Boerenfluitjes

Lenneke Schot berichtte op 5 augustus in Biojournaal ‘“Aardappelhelden”op inspirerende studiereis. “Leuk om te zien hoe anderen de veredeling van bio-zaden aanpakken”’:

‘Eind juli zijn de aardappelhelden Niek Vos, Michiel Vos en Edith Lammerts van Bueren op studiereis naar Duitsland geweest. Bio-aardappeltelers Niek en Michiel Vos en plantenveredelaar Edith Lammerts van Bueren werden in oktober 2012 uitgeroepen tot winnaars van de titel Held van de Smaak 2012. “We kregen geld aangeboden voor een studiereis en naar aanleiding daarvan zijn we nu dus op pad geweest”, vertelt Edith. “Doel van de reis was om ons te laten inspireren en onze blik te verruimen.”

Niek, Michiel en Edith zijn eerst naar BD-boerenbedrijf Dottenfelderhof in de buurt van Frankfurt am Main geweest. Dit bedrijf is 120 hectare groot. Er zijn een landwinkel en restaurant op het terrein te vinden en men kan er een opleiding volgen. Tevens zijn er een aantal boeren op het bedrijf actief in de veredeling van onder meer graan, kool, peen en pastinaak.

Edith geeft aan dat ze de studiereis zelf georganiseerd hebben en dat er bewust voor gekozen is om niet specifiek bij een aardappelveredelingsbedrijf op bezoek te gaan. “We vonden het vooral leuk om eens te kijken hoe andere bedrijven de veredeling van biologische zaden aanpakken. Hoe financieren zij de projecten bijvoorbeeld? Dit was al met al erg leerzaam.”

Op de tweede dag van de studiereis is een bezoek gebracht aan Bingenheim Saatgut. “Voor dit bedrijf teelt een kring van 80 biologische telers ieder voor één of meerdere gewassen zaden. De geoogste zaden worden door Bingenheim Saatgut geschoond, gekeurd en verpakt. Dit zaad wordt deels aan volkstuinders en deels aan professionele biologische telers verkocht. Per pakje komt één euro ten goede aan het fonds van de veredelaars. Ook is de vereniging Kultursaat actief op dit bedrijf. Dit is een kleine kring van zo’n 20 telers die zelf aan de slag zijn gegaan met veredeling. Ik vond het ontzettend inspirerend om eens een kijkje te mogen nemen bij deze bedrijven. Het is leuk om te zien hoe anderen met de veredeling van biologische zaden omgaan.”

Uiteraard hadden de Nederlandse bezoekers een presentje bij zich voor de Duitse collega’s. “We hadden wat zakjes Niek’s Witte bij ons. Bingenheim Saatgut bleek nog geen aardappelen in haar assortiment te hebben en besloot tot onze verrassing meteen om pootgoed van deze Bionica-aardappel aan het assortiment toe te voegen.”

Edith vertelt dat de populariteit van Niek’s Witte het afgelopen jaar fors toegenomen is. “De afzet is erg goed gegaan. Het pootgoed is onder meer veelgevraagd in Ierland, Engeland en Zweden. Ook gaan de consumptieaardappelen steeds vaker naar Nederlandse supermarkten.”

Voor meer informatie: edith.lammertsvanbueren@wur.nl’

Vandaag bracht Biojournaal het bericht ‘Boerenfluitjes bezoekt BD-druivenkwekerij in Den Hoorn. “Oogst opslaan voor later past niet bij hun werkwijze”’:

‘Boerenfluitjes is onlangs op bezoek geweest bij Hilde en Arnold Jansen van Druivenkwekerij Nieuw Tuinzight, een biologisch-dynamische druivenkwekerij in Den Hoorn. Op de website van Boerenfluitjes staat het volgende verslag:

“Als ik aan kom lopen zie ik de kassen en bedenk me dat het pittig warm zal zijn. Buiten is het al een graad of 30. Ik word ontvangen door Hilde. Zowel Arnold als Hilde stammen af van een geslacht van druiventelers. Ze hebben in hun kas 14 serre’s en in totaal 1500 druivenbomen. Ook is er een klein gedeelte van de kas waar perziken, nectarines en abrikozen groeien. Ik had de laatste abrikoos. Zo, vers van de boom. Dat is zo heerlijk!”

“Tijdens de lunch leggen Arnold en Hilde uit waarom ze biologisch-dynamisch werken en dat ze op deze manier een zo natuurlijk mogelijk product willen kweken. De oogsttijd is maar een korte periode en daar moet je van genieten. Oogst opslaan voor later en het bijvoorbeeld met de Kerst verkopen past niet bij hun werkwijze. Door te kiezen voor vroege en late tafeldruif rassen, zeven in totaal, is er een langere oogstperiode die eind augustus begint.”

“Ze maken van hun druiven sap maar tafeldruiven zijn andere rassen dan wijndruiven. Een ander groot verschil tussen wijndruiven en tafeldruiven is dat tafeldruiven gekrent moeten worden. Krenten is het er uit halen van de te kleine druifjes zodat de grote de kans krijgen goed door te groeien. Dit gebeurt met een schaartje omdat op de druiven van nature een mooie witte waas zit en dit word door handen beschadigd, dit is heel arbeidsintensief. Druivenstammen kunnen heel oud worden.”

“In een wat lager model oude kas met witkalk aan de buitenkant stonden stammen van 30 jaar oud waar mooie druiven aan hingen van het ras Gros Maroc.”

“Op het erf stonden ook allerlei fruitbomen en -struiken zoals, tonneboer (pruim van een oud ras), Japanse wijnbes, vijgen en diverse soorten peren en appelen. Ik keek mijn ogen uit. Eind augustus begint de oogst, ik zou maar eens gaan kijken, zeer de moeite waard!”

Voor meer informatie: www.boerenfluitjes.nl’

Op 2 augustus kwam een nieuwe wekelijkse Odinieuws uit, getiteld ‘Het komt eigenlijk altijd goed!’ Daarin stond dit te lezen:

‘“Mag Leo je morgen terugbellen? Hij is op het moment zo druk met rooien!” Leo en Mieke de Visser en Martin Brouwer telen op het Zeeuwse eiland Walcheren diverse soorten grove groenten. Vlak voor de temperatuur opnieuw tot tropische hoogte stijgt, pakt Leo de Biogold aardappels voor Odin in. Het was een slecht voorjaar, maar de boer is enthousiast over de oogst. “De ervaring leert dat het eigenlijk altijd weer goed komt!”

Het is nog even spitsuur op biodynamische boerderij Eindelienge, voordat de eerste aardappels richting Odin kunnen gaan. Een dag later belt Leo vroeg in de ochtend terug. Zit het werk er al op? “Nee hoor, ik heb even pauze. Ik ga zo verder met inpakken, mooi etiketje erop en klaar!” Leo teelt de Biogold nu al voor het zesde jaar. Hoewel hij veel werk op het land met paarden doet, heeft hij voor het aardappelrooien de pk’s nog niet ingezet. “Ik heb een deel met de hand gerooid, gewoon op de knieën. En de rest met het trekkertje van de buren. Als er straks meer ruimte is, kan ik met de paarden aan de gang.”

Een beetje dwars

Wat maakt de Biogold zo bijzonder? Leo: “Deze broeierige warmte is echt phytophthora-weer. De aardappelziekte teistert veel rassen, maar deze soort is er bijzonder goed tegen bestand. Doordat het loof van de Biogold zo kort en stevig is, gaat het niet op de grond liggen. Na een regenbui is het snel droog en krijgt de ziekte geen kans.”

