Wording

De Aardespiegel hoef ik hier toch niet meer te introduceren. Het begon op 11 september 2011 met ‘Meesterschap’. Maar ook daarvoor en daarna kwam het hier regelmatig aan bod. Bijvoorbeeld op 20 juli 2011 in ‘Onderwijsprominenten’:

‘Nieuw op te zetten elektronisch tijdschrift “de Aardespiegel”, een initiatief van Jac Hielema, is geïnteresseerd in mensen die aangesloten zijn bij de Netwerkuniversiteit. Het is de bedoeling dat deze potentiële schrijvers regelmatig vanuit de antroposofie reflecteren op de actualiteit, in het bijzonder vanuit hun eigen specifieke vakgebied. De opzet is vergelijkbaar met de wetenschapskatern van NRC Handelsblad/Volkskrant maar dan op antroposofische leest geschoeid. Voor meer informatie verzoeken wij u contact op te nemen met Stephan Geuljans.’

Dat is nogal ambitieus. In het colofon heet het tegenwoordig een stuk voorzichtiger:

‘De Aardespiegel biedt ruimte om vragen en antwoorden uit te wisselen aan alle mensen die vanuit de antroposofie inzichten willen verwerven. Het biedt aan iedereen die wil een podium om de eerste wankele schreden op het gebied van geesteswetenschappelijk onderzoek te zetten. De Aardespiegel streeft ernaar om de chemie tussen schrijvers en lezers in een proces van co-creatie te brengen en te houden, en zo een kennisgemeenschap te vormen.’

En hoe ziet dat er tegenwoordig dan uit? Een heel aardig voorbeeld is deze maand op de website van De Aardespiegel te vinden. Onder de datum van 6 juli is ‘Visie en gesprek: De wereldregering in wording’ geplaatst:

‘Dit is een artikel van Loek Dullaart in het kader van de rubriek “visie en gesprek”. In deze rubriek worden stukken gepubliceerd van mensen die door de antroposofie geïnspireerd vraagstukken onderzoeken, maar er een andere draai aan geven dan De Aardespiegel zou doen. De teksten in deze rubriek zullen daarom altijd worden begeleid door een redactioneel commentaar. Het oordeel welke onderzoeksbenadering van het vraagstuk het beste tot inzicht in waarheid leidt, wordt in “visie en gesprek” aan de lezer overgelaten.

Geplaatst op 6 juli 2012 door Loek Dullaart

de lagen van de werkelijkheid

In de wereldgebeurtenissen van dit moment zijn verschillende lagen te ontdekken. Allereerst is er datgene wat je ziet, beleeft en meemaakt om je heen. Daarnaast is er datgene wat via de media, de televisie, radio en internetsites – als was ’t hét nieuws en dé waarheid – aan ons wordt gepresenteerd.

In de eerste laag kun je ontdekken dat je steeds minder waar krijgt voor je geld en dat er bovendien minder op je rekening wordt bijgeschreven. In de tweede laag wordt er een verklaring gegeven hoe dat allemaal komt: “we hebben op te grote voet geleefd”, “we moeten de buikriem aantrekken”, “bezuiniging op elk gebied is nodig om de schuldenberg niet door te schuiven naar onze kinderen” zijn vaak gehoorde verklaringen. Daarbij wordt de oorzaak van de economische crisis vaak gelegd bij een aantal egoïstische bankiers die zo stom waren om onveilige hypotheken af te sluiten om die vervolgens (via de zogeheten swaps) ongemerkt door te verkopen aan anderen, wat als een soort virusinfectie heeft gewerkt in de totale economie. Maar als dit werkelijk het enige was, zouden die bankiers al lang ontslagen zijn, voor het gerecht zijn gedaagd en zouden banken – al dan niet gerechtelijk gedwongen – schoon schip hebben gemaakt en hun leven hebben gebeterd. Dat is niet het geval. Dus moet er een derde laag zijn waar de werkelijke oorzaken van de economische crisis zijn te vinden.

Laten we eens proberen achter de schermen te kijken naar die groep van mensen die Gary Allen De Insiders noemt (dat is de titel van zijn boek met als ondertitel: Bouwmeesters van de “nieuwe wereld-orde”),[1] Andreas von Rétyi noemt ze De onzichtbare macht [2] (met als ondertitel: Achter de coulissen van de geheime genootschappen) en Gerhard Wisnewski noemt ze de Drahtzieher der Macht, degenen die aan de touwtjes trekken (ondertitel: De Bilderbergers – samenzwering aan de top van economie, politiek en media).[3]

Bilderbergconferenties

Om met het laatste te beginnen: sinds 1954 wordt er jaarlijks een Bilderbergconferentie gehouden. Dit geheime genootschap werd opgericht door Joseph Retinger, een ex-priester en jezuïet en een invloedrijke maar tamelijk onbekende CIA-agent, die gebruikmakend van Prins Bernhards netwerk een groep bankiers, industriëlen en politici samenstelde die de goodwill van Europa jegens Amerika moest bevorderen oftewel Amerika’s belangen in Europa moest zien te behartigen. Het interessante in het boek van Wisnewski is dat hij vrij uitvoerig laat zien hoe de Jezuïeten, in de kerk ook wel “dé orde” genoemd, vanaf hun ontstaan in 1534 er steeds op uit zijn geweest hun wereldmacht uit te breiden via een soort geheime diplomatie (zij werden en waren de biechtvaders en daardoor de “geestelijke raadgevers” van alle belangrijke vorsten) en hoe ze via hun missiewerk hele landen, zoals vrijwel heel Azië, aan zich ondergeschikt maakten. De Bilderbergers streven eigenlijk datzelfde na.

De bijeenkomsten zijn geheim, waar ze gehouden worden wordt vaak pas kort voor de bijeenkomsten bekend, wie er komen, wordt vaak pas achteraf duidelijk en wat er besproken wordt, blijft meestal een raadsel. Onze koningin is altijd op alle bijeenkomsten, maar ze zit daar niet als koningin der Nederlanden maar als grootaandeelhoudster van Shell, waar ze immers een groot percentage aandelen in heeft (vroeger zelfs 25 %...!, maar dat zal nu iets minder zijn). Die geheimhouding betreft ook de aanwezige politici en journalisten.

Eén van de sturende krachten in dit geheime genootschap, David Rockefeller, liet zich eens in een interview het volgende ontvallen: “Wij zijn de Washington Post, de New York Times, Time Magazine en andere grote publiciteitsorganen zeer dankbaar. De besturen van deze media bezochten onze bijeenkomsten en hielden zich al die veertig jaren aan hun belofte tot geheimhouding. Het zou voor ons onmogelijk zijn geweest onze plannen voor de wereld uit te voeren, als wij gedurende deze jaren aan het licht van de openbaarheid waren blootgesteld. Nu is de wereld verder voortgeschreden en bereid om in de richting van een wereldregering te marcheren. De bovennationale soevereiniteit van een intellectuele elite en van wereldbankiers is zeker te verkiezen boven het nationale zelfbeschikkingsrecht van de laatste eeuwen”.[4] Duidelijke taal van een insider. Kennelijk werkt de Bilderberggroep in een bepaalde richting.

