Nogmaals dat vervreemdende beeld dat ik ook al op zondag 11
september bij ‘Meesterschap’
had. Volgende keer komt er beweging in!
De Telegraaf meldt vanmiddag op zijn website ‘Zorggroep in opspraak’:
‘Jarenlang heeft de antroposofische zorggroep Zonnehuizen uit Zeist klachten van personeel en cliënten over de verslechterende zorg genegeerd. Dat zeggen betrokkenen bij Zonnehuizen in De Volkskrant. De toenmalige bestuurders zouden zich destijds vooral bezig gehouden hebben met fusies, overnames en vastgoedontwikkelingen. Door mismanagement is in korte tijd 20 miljoen euro verdwenen bij de instelling, die zich voornamelijk bezighoudt met jeugdzorg.Ongekwalificeerd personeel en prikpilVolgens vrijwilliger van adviesbureau Bobo Marion Greveling, die cliënten en verontruste ouders bijstond, was het een grote puinhoop bij de zorggroep. “Kinderen werden ’s nachts opgesloten in ongeschikte ruimtes. Er liep ongekwalificeerd personeel rond, dossiers ontbraken, er was ondervoeding en willekeur. Meisjes van 9 en 10 jaar oud die experimenteerden met seks kregen een prikpil om zwangerschappen te voorkomen”, zegt ze in de krant.’
En inderdaad, de Volkskrant heeft vandaag een paginagroot
artikel geplaatst van Merijn Rengers en John Schoorl, onder de titel ‘Weer
zorggroep in opspraak’ (niet op de website, alleen in de papieren of digitale krant):
‘Bij de antroposofische zorggroep Zonnehuizen verdween 20 miljoen euro. Volgens betrokkenen verslechterde de zorg bovendien ernstig. “Het was één grote puinhoop.”’
Dat artikel gaat dan verder:
‘De antroposofische zorggroep Zonnehuizen uit Zeist, die in grote financiële problemen verkeert, heeft jarenlang klachten van personeel, cliënten en ouders over verslechterende zorg genegeerd. De toenmalige bestuurders en toezichthouders waren in plaats daarvan bezig met fusies, overnames, vastgoedontwikkelingen.Dat zeggen diverse betrokkenen bij Zonnehuizen. Deze week werd duidelijk dat er bij de zorginstelling, die zich voornamelijk bezighoudt met jeugdzorg, door mismanagement in korte tijd 20 miljoen euro is verdwenen. Een interim-bestuurder moet Zonnehuizen redden. Daarbij verdwijnen honderden banen.“Het was één grote puinhoop bij Zonnehuizen,” zegt Marion Greveling, die als vrijwilliger van adviesbureau Bobo diverse cliënten en verontruste ouders bijstond. “Kinderen in Zeist werden ’s nachts opgesloten in ongeschikte ruimtes. Er liep ongekwalificeerd personeel rond, dossiers ontbraken, er was ondervoeding en willekeur. Meisjes van 9 of 10 jaar oud die experimenteerden met seks kregen een prikpil om zwangerschappen te voorkomen. Klagende ouders werd verteld dat zij uit de ouderlijke macht zouden worden gezet als zij met hun klacht naar buiten zouden treden.”Greveling stapte naar de politie en de brandweer en zocht contact met andere betrokkenen. Deze zomer hadden haar acties effect. De Inspectie voor de Gezondheidszorg sloot twee afdelingen van het Klinisch Centrum voor jeugd-GGZ aan de Utrechtseweg in Zeist, in het epicentrum van de antroposofische jeugdzorg.Interim-bestuurder Charles Laurey beaamt de financiële problemen en zegt dat er veel te laat is ingegrepen. “Er is veel te veel gefuseerd en men is het overzicht verloren. Net als bij het omgevallen zorgconcern Meavita, waar ik ook als interim heb gewerkt.”’
De Volkskrant in Telegraaf-stijl? Daar lijkt het veel op.