Een praktisch piepertje dus, maar is ’ie ook lekker? “Jazeker! De aardappel is nu vrij vastkokend, maar wordt later in het seizoen kruimiger. We koken er vaak teveel en bakken ze de volgende dag op. Heerlijk.” Volgens Leo hangt de smaak nauw samen met de manier van telen. “Hoe meer bemesting, des te minder smaak. Ze zeggen dat Biogold veel nodig heeft, maar ik dacht: ‘ik ga toch een beetje dwars wezen’. Dus heb ik dit jaar heel licht bemest, een deel zelfs helemaal niet. En ze zijn hartstikke goed en lekker. Dat is voor mij ook biodynamisch telen: je gevoel volgen.”

Vertrouwen

Het was nog even spannend of de aardappelplantjes het dit jaar wel goed zouden doen. “Ze maakten een slechte start met veel nattigheid en kou. Later werd het juist weer erg droog. De afgelopen weken smachtten we naar regen. Maar vorig weekend is er in drie dagen maar liefst vijftig millimeter gevallen. Het was niets teveel en het had wel vroeger gemogen, maar we waren er ontzettend blij mee. De plantjes staan er nu heel florissant bij, volop in het groen. Je ziet ze gewoon groeien.” Maakte de teler zich nog zorgen? “In het begin van dit jaar wel even, ja. Maar dankzij die laatste groeispurt heb ik nu een prima opbrengst. Ik doe dit werk al zo’n 32 jaar en in mijn ervaring komt het bijna altijd goed. Als er een slechte periode is, compenseert de natuur dat later vaak met een goede. Van al die jaren heb ik vooral geleerd vertrouwen te hebben.”

NB: Over 2 weken is de nieuwe website van Leo en Mieke met mooie foto’s online! www.eindelienge-biologisch.nl’

Op 6 augustus had Bionext dit nieuws, ‘Procedeer ook mee tegen octrooi op leven’:

‘Bionext start een officiele bezwaarprocedure bij het Europese Octrooibureau (EOB) tegen het onlangs verleende octrooi op de rode peper. Dat is kostbaar, maar het moet gebeuren. Het EOB heeft het bedrijf Syngenta octrooi verleend op klassiek veredelde rode peperplanten met insectenresistentie. Syngenta krijgt hiermee eigendomsrechten over alle vruchten, zaden en planten van de peper- en paprikaplanten (paprika is een soortgenoot van peper) met deze eigenschap! Syngenta heeft de plant via normale, klassieke veredeling ontwikkeld. De insectenresistentie is afkomstig uit uitgangsmateriaal in de genenbank. Toch claimt Syngenta nu het verbouwen en oogsten van de planten als een uitvinding. Een bezwaarprocedure is de enige manier om dit octrooi nog van tafel te krijgen. Kern van de procedure is het standpunt dat eigenschappen van klassiek veredelde planten niet octrooieerbaar zijn. Bioenxt verdedigt dat uitgangspunt samen met enkele andere partners van de coalitie “No patents on Seeds”.

Kijk voor meer informatie over octrooien op www.bionext.nl/hartvoorbiodiversiteit
Steun Bionext in deze belangrijke procedure.
Maak uw gift over op NLTRIO0784784000 t.n.v. stichting Bionext o.v.v. “bezwaar rode peper”. Alle beetjes helpen.
Bionext heeft de ANBI-status; een gift is aftrekbaar voor de inkomstenbelasting.
Bijlage: de_harde_strijd_om_zaden_-_biofood_juli_2013.pdf’

De Raphaëlstichting heeft sinds enige tijd haar pagina met ‘Actueel’ ververst. Nu is daar dit allemaal te lezen:

‘Rapahaëlstichting genomineerd als beste werkgever
Van de honderd beste werkgevers van Nederland behoren er tien tot de gehandicaptenzorg. Dat blijkt uit onderzoek van Intermediair en Effectory. Deze tien organisaties, waaronder de Raphaëlstichting, maken kans op de Beste Werkgeversaward 2013. Klik hier voor meer en bezoek de beste werkgever site.

Iambe start derde locatie in Amsterdam
Op 11 juni 2013 werden de eerste klanten ontvangen op een nieuwe locatie van Iambe. Naast vestigingen in de Pijp aan de van Ostadestraat (bakkerij) en het van der Helstplein, is er nu in Oud West een winkel bijgekomen. Achterin de winkel is de textielwerkplaats die voorheen aan de van Ostadestraat gevestigd was. > flyer

Ygdrasil krijgt Demeter-keurmerk
Op 26 juni heeft Ygdrasil het Demeter keurmerk verkregen voor haar tuinproducten. Vijf jaar is er gewerkt om dit resultaat te behalen. Frits Löwenthal: “Het keurmerk betekent veel meer dan een verkoopargument. Met de Biologisch Dynamische intentie strekt de zorgdoelstelling zich nu ook uit naar onze directe omgeving.”

Zorgboerderij Balder sluit de deuren
Wooncompagnie en Raphaëlstichting hebben moeten besluiten hun plannen voor zorgboerderij Balder per 1 juli stop te zetten. Door veranderde wetgeving en toenemende bezuiningsmaatregelen is het financiële draagvlak onder het nieuwbouwplan verdwenen. > Lees het hele persbericht

Sponsorgolftoernooi voor Rozemarijn
7 juni: 70 Golfers namen deel een toernooi dat was georganiseerd door de Raphaëlstichting en drukkerij SpringerUit onder het motto “Golf voor de zorg”. Op golfbaan Dirkshorn werd 5.000 euro bij elkaar “geslagen” voor flowforms in de belevingstuin van kinderdagcentrum Rozemarijn in Haarlem.

Raphaëlstichting viert 40 jarig jubileum met groot feest
2 mei 1973: 40 Jaar geleden gingen twee kleine initiatieven in Schoorl en Texel op in een nieuwe stichting om groei mogelijk te maken: De Raphaëlstichting voor Sociale Heilpedagogie. De stichting vierde dat met een groot feest op 25 mei in schouwburg Het Park in Hoorn. Tijdens het feest werd het boek “40 Jaar Raphaëlstichting – initiatieven tot bloei brengen” gepubliceerd (op te vragen via j.verweij@raphaelstichting.nl).

Nieuw gebouw voor KDC Rozemarijn
Op 18 maart kwamen de eerste kinderen van Rozemarijn in hun nieuwe kinderdagcentrum aan de Laan van Angers in Haarlem. Na elf jaar en zes (!) verhuizingen is het eindelijk zover: een eigen permanente behuizing. Yaike Dunselman (9graden architectuur) maakte het ontwerp.

Midgard opent stilteplek
5 maart – Met de onthulling van een beeld werd op Midgard een stilteplek geopend. Na een bijeenkomst in de zaal liepen bewoners, medewerkers en ouders in een lange stoet naar de nieuwe plek. Het beeld is geschonken door ouders waarvan de zoon precies een jaar geleden is gestorven.’

