat het minder negatief is dan jij denkt? Want volgens mij sta je, door de manier waarop je het nu invult, op het verkeerde been. Het is immers in alle gevallen zaak eerst de feiten tot je te nemen, voordat je je oordeel hebt gevormd.

Matthijs H. zei

Michel: "Want volgens mij sta je, door de manier waarop je het nu invult, op het verkeerde been. Het is immers in alle gevallen zaak eerst de feiten tot je te nemen, voordat je je oordeel hebt gevormd."

Meningsvorming begint daar waar ik informatie hebt gelezen die mij aanspreekt,boeit en vervolgens is verwerkt, gereflecteerd en ik middels bloggen/Laat een reactie achter staat boven dit hok, wat ik lees als uitnodiging,daar woorden aan geef.

Indien jij-Michel-mij het boek stuurt, bestaat de kans dat ik, zoals wenselijk is, weer me beide benen op de grond en kan doorlopen!
Ik ben niet openhartig genoeg om nu al mijn 'verkeerde been' op te trekken, dat levert een 'noodlottig ongeval'op!
Op grond van feiten ben ik bereid mijn oordeel te heroverwegen, tot nu toe geven reacties daar nog géén reden toe.
Ik zie teveel 'struikel-punten'die mij tot gerede twijfel brengen over de publicatie argumentatie en de inhoud vooralsnog Twee stappen te ver.

Michel Gastkemper zei

Okee, lever mij je adres, dan maak ik het in orde; voor een trouwe bezoeker heb ik veel over – maar bezorg me dit liever privé, dat lijkt me handiger dan het hier overal rond te gaan bazuinen.

Ramon DJV zei

Michel geeft wel een aparte wending aan de zaak, haha.

De titel van het artikel van Van der Meulen is: 'Een geval van karaktermoord. Over Bernard Lievegoed en Steven Matthijsen'.

Michel suggereert dan dat het misschien niet zo negatief is als Matthijs denkt.

We hebben het toch over karaktermoord?

Michel Gastkemper zei

Ik kan me voorstellen dat het je boven de pet gaat, Ramon. Maar laten we afwachten wat Matthijs zegt wanneer hij het boek gelezen heeft.

Ramon DJV zei

Ik hoef niet te wachten tot Matthijs het boek heeft gelezen om te weten dat over een karaktermoord weinig positiefs te melden valt.

Misschien dat aanhangers van 'godfather' Lievegoed daar anders over denken. Die hebben er hun voordeel wss mee gedaan.:-)

Matthijs H. zei

1/2 ZEIST - "Dit was een boekpresentatie zoals ik er maar weinig heb meegemaakt," zei Christine Gruwez -http://christinegruwez.info -vlak na afloop van de feestelijke bijeenkomst zaterdag 1 maart in de Zeister Vrijeschool.
De vraag is dan hoe vaak komt een reizigersvrouw op een boekpresentatie? Wat is haar oordeel waard? Wat staat Christine voor ogen?

Daar geeft zij dit antwoord op: Het helpen vinden van een weg uit de machteloosheid. En dit als een permanent onderzoek. Machteloosheid tegenover een situatie die door jou niet is te veranderen.
Er is een stap mogelijk van machteloosheid die je overkomt naar zelfgedragen machteloosheid.
Er kan dan in die situatie iets worden verlost. Dit is iets anders dan opgelost.
Koppel ik dit aan de schrijver Nard Besseling wat zie, ervaar ik dan? Zelfgedragen machteloosheid?


Die middag-woensdag 12 maart 2014- werd het boek van Nard Besseling ten doop gehouden: Een stap verder. Over het turbulente ontstaan van de Bernard Lievegoed Kliniek.
De Bernard Lievegoed Kliniek in Bilthoven is het enige antroposofische psychiatrische ziekenhuis in Nederland.
De Zeister psychiater Steven Matthijsen, bekend als voorzitter van de Zeister Muziekdagen, was een van de belangrijkste initiatiefnemers van de kliniek.Ik zie géén verband met Muziek en Kliniek, anders dan met de muziek mee vertrekken.
Hij wilde dat er een zelfstandig ziekenhuis kwam, maar een aantal vooraanstaande personen binnen de antroposofische medische wereld, zoals Bernard Lievegoed, wilden dat het een onderdeel zou worden van de Zeylmanskliniek in Bilthoven.
Matthijsen werd vanwege dit verschil van visie buiten de antroposofische medische beweging gewerkt.

GESCHIEDENIS: De Zeylmanskliniek sluit een samenwerkingsovereenkomst met het algemeen ziekenhuis op het Medisch Centrum Berg en Bosch in april 1981 worden de eerste patiënten opgenomen en sluit vrijwillig in december 1993, nadat een jaar tevoren het algemeen ziekenhuis Berg en Bosch faillissement had aangevraagd en moest sluiten.

ACTUEEL: Zorginstelling: Lievegoed Psychiatrie, Bernard Lievegoed Kliniek, Bilthoven
Alleman, A.J.M.M. Beroep: Psychiater Specialisme: Psychiatrie, Krans, M.J. Beroep: Basisarts,
Minne, W.G.A.Beroep: Psychiater.


Het gaat de schrijver niet alleen om het blootleggen van de pijnlijke feiten van dit conflict.
Hij wil met zijn boek ook proberen de partijen dichter bij elkaar te brengen.
Dat deed hij niet alleen door erover te vertellen.

Die doelstelling- de partijen dichter bij elkaar te brengen-is ONJUIST in mijn optiek.
Tevens is die niet HAALBAAR en ONMOGELIJK op basis van FEITEN de TIJD.
Wordt hier JUIST gehandeld, door Nard Besseling, op de JUISTE PLAATS in het JUISTE MOMENT?


1. Hoe kun je dit nu-als doelstelling aanmeten "de partijen dichter bij elkaar te brengen" terwijl één der hoofdrolspelers Bernard Lievegoed is overleden.
2. Psychiater Steven Matthijsen komt niet voor bij de zorgkaart Nederland gewaardeerd op 7.3, nog bij personeel noch bij overzicht van bestuur en directie van Lievegoed voorkomt.

Ramon DJV zei

Jelle van der Meulen:

(...)'In zijn zojuist verschenen boek Een stap verder beschrijft Nard Besseling een geval van karaktermoord in de antroposofische beweging in Nederland.'(...)

(...)'Ik wil mij hier op het handelen van Bernard Lievegoed in deze kwestie concentreren.'(...)

(...) Simpel gezegd: veel van de mensen die deel uitmaakten van het sociale netwerk rond de Zeylmans Kliniek zagen hem niet zitten. En Matthijsen kreeg dat ook volop te merken;(...)

(...) gaf Lievegoed zijn mening over de persoon van Steven Matthijsen, op een manier waar – een treffender formulering schiet mij niet te binnen – de honden geen brood van lusten.(...)

(...)Bernard Lievegoed had ook nog in de laatste jaren van zijn leven een grote invloed in de antroposofisch-medische beweging in Nederland. Zijn brief betekende dan ook de nekslag voor Steven Matthijsen.(...)

(...) ... als een evenwichtige beoordeling van een persoon – hoe trouwens over personen te oordelen? – zijn de woorden van Lievegoed niet serieus te nemen.(...)

Hoe gaat Michel deze en nog andere woorden van zijn gewezen mentor Jelle van der Meulen omdraaien naar iets minder negatief?

Maar ondertussen is Matthijs wel even stil rond de kwestie. Het boekje zal wel een paar dagen onderweg zijn. Dan nog lezen en terwijl draait de wereld door - DWDD.

Matthijs H. zei

2/2 Hoe kun je dit nu-als doelstelling aanmeten "de partijen dichter bij elkaar te brengen" terwijl één der hoofdrolspelers Bernard Lievegoed is overleden.
2. Psychiater Steven Matthijsen komt niet voor bij de zorgkaart Nederland gewaardeerd op 7.3, nog bij personeel noch bij overzicht van bestuur en directie van Lievegoed voorkomt.
3. ACTUALITEIT 14-03-2014. Lievegoed is een kleine en relatief jonge organisatie. Ontstaan uit een aantal fusies, tussen diverse psychiatrische locaties en vervolgens uitgebreid met nieuwe locaties en nieuwe vormen van zorg, zoals verslavingszorg en zorg voor mensen met een verstandelijk beperking. Dit maakt dat wij de kennis en ervaring in huis hebben om zorg te bieden voor mensen met een combinatie van hulpvragen.


Hij bracht het verraste publiek in beweging door zijn betoog plotseling te onderbreken om de gastvrouw van de middag, Marjon Matthijsen, met haar verjaardag te feliciteren. Toen de toehoorders spontaan begonnen te zingen, was de sfeer precies zoals hij had gehoopt, vond Besseling. "Het werd echt een feest, en na afloop werd er dan ook nog lang en geanimeerd nagepraat met een glas in de hand. Ook over de moeilijke zaken.",Zoals KARATERMOORDEN onder het genot van een drankje vierden we geanimeerd feest. Wel met het GLAS AAN DE HAND-FOUT-EEN GLAS HOORT AAN DE LIPPEN TE ZIJN
Christine Gruwez was de hoofdspreekster van de middag.
Wat volgt is allemaal reuze aardig en stamt van de verslagmaker en Christine Gruwez.

Uiteindelijk was het toch Lievegoed zelf die aan het einde van zijn leven tot het inzicht kwam dat het werk van Matthijsen goed was geweest.Waar blijkt dat uit?
Daarom verbond hij misschien wel zijn naam aan het ziekenhuis. Misschien ook niet.
Besseling neemt het in zijn boek daarom niet alleen voor Matthijsen op, maar ook voor diens belangrijkste tegenstander.Wie kwalificeert wie als tegenstander en waarom?

Die laatste regel klinkt als ik ben fan van AJAX maar ik bezoek de wedstrijden van FEYENOORD, de wedstrijd klassieker, waarbij door rivaliteit regelmatig (ernstige) supportersrellen uit breken.
Met dank aan De Nieuwsbode Heuvelrug 12 mrt 2014

Ramon DJV zei

Nog een andere vraag: Wie levert deze knieval voor Steven Matthijsen wat op?

En: Hebben Matthijsen en zijn achterban invloedrijke vrienden die gemeenschappelijke connecties hebben met de Lievegoed-clan?

Of: Wie promoot het boek van Besseling?

Matthijs H. zei

MICHEL
is het niet een conctructief voorstel om de Archief Documenten Lievegoed over te dragen aan lees verder STATUUT LIEVEGOED ACADEMISCH NETWERK

1. Het Lievegoed Academisch Netwerk (hierna 'het netwerk') is een activiteitenprogramma
binnen de Iona Stichting gefinancierd vanuit het Bernard Lievegoed Fonds voor
Wetenschap. Het stelt zich ten doel:
a. het bevorderen van wetenschappelijk onderzoek in de geest van de antroposofie;
b. het verzorgen van contacten tussen de deelnemers van het netwerk;
c. het financieel ondersteunen van onderzoek en wetenschappelijk onderwijs dat een
verbinding legt tussen resultaten van wetenschappelijk onderzoek en
antroposofische geesteswetenschap. etc.
http://lievegoedacademischnetwerk.nl/

Hoe je het wendt of keert voor of tegen de persoon Bernard Lievegoed in en voor Nederland (en in het buitenland) is te rekenen tot gezichtsbepaler van een sociaal-cultureel tijdperk.

Het Nationaal Archief neemt alleen verantwoording over direct met het Rijk der Nederlanden verband houdende zaken/personen.
o.a.Heeft Carel Muller directeur Dennedal onderdeel Willem Arnzt stichting hier zijn documenten onder gebracht.
Ontsluiting van documenten en beheer is een verantwoordelijke taak. Ik wil daar b.v. nog een sciptie teruglezen van onze studiegroep voorheen KING-KONG bij het verschijnen van de sciptie werd de naam DYMNA.
Het document speelt een rol in de beeldvorming-nu missie en visie-voor de werkwijze op Dennedal.
Inmiddels maken vooral sociaal-cultureel en beleidsontwikkelaars gebruik van de documenten.
Anyway ik zou de verantwoording over die documenten niet willen dragen.
Bovendien wordt alles daar ook nog eens gedigitaliseerd en gecatalogiseerd en geconserveert.

Zolang wij nog moeite hebben met het lezen van de Akasha-kroniek is dit toch een prettige wijze van behelpen! Je huis is dan ook weer geruimd.

Michel Gastkemper zei

Je zit er helemaal naast, Ramon. Je hebt blijkbaar geen idee waar het hier om gaat. Ik vrees dat het je ook niet uit te leggen is. Ook Matthijs tast nog in het duister, maar bij hem denk ik erop te kunnen vertrouwen dat hij inzicht wil krijgen in hoe het zit, of beter: hoe het heeft gezeten. Het is een stukje historie van twintig tot dertig jaar geleden geworden, net als de andere actuele voorbeelden die ik recent op deze weblog heb aangehaald, die echter verder in het verleden reiken: zeventig tot negentig jaar terug (Ravagli’s serie, het boek over Büchenbacher). Er is enige distantie vereist om onnodige emoties achter je te kunnen laten en de zaken onder ogen zien en op die manier aan ‘Vergangenheitsbewältigung’, zoals de Duitsers zo mooi zeggen, te werken.

Matthijs, ik zou zeggen, stel het de verantwoordelijken voor. Wie weet vinden ze het een goed idee.

Matthijs H. zei

Sorry Michel dit Matthijs, ik zou zeggen, stel het de verantwoordelijken voor, lijkt mij géén verduidelijking en niet uitvoerbaar door mij.
Dit is de klassieker AJAX-FEYENOORD zonder bal spelen!Geen bal aan! Waarom-Hoezo?

Jij wordt immers opgevoerd als de verantwoordelijke over de betrokken documenten.

Daarop besloot ik-Hans Wessel- contact op te nemen met Jelle van der Meulen, de vroegere hoofdredacteur van Jonas en later van Motief en mede-auteur van boeken van Lievegoed, die sedert een tiental jaren in Keulen woont. Hij stelde voor om ook zijn vriend Michel Gastkemper die – zoals ik nader zal uiteenzetten – toegang heeft tot het Lievegoed-archief bij ons beraad te betrekken.
BRON o.a.:http://lievegoed.wordpress.com/?s=archief

Michel Gastkemper zei

Hoho, wacht even! Toegang hebben tot dat archief wil niet zeggen het in eigendom hebben. Jij noemt twee organisaties: de Stichting Lievegoed Archief, en oppert dat deze haar archief onderbrengt bij het Lievegoed Academisch Netwerk als onderdeel van de Iona Stichting. Daar heb ik natuurlijk niets over te zeggen. Dan zul je je idee bij die partijen moeten neerleggen.

Matthijs H. zei

Michel, het is voor kinderen een heel veel eisende rol om kind te zijn van bekende ouders.
De zich steeds weer herhalende vraag ben je een kind van...en de onvrijheid die een kind ervaren kan door te worden gemeten aan de prestaties of falen van ouders in werksituaties of mensen die daar mee samenhangen.

Dit geldt ook voor huidige nazaten vooral kinderen die dan lezen over een karaktermoord in samenhang met een familielid, alleen dit is voor mij al een flinke STRUIKELGEDACHTE.
Just to think about.

Michel Gastkemper zei

Jazeker, ik begrijp het heel goed. Maar je kunt kinderen niet verantwoordelijk stellen voor alle daden van hun ouders. Die hebben die ouders zelf te verantwoorden. Om dit te kunnen, helpt enige distantie in de tijd wel, zowel kinderen als hun ouders.

Matthijs H. zei

Michel lekker potje ballen!
Citaat: 'Dan zul je je idee bij die partijen moeten neerleggen.'
Heer weest dan compleet.
Wie is dan eigenaar?

Maakt mij overigens persoonlijk niets uit waar een archief zich bevind.
Mijn punt is dat mogelijk voor sociaal-culturele onderzoekers,historicus of geesteswetenschappers zo'n bron van betekenis kan zijn.
Omdat Bernard Lievegoed iemand was die met grote regelmaat tot in alle lagen van de bevolking of insituties van allerlei aard optrad is zijn reikwijdte verder dan een Antroposofische Vereniging in Zeist.
Vanuit dit denkbeeld is bereikbaarheid van bronnen een kwestie van zorgvuldige aandacht.

Matthijs H. zei

Michel:'Om dit te kunnen, helpt enige distantie in de tijd wel, zowel kinderen als hun ouders.'

Het punt is dat voor de kinderen-die nu volwassen mensen zijn, bijna een voetbalelftal in aantal-zoals je weet.
Die distantie reikt nu van de Aarde tot de Sterrenwijdten van de Kosmos,beide zijn immers overleden.
Maar of dat nu helpt om je je jeugdervaringen als volwassene vruchtbaar in te zetten?
Soms wel soms niet en daarmee blijft overeind dat Jelle van der Meulen (Nard Bessseling gaat de verantoording niet aan) de nazaten tot in lengte der tijden confronteerd met karaktermoord.
Zo werkt nu éénmaal een woordbeeld.
Piet.Dik.wordt vanzelf dikke piet.Voor een auteur en zeker een tekstschrijver als Nard is dit elementaire vakkennis, waar hij nu verwijtbaar de handen vanaf trekt. Wel woorden,géén daden!

Matthijs H. zei

Michel lekker potje ballen!
Citaat: 'Dan zul je je idee bij die partijen moeten neerleggen.'
Heer weest dan compleet.
Wie is dan eigenaar?

Ik stem op Maarten Donker bij leven zijn Secretaris.
Voordien fokker/trainer van renpaarden.In mijn herinnering op
http://www.renbaanduindigt.nl/ Wassenaar nabij 's-Gravenhage.
Waarom aangenomen?
Bewezen vaardigheden in het mennen en sturen van astrale kwaliteiten.

Michel Gastkemper zei

Ben je nog serieus, Matthijs? Het lijkt me nogal voor de hand te liggen dat een archief met materiaal van Bernard Lievegoed in handen is en beheerd wordt door de stichting met die naam: Stichting Bernard Lievegoed Archief, waarvan de oudste dochter van de naamgever voorzitter is. Die organisatie gaat hierover. Men heeft een eigen website waaruit dit blijkt.

Ramon DJV zei

Michel toch, hoezo begrijp ik het niet?

Ik citeer gewoon Jelle van der Meulen m.b.t. zijn artikel over de karaktermoord op Matthijsen. Heeft Van der Meulen het dan ook niet begrepen als hij stelt dat Lievegoed zijn collega-psychiater de nekslag heeft gegeven?

En als jij stelt dat anderen in het duister tasten, veronderstelt dat dat jij helder hebt hoe het zit.

Waarom verduidelijk jij dat dan niet i.p.v. steeds de bal het bos in te trappen.

'Dat geeft snel een vertekend beeld.' :-)

Matthijs H. zei

Die secretaris en chauffeur is héél serieus,die kende de agenda van Bernard beter dan hijzelf en wist b.v. documenten die ik aan Bernard vragen wilde-over b.v. kleurenonderzoek-beter en sneller te vinden dan hijzelf.