Winston Churchill

Maar ook de Europese eenwording is slechts een opstapje naar een wereldregering. Althans dat zei Winston Churchill al lang voor de oprichting van de Europese Commissie van Kolen en Staal, de voorloper van de EU. Op 14 mei 1947 zei hij in een rede in de Royal Albert Hall in Londen: “Wij hebben natuurlijk niet de illusie dat dit verenigde Europa de laatste en volledige oplossing van alle problemen op het gebied van de internationale betrekkingen inhoudt. Het einddoel dat wij nastreven is het creëren van een autoritaire almachtige wereldorde. Als er niet een werkbare super-regering wordt opgericht en weldra in staat zal zijn om te handelen, blijven de vooruitzichten op vrede en menselijke vooruitgang duister en twijfelachtig. Maar laten we ons ten opzichte van ons hoofdpunt geen illusies maken: zonder een verenigd Europa is er geen zekerheid en uitzicht op een wereldregering. De vereniging van Europa is de onontkoombare eerste stap ter verwezenlijking van dat doel.”[5]
FED

In Amerika ontstond in 1910 een bankentrust (illegaal, want de anti-trust-wet verbood een samenwerking tussen banken), toen zeven mannen die samen een kwart van alle rijkdom op aarde vertegenwoordigden bijeen kwamen op Jekyll Island (eigendom van J.P. Morgan) om daar de FED op te richten.[6] Dit conglomeraat van banken kreeg met medewerking van de toenmalige president Woodrow Wilson het recht om het Amerikaanse geld te drukken en dat vervolgens als staatsschuld op de Amerikaanse begroting te zetten, waardoor Amerika’s schuld onbetaalbaar groot is geworden en deze particuliere banken jaarlijks 35% van de totale Amerikaanse begroting, belastinggeld dus van burgers, op hun rekeningen bijgeschreven krijgen als rente en aflossing op deze fictieve schuld, zonder dat ze daar iets voor terug hoeven te doen (hooguit af en toe wat dollarpapiertjes drukken). Kennedy, die dit af wilde schaffen en in 1963 zelf staatsbankbiljetten begon te drukken, werd nog in datzelfde jaar doodgeschoten (van achteren en vooral van voren, zoals je op de film die ervan gemaakt is duidelijk kunt zien). Oswald werd neergeschoten vlak voordat hij zijn onschuld voor de rechtbank kon verklaren en bewijzen. Oswalds moeder zei dat je de dader van de moord op Kennedy beter kon zoeken in de kringen van de bankiers.

Woodrow Wilson heeft nog een soort van berouw getoond. Aan het eind van zijn leven zegt hij: “Onze grootse industrienatie wordt nu gecontroleerd door hun kredietsysteem. Ons kredietsysteem wordt op private wijze beheerd en geconcentreerd. Daarom liggen de groei van de natie en al onze activiteiten in de handen van een paar mannen die noodgedwongen door hun eigen beperkingen èchte economische vrijheid aan banden leggen, controleren en verstoren. Zo worden wij een van de slechtst geregeerde, meest gecontroleerde en getiranniseerde landen van de geciviliseerde wereld. Wij hebben geen regering met een vrije mening meer, geen regering meer met overtuigingen en meerderheids-beslissingen, maar veeleer een regering vanuit de inzichten en wensen van een kleine groep dominante mannen.” Ook één van de eerste presidenten, Thomas Jefferson waarschuwde de Amerikanen destijds al voor de macht van de banken: “Ik denk dat bankinstellingen gevaarlijker zijn dan staande legers... Als de Amerikaanse bevolking toelaat dat private banken hun valuta uitgeven, dan zullen de banken en de bedrijven die zo zullen ontstaan, het volk van zijn gezamenlijke bezit beroven, tot op een dag haar kinderen dakloos wakker worden in het continent dat hun voorvaderen eens veroverden...”

Via het geld werd en wordt een wereldmacht opgebouwd. Dankzij het feit dat de mensen niet wakker willen worden en zich gedragen als zombies, die alles met zich laten doen, kunnen deze groeperingen verder werken in de richting van hun kennelijke doel.

de middelen

Jimm Marss deelt zijn boek Die Billionen Dollar Verschwörung. Auf dem Weg zur Neuen Weltordnung, in in drie hoofdstukken: 1. Hoe men Zombies creëert, 2. Hoe men Zombies manipuleert, en een derde kort slothoofdstuk: 3. Hoe men Zombies bevrijdt.[7] Om de geschiedenis van de laatste eeuw te lezen en te doorzien wat er precies in de wereld is gebeurd en waarom dat zo is gegaan, is het boek De Shockdoctrine. De opkomst van rampenkapitalisme van Naomi Klein beslist een aanrader.[8] Volgens één van de recensenten die achter op het boek worden aangehaald is het een: “briljant, moedig en angstaanjagend boek. Het is niets minder dan de geheime geschiedenis van wat ‘de vrije markt’ wordt genoemd. Verplichte lectuur”, voegt hij eraan toe...

Naomi Klein beschrijft hoe steeds op belangrijke omwentelingspunten in de wereldpolitiek: Zuid-Afrika na de apartheid, Rusland onder Jeltsin, Polen onder Lech Walesa er bij de onderhandelingen steeds economen uit Chicago van de school van Milton Friedman, die de vrije markt economie propageert, aanschuiven. Zij wendden hun invloed aan om bijvoorbeeld in Polen de macht van de vakbonden uit te schakelen in ruil voor grote leningen van het IMF. Want als er vrijheid moet heersen in het economische (en dat is wat deze economen en de achter hen staande bankiers en politici willen), dan moet de broederschap van vakbonden of genationaliseerde bedrijven (zoals de diamant- en goudwinning in Zuid-Afrika, waardoor alle zwarte inwoners huizen, goede zorg en welstand zouden hebben kunnen krijgen) worden tegengewerkt, wat ze via de economische onderhandelaar van het ANC, Mbeki, mogelijk met steekpenningen hebben bewerkstelligd, want daar was hij gevoelig voor zo bleek later toen hij president werd, als opvolger van Mandela. Deze tactiek van omkoping om daardoor economische en dus ook politieke macht te krijgen, werd ook toegepast in Zuid-Amerika.

John Perkins beschrijft in zijn boek: Bekentenissen van een economische huurmoordenaar [9] hoe Amerikaanse bedrijven in Zuid-Amerika projecten aanboden tegen aanvankelijk aantrekkelijke leningen. Maar later werden die leningen hoger en onbetaalbaar. En als deze landen dan hun schulden niet konden terugbetalen, konden ze gedeeltelijke kwijtschelding krijgen in ruil voor een bepaald stemgedrag in de VN of zoiets. Maar wanneer die landen niet wilden meewerken, dan kwamen degenen, die Perkins de jakhalzen noemt en dan volgde er een staatsgreep of een politieke moord.

Op deze wijze werd er een steeds grotere economische en politieke macht opgebouwd, met name vanuit Amerikaanse banken en bedrijven. En via de 11 septembergebeurtenissen, die geheel door de Amerikaanse regering en de CIA in scène zijn gezet zoals ik in mijn boekje over het terrorisme beschrijf,[10] kon Amerika zijn macht intern (via de Patriot-Act en andere wetgevingen) en extern (via oorlogen in Afghanistan en Irak) verder uitbreiden.

Ondertussen worden er naast de Bilderbergconferenties nog allerlei andere besprekingen gevoerd. Dankzij een streekkrantje van Evian-les-Bains hoorde ik van een bespreking die in 2001 werd gehouden over een “gouvernance mondial” in aanwezigheid van o.a. Gorbatsjov, Jaruzelski en Andreotti... En in 2008 stond in hetzelfde krantje een uitvoerige berichtgeving over een grote bijeenkomst in Evian over de vorming van een wereldregering. Niemand in Nederland wist dat deze bijeenkomst, waarop 26 staatshoofden aanwezig waren, plaatsvond. In de slotverklaring stond dat er nu lang genoeg over gepraat was, nu moest tot actie worden overgaan.

de wereldregering is er al

In feite hebben we natuurlijk al een soort wereldregering. Er is al een wereldministerie van gezondheid, de WHO, die bepaalt wat wel gezond is en wat niet. Zij hebben zelfs het recht gekregen van 193 landen (ook ondertekend door de Nederlandse regering!) om in geval van een pandemie de regering van een land over te nemen...! Dan heb je de FAO, die bepaalt wat we mogen eten en wat niet, de CIA die als een wereldpolitie optreedt en zelfs gegevens krijgt over onze bankrekeningen, de NATO, een ministerie van oorlog, die iedereen ter verantwoording roept die niet in de pas loopt, een ministerie van economische zaken: de IMF, die bepaalt of je geld mag lenen en tegen welke rente en voorwaarden, de FED, die aan de touwtjes trekt van de wereld- financiën, kortom eigenlijk is die wereldregering er al, alleen nog niet in naam.