Dat genoemde persbericht inzake zorgboerderij Balder is van 3 juli en luidt:

‘Project ingehaald door veranderde wetgeving en overheidsbezuinigingen. Nieuwbouwplan voor zorgboerderij Balder noodgedwongen gestaakt

Grote teleurstelling heerst bij Wooncompagnie en de Raphaëlstichting. De twee partijen zijn genoodzaakt hun plannen voor zorgboerderij Balder in recreatiegebied Het Twiske per 1 juli 2013 stop te zetten. Door veranderde wetgeving en toenemende bezuinigingsmaatregelen is het financiële draagvlak onder het nieuwbouwplan namelijk verdwenen. Verschillende pogingen om het plan op een andere wijze van de grond te krijgen, mislukten. “Dat we dit mooie, maatschappelijke project moeten staken, is zeer spijtig. Helaas staan wij met onze rug tegen de muur,” laten Wooncompagnie en de Raphaëlstichting weten.

Wooncompagnie, de Raphaëlstichting en Recreatieschap Het Twiske tekenden in september 2009 een samenwerkingsovereenkomst. Met een bijzonder maatschappelijk doel: het realiseren van een woonzorgcomplex in de voormalige recreatieboerderij De Marsen in recreatiegebied Het Twiske. Zorgboerderij Balder zou woonruimte en zorg bieden aan achttien cliënten van Breidablick, onderdeel van de Raphaëlstichting. Kleinschalige huisvesting en zorg dus, op een unieke locatie.

Nieuwe wetgeving

Bijna vier jaar later moeten de partijen hun samenwerkingsovereenkomst helaas ontbinden. Dit is het directe gevolg van nieuwe wetgeving. Vanaf 2014 worden enkele onderdelen uit de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) gehaald en onder de verantwoordelijkheid van gemeenten gebracht (Wet Maatschappelijke Ondersteuning). Dit betreft zowel het wonen als de dagactiviteit. Cliënten dienen als gevolg hiervan zelfstandig te wonen en zijn voor hun dagbesteding vanaf 2015 op de gemeente aangewezen.

Geen bodem voor verantwoorde nieuwbouw

Door deze nieuwe regeling is verantwoorde nieuwbouw van woonzorgboerderij Balder niet mogelijk. De mogelijkheden voor meerjarenafspraken over WMO-bijdragen, zijn onderzocht, maar dit heeft niet tot een oplossing geleid.’

Ook therapeutische leefwerkgemeenschap Urtica De Vijfsprong heeft nieuws. De vorige keer was 10 juli in ‘Prognose’. Nu schrijft men op 2 augustus:

‘Subsidie
Een mooi bericht. Zo schreven wij vorige maand. Het bericht is nog fraaier geworden! Van het bestuur van de Stichting Fondsenbeheer Landbouw en Zorg hebben wij een extra een financiële ondersteuning gekregen voor onze opleidingen van onze cliënten via het AOC. Het bestuur van de Stichting is verrast door het innovatieve karakter van e opleiding. Bovendien prijst het bestuur de doelstelling:

Gericht op doorstroming van cliënten naar meer reguliere landbouwplekken. En gericht op samenwerking met een regionaal opleidingsinstituut en andere zorgboerderijen. En daarom heeft het bestuur van het fonds besloten de donatie te verdubbelen tot het gevraagde bedrag van € 22.000,= euro.

Een hartelijke dankzegging aan de Stichting Fondsenbeheer Landbouw en Zorg is op zijn plaats! Voor meer informatie over de leerwerktrajecten: klik hier.

ziekteverzuim 1e half jaar
Het blijft gelukkig goed gaan: de verzuimcijfers over het eerste half jaar zijn aanzienlijk beter dan de cijfers over 2012. Het totale ziekteverzuim over het 1e half jaar is 3,47%. Als we het zwangerschapsverlof meetellen, dan is het verzuim 4,09%. Nu is het de kunst dat we dit volhouden.

Schenkingen
Van mevrouw Wasmer hebben wij een zeer royale schenking mogen ontvangen van meer dan duizend euro. Tegelijkertijd bood mevrouw Alize Korf uit Zutphen ons de fontein aan, die tot dit moment in de vijver van de voormalige Hogeschool Helicon in Zeist stond. Het leek ons een prima plan om de fontein te laten plaatsen in de vijver vóór het Atrium (in de punt). Van het geld van mevrouw Wasmer kunnen we dan een pompje voor die fontein aanschaffen en een gezellig bankje, zodat mensen daar een mooie zitplaats kunnen vinden. Bovendien kan voor de rest van het geld de verfraaiing van de plek rond de flowforms ter hand worden genomen en ook nog een nieuw schilderij worden aangeschaft.

Hartelijk dank aan mevrouw Wasmer en aan mevrouw Korf. Als alles klaar is zullen wij hen uitnodigen om hier op de Vijfsprong te komen kijken naar wat we met het geld gedaan hebben.

antroposofisch psychiater
Onlangs heeft één van onze psychiaters, de heer Reidsma de opleiding “antroposofisch arts” waaraan hij al enkele jaren geleden was begonnen, succesvol afgerond. Van harte gefeliciteerd! We zijn verheugd dat we nu weer een erkend antroposofische psychiater in onze gelederen hebben. En nog meer vreugdevol nieuws: ook onze nieuwe psychiater, mevrouw Withaar, begint in september aan de opleiding. Haar wensen we natuurlijk heel veel succes.’

Op de website van ‘De Grijpvogel’, die eruitziet als een lokale internetkrant, stond op 12 juli een artikel met de titel ‘Plannen tot realisatie van verslavingszorgcentrum in Ravenswoud’. Het blijkt te gaan om iets waarover ik op 28 november 2012 in ‘Barometer’ ook berichtte. We lezen nu onder meer:

‘Dinsdagavond 3 juli j.l. was er een informatiebijeenkomst georganiseerd met als doel het bespreken van de plannen tot het realiseren van een introductiecentrum voor verslavingszorg. In het dorpshuis “De Wyken” konden de bewoners van Ravenswoud vrijuit vragen stellen aan de betrokken partijen, de gemeente Ooststellingwerf, Bouwbedrijf Buiteveld en De Lievegoed Zorggroep. Vele vragen zijn er gesteld door de bewoners maar vooral de gemaakte keuze vanuit de Gemeente werd ter discussie gesteld. Een discussie waarin bij de dorpelingen een overheersend gevoel leefde dat de Gemeente met twee maten zou meten.

Bouwbedrijf Buiteveld uit Oosterwolde heeft namens De Lievegoed Zorggroep een aanvraag ingediend voor het realiseren van een introductiecentrum voor verslavingszorg in het pand op het perceel Lycklamavaart 7 in Ravenswoud. De bedoeling is dat de Arta divisie van de Lievegoed Zorggroep hier een opname afdeling wilt gaan starten voor maximaal 18 cliënten die vrijwillig bereid zijn om te willen gaan werken aan hun verslavingsproblematiek.

De huidige locatie Hamingen in Hamingen (Staphorst) is in principe te klein geworden waardoor Stichting Lievegoed Zorggroep twee jaar geleden is begonnen met een zoektocht voor een nieuwe locatie. Martin Dijkgraaf, behandelcoördinator gaf aan: “Wij denken deze gevonden te hebben in Ravenswoud, een landelijke leef- en werkgemeenschap die aansluit op onze visie. Een gezonde en prikkelarme omgeving die onze cliënten de mogelijkheid biedt los te komen van hun leven als verslaafde en werken aan hun gezondheid. Wij denken hieraan een hele mooie locatie te hebben gevonden die voor ons allemaal een win-win situatie teweeg kan brengen. We willen dan ook een verbinding aan gaan voor 20 jaar met een clausule tot verlenging. En er zal veel geïnvesteerd worden om de plannen te realiseren”.’