Hier worden door twee journalisten drie dingen plompverloren met elkaar
verbonden: een aangifte van misbruik in maart vorig jaar, de tijdelijke
sluiting van twee afdelingen in juni dit jaar en de financiële malaise, de
reorganisatie en het bijbehorende ontslag van veel medewerkers die deze week
bekend werden. De twee laatste zaken heb ik hier al eerder behandeld, de eerste
nog niet. Over de tijdelijke sluiting meldde ik op 31 augustus in ‘Augustusoogst’ nieuwe ontwikkelingen. Ik herhaal het hier nog maar eens, want misschien is het twee weken terug niet iedereen opgevallen:
Op 18 mei 2011 bracht de Inspectie voor de Gezondheidszorg een bezoek aan het Klinisch Centrum voor Jeugd-GGZ. Na afloop van dit bezoek complimenteerde de Inspectie de medewerkers van Zonnehuizen voor de getoonde betrokkenheid, inzet en professionaliteit. Daarnaast sprak de Inspectie zijn zorgen uit over onder andere de staat van de gebouwen, de (inhoudelijke) aansturing, de implementatie van beleid en de veiligheid. Daarop kondigde de Inspectie een 15-tal maatregelen af.’
Het rest van het persbericht van de Zonnehuizen van 26 augustus (onder de link te vinden) is als volgt:
‘De belangrijkste maatregel was de buiten gebruikstelling van de huisvesting van twee groepen en renovatie van de huisvesting van twee andere groepen. Deze maatregel heeft ertoe geleid dat de jongeren van de buiten gebruik gestelde groepen op 29 juli zijn verhuisd naar een nieuw onderkomen op hetzelfde terrein. Hierdoor blijven ze in hun vertrouwde omgeving en kunnen ze naar de Zonnehuisschool blijven gaan. Daarnaast is de renovatie van de andere twee groepen voortvarend opgepakt. De gangen, badkamers en groepskamers zijn voorzien van nieuwe vloeren. Verder worden de bestaande vloeren in de was gezet en de muren geschilderd.
Dan de eerste zaak, de aangifte van misbruik in maart vorig jaar: omdat deze door beide nieuwsmedia vandaag zo gretig wordt opgepikt en als kern van de nieuwe berichtgeving wordt gebruikt, zal ik er nu wel verslag van doen. RTV Oost meldde op vrijdag 5 maart 2010 om 16:57 uur ‘Oldenzaalse (13) loopt weg uit jeugdinstelling’:De Inspectie voor de Gezondheidszorg heeft op 18 juli opnieuw een bezoek gebracht aan het Klinisch Centrum voor jeugd-GGZ. Doel van dit bezoek was een oordeel te kunnen geven over de uitvoering van de onmiddellijk te nemen maatregelen. Tijdens dit bezoek is de inspecteur op de verhuisde groepen gaan kijken om te zien of er echt niemand meer woonde. Hier waren alleen verhuisdozen en lege kamers te vinden. Eén van de jongeren heeft de inspecteur rondgeleid over het terrein en de nieuwbouw laten zien.In een brief naar aanleiding van dit bezoek laat de inspecteur het volgende weten:“De Inspectie heeft aangegeven dat er is voldaan aan het nemen van alle onmiddellijke maatregelen. Hij geeft aan dat er wat de buitengebruikstelling van de twee groepen betreft, met veel voortvarendheid en creativiteit gekomen is tot alternatieve huisvesting. Tijdens het bezoek heeft de inspectie kunnen waarnemen dat er zeer hard gewerkt wordt aan de oplevering van de nieuwe huisvesting. De inspectie heeft hiervoor veel waardering en wil alle medewerkers die hieraan een bijdrage hebben geleverd een compliment geven voor de getoonde flexibiliteit en de geleverde inspanningen. Hetzelfde geldt voor de medewerkers van de gerenoveerde groepen. De inspectie heeft het vertrouwen dat de veiligheid en leefbaarheid van de woonomgeving voor de desbetreffende kinderen en jongeren aanzienlijk verbeterd is.”’
‘Een 13-jarig meisje uit Oldenzaal is weggelopen uit jeugdinstelling Zonnehuizen in Zeist. Ze wil niet meer terug vanwege misstanden binnen de instelling. De Oldenzaalse is ondergedoken.Het meisje zegt dat ze is gedwongen tot seksuele handelingen, is geslagen door personeel en tegen haar wil is opgesloten. Nadat ze in januari van de trap viel, heeft de instelling geen dokter ingeschakeld. Twee weken later, tijdens een bezoek aan haar ouders, werd ze door de huisarts van de familie alsnog naar het ziekenhuis gestuurd. Daar werd een gebroken teen en een gebroken middenvoetsbeentje vastgesteld. Bij de jurist die de familie bijstaat, zijn meer klachten binnengekomen over jeugdinstelling Zonnehuizen. Tegen de instelling is een kort geding aangespannen om het Oldenzaalse meisje uit Zonnehuizen te laten plaatsen. Wanneer dat kort geding dient, is nog niet bekend. Instelling Zonnehuizen wil niet reageren op de beschuldigingen.’