Paul Warburg, één van de zeven mannen van Jekyll Island (zie hiervoor) zei het al in 1910 (meer dan honderd jaar geleden): “Wij zullen een wereldregering hebben, of wij dat nou willen of niet. De enige vraag is of de wereldregering door verovering of met toestemming van de mensen bereikt zal worden.”

Ook Rudolf Steiner spreekt in zijn voordrachten in 1917-1919 vaak over de Engels-Amerikaanse geheime broederschappen die zich via de economie tot een wereldheerschappij willen opwerken. Zo bijvoorbeeld in de laatste van de reeks voordrachten over Michaël op 15 december 1917,[11] waarin hij ook uithaalt naar de “wereldschoolmeester” Woodrow Wilson en diens veertien punten, die hij onpraktisch en onuitvoerbaar noemt. Hij zegt in deze voordracht ook dat het Engels-Amerikaanse economische leven zich tot de wereldheerschappij wil opwerken. Maar als dat economisch streven niet gepaard gaat met een zelfstandig geestesleven en een zelfstandig staatsleven, dan leidt dat volgens Rudolf Steiner tot ziekte en dood op fysiek gebied en tot ziekte en dood van de cultuur. Dat is heden ten dage overal om ons heen te zien, zowel ziekte en dood bij de mens via vaccinaties, medicijnen (momenteel doodsoorzaak nummer twee, vlak na de kanker), allerlei vreemde virusziektes, kanker, als ook ziekte en dood in de cultuur: afbraak van kunstvormen, afbraak van de zorg, angsten, eenzaamheid etc.

Over die vaccinaties zegt Rudolf Steiner in een andere voordracht [12] dat geheime ordes er op uit zijn om te verhinderen dat de mens toegang krijgt tot en de beheersing krijgt over zijn zielegeestwezen. Men wil bewerkstelligen dat mensen vinden dat het spirituele als zodanig waanzin is: “Men zal proberen dat te bereiken door middel van inentingen. Zoals men inentingen als bescherming tegen ziektes heeft ontwikkeld, zal men ook vaccinaties ontwikkelen die het menselijk lichaam zo beïnvloeden dat het de spirituele neigingen van de ziel geen plaats zal bieden. Men zal de mensen inenten tegen de aanleg voor geestelijke ideeën. Daar zal men tenminste naar streven, zodat de mens al in zijn kinderjaren de drang naar het geestelijk leven verliest.” Dat zei Rudolf Steiner in 1917.

Intussen weten we dat er de laatste jaren een enorme toename van autisme en dementie is te constateren, mede ook door de giftige stoffen die in vaccins als bijmenging worden gebruikt, zoals de kwikverbinding thiomersal, als rattengif verboden, maar in vaccinaties toegestaan en met name ook aluminium.[13] Het beeld van Zombies, die worden gecreëerd en gemanipuleerd is dus zo gek nog niet. Maar hoe bevrijd je ze?

wakker worden

Allereerst via een helder inzicht in de wereldgebeurtenissen, hoe zij gebeuren, waarom en met welk doel. We moeten proberen achter de schermen te kijken, waarom deze machten willen verhinderen dat de mensen een juiste relatie krijgen met de spirituele waarheden. Rudolf Steiner zegt daarover: “Dat kan men alleen tegenwerken, door een precies inzicht te hebben, door het helder doorzien van deze zaken. Bepaalde occulte broederschappen stellen zich als opgave het tegendeel te bereiken; zij willen deze wijsheden alleen in hun binnenste kring behouden om ze te benutten voor hun eigen machtswellust. In deze strijd staan wij nu. Aan de ene kant bestaat de noodzaak de mensheid zo te begeleiden dat zij inzicht krijgt in de spirituele wijsheden; aan de andere kant staan besloten occulte broederschappen van de ergste soort, die deze wijsheden juist niet tot de mensen willen laten doordringen, zodat de mensen geen inzicht krijgen in de geestelijke wereld, onwetend blijven en dat zij, die zich in die gesloten broederschappen bevinden, dan van hun kant hun samenzweringen kunnen uitvoeren. In de gebeurtenissen van tegenwoordig zijn er veel van zulke samenzweringen en het zou groot onheil met zich meebrengen als mensen niet willen doorzien dat zulke complotten plaatsvinden.”[14]

driegeleding van het sociale organisme

In 1917 doet Rudolf Steiner nog iets. In antwoord op de eerste wereldoorlog ontwikkelt Rudolf Steiner de gedachten over de driegeleding: de driegeleding van de mens, maar daarnaast ook de driegeleding in de maatschappij. Behalve dat hij in de maatschappij drie geheel van elkaar te onderscheiden gebieden omschrijft: geestesleven (incl. religie, wetenschap, kunst, onderwijs en onderzoek), rechtsleven (afspraken, wetten, rechtspraak, CAO, politiek, vakbonden), en economie (producenten, consumenten, handel, banken, verzekeringen, valuta), beschrijft hij ook drie kwaliteiten die voor deze drie gebieden van belang zijn: vrijheid in het geestesleven, gelijkheid in het rechtsleven en broederschap in het economische.

Zolang er vrijheid heerst in de economie en bedrijven en banken maar hun gang kunnen gaan en zich steeds meer geld toe-eigenen ten koste van alles en iedereen kan er geen broederschap ontstaan. Broederschap gaat gepaard met een aantal regels en afspraken, met gedeeltelijke nationalisaties van bedrijven, ten behoeve van het algemeen nut, met vrijheidsbeperkingen voor aandeelhouders, banken en de bedrijfstop. Een voorbeeld bij uitstek waar dit gebeurde was het initiatief in 1919, toen een groot aantal bedrijven zich aaneensloot in een associatie Die Kommenden Tag.[15]

Coöperaties en associaties zijn voorbeelden van vernieuwingsmogelijkheden in het economische. Maar dat moet weer gepaard gaan met een andere beslissingsstructuur in het rechtsleven. Eén keer in de vier jaar via een stembriefje zich mogen uitspreken over mensen, die van alles hebben beloofd, maar na de verkiezingen al die beloftes weer aan hun laars lappen, is natuurlijk helemaal geen democratie. We zullen dus op zoek moeten gaan naar nieuwe vormen van politiek, besluitvorming en rechtspraak. Directe democratie, veel volksraadplegingen, mandaat-systemen, radenvertegenwoordigingen, er zijn veel denkbare vormen waarin de echte democratie, het meespreken van elk mens over zijn directe en indirecte belangen, gestalte kan krijgen. Ook daarover heeft Rudolf Steiner in veel van zijn voordrachten uitvoerig gesproken. Hij werd zelfs gevraagd te adviseren toen in Duitsland in 1918 allerlei revolutionaire raden en nieuwe beslissingsorganen ontstonden. Te grote instellingen als de EU, waar helemaal geen democratie meer heerst maar alles van bovenaf wordt opgelegd en opgedrongen zijn helemaal uit den boze. Het feit dat de regelgeving destijds via een referendum is afgestemd, maar via een achterdeurtje (verdrag van Lissabon) nu weer volledig terug is, is het beste bewijs van het failliet van de EU.

Deze organisatievorm is overigens bezig zichzelf van binnenuit op te blazen, en het zal waarschijnlijk niet lang meer duren voor de ballon knapt. De vraag is of we dan een alternatief klaar hebben liggen voor decentralisatie en driegeleding, of dat we dan alsnog in de armen worden gedreven van een nog autoritairder systeem van een wereldregering. Want er zijn en blijven mogelijkheden.