Het artikel eindigt met:

‘Ondanks de discussie over de schijnbare willekeur hopen de initiatiefnemers dat er draagvlak komt voor het toekomstige introductiecentrum. Martin Dijkgraaf sluit af: “Ondanks de grieven die er zijn naar de gemeente, hopen wij wel dat het doorgaat. Echt, het is voor ons een zeer geschikte locatie. En naast dat wij werkgelegenheid bieden, zullen wij proberen samenwerking tot stand te krijgen met bedrijven, ondernemers en boeren waardoor het voor iedereen een win-win situatie oplevert”.’

Op 30 juli verscheen op de website van ‘De Advocaten van Van Riet’ Faillissementsverslag 7 van Zonnehuizen door curator Marie-José Cools, als Zonnehuizen, Stichting 30-07-2013 download [934.86 Kb]. De vorige keer was op 27 april in ‘Intermetzo’. De meest opvallende ontwikkelingen zijn te vinden onder de paragrafen:

1.6 – p.9: betwist eigendom school De Lans
1.7 – p.13: geen verplichting tot vennootschapsbelasting en oorzaak faillissement
2.3 – p.18: nog geen bestuursoverdracht schoolafdeling
3.1 – p.22: aparte onderhandeling banken over vastgoed LSG-Rentray en DeSeizoenen
3.12 – p.30: beheerstichting Michaelshoeve onderdeel van de boedel, en op p.31: relatie met steunstichtingen
5.3 – p.37: ongeldigheid hypotheken

In de Belgische Knack stond op 2 augustus dit bericht van persbureau Belga, ‘Leerling secundaire steinerschool presteert minder dan leerling reguliere school’:

‘Leerlingen uit het secundair steineronderwijs presteren gemiddeld minder goed dan leerlingen uit het regulier secundair onderwijs. Dat blijkt uit de masterscriptie van een student aan de Universiteit Antwerpen (UA). Wiskunde en lezen zijn de pijnpunten.

Student Maarten Goossens vergeleek de uitstroomkenmerken van 1.800 zesdejaars aso-leerlingen, waarvan er ongeveer 150 naar een steinerschool gingen, op verschillende meetmomenten. De groep steinerleerlingen was de volledige uitstroom van het steineronderwijs in 1 jaar. Van ongeveer twee derde bestond er informatie op alle meetmomenten. De leerlingen uit het steineronderwijs presteerden duidelijk minder op lezen en wiskunde. Maar volgens Goossens is het niet mogelijk om op basis van zijn onderzoek verklaringen te doen over de oorzaak hiervan. “We kunnen niet zomaar zeggen dat het onderwijs in steinerscholen slechter is dan dat in reguliere scholen”, zegt hij. “Steinerscholen leggen van nature minder nadruk op blokvakken, en meer op de ontwikkeling van de mens in al zijn facetten. Zo blijkt dat leerlingen uit de steinerschool liever naar school gaan en liever studeren dan hun leeftijdsgenoten uit reguliere scholen.” De student van de UA concludeert wel dat er nog werk aan de winkel is om de achterstand op wiskunde en lezen weg te werken. “Tenminste als het de bedoeling is om leerlingen ook voor te bereiden op verder studeren.” (Belga)’

Bij Uitgeverij Christofoor heeft men ook nieuws, ‘Aanbieding Najaar 2013’:

‘Onze nieuwe aanbiedingsfolder is uit. Graag gunnen we u alvast een blik in de voorgenomen nieuwe uitgaven. Klik daarvoor op de afbeelding hieronder.

Herdrukken

Begin augustus 2013 verschijnt de herdruk van:
Synchroniciteit, de innerlijke weg naar leiderschap van Joseph Jaworski (9de druk).
Een vorm van beschaving van Klaas van Egmond (3de druk geheel herzien).’

Deze vorm van beschaving kwam hier ook op 16 maart 2010 ter sprake in ‘Beschaving’. Op de website van Klaas van Egmond lezen we nu:

‘Een vorm van beschaving
3e (sterk herziene en uitgebreide) druk per augustus 2013 in de boekwinkel

Dit boek gaat over de werkelijke oorzaken van de huidige crisis en over de werkelijke oplossingen. Die werkelijke oorzaken liggen in het steeds weer het eenzijdig worden van de maatschappelijke opvattingen over “wat van waarde is”. We zwalken als samenleving stuurloos rond door ons eigen waardepatroon en komen op die manier van de ene crisis in de andere terecht. Aan de hand van een meer uitgesproken, min of meer gedeelde opvatting over wat we van waarde vinden, kan dan duidelijk worden wat er eigenlijk moet worden ontwikkeld als we het over “duurzame ontwikkeling” hebben. Dat leidt dan tot een nieuwe en concrete aanpak op bestuurlijk, ecologisch, financieel-economisch en sociaal-cultureel gebied. Het zijn de eerste en hoognodige stappen naar een nieuwe vorm van beschaving.

Samenvatting (per hoofdstuk)

Herman Wijffels:
“Wie zicht wil krijgen op de maatschappelijke en culturele achtergronden van het duurzaamheidvraagstuk, moet dit boek lezen. Klaas van Egmond schrijft er indringend en overtuigend over; evenals over wegen waarlangs we een volgende vorm van beschaving kunnen ontwikkelen die binnen het draagvermogen van de aarde inpasbaar is”.

Peter Blom, CEO Triodos Bank:
“Klaas van Egmond benadert het duurzaamheidvraagstuk anders dan het aloude actie – reactie mechanisme. Hij verbindt de binnen- en de buitenkant van duurzaamheid en plaatst die in een ontwikkelingsperspectief. En dan blijken milieu- en klimaatcrisis, financiële crisis en sociale crisis  alles met elkaar te maken te hebben. Een ‘must’ voor wetenschappers, ondernemers, politici en burgers die op zoek zijn naar een denkraam dat onze waarden als uitgangspunt neemt en het duale denken overstijgt”.

Bart Brandsma:
“Het is mogelijk om de crisis die onze beschaving bedreigt te overstijgen. Natuurlijk; ecologisch, economisch en sociaal voltrekt zich op wereldschaal een doemscenario waarin fundamentalisme, materialisme, hedonisme en een doorgeschoten kapitalisme de boventoon voeren. Maar als we de inzichten en visie van Klaas van Egmond tot ons laten doordringen, opent zich alsnog een toekomst waarin ‘kwaliteit van leven’ weer een kans krijgt. Wat Een vorm van beschaving aanreikt, niet meer en niet minder, is een heel nieuw denkkader waarin idealisten en realisten elkaar kunnen vinden.

Klaas van Egmond laat in dit boek nauwkeurig zien welke motieven ons drijven tot eenzijdige wereldbeelden, en daarmee ook hoe we steeds opnieuw onze kansen hebben gemist om praktische en ideologische problemen op het vlak van duurzaamheid adequaat op te pakken. Met dit boek leren we die eenzijdigheid herkennen en komen de voorwaarden voor een duurzame samenleving in zicht. Door een gedeeld mens- en wereldbeeld te presenteren, en wel zo dat elke levensstijl of wereldbeschouwing zich hierin gezien en erkend weet, toont de auteur zich een bruggenbouwer van de eerste orde. Hij draagt daarmee bij aan het draagvlak voor een gezamenlijke visie waarmee we, omwille van de toekomst van onze mensheid, weer kunnen gaan samenwerken.

Klaas van Egmonds goed onderbouwde manier van beschouwen is afgesteld op de draagkracht van de fysieke aarde en staat voor een vorm van beschaving die weer menselijk, waardig en waarachtig kan worden genoemd.”