Dezelfde avond kwam ook RTV Utrecht met een bericht, ‘Klacht over misbruik in internaat in Zeist’:
‘Een 13-jarig meisje zegt in jeugdinstelling Zonnehuizen in Zeist van seksueel misbruikt te zijn. Ook zou ze zijn geslagen. Het meisje uit Oldenzaal is weggelopen uit de instelling en zit op dit moment ondergedoken. De verklaringen van het meisje staan niet op zichzelf. Er zouden meer bewoners hun beklag hebben gedaan over misstanden binnen de instelling. De politie wil nog niet reageren.’
RTV Oost meldde op maandag 8 maart 2010 om 16:29 uur ‘Intern onderzoek Zonnehuizen mogelijk misbruik’:
‘Jeugdinstelling Zonnehuizen in Zeist start een intern onderzoek naar mogelijk seksueel misbruik en mishandeling van een 14-jarig meisje uit Oldenzaal dat in de instelling verbleef.Het meisje is vorige week na een bezoek aan haar ouders niet meer teruggekeerd naar Zonnehuizen vanwege vermeende misstanden binnen de instelling. De Oldenzaalse is op een onbekende plek ondergedoken. Zonnehuizen zegt dat er geen klachten zijn binnengekomen over misbruik of mishandeling, maar doet een intern onderzoek om elke twijfel uit te sluiten. Zonnehuizen heeft de Inspecteur voor de Gezondheidszorg op de hoogte gebracht en bij de Zedenpolitie Zeist een officiële melding gemaakt. Het Openbaar Ministerie in Almelo doet onderzoek naar de verblijfplaats van het meisje. Het OM doet dat omdat het ouderlijk gezag over het meisje bij jeugdzorg ligt en niet bij de mensen waar ze nu verblijft.’
Diezelfde avond kwam ook RTV Utrecht ermee, ‘Zonnehuizen verbaasd over beschuldiging’:
‘Bij Jeugdinstelling Zonnehuizen in Zeist is met verbazing gereageerd op de verhalen over misbruik en mishandeling binnen de muren van de instelling. De ouders van een meisje van 13 zeggen dat hun dochter in Zeist is opgesloten, misbruikt en geslagen. Het meisje zelf zit op dit moment ondergedoken. Er zouden nog twee slachtoffers zijn, waaronder één uit Wijk bij Duurstede.De instelling wil niet voor de camera reageren en geeft aan dat er een intern onderzoek is gestart. Het Openbaar Ministerie heeft de ouders van het meisje inmiddels uitgenodigd om hun verhaal te komen doen over de situatie in Zeist.Bekijk hieronder de reportage van verslaggever Martin de Wit.
Precies een week later, maandag 15 maart 2010 om 10:21 uur,
berichtte RTV Utrecht ‘Vermist meisje uit Zonnehuizen terecht’:
‘Het meisje dat beweert dat ze seksueel is misbruikt in jeugdinstelling Zonnehuizen in Zeist is terecht. De 13-jarige uit Oldenzaal liep anderhalve week geleden uit de instelling weg en dook onder. Volgens de politie is zij afgelopen donderdag overgedragen aan Bureau Jeugdzorg. Onduidelijk is waar en bij wie ze ondergedoken heeft gezeten. Het meisje verblijft voorlopig op een geheim adres. Ook haar ouders weten niet waar ze is ondergebracht.’
Anderhalf uur later volgde RTV Oost met ‘Inspectie beslist in zaak Oldenzaals meisje’:
‘De Inspectie voor de Gezondheidszorg beslist over vier weken of er een onderzoek wordt ingesteld naar de mogelijke mishandeling van een 14-jarig meisje uit Oldenzaal in jeugdzorginstelling Zonnehuizen in Zeist.Dat schrijft de Inspectie in een brief aan de jurist die de familie van het meisje bijstaat. De Oldenzaalse dook begin maart onder omdat ze niet meer terug wilde naar Zonnehuizen. Ze zou er zijn geslagen door personeel en zijn opgesloten. Ook zou een medebewoonster haar hebben gedwongen tot seksuele handelingen. Na een gesprek met politie en justitie is de Oldenzaalse vorige week door jeugdzorg ondergebracht op een geheim adres. Ook de ouders weten niet waar hun dochter is. Ze mogen tegen hun zin geen contact met haar hebben.’