Zo zijn er een aantal politieke partijen in oprichting die qua ideeën heel dicht liggen bij datgene wat in dit artikel werd beschreven. Dat zijn de partij Mens en Spirit, die het spirituele weer in de politiek binnen wil brengen en de partij SOPN van Johan Oldenkamp.[16] Het is goed als wij ons in deze alternatieven verdiepen en als wij er iets in zien, dat we dan ook meehelpen om deze vernieuwende partijen met originele ideeën verder bekend te maken en mogelijk aan één of meerdere zetels in het parlement te helpen, zodat ook daar hele andere spirituele ideeën kunnen gaan klinken.

Tegenover de wereldregering in wording kunnen wij proberen de driegeledingsgedachte verder te ontwikkelen. Tegenover de macht van occulte geheime broederschappen kunnen wij zetten: doorzicht, overzicht, inzicht. En dat kan er toe leiden dat de angst, de wanhoop en de depressie omgezet wordt in moed, inspiratie en enthousiasme. En deze drie laatste woorden hebben te maken met Michaël, met het spirituele dat in ons komt en met het leren leven in het spirituele.

Noten:

[1] Gary Allen, Die Insider. Baumeister der “Neuen Welt-Ordnung”. Uitg. VAP/Preussisch Oldendorf, 2008 (Oorspronkelijke Engelse titel: None Dare Call it Conspiracy) 

[2] Andreas von Rétyi, Die Unsichtbare Macht. Hinter den Kulissen der Geheimgesellschaften. Uitg. KoppVerlag/ Rottenburg, 2003 

[3] Gerhard Wisnewski, Drahtzieher der Macht. Die Bilderberger – Verschwörung der Spitzen von Wirtchaft, Politik und Medien. Uitg. KnaurTaschenbuch/München, 2010 

[4] Dit citaat werd o.a. weergegeven in een artikel van HP/DeTijd, zie ook Loek Dullaart, Spiritualiteit en de Europese éénwording, deeltje twee van de serie Spiritualiteit en Actualiteit. Uitg. Studiecentrum Den Haag, 2010 via pvpanhuys@ziggo.nl. 

[5] Het Churchill-citaat haalde ik uit: Thomas Meyer, Ludwig Graf Polzer-Hoditz. Ein Europäer. Uitg. Perseus Verlag/ Basel, 1994, blz.483. In hetzelfde hoofdstuk overigens ook een goed stuk over de rol van de katholieke kerk in de éénwording van Europa. 

[6] Zie daarvoor: Loek Dullaart, Spiritualiteit en economische crisis, deel 1 van de serie Spiritualiteit en Actualiteit 

[7] Jim Marrs, Die Billionen Dollar Verschwörung. Auf dem Weg zur Neuen Weltordnung. Uitg. Kopp Verlag/Rottenburg, 2011 

[8] Naomi Klein, De Shockdoctrine. De opkomst van rampenkapitalisme. Uitg. De Geus/ Breda, 2007 

[9] John Perkins, Bekentenissen van een economische huurmoordenaar. Uitg. De Arbeiderspers/Amsterdam, 2004 

[10] Loek Dullaart, Spiritualiteit en de oorlog tegen het terrorisme. Deel 3 van de serie Spiritualiteit en Actualiteit 

[11] Rudolf Steiner, Michaël. De opdracht van Michaël als leidende geest van onze tijd. GA194. Uitg. Vrij Geestesleven/Zeist, z.j., twaalfde en laatste voordracht te Dornach 15 december 1919 

[12] Rudolf Steiner, Licht en Schaduw, op de weg van de mensheid. Twee voordrachten uit GA178. Uitg. Nearchus/Assen, 2011 

[13] Over vaccinaties is veel verschenen. Twee publicaties springen er voor mij uit: 1. Viera Scheibner, Vaccinatie. Het einde van een mythe. Uitg. Lemniscaat/Rotterdam, 2000, omdat het volstaat met allerlei onderzoeksgegevens en zij vandaaruit een duidelijke standpuntbepaling inneemt tegen alle vaccinaties, en 2. Door Frankema, die als huisvrouw zelf op onderzoek uitging naar wat er in vaccinaties zit en alle achtergronden daarbij ontdekte. Hele boek is te downloaden via: www.vaccinvrij.nl 

[14] Tweede voordracht uit Licht en Schaduw, zie noot 12 

[15] Een prachtig boek, waar alle activiteiten van Rudolf Steiner op het gebied van driegeleding in staat beschreven ook zijn rol in de Kommenden Tag, en in de politiek-economische situatie van zijn tijd is: Hans Kühn, Dreigliederungszeit. Rudolf Steiners Kampf für die Gesellschaftsordnung der Zukunft. Uitg. Phil.-Anthr. Verlag/Dornach, 1978 

[16] Er hebben zich voor de komende Tweede Kamer verkiezingen twee nieuwe partijen gemeld, die beide vernieuwende ideeën hebben op het gebied van politiek en economie en die het spirituele in de politiek willen binnenbrengen. Via hun websites kan men meer over hun ideeën en werkwijze te weten komen. Het is: 1. Mens en Spirit www.mensenspirit.nl en 2. SOPN www.sopn.nl

redactioneel commentaar op: De wereldregering in wording – door Stephan Geuljans

complottheorieën

De Aardespiegel ontvangt regelmatig artikelen waarbij ze het slechts gedeeltelijk eens is met de inhoud. Dat kan zijn omdat de stellingen van de auteur niet goed onderbouwd zijn, of dat feiten voor vanzelfsprekend worden gehouden die nu juist onderwerp van discussie zouden moeten zijn. Het probleem is dan: moet de redactie een artikel in dat geval afwijzen of is dat censuur? Sommige opvattingen zijn, hoewel voor de redactie niet aannemelijk, toch weer zo interessant dat zij de inhoud aan de lezer niet wil onthouden. Dit speelt onder meer als het gaat over geheime complotten over vaccinaties, de aanslag van 9-11 op de WTC gebouwen in New York, een geregisseerde banken-crisis of het streven naar een nieuwe wereldorde.

In De Aardespiegel van 26 januari 2012 heeft Arjen Nijeboer een kritisch artikel over complottheorieën geschreven. De auteur heeft in mijn ogen grondig onderzocht hoe je feit en fictie uit elkaar kan houden, door bijvoorbeeld goed te kijken of de bronnen die je raadpleegt wel betrouwbaar zijn. Als iets op internet staat, is het nog niet meteen waar. Ook beelden kunnen heel suggestief zijn, maar juist door wat de camera niet laat zien, kan een heel vertekend beeld opleveren. Letterlijk spreekt “nine-eleven” in 2001 het meest tot de verbeelding. Zo zijn er op internet websites te vinden waarbij de maker stelt dat je uit de beelden zonder enige twijfel kan afleiden, dat de WTC torens van binnen uit met springstof zijn opgeblazen. Dat wordt dan bewezen omdat het zonder enige twijfel niet mogelijk is een zware WTC toren met een vliegtuig te laten instorten. Het nastreven van de wereldheerschappij of het vormen van een wereldregering door een onzichtbare elite wordt op deze websites meestal als vanzelfsprekend doel geponeerd. De redacties van NRC, Volkskrant en Trouw bieden in de regel geen podium aan auteurs die hun complot willen onderbouwen, omdat de redacties dit soort theorieën “zonder enige twijfel” voor onmogelijk houden. Het zou beter zijn als zij dat oordeel wat vaker aan de lezer zouden overlaten, want vaak zijn die theorieën veel beter onderbouwd dan je op het eerste gezicht zou verwachten.