Christofoor, Zeist 3e druk 2013 euro 24.50’

Elke dag heeft Ridzerd van Dijk op zijn ‘De grote Rudolf Steiner Citatensite. Meer dan 700 citaten en fragmenten uit het werk van de grote ziener in het land der blinden, Rudolf Steiner’ een tekstpassage te bieden. Ze zijn allemaal de moeite waard. Maar die op 11 augustus trok extra mijn aandacht. Getiteld ‘Nationaliteitsprincipe’:

‘Een uiterlijke, in het sociale denken optredend gevolg van het materialisme: het langzamerhand in de loop van de 19de eeuw opkomend nationaliteitsprincipe, dit pochen op de nationaliteit, dit uitsluitend leven willen in de nationaliteit. Dat is de oppositie tegen geest en ziel, want het geestelijk-psychische bekommert zich niet om de nationaliteit. De zielen die tegenwoordig in Europa leven, zijn in veel gevallen vroeger in Amerika geweest; de zielen die tegenwoordig voornamelijk in Japanse lichamen leven, die zouden in het geheel niet wat de ziel betreft op hun voorouders moeten wijzen, maar op de tijd van de volksverhuizingen in Europa. Ja, de Amerikanen zouden niet zo trots hoeven te zijn op hun voorouders, hun bloedverwante voorouders in Europa, maar zouden erop moeten wijzen, hoe ze geleefd hebben ten tijde van het mysterie van Golgotha in Azië en daar een nog niet doorchristende cultuur hebben meegemaakt, zodat zij het ook zijn die het christendom door uiterlijke traditie en uiterlijke opvoeding aannemen. Ook van deze kant is er nog een scherpe oppositie tegen het geestelijk-bovenzinnelijk opvatten van de wereld.’

Bron: Rudolf Steiner – GA 202 – Der Mensch in seinem Zusammenhang mit dem Kosmos – Dornach 14 december 1920 (bladzijde 154)’

Nu ben ik wel zo’n beetje door mijn Nederlandstalige nieuws heen. Hoe zit het met het Duits? Daar is de oogst nog veel groter. Logisch met zo’n groot taalgebied. Martina Sabra van radiozender ‘Deutschlandfunk’ kwam op 31 juli in het programma ‘Tag für Tag’ met ‘Die erste arabische Waldorfschule in Israel. Religiöse Vielfalt im Unterricht’:

‘Seit Rudolf Steiner 1919 in Stuttgart die erste Waldorfschule gründete, ist die Waldorfpädagogik weltweit anzutreffen. Mit Ausnahme der arabischen Länder. Allerdings gibt es in Nordisrael, in dem kleinen Ort Schefa Amr, seit genau zehn Jahren die erste und einzige arabische Waldorfschule.

Tamrat Al Zeitoun, die erste arabische Waldorfschule Israels und der arabischen Welt liegt in Schefa Amr, 15 Kilometer nordöstlich der israelischen Hafenstadt Haifa. Der Ort ist bekannt für seine gemischt religiöse Bevölkerung: Muslime, Drusen und Christen leben hier friedlich miteinander. Dass die erste arabische Waldorfschule ausgerechnet in Schefa Amr entstand, war kein Zufall: Nur wenige Autominuten entfernt liegt der Kibbuz Harduf, das Zentrum der Waldorfbewegung in Israel.

Schon Ende der 1980er Jahre gründeten die Kibbuzbewohner einen Waldorfkindergarten; heute führt die Schule bis zur 12. Klasse, das Waldorflehrerseminar richtet sich auch arabischsprachige Interessierte. Eine Absolventin des Seminars von Harduf ist die Kunstpädagogin Lana Nasrallah. Sie war vor zehn Jahren Mitbegründerin der ersten arabischen Waldorfschule in Israel.

“Wir haben es geschafft, weil soviele Eltern fest an dieses Projekt geglaubt haben, vor allem die Mütter. Wir haben alles selbst eingerichtet, die Möbel besorgt, die Malerarbeiten gemacht. So viel freiwilliges Engagement habe ich in der arabischen Gesellschaft noch nicht erlebt.”

Lana Nasrallah ist selbst Mutter von vier Kindern. Den normalen Unterrichtsbetrieb erlebte sie als Lehrerin an einer staatlichen Schule über zehn Jahre lang täglich – überfüllte Klassen, stupides Auswendiglernen für Prüfungen, Notendruck, Erziehung zum Gehorsam statt zum kritischen Denken. Zumindest ihren beiden jüngsten Kindern wollte sie das ersparen: Sie besuchen die Waldorfschule seit dem Kindergarten.

Kleine Klassen und individuelle Förderung statt Massenbetrieb, ausführliche Fortschrittsberichte statt Noten, kein Sitzenbleiben, Stricken und Häkeln auch für die Jungen statt Computer – dass diese Pädagogik funktioniert, zeigten im letzten Jahr landesweite Vergleichsprüfungen in Israel. In den Fächern Englisch und Hebräisch gehörten die Kinder von Tamrat Al Zeitoun landesweit zu den Besten, ansonsten lagen sie gut im Schnitt. Dennoch ist die Waldorfpädagogik vielen arabischen Eltern nicht geheuer. Die Sozialarbeiterin Rawiya Haddad aus Schefa Amr musste sich herbe Kritik anhören, als sie ihren jüngsten Sohn Baschar auf die Waldorf-Grundschule schickte.

“Baschar hat erst im zweiten Schuljahr mit dem Schreiben begonnen. Ein kleiner Cousin von ihm wurde zur gleichen Zeit woanders eingeschult, und er konnte schon am Ende des ersten Jahres lesen und schreiben. Die ganze Familie schaute dann auf meinen Sohn und drängelte, wann er es denn endlich lernen würde. Sie warfen mir vor: Du experimentierst mit deinem Kind herum, das ist unverantwortlich. Ich stand sehr unter Druck. Aber ich wollte nicht aufgeben. Ich meine, es kann ja nicht sein, dass eine Methode völlig falsch ist, die seit fast einhundert Jahren funktioniert.”

Mittlerweile ist der kleine Baschar neun Jahre alt. Er liest gern Bücher und er schreibt seitenlange Aufsätze über selbstgewählte Themen in bestem Arabisch – sehr zur Verwunderung seiner skeptischen Verwandten. Neben dem freiheitlichen, innovativen Erziehungsstil hat die Waldorfschule aus Sicht von Rawiya Haddad noch einen weiteren großen Vorteil: Die Kinder lernen, unterschiedliche Glaubensüberzeugungen zu tolerieren. Rawiya Haddad ist selbst Christin und tiefgläubig. Doch sie kritisiert, dass viele staatliche und private Schulen in Israel die religiöse Identität zu sehr betonen.

“In Schefa Amr wohnen Muslime, Drusen, Christen. Aber die meisten privaten Schulen sind christliche Schulen. Sie sehen neben der Bildung die christliche Verkündigung als Hauptaufgabe. Die Folge ist, dass vor allem christliche Kinder diese Schulen besuchen. Muslimische Schüler werden kaum aufgenommen und wenn doch, dann werden sie in der Klasse wie Zaungäste behandelt. An den staatlichen Schulen sollte das anders sein. Aber man muss sehen, dass die Araber in Israel selten in religiös gemischten Vierteln leben. Wenn eine staatliche Schule in einem Viertel liegt, wo hauptsächlich Muslime wohnen, dann gehen hauptsächlich Muslime auf diese Schule.”