Over de oudste dochter kan ik serieus zeggen dat zij een voortreffelijke verpleegkundige en vrouw is.

Voor toegang naar het archief moet ik 79.3 kilometer verderop zijn een mooi ritje op de racefiets als het straks 's-ochtends wat lichter is.

Daar heb ik het besluit genomen om in Zutphen te gaan wonen en op landgoed de Velhorst uren doorgebracht bij de beeldhouwer/Achterberg-kenner Willem Berkhemer, waarvan o.a. diverse beelden in het dorp staan.
Een eerbetoon aan de dichter Gerrit Achterberg in graniet staat in Wageningen en er is een voorstudie in brons. Ik heb dit ontstaan serieus van A tot Z meegemaakt.

Willen trad overigens als verteller samen met Rosa Spier, beroemd harpiste,nog op in Bronlaak.
Waar hij toen ik daar werkte op bezoek kwam!
Karma is everywhere Michel! SERIEUS!
Geo-Karma was overigens een belangrijk thema bij Ita Wegman, waarbij de kwaliteit van een plek op aarde borg staat voor een positieve bijdrage aan genezing.
OOK SERIEUS!

Ramon DJV zei

Het is lastig dat mensen je zeggen dat je iets niet begrijpt, maar ze het zelf ook niet willen of kunnen uitleggen. :-)

Wie o wie uit eigen beweging zou het ook maar in zijn hoofd halen iets negatiefs over Lievegoed en co. te gaan publiceren?

Dan moet je toch zeker wel een Wijffels of zo achter je hebben?

Matthijs H. zei

1.2
T-WIJFELS & RAMON.
Herman Wijfels. Een overeenkomst ,een overeenstemming met Bernard is bij Herman te vinden;

Herman Wijffels gelooft "in de macht van het idee", zo zei hij zelf eens: Werven, inspireren.
Zodat ze de dingen doen omdat ze erachter staan – NIET OMDAT MIJHEER HET VINDT."


Citaat: Een nog jonge A.J. Lievegoed (1880-1946) wordt in 1904 hoofdredacteur van De Sumatra Post. Lievegoed en zijn mederedacteuren in het Medanse kunnen niet vrijuit schrijven over zaken als de uitbuiting en misstanden op de plantages in Deli.

In 1914 keert Lievegoed terug naar Nederland en in 1917 is hij weer in Nederlands-Indië (Java).
Hij wordt in datzelfde jaar hoofdredacteur van De Locomotief, een krant die bekend staat om het uitdragen van de 'ethische politiek'.
http://www.indische-pers.nl/tentoonstelling/07.html

Indisch-Nederlandse krant springt in de bres voor de emancipatie van de Indische bevolking en propageert verbetering van het onderwijs als een van de belangrijkste middelen hiertoe.
Het hier direct boven genoemde herken ik als karmische lijn die zich weerspiegelt in het karakter van Bernard Lievegoed, zoals ik hem ontmoet en al doende gekend heb.

Bernard Lievegoed-'DE ONZE'
wordt op 2 september 1905 geboren te Medan (Deli) op Sumatra Nederlands Indië, daar werd ook zijn zus Tony Benett Kempers-Lievegoed geboren die verblijft daar meer dan 3 jaren in 'Jappenkampen' concentratiekampen voor vrouwen en kinderen in Indonesië 1942-1945.
Bron persoonlijk verteld en in haar boek 1.3. Inleiding en aanleiding. Plantenkleuren als leerschool. ISBN 90-800011-6-3
Invasie van Japan is in 1942 in 1945 capituleerde Japan in augustus 1945 wordt de Indonesiche Republiek uitgeroepen.

"Bij zijn afscheid-A.C.Lievegoed-van De Locomotief schreef zijn collega van de Indische Courant (10-11-1925) het volgende: 'Lievegoed was in de Indische journalistiek een aparte figuur in zooverre hij er steeds naar streefde om in isolement zijn kracht te zoeken. Wars van elke journalistieke coalitie, bijna angstig voor de geringste aanraking met een groep of partij, die rechtstreeks dan wel zijdelings pogingen deed om de Locomotief in haar gareel te spannen, streefde hij er steeds naar om de problemen van den dag zoo onbevangen mogelijk in beschouwing te nemen".
Op 1 januari 1946 aanvaardde A.J.Lievegoed, voor de derde keer, een redacteurschap bij de Nieuwe Rotterdamsche Courant de huidige bekende krant N.R.C.
Het hier direct boven genoemde herken ik als karmische lijn die zich weerspiegelt in het karakter van Bernard Lievegoed, zoals ik hem ontmoet en al doende gekend heb.

Matthijs H. zei

2.2
T-WIJFELS & RAMON & LIEVE (+R)GOED.

In de krant van 23 september 1844 Nieuwe Rotterdamsche Courant lezen wij van de redactie.
Hare beginselen zijn steeds dezelfde gebleven en zullen onveranderd dezelfde richting blijven volgen.
Zij zal onbewimpeld laken wat er te laken is, volstandig blijven verdedigen wat verdediging verdient Vrij van allen invloed van buiten, wars van partijzucht of persoonlijke vete, afkerig van ieder gunstbejag en vleierij, zullen steeds zaken de onderwerpen harer kritiek zijn: maar deze zullen altijd met de kracht en energie worden beoordeeld, die onafhankelijkheid, liefde tot het Vaderland en het algemeen Welzijn geven.

Het hier direct boven genoemde herken ik als karmische lijn die zich weerspiegelt in het karakter van Bernard Lievegoed, zoals ik hem ontmoet en al doende gekend heb.

N.R.C. staat net als Antroposofie in de Pers onder Belgische invloed.
Peter Vandermeersch (Torhout, 1961) is een Vlaams journalist. Hij werd op 1 september 2010 de hoofdredacteur van NRC Handelsblad.

Het motto van de krant luidt 'Lux et Libertas' Licht - in de filosofische zin van Verlichting - en Vrijheid.

Het onderscheid tussen beide Heren wil ik, aan de hand van de beginselen en het motto, voorleggen aan de lezer, voor een reactie bent U uitgenodigd!
Citaat: Matthijs typt:" NIET OMDAT MIJHEER HET VINDT."

Matthijs H. zei

In het boek; Over de crisis-Niets dan goeds-,redactie/verzamelde intervieuws Sjef Staps. www.christofoor.nl

Schrijft Herman Wijffels een Voorwoord en benoemt daar het spanningsveld -o.a. klimaatverandering en biodiversiteitsverlies, als de belangrijkste bedreigingen op aarde versus de mogelijkheid aan dit spanningsveld creatieve krachten te ontlenen om de transsitie naar evenwicht met onze leefomgeving te maken.

25 Intervieuws uit de thema's ngo's, politiek, wetenschap, overheid en kunst geven een inzage in die creatieve krachten.
Vanwege hierboven aangeduide karmische linken trek ik de lijn dichterbij.

Michaëla: oud-jongeren -vertegenwoordigster voor de VN en dochter antwoord op de vraag,aan het slot van het interview;
Wat hebben we vooral nodig voor zo'n transitie?
Ik indentificeer wat nodig is met passie, ondernemersgeest en leiderschap. Passie is nodig om ergens voor te kunnen staan en te weten wat je wilt bereiken. Om achter je eigen passie te kunnen staan, is het soms nodig tegen de stroom in te zwemmen.
Een ondernemersgeest is nodig om iets concreet te maken en om te vormen naar acties. Daarvoor is persoonlijk leiderschap nodig. Persoonlijk leiderschap betekent dat je verantwoording neemt voor jezelf en voor de invloed op je omgeving.
Wat je in je werk doet, hoe je omgaat met elkaar en in wat je wel en niet koopt, eet,of weggooit. Iedereen kan daar in het dagelijks leven wat aan doen. Vandaag en morgen.

Het hierboven verwoordde 'tegen de stroom in zwemmen'gold zeker ook voor Bernard Lievegoed en ik zie nog niet geduid dat hij hierbij:
Persoonlijk leiderschap niet opneemt als verantwoording voor zichzelf en voor de invloed op de omgeving.
Wat niet betekent dat er geen 'Spaanders' vallen.
De vraag is of die op 'de weegschaal van het hart' wel zo zwaar wegen als het gewicht welk er op aards perspectief aan wordt gehangen! zich

Ramon DJV zei

Het artikel van Jelle van der Meulen en de reacties daarop zijn verwijderd van de weblog van het Parsifal Fonds, terwijl daar nog heel wat vragen open stonden.

Ik had de auteur ook iets voorgelegd, waarop geen antwoord kwam.

(…)
Ramon (@Ramon_zegt) zegt:
maart 15, 2014 om 13:55

Dag Jelle,

Ik vind het bijzonder dat je het handelen van een van de coryfeeën van de antroposofie beschrijft zoals je hierboven doet. Mijn ervaring is dat wat je beschrijft geen uitzonderlijk geval is.

Ik denk dat het niet slecht zou zijn als men zich binnen het antroposofische milieu een keer ernstig gaat bezinnen op het gegeven ‘afrekenen met opponenten’, maar ook op de daarvoor gebruikte methodes.

Daarom vraag ik je het volgende.

Ben jij je ervan bewust dat in de antroposofische beweging specifieke methodes worden gehanteerd om iemand buitenspel te zetten of te beschadigen en dat dit methodes zijn die goed gekend zijn bij organisaties die zich specialiseren in onderzoek naar sekten en religieuze bewegingen?

Ik zeg er maar meteen bij dat ik – aan de hand van wat ik zoal van jou heb gelezen – vermoed dat die zaken zich buiten jouw gezichtsveld afspelen. Nu goed, ik ken je verder niet, dus dat is moeilijk in te schatten.

Maar misschien heb je er al wel kennis van genomen of weet je er meer van door je om(me)gang binnen de antroposofische wereld.

Vriendelijke groet

(…)

John Wervenbos zei

My thought in a nutshell bij de affaire Matthijsen en Lievegoed: Kwestie Matthijsen en Lievegoed - Reactieruimte onder faceboekbericht van John Wervenbos.

Matthijs H. zei

Beste John, kraak de notedop eens en vertel wat je waarneemt!Ik zie bijvoorbeeld.

"Tot behoeff en de tot profijt den armen en ellendighen, dollen en de rasenden menschen"
Archief Willem Arnzt stichting waar een deel van het leven van Steven Matthijsen en Matthijs Hogenboom zich afspeelt.

Het boek van Nard Besseling is niet meer dan een vorm van Boulevardisme; trivialisering en emotionalisering. Dit klinkt stellig en is het ook.
De vraag is als je jarenlang als Neerlandicus een boeken verzendhuis drijft, op zeker moment zo vast raakt in het wilsgebaar VERZENDEN, dat je meent mensen als verzendklaar te moeten beschouwen om vervolgens ook tot die handeling over te gaan?

Ik heb Bernard † in verschillende situaties meegemaakt, kende zijn secretaris en ontmoette zijn kinderen Ermengarde, Roswitha, Reinout Lievegoed, zijn zuster Tony Bernard-Kempers Lievegoed †, te weinig voor een boek, genoeg voor een beeld.
Niemand van deze personen stelt zich op als goeroe, ieder ken ik in kwetsbaarheid, géén der levens loopt in één rechte lijn van A naar B.

De wijze waarop Jelle van der Meulen zijn artikel formuleert staat in geen enkele verhouding tot de sociaal-culturele daadkracht die B.C.J. Lievegoed † heeft getoond in en door alle lagen van de Nederlandse samenleving en daarbuiten.

In het boek Een stap verder blz. 133/136 worden o.a. briefwisselingen aangevoerd van de Heer B.C.J. Lievegoed † gericht aan twee betrokken besturen, een zaak gerichte brief van 11-11-1988.
Uit privacy gronden en algemene burger fatsoensnormen zijn hier al vragen te stellen. Objectiverende toetsing ontbreekt.

1. Een korte schets van ervaringen met Steven M. slechts ter reflectie voor de bestuurders.
Steven M. zelf betrekt B.C.J.Lievegoed † in de zaak rond het stichten en inrichten van een kliniek, na dit contact volgt de (later gewraakte) brief van B.C.J.Lievegoed †.
2. Inhoud: "Alleen beantwoorden van de vraag om dat te mogen doen wat in de zin van Dr.Wegman † en Dr. Zeylmans † ligt: en dat is het brengen van totale klinische-antroposofische geneeskunde in een zichzelf sturende instelling…"

Dit voor B.C.J.Lievegoed † principieel belangrijke punt voert terug tot het benadrukken van het streven van Rudolf Steiner†/Ita Wegman† om; 'das alte Mysterien-Wesen zu erneuern und in die Medizien einfliessen zu lassen. Denn von altersher ist dieses MysterienWissen mit der Heilkunst in engsten Zusammenhang gewesen, und wurde das Erringen geistiger Erkenntnisse mit dem Heilen in Zusammenhang gebracht. Ita Wegman †.
Bron: S.136 GA.27 Grundlegendes für eine Erweiterung der Heilkunst.
Hier sluit B.C.J. Lievegoed † op aan -elke categorale afsplitsing wordt principieel afgewezen.
Bron: blz.136 Een stap verder.

Deze brief van B.C.J.Lievegoed vormt het scharnier waar het boek om draait, de eigenlijke kern.

Ieder die in een werkend leven van doen heeft met vacatures/sollicitaties weet dat op een vacature vaak 1 plaats te vergeven is en er honderd of meer kandidaten kunnen zijn.
Zoeken al die b.v. 99 afgewezen kandidaten een maatje die een boek gaat schrijven, dan…en wie heeft tegenwoordig nog geen boek geschreven voor een paar €uro’s print je een boek on demand, zo relatief is het ook weer.

Een hele reeks mensen en organisaties wordt ten tonele gevoerd, waarvan het overgrote merendeel door de schrijver, die als spreekbuis dient voor Steven M b.v. blz. 94, 'een onvoldoende' krijgt als het om de samenwerking/invloed van Steven M. gaat.

Matthijs H. zei


KLAAR VOOR VERZENDING. B.C.J. Lievegoed, Claudius Drewes, Ate Koopmans †, Douwe van Houten †, Marco van Gerven, Jaap van de Weg
Die zelfidentificatie komt bij meer voor, het spreken uit naam van ….
1. De schrijver Nard B. vereenzelvigd zich volledig met de psychiater Steven M. blz. 19/blz.90..."de schrijver dicht hem grootmoedigheid toe, prijst zijn vrijheid om te schrijven wat hij wil, en het ter beschikking stellen van Steven M. zijn documentatie.
2. Claudius Drewes waarbij hij moeiteloos in het hoofd kijkt wat daar omgaat blz. 45
3. Bij achtereenvolgens bestuurslid, secretaris en voorzitter van de Antroposofische Vereniging Ate Koopmans † blz.49/50 kan hij in het hoofd gedachten lezen en zien hoe hij de boodschap verpakt en weet te melden wat hij bewust wel of niet nalaat.
4. De Zeister arts Douwe van Houten sinds 1979 werk ik als huisarts in Widar, gaat moeiteloos over de hekel, zegsman van Ate Koopmans † blz. 57 schuldig aan de mokerslag.
5. Op blz. 75 Leest hij moeiteloos de gedachten en wilsrichtingen van Psychiater Marco van Gerven 76/77 jaar, veroordeelt tot tegenspeler blz. 90 en drager van fictieve beelden, en Steven M. en constateert een kansloos koppel.
6. Jaap van de Weg-1948- praktijk voor psychosomatiek en ontwikkelingsvragen
7. Paul Mackay (1946) ex-voorzitter Antroposofische Vereniging, 1997 ex-directeur Triodos bank, GSL Bank DE, bestuur van de Algemene Antroposofische Vereniging in Zwitserland, president Weleda, seit 2000 Leiter der Sektion für Sozialwissenschaften am Goetheanum, Freie Hochschule für Geisteswissenschaft, Dornach (Schweiz) is één van de deelnemers die geen stelling neemt in gevoelige zaken. blz. 93.
8. Weet wat zich in het hoofd van B.C.J Lievegoed zich afspeelt blz. 84/85/86 Hij twijfelt…heeft geworsteld…weet zelfs te verwoorden welk proces zich bij B.C.J. Lievegoeds op zijn sterfbed afspeelt.
Uit de brief: In het door Steven M. gevraagde laatste gesprek heb ik-B.C.J.Lievegoed †- hem onomwonden verklaard: blz. 135 Jij…Aan het einde van de zin-Bernard †denkt voorwaarts en vertrouwd het lot..Als…In mijn visie realist zijn en daarbij toekomst bieden.
Welk ideaal laat zich überhaupt zonder slag of stoot verwezenlijken?
9. Het doel 'bereinigen' -in het reine komen-is niet bereikt, ondanks de bemoeienis en uitspraak in brieven/postkaart blz. 144/145/146/147/148 van Michaela Glöckler, ook zij wordt met vele anderen af geserveerd.
In haar briefkaart aan Lieber Steven, blz.148. ..."Ich-Michaela Glöckler-denke ausser mir haben auch andere mitgeholfen, diese peinliche Angelegenheit zu bereinigen"... datum 7 juni 2007.
In het Nederlands op blz.118.

Matthijs H. zei

De naam Douwe van Houten † heeft een kruis maar dat geld niet voor deze arts die met Widar verbonden is.
Wel voor een persoon met dezelfde naam Douwe van Houten 1947-overleden 21 juni 2010 zoon van Coenraad en Djobst van Houten.
Gepromoveerd bij Piet Thoenes op
Toekomstplanning. Planning als veranderingsstrategie in de welvaartsstaat. Boeken o.a.
Humanisme, Theorie en praktijk met Paul Cliteur.
De standaardmens voorbij. Over zorg, verzorgingsstaat en burgerschap.
Herdenkingsartikel Artikel:http://www.uvh.nl/archief-nieuwsberichten/januari-2012/humanistiek-als-waardevolle-wetenschap

Matthijs H. zei

Beste John Wervenbos e.a. lezers.
Korte schets stichtingsdoel.
Overige vormen van medewerking bij http://www.parsifalfonds.nl/
Het bestuur van de Stichting Parsifal Fonds bestaat uit:
professor mr. Hans Wessel, voorzitter, Jelle van der Meulen, vicevoorzitter, Michel Gastkemper, secretaris, ir.Truus Grondsma, penningmeester

De bezoekers en lezers worden opgeroepen om mee te werken aan het verder ontsluiten en werkzaam maken van de inzichten van Bernard Lievegoed voor de toekomst. Dat kan heel concreet door het onderhavige initiatief van de Stichting Parsifal Fonds te ondersteunen.
Dat kan op formele wijze (namelijk in het bestuur of in een werkgroep), maar ook op informele wijze, onder meer door:
1. deel te nemen aan de discussie hier of in een van de door onze stichting te vormen kringen
2. deel te nemen aan deze studiekringen over een of meer van de impulsen
3. deel te nemen aan de organisatie ervan
4. deel te nemen aan onderzoek
5. publicatie op onze weblog
6. geldelijke ondersteuning.