New York 9-11

Persoonlijk vind ik dat het niet bewezen is dat de CIA of een of andere geheime organisatie de WTC torens heeft opgeblazen. Maar omgekeerd zijn er zoveel onbeantwoorde vragen over bijvoorbeeld het instorten van Toren 7 of de inslag in het Pentagon dat ik een complot ook niet met absolute zekerheid kan uitsluiten. Ik geef toe dat ik met mijn gevoel geneigd ben een complot over het streven naar een nieuwe wereld-orde of dictatuur af te wijzen omdat dit een gevoel van onmacht geeft. Maar de belangrijkste reden voor mij is dat het zoeken naar geheime genootschappen of occulte loges een heilloze bezigheid is omdat het afleidt van waar het eigenlijk om gaat. Ook het concreet aanwijzen van bekende politici zoals Angela Merkel of zelfs Mark Rutte die vanuit kwade opzet de nationale bevoegdheden willen overhevelen naar Brussel, heeft, denk ik, weinig zin. Het lijkt mij veel beter je te richten op de achterliggende ideologieën die deze politici en economen – soms onbewust – in hun greep houden. Wat heeft het voor zin om Lenin of Mao alleen als kwaadwillende dictators neer te zetten die hele volkeren aan zich onderwierpen, als je er aan voorbij zou gaan hoe Lenin en Mao zich op hun beurt onderwierpen aan het Marxisme?

Wij stevenen in Europa inderdaad af op een systeem waarbij de rechtstaat en de democratie steeds meer onder druk komen te staan. Maar is dat kwade opzet?

Ayn Rand

Het heeft mij altijd verbaasd waarom in de media zo weinig gesproken wordt over Ayn Rand (1905-1982), want het lijkt mij evident dat haar ideologie vorm krijgt in het nieuwe Europa. De boeken van deze Amerikaans-Russische filosofe en romanschrijfster zijn, naast de Bijbel, in de VS het meest gelezen. Toen ik voor het eerst een documentaire over haar zag, gingen mijn haren overeind staan. Deze dame propageert een mensbeeld en een maatschappij waarbij het individu wordt weggevaagd. Omdat ik bekend ben met de antroposofie was dat voor mij duidelijk.

Maar waar ik vooral van schrok was dat haar ideologie zo goed onderbouwd lijkt. Ayn Rand stelt dat wij mensen egoïstisch zijn. En daarom is het beter de macht van de mens uit te schakelen. Wij zullen een betere en mooiere wereld krijgen als wij de macht overdragen aan anonieme en vooral niet menselijke systemen zoals de vrije markt. Systemen zijn onpersoonlijk en daarom niet egoïstisch. Daarom moeten wij de macht van de individuele mens afstaan aan het systeem.

Ayn Rand is eerlijk en oprecht en streeft geen persoonlijke macht na. Met haar doordringende zwarte ogen lijkt ze wel van een andere planeet te komen. Zij komt op mij over als een echte idealist die meent dat de door haar voorgestelde nieuwe wereldorde een einde zal maken aan alle ellende in de wereld. Zij heeft volgelingen die haar op handen dragen (onder andere Alan Greenspan) omwille van haar “enorme moed”. Zoals gezegd was zij in de VS een beroemdheid net zoals hier iedereen Einstein en Darwin kent. In een beroemd interview stelt een oplettende Amerikaanse journalist dat haar ideologie volledig in strijd is met het christendom. In de VS is het bepaald niet slim om openlijk tegen de christenen in te gaan en je verwacht even dat zij een politiek correct en ontwijkend antwoord zal geven. De journalist is zichtbaar geschokt als Ayn Rand oprecht antwoordt dat haar opvattingen inderdaad volledig indruisen tegen het christendom.

Objectivisme

Ayn Rand geldt als grondlegger van het Objectivisme. Zij gelooft niet in liefde, maar ziet het individu die in feite alleen zijn eigen geluk nastreeft. Ayn Rand ziet “rationeel eigenbelang” als het hoogste streven. Ik ga hier niet dieper in op haar ideologie, het is een soort omgekeerde antroposofie waar zoals bekend niet het systeem maar de vrijheid van het individu centraal staat. Ayn Rand ziet m.i. niet dat een anoniem systeem zoals “de financiële markt” weliswaar niet egoïstisch kan zijn omdat de markt onpersoonlijk is, maar dat maakt een systeem als “de vrije markt” niet minder meedogenloos. Het ethisch individualisme, maar ook de driegeleding van het sociale organisme die Rudolf Steiner heeft ontwikkeld, is wel het absolute tegenbeeld van dat wat Ayn Rand wil. Maar haar eerlijkheid maakte zoveel indruk op mij dat ik wel durf te zeggen dat zij mijn beste vriendin zou kunnen zijn. Wie haar documentaire heeft gezien weet misschien waarover ik praat. Het is zinloos haar allerlei kwade bedoelingen toe te dichten.

ideologie of complot?

Mijn voorkeur gaat uit naar het doorgronden van het achterliggende mensbeeld van waaruit politici een nieuwe wereld-orde nastreven. Hoe zien zij een mens? Kunnen mensen alleen getemd worden door onpersoonlijke systemen? Het heeft m.i. daarom ook geen zin om de volgelingen van Ayn Rand zoals Alan Greenspan een slecht mens te noemen. Ook al heeft Alan Greenspan die bijna 19 jaren aan het hoofd van de Federal Reserve Bank (FED) in de VS stond, haar ideologie vol overtuiging in de VS gerealiseerd. Hij wordt er vaker van beschuldigd dat hij persoonlijk de huidige kredietcrisis heeft veroorzaakt, en de kredietcrisis creëert weer de noodzaak voor een wereldregering. Alan Greenspan heeft er ook zeker de hand in gehad, maar met hem eigenlijk iederéén die gelooft dat de mens slecht is, en het systeem “goed”. Het brengt ons ook niet verder als we de meer onzichtbare politici of bankiers, “de mensen achter de schermen” zoals David Rockefeller, aanwijzen als boosdoeners. Voor ons land geldt: Gelooft Mark Rutte als liberaal in de vrije mens of in de vrije markt, het anonieme systeem? Een journalist zou hem eens kunnen vragen wat hij vindt van de ideologie van Ayn Rand. Zou hij een Verenigde Staten van Europa nastreven als hij ook kennis had van de sociale driegeleding? Want in een Verenigde Staten van Europa zoals dat nu gestalte lijkt te krijgen vanuit de sociale driegeleding bekeken, wordt de democratie – het rechtsleven – overwoekerd door de economie. En ook: Zou Rockefeller nog wel de voorkeur geven aan een wereldregering als hij zich meer bewust was van het mensbeeld dat hij aanhangt? Dat te onderzoeken lijkt mij interessanter dan zijn invloed te reduceren tot een boosaardig complot.

Conclusie

Belangrijker dan deze mensen te “ontmaskeren” en complotten bloot te leggen lijkt het de redactie te laten zien hoe je vanuit een ander mensbeeld tot een beter wereld kan komen en dat is nu net wat in complottheorieën meestal niet aan bod komt. In dat geval blijft de beschrijving van een complot alleen maar een teken van onmacht. Ons lijkt het zinvoller om de ideologie of het onderliggende mensbeeld van politici te doorzien en te begrijpen hoe je juist door de rol van het individu in te perken de meeste onheil over Europa afroept. Driegeleding van het sociale organisme geeft de macht en de zeggenschap terug aan het individu zonder dat hij zijn macht kan misbruiken of dat de wetten van “het systeem” of “de markt” het individu aan zich onderwerpen.

Stephan Geuljans’

Zes dagen later, op 12 juli, plaatste de redactie van De Aardespiegel hier twee reacties op. De eerste was van mijn hand, en werd betiteld ‘Visie & Gesprek: De wereldregering in wording – reactie (1)’:

‘Visie en gesprek

In het kader van “visie en gesprek” duiken er weer nieuwe mensen op met nieuwe invalshoeken, we hadden er veel eerder mee moeten beginnen. Michel Gastkemper, bekend van zijn blog Antroposofie in de Pers, reageert op de stukken van vorige week van Loek Dullaart en Stephan Geuljans. Dit alles in het kader van oordeelsvorming m.b.t. feiten en gebeurtenissen en waarheidsvinding. Ook Arjen Nijeboer gaat in op het stuk van Loek Dullaart.