An staatlichen Schulen in Israel wird mehrere Stunden pro Woche die hebräische Bibel unterrichtet. An der arabischen Waldorfschule von Schefa Amr gibt es keinen konfessionellen Religionsunterricht. Statt dessen erleben die Kinder die verschiedenen Religionen im Alltag. Sie feiern Weihnachten, Ostern, das islamische Opferfest und das Ramadan-Ende gemeinsam.

Die jüdische Religion lernen die Kinder durch einen regelmäßigen Austausch mit der Waldorfschule im benachbarten Harduf hautnah kennen. Diese Offenheit findet in der konservativen arabischen Gesellschaft Israels nicht durchweg Anklang. Während nichtarabische Waldorfschulen in Israel umfangreiche Spenden von jüdischen Firmen und Privatleuten im In- und Ausland erhalten, hat die arabische Waldorfschule von Schefa Amr bislang keinen einzigen arabischen Sponsor. Die Kunstpädagogin Lana Nasrallah zieht dennoch eine positive Bilanz der ersten zehn Jahre.

“Ich freue mich wie ein kleines Kind, dass unsere Schüler es geschafft haben, und ich hoffe, dass sie die Gesellschaft zum Positiven verändern werden. Diese Kinder sind sehr besonders. Sie denken kritisch, sie sind offen, sie wissen was sie wollen und sie kennen ihre Rechte.”

Trotz der guten Ergebnisse: In diesem Jahr müssen die Kinder der arabischen Waldorf-Schule von Schefa Amr nach der sechsten Klasse auf andere Schulen ausweichen. Die staatlichen Zuschüsse und das Schulgeld allein reichen nicht aus, um die Schule wie geplant weiter auszubauen. Lana Nasrallah und ihre MitstreiterInnen hoffen, dass sich in Zukunft mehr private Sponsoren finden werden, damit die Kinder auch über die Grundschule hinaus ein arabisches Waldorf-Angebot haben werden.’

Op 6 augustus had Erziehungskunst. Waldorfpädagogik heute op zijn Facebookpagina ‘Eine Brücke in die Welt – Vierte bis sechste Klasse in der Waldorfschule’:

‘Acht Jahre, von der ersten bis zur achten Klasse, verbringen die Kinder der Waldorfschule im bayerischen Landsberg am Lech in ihrem Klassenverbund. Begleitet werden sie dabei von Filmemacherin Maria Knilli, die mit der Kamera längst selbstverständlicher Bestandteil der Klasse geworden ist. Ihr 2010 entstandener Dokumentarfilm »Guten Morgen, liebe Kinder« widmete sich den ersten drei Schuljahren. »Eine Brücke in die Welt« ist der zweite Teil dieser einzigartigen Langzeitdokumentation und begleitet die Schülerinnen und Schüler von der vierten bis zur sechsten Klasse. http://tinyurl.com/opepng9’

De Duitse Vereniging van vrijescholen, oftewel de ‘Bund der freien Waldorfschulen’, bracht op 25 juli ‘7 Kernforderungen an die Bildungspolitik’ uit:

‘Bildungspolitik ist Ländersache, Bildung ist Bürgersache. Der Vorstand des Bundes der Freien Waldorfschulen stellt anlässlich der Bundestagswahl 2013 “7 Kernforderungen an die Bildungspolitik” zur Diskussion. Die Zivilgesellschaft lebt von der Initiative und Verantwortungsbereitschaft mündiger Bürgerinnen und Bürger – und das fängt in der Schule an.

Die “7 Kernforderungen” können auch als Druckdatei (DIN A4 oder DIN A3) angefordert werden.
7 Kernforderungen an die Bildungspolitik Download (PDF)’

We vinden daarin deze zeven punten geformuleerd:

‘1. Recht auf umfassende Bildung für jedes Kind
Der BdFWS fordert das Recht auf selektionsfreie Bildung im deutschen Grundgesetz ausdrücklich zu verankern.

2. Freiheit in der Bildung
Der BdFWS fordert Autonomie aller Schulen in der Gestaltung ihrer Profile und ihrer Umsetzung, ihrer personellen Ausstattung sowie der Verwendung der ihnen zuzuweisenden Budgets.

3. Qualitätsentwicklung von unten statt Bildungsstandards von oben
Der BdFWS fordert die Ablösung der pädagogisch unproduktiven Regelstandards durch Mindeststandards: Wer diese nicht erreichen kann, hat einen Anspruch auf individuelle Förderung.

4. Chancengleichheit durch freie Schulwahl
Der BdFWS fordert, dass die Finanzmittel dem Elternwillen folgen durch die Auszahlung einer Schülerkopfpauschale an die Schule deren Wahl.

5. Inklusion – kein Sparmodell
Der BdFWS fordert zusätzliche Finanzhilfen für die Fortbildung aller Lehrer, für therapeutische Fördermaßnahmen und für nötige bauliche Investitionen.

6. Lehrerbildung radikal erneuern
Der BdFWS fordert ein Umdenken in der Lehrerbildung.

7. Vielfalt fördern – Kulturmonopole abbauen
Der BdFWS fordert einen radikalen Paradigmenwechsel im hierarchischen Verhältnis von staatlicher Schulaufsicht und einzelner Schule.’

Op 6 augustus schreef men op de Facebookpagina van weekblad ‹Das Goetheanum› over ‘Geistesforschung’:

‘Anthroposophisch-geisteswissenschaftliche Forschung wird gefördert von der Stiftung zur Forschungsförderung innerhalb der AGiD. Auch im kommenden Jahr werden wiederum Stipendien zur Vertiefung anthroposophischer Fragestellungen an junge Menschen im Anschluss an ihr Hochschulstudium vergeben. Am 31. Oktober ist der nächste Abgabetermin sowohl für Anträge auf ein Stipendium als auch für die Förderung von Forschungsprojekten. Interessierte Forscher finden hier die Richtlinien: http://buff.ly/1dSQfrC. Quelle: AGiD/CC’

Daarin staat dit:

‘Stiftung Forschungsförderung innerhalb der Anthroposophische Gesellschaft in Deutschland e.V.

Merkblatt zu Forschungsstipendien

Mit der Vergabe von Jahresstipendien möchte die Anthroposophische Gesellschaft in Deutschland jüngeren Menschen die Möglichkeit zur Ausbildung in anthroposophischer Forschung anhand eines selbst gewählten Themas bieten. Zielgruppe sind z.B. diejenigen, die nach dem Hochschulstudium ein vertrautes Fachgebiet durch Anthroposophie erweitern wollen oder Zwischenzeiten zur Erübung der Forschung auf geistigem Felde nutzen möchten.

Voraussetzungen:

Alter bis 35 Jahre (nur in Ausnahmefällen darüber); Grundkenntnisse der Anthroposophie; Grundkenntnisse im wissenschaftlichen Arbeiten; Begleitung durch einen mit Wissenschaft vertrauten Anthroposophen oder einen Wissenschaftler, der Erfahrungen mit anthroposophischer Forschung hat (Mentor). An Stelle des Mentors kann auch ein Forschungszusammenhang (z.B. ein Institut) treten, innerhalb dessen der Stipendiat/die Stipendiatin einen geeigneten und kompetenten Ansprechpartner hat.

Rahmen:

Das Stipendium umfasst einen Zeitraum von maximal 12 Monaten. Die monatliche Förderung beträgt höchstens 800 €. Die Klärung von eventuellen Lohnsteuer- und Versicherungsfragen übernimmt der Stipendiat/die Stipendiatin. Das Stipendium kann nicht verlängert werden.