Dit fonds handelt strijdig met punt 1, 2, 4, 5 door de lopende reactie’s voortijdige verwijdering en tijdens publicaties niet in te gaan op reacties en die reacties te verwijderen of weg te modereren.
Op het Bericht Karaktermoord van Jelle van der Meulen.

Wat ging vooraf? Op;http://lievegoed.wordpress.com/
Beste Michel,
Wie demonstreert hier nu het zwaktebod om daar waar vragen worden gesteld eenvoudig een hoofdartikel Karaktermoord etc. incluis reacties weg te modereren?

Het is geen excuus om aan te voeren dat een boek Een stap verder verschenen december 2013 en artikel van Jelle verschenen 1 maart 2014 nu na 2 weken vervangen/verplaats wordt naar Motief en op die gronden te besluiten niet alleen het betreffende artikel maar ook alle reacties, incluis tal van onbeantwoorde vragen te verwijderen.

Matthijs zegt:
Je reactie is in afwachting van moderatie.
Maart 20, 2014 om 12:46
Onderbouwde kritische noten, aangevuld met heldere vragen, die niet worden beantwoord, worden hier kennelijk onder de grasmat gemoffeld. In andere woorden IK als reageerder wordt op gelijke wijze behandeld: Een geval van karaktermoord.

Kortom; Wil de echte moderator zich kenbaar maken?
Als dit niet gebeurd is duidelijk dat karaktermoord geldend is, anders gezegd Een stap verder is sporen wissen.

Duidelijk wordt; Hoe criticasters ertoe komen antroposofie te karakteriseren als sekte respectievelijk sekte leden.
Aan het onder ons gevoel mag niet worden getoornd en dat terwijl het gaat over één van de cultureel-maatschappelijk belangrijkste vertegenwoordigers Bernard Lievegoed.
groet Matthijs

Matthijs H. zei

Citaten Facebook John Wervenbos.
Kijk hoe ons beider Rotterdamer vrienden, de balk in eigen ogen niet ziende Ramon de blindheid toeschuiven.
Hoe de antroposofische pot de ketel verwijt en lustig het door Jelle Vermeulen en Nard Beseling (G-)Een stap verder; ingezette thema Karaktermoorden blz 56/75 doorvoeren met hetzelfde moord wapen De Mokerslag blz. 57
Michel Gastkemper Je kent Ramon, die weet altijd overal zijn eigen draai aan te geven...
22 maart om 12:50

John Wervenbos Ja en ook nogal eens in naargeestige en kleinzielige zin. Maar goed, zijn perceptie.

Bron:https://www.facebook.com/john.wervenbos/posts/275734292591344?comment_id=1055261&offset=0&total_comments=6

John Wervenbos zei

Dag Matthijs,
Van jouw kant uit bekeken begrijp ik je aangevoerde grieven en ongenoegens. Hierop mijn commentaar met kanttekeningen.

1.
Verwijderden van reacties en vragen onder de voorlopig ingetrokken webpublicatie, uitgesteld en niet definitief verwijderd, want het zal na publicatie in tijdschrift Motief, opnieuw op het Weblog van Stichting Parsifal Fonds worden geplaatst, zou ik als ik webmaster van het weblog zou zijn geweest hebben denk ik hebben toegelicht. Dat om misverstanden en kwaad bloed te voorkomen. Dat de webmaster daarvoor niet gekozen heeft is om hem moverende redenen die ik niet ken en waarover ik niet speculeren kan en wil. In ieder geval is het zo dat het (web)artikel opnieuw zal worden geplaatst en dan is reageren en stellen van vragen wederom mogelijk, lijkt me.

2.
Mijn opmerking op mijn facebookpagina over Ramon de Jonghe, die ik niet verberg want ik ben geen geheimschrijver en ook geen meeprater, is in algemene zin bedoeld. Heeft geen specifieke betrekking op punt 1 hierboven, maar op zijn onophoudelijke pijlenstroom richting antroposofie en antroposofen met een daarbij door hem gehanteerde toonzetting in combinatie met zijn welbekende vaste verwachtingspatroon.

3.
De boekpresentatie die vorige maand in Zeist werd gehouden heb ik bijgewoond. Kon met iemand heen en terug meerijden. Die kocht het boek. Ik zelf (nog) niet. Dat zal ik alsnog gaan doen denk ik, mede gezien de commotie die het kennelijk veroorzaakt. Lievegoed heb ik niet persoonlijk gekend, Steven Matthijssen ook niet. Die woonde de boekpresentatie overigens ook bij. Wel heb ik dit jaar kort kennis gemaakt met Nard Besseling die een interessante lezing verzorgde bij AViN Rotterdam januari 2014. Marko van Gerven leerde ik 2013 nader kennen toen hij een interessante presentatie hield bij AViN Rotterdam. Eerder al had ik hem ontmoet bij een andere bijeenkomst in Rotterdam, dat valt hier te lezen: Danige deining (Cahier, 21-9-2012).
4.
Over ‘karaktermoord’. Op wie zou die van toepassing zijn (geweest)? Op Matthijssen en/of Lievegoed of op geen van beide? En zo ja toch wel, bovendien dan de vraag door wie dan gepleegd? Kwestieus. Ik kan geen uitsluitsel over of het één of het ander bieden, en dat pretendeer ik ook niet, omdat ik eenvoudigweg de mensen in kwestie niet goed genoeg ken en ook Besselings boek nog niet gelezen heb. Wel wijs ik er op dat antroposofen uiteraard ook mensen zijn en derhalve behept kunnen zijn met zekere tekortkomingen. Een evident ervaringsfeit. Geen vergoelijking maar een vaststelling in algemene zin. Waarmee ik dus verschillende opties en lezingen van de zaak niet op voorhand uitsluit, respectievelijk onmogelijk acht.

5.
Ik vind het een goede zaak dat Van der Meulens stuk geplaatst wordt in Motief. In het aprilnummer als ik het wel heb. Ik lees in deze reactie van jou op het Weblog Stichting Parsifal Fonds dat jij geen goed idee vind dat Van der Meulens stuk wordt geplaatst in Motief. Dat kan. Ongetwijfeld lopen meningen en opvattingen hierover en over het stuk van Van der Meulen en het over het boek van Besseling bij meer mensen uiteen. Zal best wel één en ander losmaken en mogelijk ook tot tegenartikelen leiden en vice versa; in ieder geval ook tot een serie ingezonden brieven.

John Wervenbos zei

Herstel: boekpresentatie vond 1 maart jongstleden plaats en niet (eind) vorige maand: Boek over ontstaan Lievegoedkliniek (De Nieuwsbode Zeist, 11-3-2014).

Matthijs H. zei

Beste John; ZEIST - "Dit was een boekpresentatie zoals ik er maar weinig heb meegemaakt," zei Christine Gruwez...
De vraag is dan hoe vaak komt een reizigersvrouw op een boekpresentatie? Wat is haar oordeel waard? Wat staat Christine voor ogen? enzoverder…NIET GELEZEN JOHN//Reactie Matthijs: 14 maart 2014 12:18

Herhaling is een vorm van leren.

Jouw karakterisering; Van jouw kant uit bekeken begrijp ik je aangevoerde grieven en ongenoegens.
Vanuit welke kant kijk ik dan wel?
Kun je het begrijpen van mijn, door jouw beleefde/veronderstelde grieven en ongenoegens verwoorden? Hoe laat zich dat begrijpen omzetten in woorden?
Dit is onduidelijk niet herkenbaar.
Ik heb reeksen vragen gesteld via hier via lievegoed wordpress en via Mails.


Het standpunt luidt voorals nog; dat DeBoekverzender zich tenvolle vereenzelvigd met DePsychiater die zijn lot en documentatie in zijn handen stelt.
Een Psychiater die vrouw en kinderen al jaren tot nu toe, in eigen sores meetrekt, stelt vragende aan zijn zelfinzicht? Waarom die fixatie op Zeist als er alleen tegenwind is? Nederland, de Wereld plek zat. Geen passende DSM kwalificatie gevonden of onvermogen in de spiegel te kijken, gebrek aan leuke buurvrouwen? Mij ontgaat het!


Het boek van Nard Besseling is niet meer dan een vorm van Boulevardisme; trivialisering en emotionalisering.
Dit klinkt stellig en is het ook.
De vraag is als je jarenlang als Neerlandicus een boeken verzendhuis drijft, op zeker moment zo vast raakt in het wilsgebaar VERZENDEN, dat je meent mensen als verzendklaar te moeten beschouwen om vervolgens ook tot die handeling over te gaan?

Zo worden o.a. drie ex-voorzitters over de hekel gehaald en afgeserveert door de Verzendhuisondernemer.
Ik verklap alvast dat er twee Karaktermoorden plaatsvinden blz. 56 en 75. Het wapen is een Moker.

De wijze waarop Jelle van der Meulen zijn artikel formuleert staat in geen enkele verhouding tot de sociaal-culturele daadkracht die B.C.J. Lievegoed † heeft getoond in en door alle lagen van de Nederlandse samenleving en daarbuiten.
Waar dit omslagpunt vandaan komt kan of wil hij niet beantwoorden?
Is het dan grievend,te zeggen eerst meeliften op het succes en bekendheid van de levende en nu 'succes halen'over de overledene door met een boulevard titel als Karaktermoord verkoop te genereren?


Overigens wordt 'de kers op de taart'Michaela Glöcker ook afgeserveerd en gebruikt als decoratiemateriaal in het Voorwoord boek en wat troost-post zonder gevolgen.

Het boek staat onder blz 2 Malpertuis Editions publient des textes (romans, recueils de nouvelles, anthologies) dans le domaine du fantastique classique et moderne. daarbij verbleek elke kritische zelfbewuste leeshouding!

Matthijs H. zei

DOLEND BELEID?

Het artikel ‘Een geval van karaktermoord. Over Bernard Lievegoed en Steven Matthijsen’ door Jelle van der Meulen zal verschijnen in het aprilnummer van Motief, nr. 181.

Reactie Hans Wessel 21 maart 2014. Jammer dat het artikel – op verzoek van de redactie van Motief? – nu verdwenen is en de discussie stil is gevallen. Komt dus straks in Motief weer op gang.
Antwoord van Michel Gastkemper 21 maart 2014.Inderdaad. Na publicatie in Motief zal ik het opnieuw hier plaatsen, zo is met de redactie afgesproken.

Maar Matthijs zegt:
Je reactie is in afwachting van moderatie.
maart 20, 2014 om 12:28
Matthijs vindt op lievegoed.wordpress;
Herplaatsing van het volledige/ongewijzigde artikel van Jelle van der Meulen uit Keulen door Matthijs.
Een geval van karaktermoord. Over Bernard Lievegoed en Steven Matthijsen’, geschreven door Jelle van der Meulen enzovoort
http://lievegoed.wordpress.com/2014/03/20/motief-nr-181-van-april-2014/ is nog steeds niet gemodereerd maar wel te lezen en in een gemodereerde versie op http://antroposofieindepers.blogspot.nl/2014/03/oormerk.html
donderdag 6 maart 2014 Oormerk
Op de weblog ‘Bernard Lievegoed. Werkplaats voor monografieën over Bernard Lievegoed’ verscheen op zaterdag 1 maart eindelijk weer een nieuwe bijdrage. ‘Een geval van karaktermoord. Over Bernard Lievegoed en Steven Matthijsen’, geschreven door Jelle van der Meulen:
‘In zijn zojuist verschenen boek Een stap verder beschrijft Nard Besseling een geval van karaktermoord in de antroposofische beweging in Nederland.
Op deze bovengenoemde blog is nog steeds het volledige artikel van Jelle van der Meulen, Keulen, februari 2014 over bovenstaand thema Karaktermoord te lezen.

Matthijs H. zei

Beste Hans e.a,vOORZITTER per mail.
Hj biedt mij aan een item te schrijven over Bernard Lievegoed.
Mijn antwoord wat de strekking betreft is; dat de (G-)een Stap Verder komende Heren en 1 dame eerst hun tempel dienen te reinigen en hun organisatievorm verduidelijken.
Simpel. Wie is verantwoordelijk voor wat en waarom.
Hoe wordt gecommuniceerd in welke vorm(-en)en met welke middelen. Hoe te komen tot gedragen besluiten of ad hoc beslissingen,maar geef in- en extern duidelijkheid.

Misschien heb je er iets aan.
In elk geval besluit ik, nadat er genoeg water door de Rijn gestroomd is, geen deel uit te willen maken van een groep mensen die strijdig met de eigen doelstellingen werkzaam zijn.
Het verduidelijken van die strijdigheid in het eigen handelen willen of kunnen Michel, Jelle en Nard mij niet verhelderen.

In navolging van Ita Wegman heb ik getracht haar statement; 'Den Teufel bestreiten das tue Ich' waar te maken, daar is voor mij nog een weg te gaan.

Zien doe ik hem wel.
Opvallend is dat zij-Michaela Glöckler-Aanvankeljk studie Duitse taal en letterkunde) een foutloos; Voorwoord-"spontaan ja gezegd"-blz.11.- in het Nederlands schrijft.
"Zonder aarzeling schrijft zij een voorwoord en leest het manuscript blz. 19.
Bij het facsimile van 27 juli 2006, 18 februari 2007, het certificaat en bijlage van 19 maart 2007 en de briefkaart van 7 juni 2007 toont zij plots haar vermogen Nederlands lezen/schrijven jammer toch!


Het doel 'bereinigen' -in het reine komen-is niet bereikt, ondanks de bemoeienis en uitspraak van Michaela Glöckler, ook zij wordt met vele anderen door Nard afgeserveerd.
Op blz.16.Het niet bereiken van het doel "Het vertellen…over breder doel en ingrijpend, waarheid, verwerking, loslaten en verzoenen.


PIKANTER WORDT HET HIER blz. 12 daar wordt Friedrich Glasl opgevoerd, IN HET VOORWOORD, met zijn habilitatieproefschrift Konfliktmanagement, ein Handbuch für Führungskräfte, Beraterinnen und Berater.
Matthijs typt verder; Ooit was Glasl werkzaam op Op Nederlands Pedagogisch Instituut (NPI 1969-1985 als Senior Medewerker er verschijnen 4 boeken in het Nederlands) bij...Bernard Lievegoed.
Het handboek koste in HERFST 1992 DMark 120,- voor 464 pagina's en ik heb hem gesproken, hoera!


Michaela die HET VOORWOORD schrijft schreef zelf MACHT IN DER ZWISCHENMENSCHLICHEN BEZIEHUNG Grundlagen einer Erziehung zur Konfliktbewältigung dat verschijnt in 1997 312 pagina's, prijs uitgegumd.
HET PIKANTE; Nu zou je denken sofen kleine wereld Glasl Handbuch, dat heeft MICHAELA in haar kast.

NEEN De Literatuurlijst bevat 57 AUTEURSNAMEN vaak meerdere publicaties.
WAARONDER 3 PUBLICATIES VAN LIEVEGOED die zowel Michaela als Glasl kent.
Afgezien van stijlkenmerken kan ik NIET anders CONSTATEREN dat NARD in het voorwoord ...graag zelf invullen mensen LEUGENS/WAARHEID Verteld doorstrepen wat niet wordt verlangd.

Matthijs H. zei

John e.a. In navolging van René Magrite met zijn schilderijen reeks van een pijp, waar bij de tekst Ceci nést pas une pipe
o.a met de titelL'usage de la parole, bekend in diverse varianten.
Kent hetzelfde thema met sigaren.

Daarvan zegt hij b.v. dat de Sigaar de state of Grace verbeeld, maar ook...
Painting has no tickness: thus my painting with the cigar, for example, has no perceptible thickness.
The thickness is in my mind.

This is not lacking in importance if a preoccupation with the thruth has any importance.
In fact, a painting conceived and painted with this preoccupation must have the unequivocal character of an image
IT IS NOT THE CIGAR (PIPE) WHICH ONE SEES, BUT THE IMAGE OF A CIGAR.


Bij boekverzender Nard Besseling is het gerechtvaardigd de vraag te stellen: IS EEN STAP VERDER WEL EEN BOEK?
IK STEL; HET BOEK IS GEEN BOEK.

Ludwig Wittgenstein schreef eens bij Magritte; It can happen that a subject escapes our attention. A thing which is present can be invisible, hidden by what it shows

Bron voor Michel:Magritte by Suzi Gablik Thames and Hudson
0 500 49003 1 0 1-ste druk 1970.

Van hieruit kun je eenvoudig de lijn doortrekken naar b.v. Andy Warhol-Campbell soep of Christo waar hij aanvangt met het inpakken van blikjes etc.
Andy Warhol 2 quotes ter nagedachtenis... the most beautiful thing in Florence is Mac Donalds en Dying is the most embarrassing thing that can ever happen to you, because somenone's got to take care of the details...I never understood why when you've died, you didn't just vanish.

Ik adviseer John koop The Philosophy of Andy Warhol 1975 en vergelijk met de filosofie van de vrijheid.

Matthijs H. zei

Matthijs zegt:
Je reactie is in afwachting van moderatie. Op lievegoed.wordpress .
maart 20, 2014 om 11:29
In de inleiding van het boek-Een stap verder Nard Besseling- wordt gerefereerd aan een boek-presentatie van Huib van den Doel: ‘Tenzij u mij zegent. Geschiedenis van de Lievegoed Zorggroep met vensters op vandaag en morgen’.
Hoeveel oud testamentisch gedachtegoed stroomt door dit boek?
Hier herken ik de Heidelbergse Catechismus – met de levensthema’s ellende, verlossing en dankbaarheid is de mens, zonder de wedergeboorte door de Geest Gods, van nature geheel en al onbekwaam tot iets goeds en geneigd tot alle kwaad.


Met cynisme wordt er verwezen naar een uitspraak van de 35 jarige Van den Doel memorerend aan Bernard Lievegoed die hem als Zoon beschouwde.
Cynisme is door de zogenaamde schrijver Nard ingebracht, de doelstelling van de stichting spreken over toekomstimpulsen zichtbaar maken die samen hangen met Lievegoed, dat is iets anders.
Dit cynisme zegt meer over de schrijver dan over Lievegoed.
Een stap verder van het boekverzendhuis Inleiding blz. 15


Waar staat ‘Tenzij u mij zegent’ voor?
In Genesis 32:27 De verteller van het verhaal laat het heel bewust open, wie dat is.
Vers 25: iemand worstelde met hem. Vers 26: toen de ander zag dat hij niet kon winnen.
Vers 27: de ander zei. Vers 28: de ander vroeg. Vers 30: toen zegende die ander hem daar.
Wie is dat? Essau?