Overigens zal in het volgende nummer Loek Dullaart weer reageren op deze reacties.

Geplaatst op 12 juli 2012 door Michel Gastkemper

Dat de redactie van De Aardespiegel bedenkingen heeft bij het zomaar plaatsen van het artikel van Loek Dullaart (zie: link) kan ik me goed voorstellen. In het redactioneel commentaar van Stephan Geuljans worden enkele bezwaren genoemd. Hij gaat daarbij eerst in op complottheorieën, met name zoals die bestaan ten opzichte van “nine-eleven”. Daarna komt de wereldregering aan bod, met een interessant exposé over Ayn Rand, die Dullaart helemaal niet noemt. Geuljans zou liever, in plaats van onzichtbare en onpersoonlijke manipulerende krachten aan te wijzen, de verschillende mens- en wereldbeelden willen onderzoeken van waaruit de hoofdpersonen opereren. Daarbij lijkt het hem vruchtbaarder om met een positieve blik te kijken naar de macht en zeggenschap van ieder als individu.

het grote gebaar en de verantwoordelijkheid

Mijn bezwaren zijn enigszins anders, niet zozeer inhoudelijk, maar meer structureel van aard. Het is duidelijk dat Loek Dullaart het grote gebaar niet schuwt, bovendien schrijft hij soepel en begrijpelijk over vaak grote mondiale problemen, die hij met gemak met elkaar in verband brengt. Dat grote gebaar brengt echter ook een grote verantwoordelijkheid met zich mee, waarvan ik vind dat hij zich hier te makkelijk vanaf maakt. Het tweede is dat met zulk gemak met elkaar in verband brengen van diverse symptomen en verschijnselen de lezer juist niet wakkerder maakt, maar eerder in een verleidelijke roes om daar dan maar in mee te gaan. Wat uitdrukkelijk tegen de expliciete bedoeling van de auteur in is. Dit is vooral het geval doordat het hier om verschijnselen gaat die lang niet iedereen zelf kan controleren.

de methode van journalistiek onderzoek

Wat Loek Dullaart zou moeten doen, is eerst nauwgezet in kaart brengen welke beweringen hij in dit artikel doet. Dat zijn er heel veel, vaak tussen neus en lippen door. Dan moet nader bekeken worden waarop deze beweringen van hem eigenlijk berusten. Waar baseert hij zich op, is hij zich bewust van de oorsprong ervan? De derde stap is de tegenvraag formuleren, die zijn beweringen kan ontkrachten. Deze zou hij ook moeten behandelen. Als hij ten slotte, ondanks het antwoord op zulke tegenvragen, zijn bewering kan handhaven, dan heeft hij voldoende gedaan. Ja, dit is een duidelijk scholastieke methode, die je in je bagage zou moeten hebben, voordat je aan dit soort artikelen begint.

Ik zal ter illustratie van wat ik bedoel een aantal voorbeelden geven. Meteen in de eerste zin spreekt de auteur van “wereldgebeurtenissen” (wat een verschrikkelijk lelijk woord!), waarvan totaal onduidelijk is wat daar eigenlijk mee bedoeld wordt. Het blijkt hier om de economische crisis te gaan, waarvan hij de achtergrond wil onderzoeken: de werkelijke oorzaken, als een “derde laag” (na ieders eigen economische omstandigheden als eerste, en na verklaringen voor de crisis in de media als tweede laag). Meteen noemt hij drie auteurs op, op wie hij zich hierbij baseert: Allen, Von Rétyi en Wisnewski. De respectievelijke titels reppen van “de nieuwe wereldorde”, geheime genootschappen en Bilderbergers. Aha, denk ik dan, dat is een heel bepaald soort literatuur. Daar kun je allerlei vragen bij stellen. Dat gebeurt echter niet.

De Bilderbergconferentie wordt integendeel meteen afgeschilderd als geheim genootschap, opgericht door een jezuïet en jezuïeten zijn al sinds de zestiende eeuw uit op wereldmacht. Het principe van hun geheime diplomatie klinkt door in de geheimhouding die nog altijd geldt bij Bilderbergconferenties. Dit beeld wordt verder ingekleurd door op koningin Beatrix en David Rockefeller te wijzen. Wat zeggen echter de houding en uitlating van deze twee personen echt? Als bron van Rockefellers uitspraak wordt “onder andere HP/De Tijd” aangegeven. Maar je zou dan toch graag op zijn minst een echte historicus hierover willen horen, en hoe dit in te passen in het beeld van Rockefellers biografie en de tijd waarin hij deze deed (wanneer eigenlijk?).

NRC Handelsblad heeft dinsdags een vaste column van Paul Scheffer, op 12 juni getiteld “Vanaf de Bilderberg” (niet online). Hij had dit jaar deelgenomen, zoals de Volkskrant voorafgaand op 1 juni schreef (zie: link). Het is amusant om Scheffers column te lezen. Hij klapt uit de school, en dat is nogal ontnuchterend:

“‘De euro was een slecht idee, maar het is een nog slechter idee om er nu weer op terug te komen.’ Die opmerking gaf de overheersende stemming tijdens de bijeenkomst goed weer. Wat ooit een wenkend ideaal was, is daarmee verschrompeld tot een keuze tegen heug en meug. Dat is een verschrikkelijke vaststelling, want zo veel idealen hadden we niet meer over. (...) Voor het eerst in de geschiedenis van de Bilderbergconferentie kwam de voornaamste dreiging niet van buitenaf, maar van binnenuit, zo vatte iemand drie dagen debat samen.”

Dullaart mag erin zien wat hij wil, maar de enige en meest overtuigende lezing is het in ieder geval niet. Hij gaat intussen door op de Europese eenwording, als voorbode van een echte wereldregering. Nu is Churchill zijn zegsman en wordt Thomas Meyer als bron opgevoerd, met diens biografie van Polzer-Hoditz. Ook hierover zou je graag een geschoolde historicus eens willen horen, net als eerder bij Rockefeller, en niet iemand die al bij voorbaat overal complotten ziet.

Dan komt de FED aan de beurt. Nu zijn Woodrow Wilson en Thomas Jefferson de woordvoerders geworden, zonder enige bronvermelding en duiding uit onverdachte hoek. Bovendien wordt John F. Kennedy opgevoerd, die in 1963 blijkbaar werd vermoord omdat hij tegen de almacht van de FED in wilde gaan. Tenminste, volgens de moeder van Lee Harvey Oswald. Als enige bron voor dit hele gedeelte verwijst Loek Dullaart naar zijn eigen boekje uit 2009, grotendeels over hetzelfde onderwerp als zijn artikel. De literatuurlijst achterin toont echter alleen antroposofische literatuur, aangevuld met enkele (andere) complotterende publicaties. Het is zo allemaal erg zwak en discutabel.

feiten en gebeurtenissen?

Moet ik nog verder gaan? Eigenlijk niet, want iedereen kan zelf zo zijn vragen stellen. Het is allemaal erg kort door de bocht en met de haren erbij gesleept. Niet overtuigend dus. – Een paar dingen dan toch nog die de lezer zelf meteen kan controleren en die erg tekenend zijn. Dullaart schrijft:

“Dankzij een streekkrantje van Evian-les-Bains hoorde ik van een bespreking die in 2001 werd gehouden over een ‘gouvernance mondial’ in aanwezigheid van o.a. Gorbatsjov, Jaruzelski en Andreotti... En in 2008 stond in hetzelfde krantje een uitvoerige berichtgeving over een grote bijeenkomst in Evian over de vorming van een wereldregering. Niemand in Nederland wist dat deze bijeenkomst, waarop 26 staatshoofden aanwezig waren, plaatsvond. In de slotverklaring stond dat er nu lang genoeg over gepraat was, nu moest tot actie worden overgaan.”