Antragsunterlagen:

Der Antrag enthält:
– ein Exposé zum Vorhaben (5-10 Seiten), siehe dazu auch die Punkte 1-4 im Merkblatt “Hinweise zur Gestaltung der Anträge auf Forschungsförderung”
– einen tabellarischen Lebenslauf
– ein Gutachten des Mentors (zu Thema, Durchführung, Eignung)
– eine Erklärung zur persönlichen Einkommens- und Bedarfssituation.

Verlauf:

Aus den eingegangenen Anträgen werden durch den Beratungskreis Forschung die in Frage kommenden Kandidaten/Kandidatinnen ausgewählt. Der Rechtsweg ist ausgeschlossen.

Der Bewerber/die Bewerberin verpflichtet sich, in der Stipendienzeit im Sinne des Antrages zu arbeiten. Nach ca. 4 Monaten gibt er/sie eine inhaltliche Darstellung des Erarbeiteten (evtl. mündlich im Rahmen eines Kolloquiums). Entsteht der Eindruck, dass das Stipendium nicht genutzt wird oder nicht förderlich ist, kann es vorzeitig abgebrochen werden. Eine Abschlussarbeit von mindestens 20 Seiten wird mit Ende der Stipendienzeit (oder spätestens zwei Monate danach) in dreifacher Ausfertigung vorgelegt. Der Mentor fügt einen Bericht über die Stipendienzeit bei.’

Op 9 augustus berichtte Anthromedia.net over ‘RoSE Vol 4/1 erschienen’:

‘Neue Ausgabe der internationalen Online-Fachzeitschrift zur Waldorfpädagogik von Alanus Hochschule und Rudolf Steiner University College

Die aktuelle Ausgabe von “RoSE-Research on Steiner Education” ist ab sofort online abrufbar. Die Alanus Hochschule für Kunst und Gesellschaft in Alfter bei Bonn und das Rudolf Steiner University College in Oslo geben die internationale Online-Fachzeitschrift zur Waldorfpädagogik heraus. Das Ziel des Journals ist es, Grundlagenforschung und empirische Beiträge zur Waldorfpädagogik zu fördern. Das Journal wird im Peer-Review-Verfahren publiziert. Bei diesem in der Wissenschaft etablierten Verfahren entscheiden unabhängige Wissenschaftler und Experten über die Publikation der eingereichten Artikel.

Die aktuelle Ausgabe von RoSE präsentiert unter anderem empirische Untersuchungen zum Einschulungsalter und frühen Leseerwerb (Sebastian Suggate), zur Philosophie der Kindheitspädagogik (Bo Dahlin) und zu einer praktisch erprobten Kultur der Achtsamkeit in Waldorfschulkollegien (Leigh Burrows). Das Thema ADHD rollt Dirk M. Steiner vor dem Hintergrund neuer Erklärungsansätze auf und stellt experimentelle Zugänge (Gerald Hüther; Dirk Steiner) zum Phänomenbereich dar. Weitere Artikel zur Erkenntnistheorie Rudolf Steiners, zur Didaktik des Geografieunterrichts, zu Leitbildern von Schule und Unterricht sowie Beiträge für das Diskussionsforum Anthroposophie und Wissenschaft runden die Ausgabe ab.

Alle Ausgaben von “RoSE-Research on Steiner Education” sind einzusehen unter http://www.rosejourn.com’

Dan had Michael Mentzel van ‘Themen der Zeit’ op 6 augustus dit bericht, ‘Millionenstrafe für die WALA Heilmittel GmbH’:

‘Bundeskartellamt beanstandet “vertikale Preisbindung”. WALA akzeptiert Millionenstrafe.

mm/tdz. – Die Produkte der Kosmetiksparte der WALA Heilmittel GmbH, die unter dem Label Dr. Hauschka weltweit vertrieben werden, erfreuen sich nicht nur in Deutschland, sondern auch international einer überaus großen Beliebtheit. Weltstars wie Julia Roberts oder Jennifer Aniston schwören auf die Wirksamkeit dieser Produkte und verleihen der Marke Dr. Hauschka damit eine hohe Reputation. Aber auch im Hinblick auf eine Firmen-Philosophie, die sich insbesondere dem Nachhaltigkeitsgedanken im ökologischen und sozialen Bereich verpflichtet fühlt, kann das im schwäbischen Eckwälden bei Bad Boll angesiedelte Unternehmen sich sehen lassen.

Im Sommer 2009 aber durchsuchte das Bundeskartellamt die Räume der WALA HeilmittelGmbH in Eckwälden, um nach Beweisen für eine “vertikale Preisbindung” bei den Kosmetik-Produkten zu suchen. So genannte vertikale Preisbindungen – auch “Preisbindungen zweiter Hand” genannt – die bis zum Jahre 1974 bei Markenartikeln die Regel waren, sind seit dem 1. Januar 1974 verboten. Über die Einhaltung dieses Verbotes wacht unter anderem das Bundeskartellamt in Bonn.

Offensichtlich wurde man dabei fündig, denn vor einigen Tagen verhängte das Bundeskartellamt gegen die WALA Heilmittel GmbH ein Bußgeld in Höhe von 6,5 Millionen Euro. Wie der Pressemeldung des Bundeskartellamtes zu entnehmen ist, soll “mit verschiedenen Maßnahmen die Einhaltung der von WALA ausgesprochenen Preisempfehlungen für Produkte der Marke Dr. Hauschka durchgesetzt” worden sein. In Fällen der “Unterschreitung” seien Liefersperren angedroht und verhängt und ab 2007 “ein selektives Vertriebssystem ausschließlich über ausgewählte Händler” eingeführt” worden. Abschluss und Aufrechterhaltung dieser “Depotverträge”, so heißt es weiter, wurden dann “von der Einhaltung der empfohlenen Preise abhängig gemacht.”

WALA hat inzwischen mit einer Stellungnahme auf die Angelegenheit reagiert. Darin heißt es unter anderem: “Das Ordnungswidrigkeitsverfahren des Bundeskartellamts gegen die WALA Heilmittel GmbH wurde am 31. Juli 2013 mit einem Vergleich beendet.” Im Klartext und im weiteren Verlauf heißt das, die Geldbuße wird akzeptiert und das Unternehmen verpflichtet sich dazu, “die Unverbindlichkeit ihrer Preisempfehlungen in den Depotverträgen ausdrücklich zu formulieren und unmissverständlich zu kommunizieren.”

In einem kurzen Gespräch mit dem Pressesprecher der WALA Heilmittel GmbH, Antal Adam, macht dieser deutlich, worum es bei den so genannten Depotverträgen geht: “Insbesondere bei den Dr. Hauschka Produkten kommt es auf eine gute fachliche Beratung an, die den hohen Qualitätsanspruch der Marke sowohl im Hinblick auf eine ständige Verbesserung als auch die Aufrechterhaltung der Qualität der Produkte gewährleistet und eindeutig widerspiegelt. Die sich daraus ergebenden Rechte und Pflichten der Vertragspartner werden in einem Depotvertrag geregelt. Die Verpflichtung auf eine Einhaltung der empfohlenen Verkaufspreise gehört selbstverständlich nicht zum Bestandteil des Vertrages, wird aber in Zukunft – auch das ein Teil des mit dem Kartellamt geschlossenen Vergleichs – explizit ausgeschlossen.”