Twee dagen later kwam RTV Oost erop terug in ‘Oldenzalers doen aangifte van misbruik’:
‘De ouders van een Oldenzaals meisje hebben bij de politie in Utrecht aangifte gedaan tegen jeugdinstelling Zonnehuizen in Zeist.Er is aangifte gedaan van mishandeling door het personeel van de jeugdinstelling en seksueel misbruik door een medebewoonster. Het Oldenzaalse meisje dook enkele weken geleden onder omdat ze niet terug wilde naar de instelling. Ze wordt binnenkort gehoord door de Utrechtse politie. De Inspectie voor de Gezondheidszorg beslist over vier weken of er een onderzoek wordt ingesteld naar Zonnehuizen. Het meisje is inmiddels ondergebracht bij een andere instelling. Haar ouders durfden woensdag pas aangifte te doen, omdat ze niet terug hoeft naar Zonnehuizen.’
Weer een dag later, op donderdag 18 maart 2010, kwam De
Telegraaf met ‘Aangifte misbruik Zonnehuizen’:
‘De ouders van een Oldenzaals meisje hebben bij de politie in Utrecht aangifte gedaan tegen jeugdinstelling Zonnehuizen in Zeist, wegens mishandeling door het personeel en seksueel misbruik door een medebewoonster. Het meisje is inmiddels ondergebracht bij een andere instelling, meldt RTV Oost. Haar ouders durfden woensdag pas aangifte te doen, omdat ze niet terug hoeft naar Zonnehuizen. De Inspectie voor de Gezondheidszorg beslist over vier weken of een onderzoek wordt ingesteld naar de jeugdinstelling.’
Ook andere media deden verslag van de gebeurtenissen, onder
andere ‘Hart van Nederland’. ‘Klik’, het tijdschrift en de website over de
verstandelijk gehandicaptenzorg, meldde op 22 maart 2010 ‘Mishandeling
Zonnehuizen’:
‘De ouders van een voormalige bewoonster van jeugdinstelling Zonnehuizen in Zeist hebben aangifte gedaan van mishandeling door personeel en seksueel misbruik door een medebewoonster. Het slachtoffer is volgens Rtv Oost enkele weken geleden ondergedoken, omdat ze niet terug wilde naar Zonnehuizen. Ze is inmiddels ondergebracht bij een andere instelling. De politie van Utrecht zal het meisje binnenkort horen, en de Inspectie beslist later of er een onderzoek komt naar de situatie bij Zonnehuizen.’
Ik heb op internet gezocht of er inderdaad een onderzoek is
geweest en wat dan daar is uitgekomen, maar ik heb er verder niets meer over kunnen
vinden. Dat is vervelend, want nu blijft het overal op internet in de lucht
hangen. Wat wél te vinden is, zijn nogal particuliere uitingen van mensen die
zeggen ernstig getroffen te zijn door wanprestaties van de Zonnehuizen. Maar
het is moeilijk te bepalen hoe hoog de betrouwbaarheidswaarde van zulke
berichten is. Zo vind ik op een weblog getiteld ‘Onmacht’ een bericht van 17
juni getiteld ‘Zonnehuizen Zeist deels gesloten’, dat van persbureau Novum
afkomstig is, over de tijdelijke sluiting die hier al ter sprake kwam. Er direct
onder staat dit ‘commentaar onmacht’:
‘Mevrouw Greveling heeft verheugd gereageerd op het bericht dat Zonnehuizen Zeist deels gesloten is. Vorig jaar heeft zij een meisje geholpen dat gevlucht was uit het tehuis na mishandeling, opsluiting en misbruik. Onder valse voorwendselen van het OM is het meisje uiteindelijk terug gekomen en door jeugdzorg weer in Zonnehuizen Zeist gestopt. De mensen reageerden destijds negatief, het was toch zo erg allemaal niet? Zo erg was het dus wel!’
Zonnehuizen is ook onderwerp van een ander bericht van
vorig jaar van deze weblogger, op 22 maart 2010, met als titel ‘Sektes’. Dezelfde ‘onmacht’
probeert aannemelijk te maken dat Zonnehuizen een sekte is. Daar komen alle
mogelijke reacties op, en niet altijd de fijnzinnigste, vaak van hetzelfde
gehalte als de reacties bij RTV Utrecht (niet bij RTV Oost overigens, daar gaat men er blijkbaar anders mee om). Het destijds in het nieuws zijnde misbruik zal de aanleiding tot dit
bericht zijn. Je wordt er echter niet veel wijzer van hoe het echt zit.