Wie zou zich in 2001 druk maken om wat Gorbatsjov, Jaruzelski en Andreotti deden? Dat was toch van geen betekenis. En niemand wist van de bijeenkomst in 2008? O nee? Lees bijvoorbeeld Het Évian-congres spreekt over een wereld zonder leider. Er is zelfs een website van met nog meer internationale nieuwsberichten: zie link. En zou initiatiefnemer Thierry de Montbrial dan zo’n belangrijk figuur zijn? Als je dit leest, kun je dat nauwelijks geloven. Als Dullaarts belangrijke en veelzeggende slotsom geldt “dat er nu lang genoeg over gepraat was, nu moest tot actie worden overgaan”. Dat zegt toch helemaal niets; dat geldt voor alle wereldtoppen die waar ook ter wereld de laatste jaren zijn gehouden...

driegeleding als oplossing

Veel verderop komt Dullaart te spreken op de sociale (maatschappelijke) driegeleding van Steiner en broederschap in het economisch leven. Hij schrijft: “Een voorbeeld bij uitstek waar dit gebeurde was het initiatief in 1919, toen een groot aantal bedrijven zich aaneensloot in een associatie ‘Die Kommenden Tag’.” Het is natuurlijk “Der Kommenden Tag”, maar belangrijker is dat deze associatie helemaal geen voorbeeld bij uitstek was: zij ging binnen enkele jaren roemloos ten onder (zie bijvoorbeeld Die Dreigliederungsbewegung). Maar dat krijg je als je als bron alleen Hans Kühns boek uit 1978 neemt, en niet de recentere literatuur.

politieke partijen

Dan als laatste Dullaarts uitsmijter, tenslotte ging zijn artikel vooral over politieke ontwikkelingen: hij beveelt twee vernieuwende politieke partijen, “Mens en Spirit” en SOPN, in de aandacht van de lezer aan. Als ik alleen al deze laatste neem; ik citeer uit het AD van 25 april:

“De opvallendste nieuwe partij aan de verkiezingen in september is zonder twijfel Soeverein Onafhankelijke Pioniers Nederland (SOPN), opgericht door ufoloog Anton Teuben uit Soest. Hij rekent op ‘tientallen zetels’, vertelt hij vandaag in het AD.”

Teuben is ook de man achter Niburu, zoals De Gooi- en Eemlander diezelfde dag schreef. Dit kan bijvoorbeeld ook blijken uit wat ik op de website van SOPN vind onder “Blijvend Actueel” als bericht van 23 augustus 2011:

“De wereldwijde cover-up met betrekking tot het bewijs voor buitenaards leven en de manipulaties van grote corporaties en elite komt tot een einde. Op deze pagina staan een paar documentaires en persconferenties die een belangrijke basis vormt van wat er echt aan de hand is op deze wereld.

* UFO’s in Friesland documentaire
* Disclosure Project, opgezet door dr. Steven Greer
* Ancient Aliens season 1, en daaropvolgend ook season 2 en 3
* Jamie Maussan’s beste bewijs voor buitenaards leven”

tot slot

Ik vrees toch dat Loek Dullaart te veel zijn oren laat hangen naar dit soort buitenissige ideeën en dat daardoor zijn interpretaties van de “wereldgebeurtenissen” niet aan geloofwaardigheid toenemen. En dat lijkt me toch van belang als je met groots gebaar zulke onderwerpen niet alleen wilt aansnijden, maar ook nog wilt duiden zoals hij dat doet.

Wat vooral nodig is, is dat een redactie van een internettijdschrift, en dat geldt net zo goed voor een dat juist bestaat om geesteswetenschappelijk onderzoek te (laten) doen – misschien juist daar nog wel meer, zich schoolt in klassieke en degelijke journalistieke vaardigheden*. Ik denk dat iedereen daar het meeste mee geholpen is. Om onderscheid te kunnen maken in wat goede en voor publicatie geschikte, en wat nog voor verbetering vatbare journalistieke producties zijn.

* wellicht ten overvloede: dit zijn de eisen die de redactie van De Aardespiegel stelt aan de kwaliteit van de teksten; en dit zijn de richtlijnen, waaraan de redacteuren als journalisten trachten te voldoen.
Om verstarring te voorkomen, staan zowel eisen als richtlijnen altijd ter discussie.’

De tweede reactie was van Arjen Nijieboer, ‘Visie & Gesprek: De wereldregering in wording – reactie (2)’:

‘Geplaatst op 12 juli 2012 door Arjen Nijeboer

Ik ben het eens met Loek Dullaart dat er bij bepaalde groepen de wil bestaat een wereldregering te installeren. Dat is deels volledig openbaar – denk aan the World Federalist Movement en aanverwante clubs die voorstander zijn van een wereldregering, waarin ook een antroposoof/driegeleder als wijlen Jos Molenaar actief was – en er is dan ook goede literatuur over (die Dullaart niet noemt). Het citaat van Winston Churchill is bekend en voor zover ik weet grotendeels authentiek, al zou ik het origineel moeten raadplegen om te zien of zinnen niet verdraaid zijn (zijn speech staat niet op internet).

Echter: Albert Einstein, de Indiase leider Nehru, de schrijver Victor Hugo, de VN-idealist Robert Muller, Bertrand Russell en Jean-Jacques Rousseau hebben zich allemaal voor een wereldregering uitgesproken, maar het lijkt duidelijk dat ze zuiver idealistische motieven hadden hiervoor. Het zijn – op menselijk niveau – gewoon vooral denkfouten in combinatie met een nogal rare zielenhouding.

Ik acht het streven naar een wereldregering erg kwalijk. Maar als je wilt aantonen waarom een wereldregering foute boel is, dan kun je beter met argumenten daartegen komen dan met een verhaal waarin je, nogal suggestief (zie:link), een foute bron (loges) van dat idee oppert en daar een hele sfeer omheen creëert.

argumenten tegen een wereldregering

Ik zou tegen een wereldregering ten eerste aanvoeren dat er op aarde geen “demos” (een geheel van burgers dat samen een rechtsgemeenschap wil vormen) voorhanden is die de kern van een democratie zou kunnen vormen. Zonder demos is er geen basis voor een democratie, alleen maar voor halfdemocratische of dictatoriale oplossingen, c.q. ondoorzichtige Belgische constructies. Ik zou met de huidige wereldbevolking ook geen demos willen vormen. Als we nu een wereldregering zouden instellen, middels een parlementair of direct-democratisch systeem, dan zouden Nederlanders of Europeanen op tal van issues overstemd worden door b.v. Aziaten, Afrikanen en moslims met vaak achterhaalde maatschappelijke ideeën. Internationale samenwerking zou gebaseerd moeten zijn op staten die minimaal tot op nationaal niveau een functionerende directe democratie zouden moeten hebben, ongeveer zoals Zwitserland. Directe democratie invoeren op nationaal niveau heeft absoluut de prioriteit boven nieuwe stappen in de Europese of internationale “samenwerking”. 

Ten tweede, samenhangend, zou een wereldregering bovenop nationale directe democratieën niet meer nodig zijn, omdat democratieën onderling nooit geweld gebruiken en alles via diplomatie oplossen (cf. Rummel). Dit geldt haast dubbel voor directe democratieën: Zwitserland heeft bijna de langste staande vrede van Europa. Democratie verspreiden is dus veel efficiënter dan wereldregeringen invoeren om het grote kwaad te voorkomen. Ten derde speelt het schaalprobleem. Er zijn nauwelijks issues die niet veel beter op een lager niveau dan wereldwijd kunnen worden opgelost. Een wereldregering is bijna altijd “te groot”. Het is, mede gezien het demos-probleem, ook nauwelijks denkbaar dat een democratie wereldwijd zou kunnen functioneren. Hoe is een wereldwijde discussie door burgers over een zaak die meer dan progressieve kretologie behelst, ooit mogelijk? 