Durchaus selbstkritisch nimmt Antal Adam Bezug auf die bis 2007 geübte Praxis, dass “bei der Einführung des Depotvertrags unter anderem auch Themen wie Preisstellung oder eine discountmäßige Warenpräsentation” in den Gesprächen zwischen den Beteiligten Geschäftspartnern eine Rolle gespielt hätten. Dabei sei es allerdings niemals um eine Gewinnerhöhung für das Unternehmen gegangen, sondern diese Praxis hätte ausschließlich der Qualitätssicherung im Rahmen der Produkt-päsentation und der Beratung gedient. Auf Nachfrage erklärt Adam, dass Auf- oder Abschläge der Händler keinen Einfluss auf die Gewinne der Hersteller hätten, da diese sich aus den stets gleichbleibenden Einkaufspreisen ergäben.

6,5 Millionen Strafe sind natürlich kein Pappenstiel und da liegt die Frage nahe, wie Handelspartner und Kunden auf diese Strafe des Kartellamtes reagiert haben. Antal Adam merkt dazu an, dass es Rückfragen gegeben habe, die von den jeweiligen Fachbereichen beantwortet wurden: “Wir nehmen die Ereignisse zum Anlass, die Philosophie unserer umfassenden und in allen Bereichen qualitätsorientierten Geschäftspolitik gerade auch im Hinblick auf den Handel und mit dem notwendigen Qualitätsanspruch transparenter zu machen und damit das Vertrauen in die Marke Dr. Hauschka weiter zu festigen.”’

Dezelfde dag kwam hij ook met ‘Nachlese. Einst im Mai...’:

‘Ansgar Martins mit Irene Wagner (Autorin von “Rudolf Steiners langer Schatten”) Mitte Mai 2013 zusammen auf dem Podium in Frankfurt/Main. Es ging um die Anthroposophie und ihre Arbeitsfelder. Eingeladen hatte die katholische Akademie im Haus am Dom.

mm/tdz. – Merkwürdig still war es in der Anthro-Szene um ein Event in Frankfurt, das am 16. Mai stattfand und bei dem – moderiert vom katholischen Weltanschaungsbeauftragten Thomas Wagner – der “Waldorfblogger” Ansgar Martins als Teilnehmer einer Diskussion mit Irene Wagner (“Rudolf Steiners langer Schatten”) auf dem Podium saß. Lediglich in den “Mitteilungen aus der anthroposophischen Arbeit in Deutschland” wurde ein kleiner Bericht über die Veranstaltung veröffentlicht. Zitat: “Die schätzungsweise 150 Zuhörer im überfüllten Auditorium wurden schon bei dem ersten Thema (Waldorfpädagogik) von den Referenten mit einer Fülle von Halbwahrheiten, Einseitigkeiten und Entstellungen überschüttet: Der Lehrer müsse Anthroposoph sein, er bringe Reinkarnation und Karma mit in den Unterricht und die Waldorfpädagogen schnürten die Schüler in ein Korsett vorgegebener Inhalte. Die Kinder würden zudem nicht als kleine Persönlichkeiten, sondern als «Typen» behandelt und die Pädagogik sei z.T. autoritär.”

Weiter heißt es in dem Bericht: “Bei der Nennung des philosophischen Hauptwerkes Rudolf Steiners – der Philosophie der Freiheit – charakterisierte A. Martins diese als ein «neukantianisches Machwerk», geschrieben noch vor dem 1. Weltkrieg; kurz darauf folgte der Satz, dass sich die Waldorfpädagogik von Steiner trennen müsse. – Also Waldorfpädagogik ja, aber bitte ohne Rudolf Steiner.”

Wenn ein Veranstalter ausgerechnet jemanden wie Ansgar Martins als Experten für Anthroposophie auf ein Podium setzt, um mit der Buch-Autorin Irene Wagner über die Anthroposophie zu reden, dürfte - aus der Sicht von Anthroposophen - durchaus mit Irritationen zu rechnen sein, was sich dann auch an den weiteren Beschreibungen zeigt: “Eine Fülle von Zerrbildern wurden dann von den Vortragenden bei der Abhandlung der anthroposophischen Medizin vorgestellt. Bei beiden Referenten zeigte sich jedoch durchgehend eine oberflächliche Kenntnis, welche auf Allgemeinplätze setzte. Misteltherapie wurde so z.B. als okkultes Getue dargestellt und es wurde völlig vernachlässigt, dass diese mittlerweile selbst in der Schulmedizin vielfältig angewendet wird.”

Nun hat Ansgar Martins ein erklärt ambivalentes Verhältnis zur Anthroposophie und ihren Arbeitsfeldern, was sich nicht nur auf seinem Waldorf-Blog nachlesen lässt. Jüngst bescheinigte er der Zeitschrift “Erziehungskunst” auf seiner Facebook-Waldorfblogseite, sie würde jetzt auch auf englisch “irrlichtern”.

Die Autoren der kleinen Besprechung schienen dann auch einigermaßen erstaunt über die Auswahl der Referenten und fragten: “Wurde A. Martins als Vertreter für die anthroposophische Seite ausgewählt? Genügt es, einen ehemaligen Waldorfschüler einzuladen und zu glauben, dass ein 22-Jähriger damit schon in der Lage sei, sachlich-seriöse Darstellungen wichtiger anthroposophischer Felder wie Pädagogik, Medizin und Landwirtschaft vorzunehmen?”

Der Veranstalterin, der katholischen Akademie im Haus am Dom, die dieses Event in Kooperation mit der Sekten-Information und Selbsthilfe/Betroffenen-Inititiative Hessen e.V. (SINUS) durchgeführt hat, hat es offensichtlich genügt. Es waren in der Einladung zu dieser Veranstaltung allerdings auch lediglich “zwei Binnenansichten” zum Thema Anthroposophie angekündigt worden und so ist es kaum anzunehmen, dass man nicht wusste, welche “Binnenansichten” dort zur Sprache kommen würden.

Man muss weder apologetischer Steiner-Verehrer noch Prophet sein, um zu bemerken, dass Äußerungen, wie sie hier von Martins als Zitat vorliegen, durchaus dazu geeignet sein können, das eher schief hängende Steiner-Bild in der Öffentlichkeit weiter zu festigen. Dass Martins auf seiner Facebookseite die Veranstaltung zwar angekündigt, dann aber offensichtlich den Mantel des Schweigens darüber gebreitet hatte, lässt zumindest die Hoffnung aufkeimen, dass es dem “Sternekoch” (Info3 Chefredakteur Jens Heiserkamp über A. Martins) vielleicht selbst ein wenig peinlich sein könnte, wenn all zu viel Aufhebens von seinem Beitrag zu dieser Diskussion gemacht würde. Und vor dem Hintergrund, dass einer in der Nähe von Frankfurt erscheinenden Monatszeitschrift inzwischen wieder ein deutlich sichtbarerer anthroposophischer Mantel umhängt, erscheinen die fehlenden – und normalerweise auf dem Fuß folgenden –- Beifallskundgebungen für ihren jungen Autor und die Zurückhaltung in der Berichterstattung verständlich, zumal der kurze Bericht in den “Mitteilungen” auch erahnen lässt, dass der Erkenntnisgewinn für die ca. 150 Gäste dieser Veranstaltung so groß wohl nicht gewesen sein kann.’

Er zijn ook allerlei ontwikkelingen met name bij Michael Eggert inzake Judith von Halle en van alles wat daarmee samenhangt, maar dat bewaren we maar voor een andere keer...

.