Daarnaast zijn bepaalde getuigeverslagen schrikbarend. Zou het allemaal goed
door Justitie uitgezocht zijn? Ik weet het nu niet en moet dat aannemen.
Waarop baseert de Volkskrant zich eigenlijk vandaag? Op die Marion
Greveling dus, de ‘vrijwilliger van adviesbureau Bobo’. Op internet vind ik dit
bericht van 15 juni 2007 van Omroep Brabant, ‘Adviesbureau Bobo vreest sluiting’:
‘Marion Greveling van Adviesbureau Bobo in Zwolle vreest sluiting van haar bureau. Er is steeds meer kritiek op de manier waarop haar eenmansbedrijfje te werk gaat in de Heerlense kleuterseks-affaire. Volgens critici is ze opruiend bezig in plaats van beschermend. Ook heeft Greveling nooit een opleiding gevolgd tot professioneel adviseur.
Adviesbureau Bobo heeft van het schoolbestuur tot donderdag de tijd om met bewijzen te komen in deze zaak. Greveling heeft tegen Omroep Brabant gezegd dat ze dit niet van plan is, omdat het om vertrouwelijke informatie gaat.’
Gek dat dit niet in het artikel in de Volkskrant staat,
lijkt me toch wel relevante informatie. Maar goed, het kan waar zijn dat zij de
Inspectie deze zomer ertoe heeft aangezet om nader onderzoek te doen. ‘IGZ bracht een bezoek aan het tehuis na
klachten over de locatie’, meldde ik op vrijdag 17 juni in ‘Verwaarlozing’.
Welke bronnen gebruiken Merijn Rengers en John Schoorl nog meer? Zij benaderden
‘Kees Fransen, die twee jaar geleden in de OR zat van de door Zonnehuizen
overgenomen antroposofische Michaelshoeve in Brummen en de woon-werkgemeenschap
in Olst’. Hij was daar volgens mij pottenbakker. Hij is uitgesproken negatief;
maar dat weet iedereen die zijn website weleens heeft bezocht. Alleen is die momenteel
nog niet helemaal in orde, omdat www.web-log.nl nog altijd bezig is te migreren
naar www.weblog.nl; Volkskrant-webloggers hebben daar ook nog steeds last van.
Ik neem trouwens aan dat ook deze website van hem is, het heeft zo dezelfde ductus:
‘Dit is de weblog van de AARDEWERKPLAATS van Overkempe.’
Verder wordt in de Volkskrant opgevoerd ‘Gerrit Jan van
Otterloo, die meewerkte aan de sanering van twee andere grote zorgconcerns die
aan mismanagement ten onder gingen – Philadelphia en Meavita’. Maar die
debiteert slechts algemeenheden over inhalige bestuurders, niet specifiek over
de Zonnehuizen. Tot slot wordt ook wat ‘bronnen rond de instelling’ zeggen
aangehaald:
‘“De afgelopen jaren is steeds gebleken dat cijfers een moeilijk begrip waren voor de directie. Ze deden maar wat. De voormalig directeur Frans Broekhuizen gaf zelf als verklaring dat hij ‘te lief’ zou zijn geweest.”En dat terwijl de problemen al jaren bekend waren, zo zegt ook Sengul Sözen van Abvakabo FNV. “Al in 2009 liet een accountant aan Broekhuizen weten dat het niet goed ging, maar hij deed niets. Behalve financieel was ook de zorg een chaos. Pas nu, vele maanden later, is er een herstelplan. Veel en veel te laat. En wat het ergste is: de raad van toezicht liet het allemaal gebeuren.”’
Het laatste woord krijgt ‘Interimmer Laurey’, maar die zegt
alleen iets over de financiële positie en het vastgoed, zoals hij ook elders
heeft gedaan. Net alsof hij helemaal niet om commentaar gevraagd is op wat er nu allemaal aan akeligheden over slechte zorg en misbruik in het artikel terecht is gekomen. Nee, de Volkskrant maakt hiermee geen beste beurt. Het is
allemaal met de haren erbij gesleept en heel suggestief. Niets wordt echt hard
gemaakt, door middel van journalistieke methodes van hoor en wederhoor. Alsof
men alleen op internet wat heeft opgezocht, en dan nog slecht ook. Dan is zelfs
De Telegraaf nog beter.