Ten vierde is het voor de wereld als geheel, van belang dat er rechtsstelsels naast elkaar bestaan die uit verschillende, concurrerende rechtsideeën zijn geboren. Zo kunnen betere systemen zich bewijzen en kunnen oude systemen geleidelijk door nieuwere vervangen worden. Ook is er altijd een kans dat zo’n wereldregering in een echte dictatuur zou veranderen. Als zo’n dictatuur echt wereldwijd zou worden, dan kunnen dissidenten nergens meer heen vluchten. Dit zijn vier van elkaar onafhankelijke argumenten die tegen een wereldregering pleiten.

bewijzen voor een complot?

Deze argumenten lijken me wezenlijker dan de suggesties waarmee Dullaart komt. Als er bewijs is dat er een complot bestaat tot het vormen van een wereldregering, leg het dan voor. Maar dat bewijs is bij Dullaart zwak. M.b.t. Bilderberg haalt Dullaart het citaat van David Rockefeller aan, en zegt dat het uit een interview komt, maar het oorspronkelijke verhaal is dat Rockefeller dat gezegd zou hebben op een geheime Bilderberg-bijeenkomst. Dat is nooit bewezen, alleen maar beweerd zonder bronvermelding (in conspiracy-land schrijft iedereen elkaar over, dus daarom kan Dullaart inmiddels wel een boek als bron noemen), en ik wed voor 1000 euro dat dat citaat verzonnen is. Dat komt regelmatig voor in conspiracy-land. Zelfs als het waar is, zou het buitengewoon dom voor Rockefeller zijn dat zo te zeggen. En de “insiders” waren toch juist zo duivels slim allemaal? Ik vind dit niet onbelangrijk, ook al niet omdat het hele gedeelte in Dullaart’s artikel over de wereldregering opgehangen is aan het Rockefeller-citaat.

Dullaart haalt het boek van Wisnewski over Bilderberg aan. Ik heb drie boeken van Wiskewski gelezen, maar alleen de eerste (“Das RAF Phantom”) was echt substantieel en onderbouwd. “One small step?” vond ik weinig geloofwaardig en bij Wisnewski’s boek over Bilderberg zat ik vooral te gapen en vroeg ik me af wanneer “het” nu kwam. Alleen maar vage vermoedens, heel veel betekenis toekennen aan een onbekend meisje dat drie woorden zegt tegen hem in een hotelgang, enzovoorts. Wisnewski is tijdens zijn loopbaan als journalist gewoon afgegleden. Er is veel betere literatuur over Bilderberg, waaronder de boeken van Robert Eringer, Gerard Aalders, papers van Kees van der Pijl en Mike Peters, zelfs wetenschappelijke artikelen uit peer-reviewed tijdschriften. Ik bezit zelf 500 pagina’s geheime Bilderberg-documenten, liggen gewoon in de bibliotheek.

Wat Dullaart schrijft over het Federal Reserve-systeem vind ik weinig werkelijkheidsgetrouw en is in strijd met de sociale driegeleding. Steiner wil het geldsysteem juist zoveel mogelijk losmaken van de staat, en in Amerika is men daar het verst mee gegaan (Steiner prees de Amerikaanse grondwet dan ook, die volgens hem de basis van een sociale driegeleding zou kunnen vormen). Alleen wil Steiner de geldcreatie en -circulatie laten inbedden in associaties, in de interpretatie van Jos Verhulst, en die ontbreken in Amerika nog meer dan in Europa.

Gary Allen is grotendeels een fantast. Hij vult zelf heel veel in tussen de puzzelstukjes die hij brengt. Het echt brisante materiaal in “None dare call it conspiracy” is afkomstig van Antony Sutton, een van de weinige goede auteurs als het gaat om echte harde complotten. En soms verzint Allen bronnen gewoon. De paar bronnen die ik tot in den treuren ben nagegaan, leken niet te bestaan. Iets soortgelijks geldt voor Andreas von Retyi.

Bij uitspraken als: “Zij hebben zelfs het recht gekregen van 193 landen (ook ondertekend door de Nederlandse regering!) om in geval van een pandemie de regering van een land over te nemen...!” noemt Dullaart niet de naam van het verdrag en ook geen bron. Ik geloof er weinig tot niets van, zonder bewijs. Datzelfde geldt voor Dullaart’s beweringen met betrekking tot Kennedy en Oswald.

En waarom geeft Dullaart geen bronnen van de citaten van Wilson, Jefferson, Warburg enzovoorts? Jefferson’s opmerking, als die authentiek is, vind ik getuigen van weinig inzicht in financiën en de verhouding tussen recht en economie. Steiner is hartstochtelijk voorstander van “private” (non-gouvernementele) uitgifte van geld. Veel belangrijker voor de inkomensverhoudingen dan private gelduitgifte, is het feit dat kapitaal (in de zin van bedrijfskapitaal, bedrijven dus) privé-eigendom is. Steiner wil dat instellingen in het geestesleven eigenaren worden van de kapitaalgoederen en bedrijven, en wil de inkomensverhoudingen binnen bedrijven laten gebeuren in een rechts-setting, bijvoorbeeld door het democratisch vaststellen van loonvorken (de meestverdienende krijgt niet meer dan zesmaal het theoretische minimumsalaris). Zo worden de inkomsten van het bedrijf middels het recht verdeeld onder alle productieven. Er kan zo een wet worden aangenomen volgens welke elk bedrijf vanaf zoveel werknemers verplicht een bedrijfsraad heeft waarin democratisch over loonvorken wordt beslist. Iedereen die in het bedrijf werkt, werkt als een team met de ondernemer als aanvoerder. De top kan zichzelf niet buitensporige salarissen geven en er zijn geen privé-eigenaren die het bedrijf kunnen verkopen. Het is zaak om deze processen te begrijpen en er vanuit de driegeleding actief aan te werken dat ze in goede richting geleid worden. Niet om alleen maar complottheorieën over te verspreiden.

Dullaart wil graag bedrijven nationaliseren – Rudolf Steiner eiste juist de privatiseringen van de posterijen en andere nutsbedrijven in zijn tijd, vanwege de scheiding tussen economie en staatsleven. Dullaart klaagt het uitkleden van de zorg aan, maar de feiten zijn dat de zorg om de zoveel jaar in omvang verdubbelt en het nog niet genoeg is. Ik ben het eens met Pim Fortuyn dat er helemaal geen geld bij hoeft, je moet alleen tweederde van het management eruit snijden en verder paal en perk stellen aan topsalarissen van specialisten via binnen organisaties democratisch vastgelegde loonvorken. Dan heb ik het nog niet over het feit dat tachtig procent van de zorgkosten wordt gemaakt in de laatste paar maanden van iemands leven, waar een grote discussie achterzit maar waar zeker alternatieven voor zijn. Vrijheid heeft ook financieel positieve kanten. Alternatieve geneeswijzen zijn bijvoorbeeld veel goedkoper. Dat zijn veel zinniger opmerkingen dan de Occupiers naroepen dat de zorg wordt uitgekleed. Dat is gemakkelijke kretologie, die niets bijdraagt aan oplossingen.

tot slot

Dullaart komt als oplossing met een stemadvies ten gunste van de partijen Mens en Spirit of de SOPN. Deze partijen hebben helaas weinig tot niets bij te dragen aan oplossingen. Hun voorstellen hebben in ieder geval weinig te maken met sociale driegeleding; ze grossieren in stokpaardjes en one-liners. SOPN kampt ook nog met enigszins overtrokken schattingen van het eigen verwachte succes (+50 zetels bij de komende Tweede-Kamerverkiezingen). Met zulke mensen, die sowieso op eigen titel nooit een zetel zullen krijgen, win je de oorlog niet.

Met andere woorden, met een Platonische en in de feiten onjuiste visie bereik je een stuk minder dan met een Aristotelische benadering die bovendien de geesteswetenschappelijke basis serieuzer neemt.’