Esau en Jakob waren tweelingen. Samen opgegroeid. Maar vanaf het allereerst begin was duidelijk dat het een moeizame relatie tussen deze twee zou zijn. Al in de buik van hun moeder Rebekka botsten Esau en Jakob hard tegen elkaar aan (Gen. 25:22). Toen Rebekka bij de HEER te rade ging over wat dat te betekenen had, zei Hij (Gen. 25:23):

‘Twee volken zijn er in je schoot,
volken die uiteengaan nog voor je hebt gebaard.
Het ene zal machtiger zijn dan het andere,
de oudste zal de jongste dienen.’

Kort en ter afronding. Laat ons bidden.
Gebed: Dank U, Vader onze God, dat we in onze worstelingen ook mogen zoeken naar uw zegen. U kent onze strijd: onze strijd met onszelf en onze tekortkomingen en donkere kanten, onze strijd met het leven en de dingen die gebeuren, onze strijd met mensen, onze strijd met U zelf. Dank U, Vader, dat uw Zoon onze strijd al heeft gestreden. En we bidden U of U ons allemaal wilt geven dat we door het worstelen en het vechten heen dichter bij U mogen komen.
HEER, zegen ons, juist ook als we door een dal van donkerheid en dorheid gaan.
Zegen ons, HEER, zoals U alleen dat kunt, met woorden van genade en liefde en eindeloze trouw. Door Jezus Christus, onze Heer. Amen.

Liturgische handreiking
Psalm 23:1,2,3
Het evangelie van Gods wet
Psalm 25:2
Gebed
Schriftlezing: Genesis 32:23-33
Psalm 31:5,8,11
Preek
Gebed
Kerkboek Gezang 163:1,2,3 (NG 84)
Voorbeden
Collecte
Liedboek Gezang 90:3,6
Met Dank en zegen aan http://www.josdouma.nl/hijzegentje/preekhijzegentje4.pdf

John Wervenbos zei

Dag Matthijs. Ik meen te begrijpen dat iemand waarvan jij houdt en die je diep waardeert en bewondert om zijn verdiensten en levenshouding naar jouw idee onrecht wordt aangedaan en dat je daar tegen in het geweer komt. Nu zijn er ook andere mensen die Bernard Lievegoed zijn toegedaan en waarderen, waarvan een aantal hem en zijn gedrag op onderdelen anders taxeert als jij. In dit geval onder andere Jelle van der Meulen en Nard Besseling.

Zoals gezegd, ik heb de boekpresentatie van 1 maart bijgewoond. Gisteren heb ik het boek van Besseling besteld, komend weekend heb ik het in huis. Waarschijnlijk vrijdag al. Daarbij glijdt volgende week het aprilnummer van tijdschrift Motief in mijn brievenbus met daarin afgedrukt, naar ik aanneem, het artikel van Jelle van der Meulen over Lievegoed, Matthijsen en de onderhavige kwestie. Mogelijk met enig redactioneel commentaar daaromheen. Rustig zal ik één en ander in me opnemen, verwerken en geleidelijk aan tot een bezonken oordeel komen. Misschien neemt dat wel jaren in beslag, mede aan de hand van gesprekken daarover met andere mensen.

Ik denk dat het wijs is dat het artikel van Van der Meulen eerst aan bod komt in Motief. Ingezonden brieven, tegenartikelen of zelfs ook boeken of andersoortige publicaties kunnen daarop volgen. Ook Stichting Parsifal Fonds zal daarop anticiperen.

Ik zie het wel tegemoet. Heb uiteraard vele andere dingen te doen en ga daartoe nu weer over. Hier laat ik het dus bij.

Matthijs H. zei

John e.a.lezers.
Naar aanleiding van John's woorden hierboven;Dag Matthijs. Ik meen te begrijpen dat iemand waarvan jij houdt en die je diep waardeert en bewondert om zijn verdiensten en levenshouding naar jouw idee onrecht wordt aangedaan en dat je daar tegen in het geweer komt.
Vooral dat "in het geweer" komt. Doden spreken geen aardse taal.
Nu kan ik uitvoerig een karmische lijn uitzetten van A naar B and Back again zoals de ondertitel van Warhol's filosofie luidt, maar wat brengt dat?

Anyway ik ben en voel mij sterk verbonden met Ita Wegman, zij heeft een plek ingericht op aarde een kleine kapel, op haar verzoek schilderde haar jarenlange vriendin Lianne Colot d'Herbois een levenstableau van Ita.
In de kapel bevind zich de urn van Ita Wegman, zij heeft uitgesproken; I need a place to work on earth.
Met die plaats en die wetenschap voel en ben ik verbonden.
Daaruit volgt een lijn die doorloopt naar Bernard Lievegoed.

Wil ik onderstaand statement maken.
Ik heb Bernard Lievegoed † in verschillende situaties meegemaakt als medewerker, voordrachtkunstenaar in zijn dagelijks werk, kende zijn secretaris en ontmoette zijn kinderen Ermengarde, Roswitha, Reinout Lievegoed, zijn zuster Tony Bernard-Kempers Lievegoed †, ik heb daar gegeten, gedronken geslapen te weinig voor een boek, genoeg voor een beeld.
Niemand van deze personen stelt zich op als goeroe, ieder ken ik in kwetsbaarheid, géén der levens loopt in één rechte lijn van A naar B.


De wijze waarop Jelle van der Meulen zijn artikel formuleert staat in geen enkele verhouding tot de sociaal-culturele daadkracht die B.C.J. Lievegoed † heeft getoond in en door alle lagen van de Nederlandse samenleving en daarbuiten.
Vanzelfsprekend staat Een stap verder in hetzelfde kader, overschrijdt elk burgerlijk norm en waardegevoel.

Matthijs H. zei

Ik wil ook een boek van Nard Besseling, want ik ben ook Benard en lijdt maar ik kan mezelf wel leiden!
subtitel de lievegoed impuls!

Concept Inleiding
Duidelijk mag zijn aan diverse reacties op antroposofie in de pers, dat de situatie Zonnehuizen mij raakt.
Wat mij in het hart raakt is dat de impuls die gegeven is door de antroposofie in het geding is en het mensen niet lukt in het huidig tijdsgewricht een gezonde organisatie in te richten.


Het fusiedocument Stichting Bronlaak-Heimdal en Stichting Zonnehuizen heeft als ondertitel een citaat van prof. B. Lievegoed: "In de hier vertegenwoordigde conceptie van sociale ontwikkeling gaat het erom dat een sociale organisatie altijd 'op weg' is vanuit een bepaald verleden naar een eigen toekomst."
Die toekomst kwam vanaf januari 2012 in handen van een beleggersgroep rond Loek de Winter zorgondernemer. De eerste AWBZ instelling in Nederland die in commerciële handen komt.
IKKE 1.
Ik was actief op de Willem Arntz stichting afdeling Dennendal paviljoen Leeuwenhoek 65 totaal eigen groep 24 mannen mix van oligofrenie en psychiatrie te Den Dolder waar ik aanvankelijk zelf woonde en werkte.
Het Groot Graffel Vorden Psychiatrie gesloten afdeling borderline, levenslang geen terugkeer maatschappij. Leiding en uitvoering van werkplaats creativiteit.
De Michaëlshoeve school Brummen. Werkplaats jong-volwassenen gericht op onderzoek beroeps-vorming. Buitenwerk tuinonderhoud stichting, binnenwerkplaatsen Papier/kaarsentrekkerij en Weverij.
Uitstroom naar het te bouwen Overkempe Olst. Werkzaam als werkleider Overkempe diverse werkgebieden; Hout, kaarsen, weverij, smederij, tuin.
Bronlaak Oploo 12,5 jaar werken en wonen Huisouder/eindverantwoordelijke dagelijks leven 8/9 team/bewoners eigen huis Gawijn, één maal wissel naar ander huis/woongroep Willehelm.
Interim-woonhuis de Kaan vanwege personeelscrisis duur 1 jaar naast eigen huis. Nieuwe opstart. Nieuwe medewerkers en onbegrip ouders omvormen naar begrip.
Eén jaar meewerken op woonhuis Belakane gedragsproblematiek, groep met altijd dubbele bezetting en algemene crisis en interventie rol incluis isoleerkamers.

INSTELINGS mini-concept geschiedenis.
Salaris bestuurder Stichting Bronlaak-Heimdal 2003 Belastbaar loon € 103.143, - 2004 €118.805 +Catalogus waarde Auto € 26.049, - Een van de bestuurders vertrekt 2011 met 220.000 euro na een goed gesprek met de Raad van Toezicht.

Eind 2005 meldt het Jaardocument: Maatschappelijke Verantwoording Zorg 2005 Intensievere samenwerking met Ita Wegman stichting, de Bellisgroep, de Arta-Lievegoedgroep en Bronlaak-Heimdal.
Bronlaak cq. bestuurster bereid fusies voor en voert uit Bronlaak-Heimdal voorbereiding 5 maart 2007 door Raad van Toezicht, juridische fusie 01-01-2008 en tegelijkertijd wordt ondersteuning uitgebreid naar Bellisgroep (waaronder Michaëlshoeve).
Tegelijkertijd wordt een Kennis en expertisecentrum Zonnehuizen opgericht Raad van Bestuur, doelstelling fusie-organisatie Zonnehuizen.

Wonderlijke geldstromen boekjaar 2008 positief financieel resultaat geboekt € 706.000, - tegenover € 559.000 positief over 2007…Het weerstandsvermogen per 31 december 2008 is toegenomen tot een bedrag van € 4.165.000, -
De fusie met Bronlaak-Heimdal heeft een positief effect op het weerstandsvermogen van € 924.000,

Matthijs H. zei

Vervolg Ik wil ook een Boek van Nard.
In 2009 positief saldo; eigen vermogen €6.259.250, - balanstotaal van € 74.358.930, - positief resultaat van € 493.117, - De fusie Bellis groep positief effect op weerstandsvermogen van € 1.601.250, -
Maar …Het Bestuur van Zonnehuizen heeft Michaëlshoeve-Overkempe nooit uit de rode cijfers gekregen. De verslaggevers Sandra Olsthoorn en Jeroen Piersma concluderen hard. Het laatst beschikbare jaarverslag, dat uit 2009, maakt achteraf duidelijk dat het bestuur het contact met de werkelijkheid was kwijtgeraakt.
Bij Michel Gastkemper onder titel Zorgconcern balanceert op rand van afgrond.

Maar daar komt Michel Gastkemper in beeld en kopt het bericht "Mismanagement" en volgt Het Financieel Dagblad van 12 september 2011 'Zorgconcern balanceert op de rand van de afgrond'
18 miljoen euro schuld.
Bericht Vaart dinsdag 3 januari 2012
In het voorjaar van 2011 werd duidelijk dat Zonnehuizen in grote financiële problemen verkeerde. In korte tijd hadden er twee fusies plaatsgevonden die geen voordelen opleverden.
Tegen het oude bestuur van Zonnehuizen loopt een onderzoek naar wanbeheer.
De schuld van de instelling is 18 miljoen euro.

IKKE 2.
Ontslag via kantonrechter. Baan en woonhuis kwijt.
Aangevraagd door bestuurster in reactie op het na het, 5 september 2005, signaleren van organisatorische en financieel wanbeheer.
Overleg met betrokken ouders/verwanten resulteerde in een weekend dag waarop bestuurster tot grote ergernis ter verantwoording opgeroepen werd door de betrokken groep ouders/verwanten.
Ondanks E-mail verklaringen van de ouders/verwanten die de vraag en verantwoording opeisen, word ik getraceerd als aanstichter en uiteindelijk afgevoerd via kantonrechtprocedure.

PRAKTIJK VOORBEELD
Betreft: Belangrijke mededelingen 1 + 2. (van de bestuurder, betreft buitendienst stellen me behoud van salaris) Datum: 10 september 2005.
1. Helaas moet ik(Matthijs) jullie (medewerkers Bronlaak-Heimdal) mededelen dat vrijdagmiddag, na een aantal pogingen van mij, is gebleken dat mijn Bronlaak account; matthijshogenboom@bronlaak.nl, via de server op een bepaalde wijze is afgesloten en voor mij ontoegankelijk is gemaakt.
Na een test is mij gebleken, dat er na enige tijd een bericht verschijnt postmaster@bronlaak.nl en een bericht niet ontvangen wordt.
Ik was buitengewoon onaangenaam verrast!
DEEL uit bericht aan alle medewerkers, die echter evenals OR een contact-/spreekverbod hadden.
Welke grenzen gelden er voor de bestuurder drs. puntjepuntje het heeft er alle schijn van dat die er niet zijn, ik hoor mijn direct leidinggevende nog zuchten in een overleg; dat is nu éénmaal de Wet van naam bestuurder
Gelden voor de bestuurder spelregels; b.v. rust er géén voorwaarde/verplichting en verantwoording bij haar om correcte/juiste informatie te verstekken?
Meerdere medewerkers dragen het besluit van de bestuurder. Wie zijn dan die meerdere medewerkers? Géén hunner heeft zich op enigerlei wijze tot mij gewend!
Daarom wil ik ook een boek, juridisch is mij een spreekverbod opgelegd, volgens mij geen typeverbod, zoek ik nog even na.

Ramon DJV zei

Interessant dat Matthijs hier de discussie tussen Michel Gastkemper en John Wervenbos aanhaalt.

Daarin stelt Gastkemper dat het artikel Een geval van karaktermoord op de weblog van het Parsifal Fonds 'niet verwijderd is, maar uitgesteld'.

Dit is toch echt hemeltergend.

John Wervenbos zegt in een reactie hierboven dan weer dat het artikel 'niet definitief is verwijderd'.

Wat is dit voor flauwekul? Hans Wessel - nota bene voorzitter Parsifal Fonds - zegt in een reactie: 'Jammer dat het artikel – op verzoek van de redactie van Motief? – nu verdwenen is en de discussie stil is gevallen.'

Synthese

Stelling 1. Michel Gastkemper: Het artikel is niet verwijderd.
Stelling 2. John Wervenbos: Het artikel is niet definitief verwijderd.
Stelling 3. Hans Wessel: Het artikel is verdwenen.

Ondertussen wordt de discussie die in het publieke domein is gestart, verplaats naar het ledenblad Motief. Kwestie van de komende, nieuw op te starten 'discussie' wat beter te kunnen sturen en voorbereiden?

Terwijl is Matthijs Hogenboom, die opheldering zocht, wel afgeleid - bij wijze van spreken van het spreekgestoelte verjaagd.

Van je antroposofische 'vrienden' moet je het hebben. Spreekverbod juridisch opgelegd. Komt me bekend voor, al is het bij mij zo ver niet gekomen. :-)


Ramon DJV zei

Michel zegt dat het artikel niet verwijderd is?

Kunnen we Michel op zijn woord geloven of is het raadzaam om met eigen ogen (fenomenologisch?)te zien of klopt wat Michel zegt?

Ik heb daarvoor even een screenshot gemaakt: ziehier het volgens Michel niet verwijderde artikel.

'Niet verwijderde reacties' die onder het 'niet verwijderde artikel' stonden zijn eveneens niet meer zichtbaar.:-)

Matthijs H. zei

Je ziet op het screenshot hoe gelaten Bernard Lievegoed dit alles aanschouwd.
Rudolf Steiner overkwam hetzelfde die werd ook "verhöht en verpönt", net als nu B.Lievegoed men kiest kennelijk liever slachtoffers als helden.
Daar voel je jezelf immers groter bij. Een psychiater die de eigen broek niet ophouden kan wordt tot Held verheven, terwijl hij zijn vrouw en gezin meesleurd in zijn geweeklaag.
Die beide mannen boven hadden geen benijdenswaardig leven. Alleen Rudolf al zocht levenslang naar vormen om zijn verhaal te doen hij was een van de eerste mediakunstenaars vertelde, schreef artikelen en boeken, ontwierp er eigen typografie en beeldtaal voor.
Jammer dat hij in Dornach niet begonnen is om eigen Bankbiljetten te ontwerpen en uit te geven met b.v. een plaatje van dat Goetheanum stookhuis er op als symbool dat uiteindelijk praktisch alles in rook op dreigt te gaan.
Het Goetheanum lijkt zo langzamerhand een dolhuis te worden waar je terecht kan voor capoeira omdat eurithmie zo moeilijk is of met snijwonden deftiger stigmta eeen geheel eigen stroom kan inzetten, met hulp van een slachtofferrol die wel duizenden Euroos genereert met grote sponsoren, waardoor de Goetheanum Vorstand een oogje dichtknijpt. Per slot moet het gebouw op zijn tijd ook eens een verfje!
Arme Rudi zei het werkvolk van het eerste Goetheanum Sie sollen die Farben atmend auf die Mauer streichen. Een week later komt hij terug niets gebeurt. Altijd weer opzoek naar een nieuw intitiatief demonsteert hij, toch al met een moe lijf vanwege al dat geguts en gehak aan dat immense beeld, door zelf op een ladder te klauteren met een emmer lijmverf hoe je met lemniscaat bewegingen de kleur atmend aufbringt auf die Mauer, het volkje ziet erstaunt toe hoe Doktor het kunstje flikt.
Ach so..Dan met drie heren naar Lauenstein die willen seelenplege bedürftige kinderen begeleiden of Herr Doktor nog wat tips heeft. Nauwelijks een stap binnen, stopt hij al Meine Herrn so können wir das nicht machen! Met kinderlijke onschuld in de ogen zien zij de Doktor warm lopen.
Koek mal segt hij op zijn Duits,da gibts ein rostige Eimmer gerade am Eingang.
Meine Sie Kinder betreuen zu können? Meinen Sie ein heilende Umgebung schaffen zu können? VOL

Ramon DJV zei

Ik kan je betoog volgen, Matthijs, en ook wel min of meer aanvoelen waar je gerieven zitten. Maar volgens mij weet jij toch ook dat bij antroposofische belangenverenigingen de vermarkting van Rudolf Steiner al langer primeert en niet de inhoud, maar de marktwaarde de agenda bepaalt.

Hoe komt het anders dat door antroposofiche instituten een soort 'antroposofie light' wordt uitgedragen i.p.v. voor je zaak te gaan staan?

Dat schuift minder.

Ramon DJV zei

En ik bedoel hierboven 'grieven' i.p.v. gerieven. :-)

Matthijs H. zei

Nog een Grief!
2. Zomertijd - H.J. Bussink, voorzitter Anti-verzetsbeweging

http://www.youtube.com/watch?v=4yApcdyNmZg#t=35

Het gevolg is wetenchappelijk vastgesteld; perioden van nachtrusttekortChronobioloog Till Roenneberg van de Ludwig-Maximilians-Universität in München.
Ernstiger er worden meer harten van mensen gedotterd, een team van de University of Colorado in Denver.

Matthijs H. zei

BRON: http://antroposofieindepers.blogspot.nl/2010/05/tegenvallers.html maandag 31 mei 2010
Michel Gastkemper., "Ik zei het al, journalistiek is hard. Het slechte nieuws vraagt de meeste aandacht, terwijl dat wat goed gaat ondergesneeuwd raakt. Aan de andere kant moet je niet je kop in het zand steken".

