Luim en ernst

De eerste week webloggen heeft een aardige hoeveelheid materiaal ‘antroposofie in de pers’ opgeleverd. Niet alles was van deze week, soms kwamen ook oudere berichten voorbij die de moeite waard waren om nog eens op (of in) te halen. Na deze volle week zal het hier de rest van de maand hoogstwaarschijnlijk erg rustig zijn, veroorzaakt door afwezigheid vanwege vakantie. Het ligt in de bedoeling om in juni het ‘bloggen’ te hervatten.

Ter afronding vandaag luim en ernst in de berichtgeving. Want luimig mag je het wel noemen als op de nieuwspagina van de Antroposofische Vereniging als bijzonderheid meditatiewerkplaatsen worden vermeld voor vrijeschoolleerkrachten. Tenminste, als je vervolgens leest:

‘Na de zomervakantie zullen in vijf of zes plaatsen in Nederland meditatiewerkplaatsen worden georganiseerd voor mensen die werkzaam zijn in de vrijeschoolpedagogie met het kind van 0 tot en met 30 jaar.’

Meditatie en dan nog wel in de vorm van een werkplaats is op zichzelf al bijzonder. Maar als deze bovendien op vrijeschoolpedagogie voor kinderen van 0 tot en met 30 jaar wordt gericht, dan moet dat wel een héél speciale pedagogie zijn.

De ernst van vandaag grijpt terug op het eerste bericht op dit weblog over inenten. Wederom is het dagblad Trouw dat hier zijn stem mag laten horen, omdat dit nu eenmaal veel verstand heeft van levensbeschouwelijke thema’s en daar genuanceerd over kan oordelen.

In het hoofdredactioneel commentaar van 22 april werd nader ingegaan op het vaccineren in verband met de bof. Twee keer kwamen antroposofen met nadruk ter sprake. Steeds geflankeerd door orthodoxe christenen en andere mensen in Nederland voor wie het inenten bezwaarlijk is. Vanuit de achtergrond van Trouw moge het niet vreemd zijn dat zulke christenen worden opgevoerd. Maar zij is aan hen al lang niet meer gebonden. Wat hier opvalt, is de acceptatiegraad van datgene wat afwijkt van de mainstream.

Gesteld wordt dat de bof op zichzelf een tamelijk onschuldige kinderziekte is die in Nederland vrijwel niet meer voorgekomt. Maar het vaccin is nogal zwak, ‘waardoor het virus soms toch nog de kans krijgt om de vaccinatiemuur te slechten, zoals in het buitenland wel is gebleken. Voorts zijn er in Nederland heel wat mensen die weigeren hun kinderen in te laten enten, orthodoxe christenen, antroposofen en nogal wat burgers die beducht zijn voor neveneffecten van het prikken.’

Dus is het het beste om vaccinatie niet te verplichten, maar de voorlichting over het vaccineren te intensiveren. ‘Die laatste strategie verdient veruit de voorkeur. Als gezegd, het zijn niet alleen orthodoxe christenen die op principiële gronden (een mens mag zich niet ziek maken om ziekte te voorkomen, dat is spotten met de Voorzienigheid) inenting afwijzen. Antroposofen hebben er ook problemen mee en heel wat burgers menen dat prikken op zichzelf gevaarlijk is. In veel van die gevallen kan er met goede voorlichting heel wat gewonnen worden.’

Op zo’n manier verschijnen antroposofen respectvol in de pers, waarvan akte. Met dit weblog hoop ik daar nog meer aan bij te dragen.