BRON: http://de-nvaz.blogspot.nl/ Onder redactie van: Michel Gastkemper woensdag 16 december 2009
Column: ‘De in het verleden behaalde resultaten en de toekomst...’ door Huib van den Doel

Ik-Huib van der Doel- begon voor de Antroposofen te werken in 1977, toen er door de Vrije scholen een congres werd georganiseerd over de vrijheid van onderwijs, en men behoefte aan een externe keynote-speaker. Op aanbeveling van Wouter de Gans en Arnold Henny (die mij goed kenden als directeur van éen van de Landelijke Pedagogische Centra) werd ik dat. Het congres was ook voor mij een daverend succes. Bij die gelegenheid noemde Bernard Lievegoed mij "mijn zoon", en dat ben ik sindsdien gebleven. Interessant was…

Nard Besseling benoemt in de Inleiding Een stap verder, na eerst enkele pluimen te steken in de k… van Huib, bevlogen, humor, ernst, de ironische versie van de uitspraak van Bernard Lievegoed "mijn zoon" is hij dit in het bovenstaande sindsdien gebleven. blz. 15
In dezelfde Inleiding nog voor het gedrukte papier werkelijk uitrolt geeft Nard, bij regel 5 met de eerste negatieve klanken, de eerste aanwijzing van SCHULD volgt op regel 8.
Een bewuste schuld-voorbedachte rade-door ontkenning, tegenwerking, jarenlange blokkering van een loopbaan. Waarmee het gepredestineerde pad van de lijdensweg wordt geplaveid.


Wonderlijk genoeg vindt De Psychiater die Marjon, Laurens, Damaris en Marco zijn Vader en broer meetrekt op de lijdensweg geen weg naar individualisering, integendeel hij stelt niet alleen documenten beschikbaar, hij legt ook nog eens zijn gehele lot in de 'schrijvershanden' van een BoekVerzender.
Uit: Bedingungen "Dieses Geheimwissen ist für den Durchschnittsmenschen in keiner anderen Beziehung ein Geheimnis, als warum das Schreiben für den ein Geheimniss ist, der es nicht gelernt hat. Und wie jeder schreiben lernen kann, die die rechte Wege dazu wählt*…had DePsychiater zijn verhaal beter zelfstandig kunnen doen.

Het is dit gebrek aan individualisatie en zelfverantwoording nemen waardoor niet geheel onterecht Bernard Lievegoed hem schetst als een 'wensdromer'. blz135.

*Wie erlangt man Erkenntnisse der höheren Welten? 23-ste Auflage 88.-92 TSD. 1982 GA 10.

Matthijs H. zei

ER is een steek gevallen
Nard Besseling benoemt in de Inleiding Een stap verder, na eerst enkele pluimen te steken in de k… van Huib, bevlogen, humor, ernst, de ironische versie van de uitspraak van Bernard Lievegoed "mijn zoon" is hij dit in het bovenstaande sindsdien gebleven. blz. 15 bij Nard neemt dit een geheel andere wending, ten faveure van DePsychiater, draait de BoekVerzender het geheel om.

Matthijs H. zei

DePsychiater door de ogen van een Heil-Pedagoog/Sociaal-Therapeut.

OVER DE BIJBEL DER ZIELEKNIJPERS
Deze Bijbel is de "Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders" DSM een classificatie-systeem ontwikkeld door American Psychiatric Association in 1952 en voor het eerst in de United States of America verschenen. In mei 2013 is in het Engels de vijfde herziene editie verschenen.
DePsychiater kenmerkt zich door het jarenlange sociaal een individueel levensdrama zich uitend in conflictsituaties rond de oprichting van een kliniek, waaraan DePsychiater, zijn vrouw, drie kinderen, een broer en de vader deelgenoot zijn tot vandaag de dag.
De Pedagoog-Therapeut ziet in de totale lijn van Een stap verder, Geen stap verder.

Over een paard zonder ruiter, in jargon een krachtig astraal lichaam met een zwak ik.
Hij ziet verwachtingen die niet passen binnen de cultuur van betrokkenen.
Hij ziet DePsychiater in een duurzaam star patroon. DePsychiater heeft gedurende jaren een stabiel patroon van innerlijke ervaringen en de gedragingen die duidelijk niet aansluiten bij de cultuur van betrokkenen.
Het patroon veroorzaakt duidelijk lijden en/of beperkingen in sociaal en beroepsmatig functioneren.

Hebben wij dit patroon vastgesteld, dan kunnen wij verder onderverdelen in drie clusters A, B en C waarin de bijbehorende persoonseigen dynamiek een karakteristiek heeft.
Cluster A drie benoemde stoornissen, B vier en in C zijn er drie te onderscheiden stoornissen, met eigen naamgeving van de paranoïde persoonlijkheidsstoornis t/m de obsessieve - compulsieve stoornis.
Ik beperkt mij tot de hoofdclassificatie.
Een drager van een dergelijke stoornis is zichzelf meestal niet bewust van de stoornis en dat maakt dat wat ik eerder meldde geldend is: "Hebt gij echter een lijdende vriend, wees dan een rustplaats voor zijn lijden, doch gelijk een hard bed, een veldbed: zo zult gij hem het meest tot baat zijn."
1

Een van de karakteristieken is de dissociatie en het afhankelijk worden van anderen en het zich niet verbinden met het astraallichaam dat gedraagt zich als het losgeslagen paard welk niet onder controle van de ruiter, het Ik, staat Lievegoed schets met inzicht het wensdromen van DePsychiater-brief B.Lievegoed blz. 135, wat een begrip is wat verwijst naar het proces van ontkoppeling met de omgeving, de wereld. O.a. blz 13 de droom regel 7 blz. 122 regel 14 van onderen af.

Dissociatie wordt op vele plekken in het boek genoemd, daarbij komt wat bij persoonsstoornissen in de regel optreedt; Het niet kunnen scheiden van zichzelf ten aanzien van de ander. blz. 19 vanaf regel 6 Hoewel e.v.
De BoekVerzender vereenzelvigt zich ten volle met DePsychiater een symbiotische verhouding.
Voortdurend getuigt de tekst van de projectie van problemen naar de wereld buiten de VerzenderPsychiater, de buitenwereld keurt hem af als antroposoof…o.a. blz 75 regel 11 vanaf Over…e.v. blz. 122 vanaf regel 1. blz. 102/103 blz. 56 vanaf regel 2.
DePsychiater staat eenzaam in de strijd en voelt zich diepgaand slachtoffer dwarsgezeten door anderen. b.v. blz. 56 regel 8 Bij…e.v. blz. 32 van onder regel 6. blz. 19 15-de regel van onderaf-er was…e.v.

De VerzenderPsychiater(symbiose van DePsychiater en DeBoekVerzender) herhaalt dit patroon van miskenning en demonsteren hun hechtingsproblematiek in woord en tekst. blz. 19 vanaf regel 5.
Het adagium 'Mens kent Uzelve' de zelfreflectie toont weinig introspectie het zijn bij voortduring de anderen die schuldig zijn, tegenwerken en geen erkenning bieden.

De beschrijvingen op papier roepen bij de Heil-Pedagoog/Sociaal-Therapeut gevoelens op van wanhoop, maar dit wordt geen leidraad voor het leven.
Neen, juist daar ligt de valkuil, weet hij na enkele jaren werken met borderline patiënten-'in de klei' niet op kantoor-hij vermijdt de angst voor de heftigheid van reacties, confrontaties en emoties niet.


Matthijs H. zei

vervolg.
Citaat: "Meestal gaat men delen van de weg tijdens de behandeling van de patiënt, samen met de patiënt, hoofdzakelijk in diens dwangen, angsten en depressies, maar daardoor ook in de eigen! In de ontmoeting stuit men voortdurend op herkenningen, die men later, in een rustig ogenblik kan verdiepen. Doordat men deze weg gaat, niet voor eigen gewin, maar voor anderen, is men beschermd tegen de demonie en tegen spoken die zich anders in de eigen ziel kunnen vasthaken.
BRON: blz 215 De scholing van de therapeut in Mens op de Drempel Bernard Lievegoed 1983 Uitgeverij Vrij Geestesleven Zeist ISBN 90-6038-179-3"
1. Also sprach Zarathustra, Deel 2 "Von den Mitleidigen" F. Nietzsche.
Opgemerkt zij dat aangehaalde blz. met een veelvoud aan te vullen zijn.

Matthijs H. zei

1/2 Het tranentrekkende verhaal "Een stap verder" met hoofdrollen voor DeBoekverzender en DePsychiater is uit wisselende perspectieven te beschouwen, waarvan een DSM kwalificerende beschrijving beperkingen kan hebben.

Alles staat in dienst van een persoonlijk onderzoek tot het verwerven van begrip.

György Szekely van joodse afkomst kwam terecht in Buchenwald die kon, over leed gesproken wedijveren met DePsychiater met zijn lijdzaam gedragen zwaar lot en jarenlange aaneenschakelingen van miskenning en ander droevigheden en roerigheden op sociaal vlak.
In een kamp als Buchenwald vormden lijdzaam dragen, zwaar lot, droevigheden en roerigheden kenmerken van de individuele en sociale omstandigheden.

"György, anders dan DePsychiater, wilde over die ervaringen niet spreken, er is al zoveel over gezegd en gesproken en zo stelt hij: ik wil geen wanhoop of medelijden oproepen ".
Wel zij hij dat hij steeds had gezien dat je het nationaalsocialisme niet moet verwisselen met de Duitse cultuur.
Omgevormd naar (G-)Een stap verder; Wel zij hij-Matthijs- dat hij steeds ziet dat je psychiatrie niet moet verwisselen met de Antroposofische cultuur.

Wat mij later bezig hield, stelt György samen met Matthijs was de vraag: Hoe konden zoveel slimme mensen erin trappen?

IK denk nu- György-, dat het mensen waren bij wie de grondslag van hun wereldbeschouwing niet lag in een helder logosdenken. Logosdenken betekent dat men het denken, beleeft zonder gedachte, als vormvrije kracht." Toelichting op vormvrije kracht; er was/is sprake van een intentionalistische kracht namelijk mensen die kwaad wilden/willen en de structuralistische kracht namelijk structuren die het kwaad veroorzaakten c.q. mogelijk maakten.

De kenners stel ik in hun vermoeden gerust György Szekely was de schuilnaam van in 1924 geboren Georg Kühlewind. Met het lezen van zijn snel uitbreidende boekuitgaven en de strakke heldere betoogvoering waar het denken aan te slijpen is, vroeg ik mij af en groeide het verlangen hem te ontmoeten.
Mijn vraagstelling was, spreekt hij live net zo als de stilering van de taal in zijn boeken?
Het antwoord luidt zowel in voordracht als in persoonlijk gesprek, klateren de woorden als een waterval gebeeldhouwd door het verhelderende denklicht gesproken en gevormde taal.

Beschouw ik de gehele tekst van (G-)Een stap verder dan schrijft de DeBoeChiater, symbiose DeBoekverzender & DePsychiater, praktisch bij herhaling door en voor anderen, kijkt moeiteloos in de hoofden van anderen en laat die spreken zoals de poppenspeler zijn figuren laat spelen.
Mijn bericht 26 maart 2014 11:09; KLAAR VOOR VERZENDING. B.C.J. Lievegoed, Claudius Drewes, Ate Koopmans †, Douwe van Houten †, Marco van Gerven, Jaap van de Weg geeft daar invulling aan grond en bodem.

Ik sta tegenover de tekst als ik de tekst waarneem en met het lezen aanvang. Lezen stelt de voorwaarde, dat men dat kan. Een mens kan dat niet vanzelf, het moet worden geleerd. Aan dit leren gaat als voorwaarde vooraf dat men voordien geleerd heeft te spreken en te denken.

Matthijs H. zei

2/2
Ik sta tegenover de tekst als ik de tekst waarneem en met het lezen aanvang. Lezen stelt de voorwaarde, dat men dat kan. Een mens kan dat niet vanzelf, het moet worden geleerd. Aan dit leren gaat als voorwaarde vooraf dat men voordien geleerd heeft te spreken en te denken.

Kenmerkend is bij een tekst, ik sta er tegenover, zoals bij alle verschijnselen, ik bevind mij buiten de objecten.
Zij zijn voor mij voorwerpen in tegenstelling tot mijn bewustzijn dat noem ik geen object.
Met het denken is dat niet zo. Dit komt zonder mijn toedoen niet tot stand.
Ik voel, hoe ik achter mijn denken direct sta als subject. Daar ben ik niet buiten, het denken is voor mij niet een 'staan tegenover'.
Al het andere onderga ik-erleide ich. Het denken ben ik bron-Das denken bin ich Quelle.
…Het subject-ik- heeft voorlopig een spiegel nodig, om zichzelf te kunnen zien. Hij kijkt zich aan in de spiegel ziet het beeld en zegt: Dat ben ik…Ik houd mij voor het (spiegel-)beeld, zolang ik de tegenspraak niet beleef. Het lijden, welk uit deze tegenspraak stamt, beleert mij vroeg of laat.


Hier ligt het zwakke punt van Een stap verder-waar het lijden niet beleert-waar lijden verheven wordt tot heldendom toegekend aan DePsychiater door DeBoekverzender met een klein vermeend
applaus uit Dornach, wat niet dankbaar ontvangen wordt maar roemloos af geserveerd.


Dan kom ik ertoe in te zien, dat ik niet het spiegelbeeld ben, maar dat degene die het spiegelbeeld ziet, degene, die zich in de spiegel herkent, ja, dat ik diegene ben, die zich zelf in de tegenspraak heb gesteld en mijzelf voor het spiegelbeeld heb gehouden.
Georg Kühlewind-Bewustseinsstufen-Meditationen über die Grenzen der Seele. blz. 24 e.v. Verlag Freies Geistesleben.
Michael Bockemühl-Lesen und Verstehen-in Lesen im anthroposophische Buch 40 Jahre Verlag Freies Geistesleben.
Georg Kühlewind-De vernieuwing van de heilige geest Vertaling Maurits In ’t Veld Uitgeverij Kamerling.

Matthijs H. zei

Ach gossie,à gòs ó gòssie!

DePsychiater wordt afgewezen door de sollicitatiecommissie/het bestuur NVAA 1994 en ervaart deze afwijzing als kwetsend.
Bij elke sollicitatieprocedure zijn voor een vacature in de regel meerdere kandidaten, hier vier.
Wie gaat ons hoeden voor het verschijnen van BoekVerzenders die gaan schrijven?
Duizenden mensen zijn of worden afgewezen bij een sollicitatie of tijdens of in de besluitfase van een procedure. Gaat elke afgewezen kandidaat mee werken een boek als Een stap verder te laten verschijnen, wie gaat ons daar voor hoeden?


Jobbird de grootste gratis vacaturebank deed een onderzoek onder 925 sollicitanten.
Wat is het meest irritant bij sollicitatieprocedures?
Op 1. 44% de algemene afwijzing zonder dat een concrete reden wordt genoemd. Je kunt/mag erover strijden Bernard Lievegoed gaf een duidelijke reden! o.a. blz. 62
Op 2. 42% het feit dat de werkgever helemaal geen reactie gaf op de sollicitatie.
Bernard Lievegoed gaf wel een reactie!
Op 3. 3% vind het lange wachten vervelend. De 'de zegen halen' bij Bernard Lievegoed die geen priesterlijke bevoegdheden heeft, was in 1983 al uitgelopen op sisser gelijkend op de druppel die op een gloeiende plaat valt. blz. 60/63. In 1988 was dat besef er en in 1994 siste de druppel nogmaals blz. 64 t/m blz.77 en bijlage 4 op blz. 11 november 1988 blz. 133 t/m 136


DePsychiater is/was niet wars van lang wachten, zie boven, 35 jaar later nog in procedure.
DePsychiater lijkt in alle opzichten vastgeklonken aan het bastion antroposofisch Zeist waar hij zijn jarenlang al vroeg geweten vergeefse strijd voert en blijft voeren samen met de BoekVerzender.
Een collega Psychiater, waarover later meer stelt; dat in een eigentijdse benadering van de menselijke levensloop, de lezer geholpen kan worden de positieve aspecten te leren ervaren van elke leeftijdsfase, ondanks tegenslagen en moeilijke perioden. blz 11. ISBN 90-6038-271-4
Hij noemt daar de kwaliteiten ontvangen-verwerken-schenken, helaas valt DePsychiater buiten de omschreven leeftijdsfasen. Wat een teleurstelling. Ik dacht een goed tip te hebben.

Gelukkig lees ik dat er sprake is van, na de vijftiende eeuw, een individualiserings tendens met betrekking tot de menselijke levensloop. Rudolf Steiner, aldus de schrijver, wees erop dat het er op neer komt dat de biografie, in min of meer afgrensbare perioden van ongeveer zeven jaar verloopt…
Met enige flexibiliteit is DePsychiater dan toch in onderstaande periode in te passen.
"Een mensenleven omvat de perioden van ontvangen (0-21 jaar), van verwerken (21-42 jaar) en van schenken (42-63 jaar)".

Matthijs H. zei

Hoe wij solliciteerden bij stichting Bronlaak Vacature eindverantwoordelijke huisouder Gawein.
Een troostend woord voor DePsychiater en DeBoekVerzender

VOORAF
Ik-Matthijs- kom bij een vriendin Suzan in Zutphen melkproducten ophalen geleverd door de Vijfsprong, waar wij een melkkring voeren om afzet te gunnen aan de boerderij in Vorden.
Daar zie ik een Jonas liggen, waarin een advertentie huisouders gezocht op Bronlaak.
De inzendtermijn eindigt de volgende dag. De handgeschreven brief wordt verzonden.

Wat volgt is een sollicitatie van ruim een half jaar.
Wij-P&O Bronlaak en directeur W.v.d.B.- gaan zorgvuldig om met het aanstellen van de belangrijke functie van eindverantwoordelijke huisouder van een woonhuis met 8 zorgvragers, een team, ouders enzovoort…klinkt het.
In de tussentijd worden verschillende bezoeken gebracht aan Bronlaak, gesprek met de directeur, met P&O, met oud gedienden, meewerken man vrouw samen/gescheiden op 2 woongroepen, in de verschillende werkgebieden, met en zonder kinderen, met en zonder overnachten, bij al die bezoeken heeft de gemeenschap via de interne nieuwsbrief kennis van het sollicitatieproces en kunnen medewerkers/-sters ons aanspreken.


van STANDPUNT naar BESLUIT
Bronlaak kende toentertijd een geweldige inspraakprocedure-de Huismiddag- waarmee beleid en dus ook zo’n belangrijke sollicitatie werd getoetst.
Dit ging als volgt, op de huismiddag verzamelde men zich van werkvloer tot overhead, handen en hoofd, man aan vrouw, vrouw aan man in de kring.
De woordvoerder las voor in dit kader, dat er kandidaten waren voor de vacature huis Gawein gelegen naast de Kaan binnen de instelling Bronlaak.


Voor iets een besluit wordt, komt er eerst een mededeling dat een standpunt ingenomen, in de trant van de directeur heeft voorgenomen L. en Matthijs Hogenboom aan te nemen voor de vacature eindverantwoordelijke huisouder Gawein.
Deze mededeling wordt geplaatst in het zogenoemde huismiddagverslag en in de instelling schriftelijk verspreid iedere medewerker/-ster op naam.
Door het gegeven wisselende diensten is de termijn van reageren gesteld op 2 weken, daarna sluit de mogelijkheid persoonlijk op het voorstel te reageren.
De directeur, die inhoudelijk advies vraagt aan de orthopedagoog, technisch advies aan een P&O medewerker en financieel aan de boekhouder M.A. neemt het uiteindelijke besluit
De directeur die besluit, neemt reacties uit de gemeenschap mee in het besluit.
Is er een gegronde reden en acht hij het noodzakelijk, dan stelt hij op eigen gezag onderzoek in.
Zo ontstaat een door de gemeenschap gedragen besluit.


Uiteindelijk sloot het sollicitatieproces af, na ruim een half jaar.

EEN BIJNA BESLUIT
Wij worden opgeroepen naar Bronlaak te komen.
Er was nog een stel overgebleven uit de selectie vrouw uit Den Haag man uit Zwitserland, die op dat moment samen in Zwitserland werkten.
Bij het laatste gesprek op Bronlaak reden wij samen met hun auto naar huis.
De vrouw kenden wij namelijk uit ’s-Gravenhage.
Dat was natuurlijk pret in die car en wij gunden elkaar de vacature, je bent immers, na later zou blijken toch aan de wolven overgelaten.

Matthijs H. zei

2.OP WEG NAAR EEN BEPROEVING-GOED VOOR JE KARMA
Nogmaals worden opgeroepen naar Bronlaak te komen, nu worden door de directeur gefeliciteerd, de keus is op jullie gevallen!
Twee nog overgebleven teamleden, die inmiddels op hun tandjes lopen en de tent-woonhuis Gawein- draaiende houden, zijn dolblij en wij ook, er wordt gezoend, welkom geheten en we worden meegenomen naar onze toekomstige woon- werkplek huis Gawein.

Daarna een gesprek met hoofd P&O, salaris wordt vastgesteld volgens de cao groepsleiders salaris, regulier ongebruikelijk, het is een 24-uurs eindverantwoordelijk functie, maar ja je wilt wat.
Bij doorvragen over de functiewaardering naar cao-normen, klinkt dat je er hier de Antroposofie erbij krijgt en dat levert ook wat op, m.a.w. dat hoor je bij je salaris op te tellen net als jaren van gratis de nachtverantwoording dragen zonder compensatie, net als de dubbele huur die je voor hetzelfde woonhuis betaalt als de buren in dezelfde baan, blijkt later.

We kunnen ons huurhuis in Zutphen opzeggen en een goedkope verhuizing regelen, liefst zelfverhuizing, bevestigd de P&O-er.
Is er een verhuiskosten regeling? Dat regelen we gezamenlijk, maar graag zo goedkoop mogelijk.
Wil je dan op papier zetten dat jij of Bronlaak de verhuiskosten betaald?
Dat is niet nodig mijn woord is te vertrouwen.

Hoe gaan we beginnen?
Jullie werken eerst ieder individueel in gescheiden huizen onder hoede van een eindverantwoordelijke, leren cultuur en gang van zaken en daarna in het eigen huis Gawein.

Thuis in Zutphen bereiden we de verhuizing voor, alles zit inmiddels in dozen enzovoort.
De prachtige b.d. volkstuin in een buitengebied met een oude zandafgraving waar je kunt zwemmen, naast de tuin van de concurrerende Vrije School de Berkel, waarvan wij aan onze kant de bramen, kruisbessen enzovoort plukken, overigens met toestemming en goed contact met de tuinman die er bijna dag en nacht is. Wij overnachten geregeld in de boogkas waar de tuin over beschikt.
Wij nemen afscheid van de Christengemeenschap, waar ik jaren ministreerde bij de kinderdienst.
Nemen met de kinderen ontroerend afscheid van de Vrije School de IJssel, van kinderen en leerkrachten. Slapen ondertussen thuis op de grond op matrassen.

Matthijs H. zei

3.DAN GAAT DE TELEFOON!
Personeelszaken W. H. belt, waarmee de afspraken zijn gemaakt zijn.
Kink in de kabel.
Een medewerker heeft bezwaar gemaakt tegen jullie aanstelling, meldt hij.
Ik verweer, wij zijn gefeliciteerd door W.v.d.B., door jou, door het team, ik snap het niet.
Wie is die persoon, vraag ik? Antwoord dat mag ik niet zeggen.
Hoe kan dat nou als er een hele procedure is doorlopen, jullie eigen inspraakprocedure is doorlopen, dat kan toch niet zomaar een medewerker zijn, een werkster of zo die de procedure op zijn kop zet?
Ik kan niet zeggen wie de medewerker is, klinkt er.
Wat nu?
Ik spreek af te overleggen met mijn vrouw L. en hem dan terug te bellen, terwijl wij in een zo goed als ingepakte huisraad tussen de dozen zitten.

Verbazing alom en ondertussen zitten wij pak klaar in een leeg huis, waarvan de huur is opgezegd, in verschillend kringen hebben we al afscheid genomen enzovoort.

Gesprek met L.
Eindconclusie we gaan naar Bronlaak om deze oneerlijkheid te bevechten, dit is niet passend in hun procedure.
Gebeld wij krijgen een gesprek met inmiddels twee personen die bezwaar hebben.
W.H. P&O wil nogmaals geen namen noemen.
Wij beschikten toen niet over telefoonnummers van medewerkers/-sters zodat daar geen advies, goede raad, kon worden ingewonnen.
Ik heb L. toen duidelijk gemaakt dat als dit nu zo gaat, dit onherroepelijk daar meer zal gebeuren en gevraagd kan je dat aan?


AFSPRAAK ½
Wij maken op de afgesproken plek op Bronlaak kennis met P.J., oorspronkelijk automonteur toen zelfverklaard orthopedagoog, een onbeschermd beroep wat betekent dat iedereen zich orthopedagoog kan noemen en beschermeling van W.v.d.B. de toenmalige directeur.
Hij las werkend als procesmanager in de aluminiumfabriek Péchiney in Zeeland, in Jonas een advertentie, reageerde en Bronlaak kwam na 2 á 3 maanden met een reactie.
Nel Lievegoed(vrouw van Bernard, Bronlaak volwasseninstituut huisveste jong volwassenen van Zonnehuizen kinderinstituut ) zei hem: "Ik zou niemand aanraden om zijn werk op te geven en daar aan de slag te gaan. Jij zult het kunnen!" 1 April 1980 was het zover.

INTEMEZZO
Komend uit de aluminum dan heb je aan P. met begrippen als driegeleding, vierledig mensbeeld en planetaire ontwikkeling van de aarde een voorsprong na de diepe crisis van voordien P. wilde ontslag nemen maar nu W.v.d.B. kwam ontstond een situatie waarin hij op een troon werd gehesen.
Samen met M.A. boekhouder uit het naburige Oploo werd Bronlaak uit het dal naar nieuwe paden geleid, die steeds minder in Dornach uitkwamen maar wel o.a. aan de Amerikaanse westkust bij Harry Palmer om volleerd Avatar© of Awakening Master te worden.
Sinds ik daar tegengeluiden liet horen klonk ineens de term 'Prinzipereiter' daarmee doelend op Matthijs die meende dat de instelling zijn bestaan dankte aan de bron Antroposofie.
Ik wijk nu af en het gaat over zoals bij eerdere reacties geconstateerd een amice van Michel.

Matthijs H. zei

4.AFSPRAAK 2
Gesprek in het centraal gelegen Grote Huis op Bronlaak.
Gebruikelijke beleefdheden worden gewisseld.
P. J. voert het woord ik heb J.K. als ervaren huisouder buitenhuizen meegenomen.
Ik vraag naar de aanleiding die tot dit gesprek heeft geleid en waarom een genomen en gedragen besluit kan worden teruggedraaid.

Daarop neemt J.K. fors krachtig postuur-model havenarbeider-, die begint met krachtig gedonder uit te varen over de status van de familie die in de geschakelde woning Kaan/Gawein woont, onhandelbare kinderen enzovoort. Ik denk raas lekker hier kom ik niet voor.
Uit geraasd zeg ik hem, ik doe mijn eigen ervaring op en vind een weg.
Jammer voor P. bedenk ik nu, normalerwijze zou je onder de indruk raken van een dergelijk betoog, ik had in de psychiatrie/oligofrenie al meer 'blaastoeters' en 'roeptoeters' aan gehoord.
Later bleek J.K. model ruwe bolster blanke pit.


WERVELS
Nu was P. genoodzaakt met zijn verhaal te komen.
De vrouw H. van P.J. heeft van iemand-W.Heu.- rond Eva Mees† haar therapieopleiding de Wervel, gehoord dat ik na een afwijzing op haar schilderopleiding voor kunstzinnig therapeut haar onvriendelijk te woord zou hebben gestaan, dat had op W.Heu. indruk gemaakt en door getoeterd aan de vrouw van P.J. de het hem weer bazuint.

Ik ben al vanaf mijn vroege jeugd niet onder de indruk van status wel van handelingen van personen.

Deze dame daar kon zijzelf wellicht iets aan doen, maar werd door velen huisvrouwen-cursisten-levend al de Akasha-kroniek in geprezen, terwijl het aardse werk nog gemaakt moest worden.
Een redelijk violiste, maar een heel matige schilderes als zij dat überhaupt al wenste te zijn.
Met Eva kon ik wel spreken maar zij zag ook in dat de Wervel mijn weg niet was of kon zijn.
Omdat zij door anderen als 'koningin' aanbeden werd, in het land der blinden is één oog koning en ik mijn toelating op haar school afmeldde, werd dit geïnterpreteerd ten nadele van mij-roddel dus!

Ik vond er geen ontdekking aan, aan dat 'nat op natten' en het eindeloos doorpoetsen met een kwastje en kleuren, voor de meestal huisvrouw-cursisten een hoopvolle, vruchtbare activiteit die nauw aansluit. Poetsen tegen het stof of voor de kleur! Ik kon er totaal geen creativiteit in ontdekken en ik vond Eva geen beeldend vermogen hebben, in elk geval niet het talent van mensen als Claude Monet, Paul Cézanne, William Turner en nog zo’n reeks van aan in- en ex-pressionistische stromingen verwante schilders. Tijdgenoten van Steiner als Kandinsky Paul Klee, Auguste Macke enzovoort zag ik niet werken met 'nat in nat' techniek.

Rudolf Steiner heeft zich, zover ik overzie, zelf nooit als kunstenaar/schilder gepresenteerd.
Hij heeft alleen een praktische weg getoond-voor gedaan omdat lamme en blinden het niet zelf begrepen- om eindelijk eens zonder taal iets van de geest weer te geven.
Het is nooit zijn bedoeling geweest om zelf als voorbeeld te dienen om na te volgen en zo een nieuwe schilderkunst stroming te laten ontstaan.
Uit armoede omdat een en ander weer eens niet begrepen werd, vatte hij de kwast 'Machen Sie es dann in dieser Art'.

In 1922 zijn kunstenaar-schilders naturalistisch-anatomisch academisch opgeleid, wat Rudolf Steiner toonde was 'een ver van mijn bed show' en de innerlijke intentie ten aanzien van een werkelijk vernieuwende schilderstroming vatte geen vlam.
Inzicht in wat beeldende middelen zijn, lijnen, vlakken, kleuren en hoe deze werken had hij duidelijk wel, dat lees je in zijn besprekingen van kunstwerken.
Kortom de Wervel was niet mijn weg.
Bovendien ontdekte in die tijd een schilderes Liane Colot d’Herbois waarvan ik in het Verenigingsgebouw in ’s-Gravenhage een werkstuk zag waaraan ik toekomst kwaliteiten waarnam.


Roddels de wereld uit handjes schudden en de ZELFVERHUIZER bellen!
16 December 1994 verhuizen wij naar de Gemertseweg 36 Bronlaak.

Matthijs H. zei

WERVELS 2
Mijn eerste kennismaking met Bronlaak liep via Jola Gevers Leuven de Roodt in 1972/1973, op de Willen Arnzt stichting te Den Dolder afdeling Dennendal paviljoen Leeuwenhoek.
Hier woonde Bob (Bobbes) de zoon van Jola uit het eerste huwelijk, die nog een zoon had op Bronlaak Jan uit haar huwelijk met Nout Gevers Leuven een ex-stuurman die vanuit de Zonnehuizen kwam en heilpedagogische ervaring in bracht. Jola gaf o.a. eurithmiecursussen, haar was in de loop van de ontwikkeling toegezegd op Bronlaak te mogen blijven wonen, zo kwam ik haar uiteindelijk weer tegen als buurvrouw in 24-uurs zorg tot haar overlijden.

In november 1978 kom ik mij 14 dagen oriënteren op Bronlaak, het instituut verkeert in diepe crisis.
Dit had ik in ’s-Gravenhage al vernomen bij de ledenavonden van de Antroposofische Vereniging het werd alom benoemd als zorgenkind van de Vereniging. Kennelijk was er toen nog een duidelijk ervaren en geweten besef van de inbedding van een beweging als sociaal-therapie in de moeder-vereniging.
Later met het faillissement van de fusie instelling Zonnehuizen waar Bronlaak deel vanuit maakte lijkt het meer een overheids- dan een moeder-verenigingskwestie.
In mijn oriëntatietijd ontmoet mensen als Jan de Bruin, Olof Eelman, Eric de Haan, Rob en Wenny Roetering, Piet van Hout e.a. maar ook Peter en Helène Jansen.
Peter en Helène wonen in een oude treinwagon-model Pipo de clown- afgelegen aan de rand van het instituut op de heide. Helène speelde diverse blokfluiten en Peter werkte als werkleider in de houtwerkplaats sinds 15 januari 1978.
Na het advies-"Ga niet, want iedereen sterft daar" van Jaant Loos, met wie Peter en Helène Jansen in de beginnende Vrije School in Nijmegen werkten, besloten Peter en Helène Jansen zeven jaar op Bronlaak te gaan mee helpen met de opbouw.

Ik werd door Eric de Haan uitgenodigd voor een samenkomst in het toenmalige Pinksterhuis-nu gesloopt incluis de fresco’s Pinstergebeuren van Liane Colot d’Herbois.
Die bijeenkomst begon traditiegetrouw met Studie.
Studie van een voordrachten cyclus van Rudolf Steiner, iedereen kwam onafhankelijk van elkaar binnen met het betreffende Steiner-boek onder de arm geklemd.
Eénmaal compleet, begint er een gemekker over wie nu wel en waarom en hoezo mijn persoon hier bij heeft betrokken. Ik laat de lieden het rustig zelf uit- en afbranden, tot ik de vlammen te hoog zie rijken en zeg Mijne heren ik stap op.

De gesprekken met al deze mensen afzonderlijk verliepen zonder spanning en leken zelfs ontspannen, in de eigen schuttersputjes voelde men zich kennelijk veilig.
Bij Peter en Helène die in mijn herinnering niet bij de bespreking waren was er thuis hoopvolle verwachting en een prettige open ontmoeting. Niets te merken van de interne crisis.

Ik heb na 14 dagen besloten dat Bronlaak niet mijn plek zou zijn tot ik daar op 01-12-1995 in dienst treedt zie vorig bericht onder WERVELS. In 1978 oriënteer ik mij op de Wervel, die gebeurtenis komt dan in een sollicitatie gesprek eind 1994 terug via W. Heu. en vormt dan een blokkade!
Zie voorafgaand bericht.
Daar wil ik aan toevoegen dat Helène Jansen een uitzondering vormt op "Poetsen tegen het stof of voor de kleur!"
Helène heeft zich na haar Wervel studie verder geschoold en heeft zich een geheel eigen stijl en thematiek eigen gemaakt die al jarenlang voort en door ontwikkeld zowel in schildertechnisch als thematisch perspectief. Overtuig Uzelf http://www.helenejansen.nl/
http://www.nieuw-dennendal.nl/ Voorbij Seks, Drugs en Rock 'n roll: Recht voor Allen-gewoon samen mens zijn-
Bron: geheugen en Bronlaak Ideaal en Werkelijkheid 50 jarig jubileum op 23 oktober 1998.
Auteur: Albert Arts.

Matthijs H. zei

Und wenn heute die Leute darüber lachen, so mögen sie lachen. Aber sie haben ja über alles gelacht, was irgendwo aufgetreten ist und einen großen Umschwung hervorgebracht hat!
Rudolf Steiner GA 348 Seite:104

Matthijs H. zei

HET NAWOORD OP DE ACHTERFLAP
Michaela Glöckler veronderstelt zonder enige onderbouwing dat in het boek voorkomende mensen zich gedragen en doen als 'ambtsdragers of functionarissen' in de organisatie vorm bijvoorbeeld een bestuur of een verenigingsvorm.
Nemen deze mensen beslissingen, stelt zij op de achterflap van het boek, dan staan zij zelf als mens in voor de gevolgen van die besluiten.

Voor mij is dit gezien inzichten, kennis, schrijfstijl 'sehr fragwürdig' of zit zij te lang op het pluche van de Vorstand? Meer dan 25 jaar!

Michaela is echt wel tot logisch, helder denken en verwoorden in staat. Dit citaat is van de logica, van regen wordt je nat. Triviaal taalgebruik is niet eigen aan Michaela.
Steven trek je jas aan het is koud buiten. Buiten. Ik heb het zo koud; zegt Steven.
Eigenschuld dikke bult; zegt Michaela.


Dan spreekt zij over 'op ooghoogte' ontmoeten? Zuiver menselijk vlak? Opnieuw ontmoeten?
Na drie decennia? Wie maakt graven en urnen open?


In 30 jaar zorg?
30 jaar terug spraken we nog van zenuwzieken, oligofrenen, imbicielen, debielen en idioten?

Doe’s fff normaal joh!

Matthijs H. zei

SCHRIFTEN UND VORTRÄGE ZUR GESCHICHTE DER ANTHROPOSOPHISCHEN BEWEGUNG
UND DER ANTHROPOSOPHISCHEN GESELLSCHAFT
All das gehört zur Historie und zur Gewissenseinkehr
.... Alles zum Beispiel, was im Zusammenhang steht mit der Loslösung der Anthroposophischen aus der Theosophischen Gesellschaft, mit den Umtrieben von Seiten des usw. usw.
Nicht wenige Krisen gab es. So glatt ging es nicht, wie es manche vielleicht gern gewünscht hätten.
Es war ein ständiges Ringen. Dieses Ringen war aber die notwendige Erziehung zu Erkenntniskräften, denn nur aus Schmerzen entsteht Erkenntnis. Und nichts ist schwerer als eine Erziehung zu Gemeinschaftsbewußtsein...
GA 259.

Zou deze boodschap gelden kunnen voor DePsychiater en DeBoekVerzender?

Matthijs H. zei

In Een stap verder, dit is géén boek voor wandelliefhebbers van korte of langere tochten!
Voor innerlijk reizen worden géén processen of trajecten aan gesneden of uitgewerkt.
Wilt U kennis maken met 30 jaar ellende en verdriet?

U vindt een symbiotische raamvertelling met veel flashbacks, waarin getracht wordt of er een antwoord te formuleren is op de centrale vraag; waarom een rechtvaardig man moet lijden.
Het verhaal heeft de kleur van het Bijbelse boek Job.
Met het onderliggende thema; is lijden een goddelijke straf voor de zonde?


DePsychiater wordt, zoals beschreven, enkele malen langs de antroposofische meetlat gelegd, waarna, passend bij de overwegend negatieve toonzetting van het bedrukte papier in een slappe omhulling, een negatief oordeel volgt. DePsychiater voldoet niet.

Maar stelt de tekstopsteller De BoekVerzender bestaat die antroposofische maat wel?

O.a. blz.49 en 68 en 76/77 laatste regel

Die bestaat. In de eerste plaats, primair voer je die maatvoering zelf. De vraag of je past bij een antroposofisch initiatief stel je aan jezelf. Zelftoetsing waarin de werking van de omgeving wordt meegewogen.
De volksmond wist dit al langer die zegt; Houdt de eer aan jezelf!


Biografische psychotherapie benadert de gehele mens en werkt vanuit het vierledig mensbeeld, wat een maatvoering kan zijn.
Een wezensdelendiagnose wordt opgesteld maar vooraf gaat een medisch onderzoek. Is er geen chirurgische ingreep nodig dan volgt een behandeling van de onderlinge verhouding van de wezensdelen.

Daar is een hele winkel voor beschikbaar; medicamenten, uitwendige therapieën (o.a. massage, baden, omslagen), kunstzinnige therapie, heileurithmie en indien nodig psychotherapie.

Hier komt de secundaire antroposofische maatstaf!
Het wezensdeel waarop deze psychotherapie zich richt is het ik. De eerste voorwaarde is dan uiteraard dat dit aanspreekbaar is. De mens moet zelf iets aan zijn problemen willen doen!
De normen van deze antroposofische meetlat zijn de gebruikelijke normen, samengevat in de vier I's.
Intelligentie moet voldoende zijn.
Introspectie, alsmede Incasseren en Integreren van het ontdekte en beleefde, moeten mogelijk zijn.


Dat is voor DePsychiater werken aan zijn image blz. 75.

Ramon DJV zei

Het is hier tamelijk stil rond 'de kwestie Lievegoed'.

Alleen Matthijs lijkt zich nog te roeren en als ik het goed heb begrepen wil hij door zijn weergegeven historiek aantonen hoe het kan gaan wanneer bepaalde mensen je niet willen.

Ik vind het overigens sterk van Matthijs dat hij zonder omhaal niet al te stichtelijke gebeurtenissen beschrijft.

Ik heb altijd in Matthijs een antroposoof gezien, maar volgens mij dan toch een a-typische (vanwege openlijk kritisch m.b.t. eigen 'nest').

Matthijs H. zei

Ha Ramon,
Ik tobde al waar de Motief te halen, ineens viel mij mij hier in Nijmegen een sofe speelgoedwinkel te binnen.
Jawel bij de post in een grote enveloppe een Motief's.
Helaas niks nieuws exact als eerder op internet.

Wat is toegevoegd is foto v/h boek Met koeienletters EEN GEVAL VAN...
GEEN VERMELDING van hun site Lievegoed of van die Michel Gastkemper, dat is onvolledige journalistiek en bevestigd dat er andere belangen zijn.

Alvast een titel cadaux als je er iets over publiceert!

Jelle van der Meulen.EEN STAP VERDER OVER LIJKEN.
De strategie is dus duidelijk.
De eigen website
http://lievegoed.wordpress.co is in mijn visie geblokt-artikel weg- om lezers te hinderen, die wellicht met de kritiek meegaan en vervolgens het boek niet kopen.
Die übergrote titel is een goedkope manier van aandacht trekken en mensen te verleiden tot aankoop.
Wie wil in zo'n kleine kring niet weten wie het slachtoffer is?

Jelle van der Meulen uit Keulen verdient dus tweemaal aan Bernard Lievegoed, waarvan één maal expliciet vanaf zijn stervensbed; Redding van de ziel, waar hij nadien ook door vele lezingen in vnl. Duitsland dik aan verdiend heeft.
Nu indirect door de vriendendienst aan Nard Besseling, wat ook weer aandacht genereerd naar zijn eigen publicaties over B.Lievegoed.
De Heren preken een Moraliteit die zij zelf niet waarmaken en dat allemaal ten dienste van een Psychiater die eigen broek niet kan ophouden maar wel 'vrienden'heeft die de beurs graag vullen zoals Judas zijn zilverlingen verkreeg.

Antroposofie.Aan het kruis.

Matthijs H. zei

"Um klar zu sehen, müssen wir gerade diese Dinge, die ich in diesen Tagen auseinanderzusetzen versuchte, recht gut ins Auge fassen". Matthijs & Rudolf Steiner GA 254/S191

Dan nog even dit voor Ramon e.a. lezers, over Rudolf als vermeende goeroe, sekteleider, demagoog.

"Nun soll die geisteswissenschaftliche Bewegung, wenn sie ein richtiger Organismus ist, zeigen, daß sie reif geworden ist (1916). Wirklich reif soll sie sein, soll aus sich selbst heraus etwas leisten können. Nach allem, was gegeben worden ist, sollte man nun so weit sein, daß man auch ohne den Lehrer weiter etwas sein könnte, bestehen und wirken könnte.
So etwas wollte vorbereitet sein. Ich habe oftmals darauf aufmerksam gemacht, daß so etwas notwendig ist.
Und in der Tat, wir müssen ins Auge fassen, daß so etwas notwendig ist.

Ich habe es auch früher schon in Berlin gesagt: Die Gesellschaft für theosophische Art und Kunst sollte etwas sein, was sich von mir ablöst und ein eigenes Leben führt. -
Das aber wird immer mehr und mehr notwendig sein: das Ablösen von mir und das Ein-eigenes-Leben-Führen, wenigstens der Möglichkeit nach.

Wir müssen die Gefahr überwinden, die darin liegt, daß die Dinge eigentlich nur gut gehen, insofern dasjenige, was von mir begründet ist, von Woche zu Woche einfließt.
Wir sind jetzt in den Jahren, wo die Gesellschaft für sich zeigen müßte, daß sie ebenso friedlich
untereinander alles das pflegen könnte, was einmal da ist, es wirklich pflegen könnte so, als ob ich nicht mehr da wäre.
Das ist ein durchaus notwendiger Gedanke. Die Dinge liegen schon so, daß, wenn sie jetzt in den Seelen wirken, doch schon so mancherlei abgelöst werden könnte, wozu man mich nicht mehr braucht.
Ich will damit nicht sagen, daß ich nicht dabeibleiben werde. Aber die Probe des
Bestehens liegt darin, daß gewissermaßen ich immer mehr überflüssig werde.


Matthijs H. zei

Al typende bemerkt ik dat er woorden gevormd worden die ik niet vooruit be- of uitdenk, wel reflecteer ik op de tekst en corrigeer ik eventueel wis of vervang zinnen.

Wat is het proces achter die woord vorming? Een mogelijk antwoord.

Wir schützen uns am besten dadurch, wenn wir uns immer mehr und mehr bestreben, ein klares und genaues Denken zu entfalten, so genau wie möglich zu denken, nicht einfach so hinzuhuschen im Denken über die Dinge, wie das heute gerade gesellschaftlicher Usus ist.
Nicht hinwegspringen über die Dinge, sondern klar denken.


Man sollte sogar noch weiter gehen: Man sollte versuchen, sich immer mehr und mehr zu hüten, gangbare Redensarten und Worte zu gebrauchen.
Denn in dem Augenblick, wo man gangbare Worte gebraucht, die man nicht aus dem Gedanken, sondern aus der Sprachgewohnheit heraus hat, wird man, wenn auch nur für einen kurzen Moment, gedankenlos.
Und das sind ganz besonders gefährliche Momente, weil man nicht darauf achtet.
Man sollte darauf achten, daß man es vermeidet, solche Worte, bei denen man nicht genügend nachdenkt, zu gebrauchen.
Eine solche Selbsterziehung sollte derjenige, der es mit den Aufgaben der Zeit ernst nimmt, gerade in solchen Intimitäten in ganz hervorragendem Maße in Angriff nehmen, und Sie werden das dazu Nötige leicht zusammendenken können nach dem, was ich in diesen Tagen zum Ausdruck
gebracht habe.

Bron: GA 254/S.176

Matthijs H. zei

Ik vraag mijzelf-reflectie-zo nu en dan af of mijn proces.
Het geven van reacties op dit blog http://antroposofieindepers.blogspot.nl/ of op het blog http://lievegoed.wordpress.com/ en mails aan betrokkenen als Nard Besseling, Jelle van der Meulen-KeulsePot-, Michel Gastkemper en de eigenaar/initiator weblog prof. mr. Hans Wessel, voorzitter van de betrokken Stichting Parsifal Fonds, wel zinvol is. Ramon is vrijgesteld die reageert.

Het heeft er alle schijn van dat iedereen zich schuilt houdt onder de hoede van de KeulsePot, die het doel het artikel plaatsen in Motief nr 181 heeft bereikt.
Daarmee blijven discussie, lees tegenstelling bestaan en wordt geen dialoog gewild.
Bernard Lievegoed sprak andere taal. Bijvoorbeeld bij de terugblik vijftig-jarig jubileum antroposofische heilpedagogie.

Citaat: "Wij verheugen ons zeer op de intensieve OPEN uitwisseling met alle andere instituten en werkers. Wij doen dat in zoverre deze zelf op dit contact gesteld zijn. Wij dringen ons niet op; de vrijheid voor elk mens is ons het heiligste wat er is…"
Rudolf Steiner geeft mij een antwoord.


Zu dem Pater Antonius kam einmal ein Mann, Paulus mit Namen.
Dieser Mann wollte sein Schüler werden.
So wie er sich darstellte, war dieser Mann ein recht einfältiger Mensch.
Aber Antonius nahm doch den einfältigen Menschen, nennen wir ihn Paulus den Einfältigen, als Schüler an und ließ ihn gewisse Arbeiten Jahre um Jahre verrichten.


Ich glaube nicht, daß sehr viele von Ihnen Freude daran hätten, diese Arbeiten zu verrichten, die Antonius dem Schüler aufgetragen hat.

Es mußte nämlich der Schüler Wasser tragen, aber in durchlöcherten Gefäßen, so daß, wenn er am Ziele ankam, nichts mehr darinnen war. Und das mußte der Mann Jahre um Jahre tun.
Er mußte Kleider nähen, und wenn er sie genäht hatte, und wenn er sie genäht hatte, mußte er sie wieder aufschneiden.
Er mußte Steine auf Berge hinauftragen, und wenn er sie oben hatte, mußte er sie wieder hinunterrollen lassen, damit sie wieder an ihrem ursprünglichen Orte waren.
Das mußte er Jahre um Jahre tun.

Die Folge davon war, daß Paulus der Einfältige eine ungeheure Vertiefung seines Gemütes durchmachte und er bemerkte, wie aus seinem Unterbewußten herauf bedeutende Seelenkräfte kamen, und wie diese Seelenkräfte nach und nach ihn zu einem weisen Menschen machten.
Aus Paulus dem Einfältigen wurde Paulus der Weise.


Later merkt Rudolf Steiner het volgende op.
Aber er ist bewahrt geblieben davor durch die Methode, die Antonius angewendet hat, die aber, wie gesagt, jetzt nicht mehr so anwendbar ist, obgleich nicht etwa behauptet werden soll, daß diese Methode bei gewissen Naturen, wenn sie angewendet würde, nicht ganz gute Früchte
tragen würde.


- Stichting Parsifal Fonds, welke onder meer beoogt door het schrijven van enige monografieën ruimere bekendheid te geven aan de toekomstgerichte impulsen van Prof. Dr. Bernard Lievegoed (1905-1992)-.
Citaat: Bernard Lievegoed Lezingen en essays 1953 – 1986. blz. 98 ISBN 90-6038-239-0

Matthijs H. zei

De-KeulsePot & DeBoekverzender & DePsychiater & VERGEVING

Eerherstel, wonden helen, reinigende handeling, het vergeven, baat hebben, verzoening, verantwoordelijkheid 7 begrippen uit 9 opeenvolgende regels veel doller kun je het niet maken, een circus van superlatieven, tenzij je met een Boulevard-journalistieke methodiek schrijft.
In de benoemde techniek boulevardisme valt de aandacht eisende taalgebruik op.
We tonen daarbij een betrekkelijk jeugdig kleurrijk portret van Steven Matthijssen, wat niet met de huidige leeftijd overeenstemmend, en een grijzig portret van Bernard Lievegoed om de emoties positief naar Links Matthijsen trekken en zijn zelfpresentatie visueel ten gunste van hem te keren daarmee het andere te 'verduisteren'.

De kop bevat Turbulent ontstaan van de Bernard Lievegoedkliniek in relatie met en tot samenwerkingsvormen of inrichtings-model-keuze.
Een regulier veel voorkomende problematiek wordt binnen de scoop van Nard Besseling, weergegeven door Jelle Vermeulen in Motief 181 april 2014, en verheven tot meningsverschillen en betrokkenen die niet tot een gemeenschappelijk voorstel kunnen komen. (zie onder)
Waarbij Vermeulen Lievegoed in een proces stelt van ' raadgever op de achtergrond' naar 'karaktermoordenaar'.

De Boulevardistisch stijlvorm en het luide éénzijdige getam-tam met tal van superlatieven doet geen recht en toont een krachtige neiging tot het profileren van een slachtofferstatus van de psychiater.

Aan het einde van het artikel in Motief nr. 181 wordt gesproken over een cultureel-karmische aangelegenheid, wat in dit geval staat tot het kader eerherstel.

Citaat: "Zij-Ita Wegman-wist dat haar zeer pesoonlijke band met dr. Steiner voor velen niet begrijpelijk was, maar zij hield ons altijd voor, dat wat her op aarde nog tegenstellingen waren, in het leven na de dood geen rol meer zou spelen, dat daar allen zich zouden scharen om het grote doel: de spirituele cultuur van de mensheid te redden. Bernard Lievegoed Mededelingen Anthroposofische Vereniging februari 1976. n.a.v. het heengaan van Ita Wegman.


BRON: Nota zo gewoon mogelijk SCP-Sociaal en Cultureel Planbureau nov.2001.
Inleiding blz.115/324

In de vorige hoofdstukken is ten eerste geconstateerd dat binnen de beoogde regionale netwerken in het geestelijke gezondheidszorgbeleid de actoren onderling zo uiteenlopen in de beschikking over hulpbronnen – draagkracht – dat binnen deze netwerken twee tot drie 'zwaartepunten' zijn vast te stellen.
Ten tweede is vastgesteld dat de actoren ook zo verschillen in hun opvattingen over het gevoerde geestelijke gezondheidszorgbeleid dat het niet mogelijk is om van één gezamenlijk draagvlak op netwerkniveau te kunnen spreken.

N.a.v.Motief nr.181 april 2014

Matthijs H. zei

FEITEN & RODDEL
De voorzitter van de Raad, de heer dr. H. G. van den Doel, heeft in december 2010 aangekondigd in februari 2011 de Raad van Toezicht (R.v.T.) -Lievegoed Zorg Groep te zullen verlaten.Bron jaarverslag 2010.

In Een stap verder december 2013 uitgeverij Malpertuis op blz.15 lees ik over Huib van den Doel.
Daar wordt de status van H.v.D. voorzitter R.v.T.ingezet om het verder betoog aanzien en betekenis te geven.
Die status is op het moment van de tekst-productie NIET meer geldend.


De niet oplettende lezertjes worden, met leugentjes/schijnverhalen, om de tuin geleid.

INTERMEZZO
Nu kun je stellen-een kleinigheid-dit geldt op generlei wijze, praktisch elke pagina, willekeurig opengeslagen, bevat ongerijmdheden.
Bij wie dit niet waarneemt, vraag ik mij af hoe je dan überhaupt een primair geschreven werkje van Rudolf Steiner lezen kunt?
Toont het wellicht de staat aan waar de Nederlandse Vereniging Antroposofie zich in bevind?
Die comentaarloos een artikel van Jelle Vermeulen publiceert.
Hoe de weg naar reactie open staat, zoals toegezegd, daar wordt in het artikel GEEN melding van gemaakt er wordt ook niet verwezen naar de door eigen'apostelen'gesloten website lievegoed.wordpress.com.
Na een enkele klank van kritiek op het artikel van J.v.d.Meulen werd daar met het gezag van een onbekende 'diktator'het luik gesloten.
Mails aan betrokken personen incluis DeBoekverzender/Letterzaaier- verschaffen er geen duidelijk over.


De doelstelling is in mijn visie, wij houden de gelederen gesloten en dragen zorg voor een onbelemmerde gang van de tekstverpakking van het in eigen beheer verschenen boulevaartje.
Zo vermijd je een objective toets door een uitgever en responsabiliteit ofwel de ojective toets voor een uitgave.
Wel is er ondersteuning voor "Roddel&Achterklap" met als "Selling-Point" karaktermoorden met een mokerslag!


Het tijd voor Tempelreiniging in de Antroposofische Vereniging tenzij het beleid is leden aantrekken met boulevardjournalistiek.
Dit is niet SCHIJNBAAR maar BLIJKBAAR het geval!
Motto; Wie een nieuw lid aanbrengt,krijgt een moker cadeau.


Dit is één van de vele voorbeelden van de "roddel-laster" stijlfiguur "status" aanleggen om teksten aanzien te geven, die de opsteller van de teksten hanteert.

Met superlatieven als terecht in het zonnetje, alsof de toespraak bij een boekpresentatie, alleen voor de Ziekiater in de zaal aanwezig-25 jaar Lievegoedkliniek- zou zijn.
Superlativen als bevlogen toespraak, humor en ernst, evenwichtig doseren, weldadig effect alsof de scheppende kracht van het oerbegin er nog toe doet klinken.


Huib van der Doel blz 15/16 wordt dan verbonden aan het loodzware lot van de Ziekiater en beide werden beoordeeld als bestaande uit te weinig 'antroposofische bouwstenen'.

Matthijs H. zei

FEITEN & RODDEL

Huib van der Doel blz 15/16 wordt dan verbonden aan het loodzware lot van de Ziekiater en beide werden beoordeeld als bestaande uit te weinig 'antroposofische bouwstenen'.
HIER DE VERSIE VAN VAN DEN DOEL ZELF.
Dr. G. Huib van den Doel schreef op 20 januari:

Ik heb drie keer met Bernard Lievegoed te maken gehad.
De eerste keer: bij de voorbereiding en de uitvoering van een congres over onderwijs van onderwijs.
Ik werd toen keynotespeaker (komend van buiten de antroposofie) en na afloop noemde hij mij "mijn zoon".
Dit heeft mijn latere gang naar de antroposofie bepaald.

http://www.parsifalfondsannex.com/reacties-2.html

Zonder de negatieve conontatie waar de Letter-spreider ons in Een stap verder van Dornach af, waar blz.105 de hulp vandaan leek te komen maar wordt afgeserveerd in wil doen geloven.

Michaëla Glöckler's status(sic) wordt op gelijke wijze misbruikt, het middel is steeds via anderen het eigen gezag als letterproducerer te verheffen ten gunste van de deal om de al 30 jaar noodlijdende Psychiater, die zelf de weg naar Harmelen-de Zorg-niet vindt. Persoonlijker niet in de eigen spiegel kijkt en zijn lot legt in handen van een woordstromer die zijn drama sociaal-hygienisch te leiden naar een erkenning.
Die uiteindelijk 'de wonde'dient te genezen en historische Graal proporties krijgt.
Trevizent echter sprak. Nooit is het zo geweest dat iemand de Graal door strijd zou kunnen veroveren.

Matthijs H. zei

BRON:http://www.danielquartet.com/biografie.html

PIJNLIJKE FEITEN

Ik behoef het verzamelde papier, verlijmd in een meergrams omslag, maar willekeurig open te slaan om de combi 'fantasie & werkelijkheid'te lezen, het is alom fictie & non-fictie, Woordenstromen uit de Blender

Vandaag keek ik eens naar het ogenschijnlijk minder belangrijk detail van de activiteiten van de NoodLijdende Psychiater die zichzelf niet leiden kan en een BoekVerzender tot 'spreekbuis' inzet of die zichzelf aanbiedt als 'spreekbuis'!

Anyway een van de spraakmakende geslaagde activiteiten is het voorzitterschap van de Zeister Muziekdagen al 20 jaar het is zelfs Zeister nieuws.
Wellicht lag de carriere van DePsychiater meer in het voeren van een Muziekimpressaria dan in de Zielen van de Medemens?
Zou ook daar een kans zijn misgelopen?


NEEN, het is ONJUIST dat DePsychiater INITIATIEFNEMER was geweest!

De BoekVerzender blendert vrolijk door met zijn woordenstroom en kruit en stort(van Kruien)met zijn kruiwagen letters, woorden en zinsdelen naar believen op goedkoop papier, harkt nog wat, verzendklaar!

FACT-CHECK

Het Daniël kwartet-

Ongeëvenaard, subliem spelend als in één ademtocht-met de bekende Nederlandse violiste Quirine Scheffers-'She has an especially beautiful and touching sound'-is oprichter van de Daniël Muziekdagen (nu Zeister Muziekdagen)een jaarlijks terugkerend kamermuziekfestival met Masterclases voor jonge musici.

Het Daniëlkwartet is opgericht in Israël-Tel Aviv-in 1974, vestigd zich in 1976 in Nederland en treedt wereldwijd op.
Quirine Scheffers speelt op een Gagliana viool uit 1830 ter beschikking gesteld door het Nationaal Muziekinstrumenten Fonds. Het Daniël kwartet is 1 van de 4 grotere ensembles waar zij naast solo optredens geeft.

quirinescheffers.com
danielquartet.com


Matthijs H. zei

Gisteren de status getoetst van de door DeBoekVerzender bij herhaling opgevoerde psychiater.

Van een man uit Spijkernisse, kun je verwachten dat hij spijkers met koppen weet te slaan.
Bij herhaling slaat hij echter mis, ook hier weer.

DePsychiater is namelijk arts BIG registratie 19022694301/psychotherapeut BIG 99022694316
BRON:https://www.bigregister.nl/

Matthijs H. zei

Een gezichtspunt van Hyppocrates op het individueel levens drama-blz. 11- van arts/ psychotherapeut S. Matthijsen in Een stap verder Nard Besseling.

De eed van Hyppocrates:
"Ik zweer bij Apollon de genezer, bij Asclepius, Hygieia en Panacea en neem alle goden en godinnen tot getuige, om naar mijn beste oordeel en vermogen de volgende eed te houden:… Al hetgeen mij ter kennis komt in de uitoefening van mijn beroep of in het dagelijks verkeer met mensen en dat niet behoort te worden rondverteld, zal ik geheim houden en niemand openbaren. Moge ik, als ik deze eed getrouwelijk houd, vreugde vinden in mijn leven en in de uitoefening van mijn kunst, maar moge het tegenovergestelde het geval zijn indien ik hem schend".
BRON: http://www.hetoudegesticht.com/

Matthijs H. zei

OOK MET HET MILJEU GEEN STAP VERDER

Het 'boek' Een stap verder draagt vanuit milieu aspecten tot de koers 'in volle vaart richting ravijn',
citaat Freek de Jonge.
Duurzaam denken en doen past bij een op de toekomst gerichte impuls die Een stap verder brengt!

Uitgever Christofoor met Toon Schmeink en Femke de Wolff brachten het met het recente 'Over de crisis-Niets dan goeds-samensteller Sjef Staps o.a. Bolkinstituut, een stuk beter vanaf.
www.overdecrisisnietsdangoeds.nl

Een overzicht.
Twaalf pagina’s, blz.125 t/m 148, worden besteedt aan de weergave van de goed leesbare bijlagen. Die worden nogmaals in de lopende tekst weergegeven!
Brief blz. 48/49, brief blz. 64/65/66/67, brief blz. 96, 97,98, brief blz.102, brief 113, en 115,116, 117 en 118.
Onnodige pagina’s 15.

Na titel, inhoud, voorwoord, inleiding begint het boek op blz.21. Pagina’s zonder tekst 1 alleen 3 woorden, 2 leeg, 4 leeg, 6 leeg, 7 meer dan helft leeg, 10 leeg blz. 40, 46=3/4, 58, 77 1/2, 78, 103 ½, 104, 124 ½, 132 4 regels tekst.
Onnodige pagina’s ruim 10.
Totaal 25 tekstloze pagina’s, inhoudsloze pagina’s zijn buiten beschouwing gehouden!

Het 'boek' toont niet aan rekening te houden met nu en toekomstige generaties en gaat verspillend om met grondstoffen en gebruikt materialen zonder kenmerken die onze en toekomstige leefmilieus kunnen waarborgen!

http://www.papierenkarton.nl/keurmerkenwijzer
http://www.stichtingmilieunet.nl/keurmerken_papier.html
http://www.ce-uitspraken.eu/ce-nieuws/eu-milieukeureu-ecolabel-nu.html

Nieuwe productgroep "bedrukt papier"

Met Besluit 2012/481/EU van de Europese Commissie van 16 augustus 2012 is hier een productgroep bijgekomen: de productgroep "bedrukt papier". Deze productgroep omvat producten van bedrukt papier zoals kranten, advertentiemateriaal en nieuwsbladen, tijdschriften, catalogi, boeken, folders, brochures, blocnotes, posters, losse bladen, visitekaartjes en etiketten.
Eisen en criteria voor een artikel van bedrukt papier.

Om in aanmerking te komen voor de EU-milieukeur krachtens Verordening (EG) nr. 66/2010 moet een artikel van bedrukt papier vallen onder de productgroep "bedrukt papier" zoals gedefinieerd in artikel 1 van Besluit 2012/481/EU en moet het voldoen aan de criteria alsmede aan de eisen inzake beoordeling en controle die zijn vastgesteld in de bijlage bij dat besluit.

Omslagen en elk onderdeel uit bedrukt papier van het uiteindelijke bedrukte papier worden gezien als onderdeel van het product van bedrukt papier.

Hetzelfde geldt voor bijlagen. Vaste bijlagen van het product van bedrukt papier (die niet zijn bedoeld om te worden verwijderd) moeten voldoen aan de eisen in de bijlage bij Besluit 2012/481/EU.

Matthijs H. zei

Uit een bericht van 10 april 2014 13:39
"Uitgever Christofoor met Toon Schmeink en Femke de Wolff brachten het met het recente 'Over de crisis-Niets dan goeds-samensteller Sjef Staps o.a. Bolkinstituut, een stuk beter vanaf."

Toon Schmeink komt voor in Een stap verder op blz. 120. in de rol van Influisteraar van de Burgervader van Zeist.
Helaas liep voor de, neen niet DePsychiater, de Psychotherapeut het influisteren uit op een enorme teleurstelling en donkere, duistere wolken bedierven de aanvankelijk te verwachten feestvreugde.

Ridder bestaan gaat in de regel gepaard met vallen van het paard opstaan en verder strijden.
Op blz. 121 staat dat DePsychotherapeut in 1997 de Johannes Stichting oprichte, maar er wordt NIET vermeld dat deze stichting www.johannesstichting.nl hier in alle geval zo dood als een pier is.
Een van de inmiddels talrijke fouten, vergissingen van de Letterkruier, die nogal eens wat morsig te werk gaat.

Matthijs H. zei

"Was ist Wahrheit?" (Joh 18,38) Hoor ik Pilatus zingen in Bach’s Johannes Passion.
Het realiseren van rechtvaardigheid is immers mensenwerk.
blz. 119.

Op blz. 118 kruipt de Letterschuddder, Poppenspeler in de huiden van Bernard Lievegoed en van de Psychotherapeut uit Zeist en linkt hen aan genezing, verlossing en pijn, waarmee een brug naar het Pazival epos geslagen word
Voor Bernard Lievegoed had in zijn vroege jeugd in Indië, Medan, Deli, Midden-Java een veelvuldig aanschouwen van de kleurrijke uitvoeringen in de open lucht uit de Bhagawad Gîtâ-Des Heren Lied- een belangrijk beeldvormende en inspirerende invloed op zijn ziel.
De Gitâ vormt een deel van het zesde boek van het Mahâbhâratam het heldendicht van de Indiërs.
Het bevat 18 thema’s in de vorm van gesprekken, Geheime Leringen, de wijsheid van Brahma, de Schrift van Eenmaking, de samenspraak tussen de Heilige Krishna en Arjuna.
Later in Europa wordt voor hem het Pazifal epos een inspirerend beeldverhaal, waarin hij keer op keer in leest en inspiratie aan ontleend.


Met een oudtestamentische inhaalslag wil nu de Letterschudder met een karikaturale karma opvatting in de trant van oorzaak en gevolg, schuld en boete en de door hemzelf ingevulde behoefte van betrokkenen, op gaan treden als sociaal genezer blz.123. De Letterschudder als Poppenspeler spreekbuis in zijn symbiotische rol.
Het hele verloop in het werkje, de vele onjuistheden en de wel bijzonder talrijke verwijten, belastende, veronderstelde, negatieve verwoordingen naar het merendeel van betrokken personen met een staat van dienst, geven en leggen geen enkele basis voor die vooronderstelde genezing.


Moeiteloos worden drie ex-voorzitters van de antroposofische vereniging buiten de lijnen gewerkt en mond dood gemaakt, inclusief Michaela Glöckler als vertegenwoordiger van de Medische Sektion in Dornach, de Zeister artsen, de Zeylmansgroep incluis professor dr. Cees Zwart zelfstandig organisatieadviseur, hoogleraar organisatie ontwikkeling en menselijke kwaliteit Erasmus Universiteit Rotterdam en Katholieke Universiteit Brabant en rector Vrije Hogeschool.

In Spijkenisse leeft bij UTZ, Uiterste Terughouding Zeker niet en de Letterschudder stelt creativiteit 'Spieltrieb' á la Friedrich Schiller voor en stoft de cultuurhistoricus Johan Huizinga af overleden 1-02-1945, die blijkt een belangrijke inspirator voor de schrijfstijl van de Neerlandicus die weet uit welk vat te tappen. blz. 123 e.v.
Zie hiervoor enkel citaten die sterke stijlkenmerken vertonen die wij terugvinden bij de Letterschudder uit Spijkenisse!
Citaat: Het is een boze wereld. Het vuur van haat en geweld brandt hoog, het onrecht is machtig, de duivel dekt met zijn zwarte vlerken een duistere aarde, slotzin eerste hoofdstuk Hersttij der Middeleeuwen 1919.

Een Neerlandicus weet waar hij inspiratie tankt! De openingszin In de schaduwen van morgen 1935 is in die context bekend: "Wij leven in een bezeten wereld. En wij weten het. Het zou voor niemand onverwacht komen, als de waanzin eensklaps uitbrak in een razernij…

Homo ludens 1938 Citaat:"Gansche gebieden van de openbare meeningsvorming worden beheerscht door het temperament van opgroeiende knapen en de wijsheid van de jongensclub".
Citaat: "De dieren kunnen spelen, dus zij zijn reeds meer dan mechanismen. Wij spelen, en weten, dat wij spelen, dus wij zijn meer dan enkel redelijke wezens, want het spel is onredelijk".


De inmiddels op gegroeide knapen hebben met wijsheid en als redelijke wezens inmiddels gehandeld door op de datum 04-12-2008 om 14.13 Woordmerk LIEVEGOED ZORGGROEP Vervaldatum 04-12-2018 te waarborgen Status Merk ingeschreven.
Vanzelfsprekend met de daarbij te leveren diensten.

Matthijs H. zei

VIJAND en ALTER-EGO

De vijand als vriend zien is een interpretatie van de schrijver die niet als zodanig voorkomt bij de publicatie van Huib van den Doel, het gevecht van Jakob en Esau als een gevecht met jezelf is een interpretatie van de schrijver.
Het is dan op zijn minst niet verstandig de eigen interpretatie op te leuken door daar bij te doen of deze woorden uit de mond van Huib van den Doel komen.
Luie lezers zal het niet ergeren, wakkere lezertjes voelen zich er niet prettig bij en gaan twijfelen aan de geloofwaardigheid van het boek.

In het boek van Huib van den Doel komt éénmaal het woord-vijand- voor in onderstaande zin.
Bij voorbeeld een nieuw hart voor Rotterdam, de Laurens kerk in oude glorie hersteld en door de voormalige vijand van een prachtig nieuw Germaans barok orgel voorzien. Blz. 33.

In een stap verder klink dit op blz.123 anders namelijk in relatie tot Genesis 25: 19-34 hier is sprake van-alter ego-die hier de betekenis krijgt van Jacob in gevecht met de engel, zijn alter ego zijn broer Esau.
Bij Huib van den Doel wordt dit essentieel anders weergegeven… het gevecht tussen Jacob en zijn alter ego in de beeldende kunsten aanleiding, hierin het zelfmanagement te zien…

BRON: TENZIJ U MIJ ZEGENT Geschiedenis van de Lievegoed Zorggroep met vensters op vandaag en morgen. Door Huib G. van den Doel. NL-Haarlem, Hoofd-Hart-Handen, 2012

Matthijs H. zei

Hoi Matthijs,
Dank voor je interesse én voor je zonnestralenzegen.
Ook voor jou een fijne Pasen gewenst en hierbij de pdf van het boek.
Hartelijke groet,Judith Evers
Communicatie Lievegoed.
Kijk binnen een uur een keurig antwoord en actie.
Gelukkig is hier een vlotte communicatiestroom.
Bij de organist stromen de woordklanken als een goed gecomponeerd muziekstuk door het schrijfwerk.
Tenzij u mij zegent. Geschiedenis van de Lievegoed Zorggroep met vensters op vandaag en morgen, gaat geen stap te ver en geeft de geschiedenis stapsgewijs weer.
Het roept voor mij werkelijk de vraag op waarom er NOODzaak zou zijn Een stap verder te publiceren.
Huib van den Doel geeft hier mijns inziens correct en afdoende aan wat noodzakelijk gezegd kan/moet worden.

Citaat:"Om een goed beeld van de geschiedenis te geven moet vermeld worden dat de totstandkoming van de Lievegoedkliniek vooral te danken is geweest aan Steven Matthijsen.
We hebben reeds de rondzendbrief van 15 augustus 2005 vermeld, waarin als volgt wordt geoordeeld: "Eveneens kan nu, zoveel jaar later, gezegd worden dat het vrijwel uitsluitend aan de volhardende inzet en de goede contacten van Steven Matthijsen met de overheid, is te danken dat het een APZ is geworden."
De problematiek rondom de stichting van de Bernard Lievegoed Kliniek heeft Steven zwaar belast.
Blz.39
In het algemeen valt op te merken, dat het vaak voorkomt dat initiatiefnemers een pijnlijk offer brengen. Bij veel initiatieven is er in de beginfase sprake van 'incompatibilité des humeurs' wat kan leiden tot beginnersfouten. Fouten worden soms gemaakt om andere zaken goed te laten lopen. Vaak zijn er andere personen die vorm geven aan een genomen initiatief en dan met de eer gaan strijken.
Ook gebeurt het bij nieuwe initiatieven vaak, dat er nog een onduidelijke scheiding is tussen het bestuurlijke en het uitvoerende echelon, met een soms storende rolvermenging. Tussen alle duisternis heen is vaak toch de werking van de geest te zien die, tegen alle verdrukking in, scheppend en vernieuwend blijft en die medewerkers blijft inspireren.
Deze ontwikkeling is ook zichtbaar bij de Bernard Lievegoed Kliniek. Blz.40/41.

Labels

Over mij

Mijn foto
(Hilversum, 1960) – – Vanaf 2016 hoofdredacteur van ‘Motief, antroposofie in Nederland’, uitgave van de Antroposofische Vereniging in Nederland (redacteur 1999-2005 en 2014-2015) – – Vanaf 2016 redacteur van Antroposofie Magazine – – Vanaf 2007 redacteur van de Stichting Rudolf Steiner Vertalingen, die de Werken en voordrachten van Rudolf Steiner in het Nederlands uitgeeft – – 2012-2014 bestuurslid van de Antroposofische Vereniging in Nederland – – 2009-2013 redacteur van ‘De Digitale Verbreding’, het door de Nederlandse Vereniging van Antroposofische Zorgaanbieders (NVAZ) uitgegeven online tijdschrift – – 2010-2012 lid hoofdredactie van ‘Stroom’, het kwartaaltijdschrift van Antroposana, de landelijke patiëntenvereniging voor antroposofische gezondheidszorg – – 1995-2006 redacteur van het ‘Tijdschrift voor Antroposofische Geneeskunst’ – – 1989-2001 redacteur van ‘de Sampo’, het tijdschrift voor heilpedagogie en sociaaltherapie, uitgegeven door het Heilpedagogisch Verbond

Mijn Facebookpagina

Translate

Volgers

Totaal aantal pageviews vanaf juni 2009

Populairste berichten van de afgelopen maand

Blogarchief

Verwante en aan te raden blogs en websites

Zoeken in deze weblog

Laatste reacties

Get this Recent Comments Widget
End of code

Gezamenlijke antroposofische agenda (in samenwerking met AntroVista)