Update 18.15 uur:
Vandaag verscheen er een nieuw bericht op de website van de Zonnehuizen, getiteld ‘Zonnehuizen knokt voor voortbestaan en continuering zorg’:
‘Door de medewerkers van Zonnehuizen en verscheidene externe partijen wordt deze dagen hard geknokt voor het voortbestaan van Zonnehuizen en het continueren van de zorg die we bieden. Dat gebeurt via een herstelplan dat vraagt om een samenspel van veel verschillende (externe) partijen. Het is daardoor een delicaat proces waaraan met volle overtuiging, inzet en betrokkenheid wordt gewerkt.Om dit proces niet te verstoren, kunnen op dit moment over de voortgang nog geen mededelingen worden gedaan. Vrijdag 23 september is een spannende dag. Dan worden namelijk belangrijke beslissingen genomen over de toekomst van Zonnehuizen.Wij zullen daarom op 23 september een artikel over de nieuwe ontwikkelingen publiceren op deze website. Wij willen namelijk open zijn in het geven van informatie op het moment dat het kan.Gerry NuttersWoordvoerder Zonnehuizen’
5 opmerkingen:
Rudolf Steiner schetst in aanvang-heilpedagogische cursus 1924-: "Ik zou willen zeggen, dat ergens in een hoekje van zijn ziel zit bij iedere mens wel een zogenaamde abnormaliteit"…"Natuurlijk het recht om over psychische normaliteit of abnormaliteit voor kinderen of mensen in het algemeen te spreken, berust op niets anders dan wat gemiddeld genomen 'normaal' is. Er is geen ander criterium dan wat algemeen gangbaar is in de ogen van de goegemeente…Een ander criterium is er in eerste instantie niet. Met als gevolg dat men na het constateren van een abnormaliteit van alles onderneemt om die te verhelpen, terwijl men in feite bezig is een stukje genialiteit te verdrijven".
In de jaren ’60 duikt in de zorg het begrip "Kwaliteit van leven" op. Ontsproten uit de anti-psychiatrie o.a. E. Fromm, R.D. Laing, M. Foucault, E. Goffmann, C. Rogers, mensen die in de jaren ’30 vluchten naar New York verenigd in "Institute of Social Research" Columbia University. De huidige ontwikkelingen in de zorg zijn hiertoe te herleiden. Kern is; de patiënt als klant centraal stellen en de zelfontplooiing van het individu en de waarneming richten op het zien en ontwikkelen van de positieve krachten van de mens, in tegenstelling tot een benadering die de mens wil reduceren tot zijn beperking. Eind jaren ’60 gevolg door een nieuwe impuls, het normalisatie en integratie principe; kern de verstandelijk gehandicapte mens leidt een bestaan zo dicht mogelijk bij het normale als maar mogelijk.
Een hedendaagse denker, Joan C. Tronto van het departement of political science New York karakteriseerde zorg in An ethic of care 1993, vanuit het perspectief van de autonomie en kwetsbaarheid van iedere burger. Zonder zorg is samenleven niet mogelijk. Zij ziet de mens als zorgend wezen en als wezen dat op zorg is aangewezen.
In de 2e helft van de jaren ’80 worden individu en markt aan elkaar gekoppeld, achter dit beeld staat het beeld dat het individu niet langer het object van zorg is, maar een in potentie mondige burger en het proces van een zorgzame overheid naar een zorgzame samenleving. De genoemde koppeling leidt ertoe dat in 1996 het persoonsgebonden budget vorm krijgt en de naam van instellingen wordt omgedoopt in centrumvoorzieningen met een uitgebreid zorgpakket, waarbij de keus van de klant leidend principe wordt.
Een tweede lijn loopt middels zorg op maat, zgn. vraagsturing. Vanaf 1 april 2007 indiceert het Centrum Indicatiestelling Zorg of het zorgloket de zorgzwaartebekostiging d.m.v. een zorgzwaartepakket, een pakket wat aansluit op de kenmerken van de klant. Om de positie van de klant te verbeteren is per 2007 de verplichting gesteld om een zorgplan op te stellen.
Samengevat geeft deze verkorte geschiedenis weer dat de mens centraal staat, autonoom en kwetsbaar is, individu en markt zijn gekoppeld, zelfontplooiing richt zich op de positieve krachten van de mens en zijn kenmerken. De geschiedenis weerspreekt het gezichtspunt van Rudolf Steiner niet.
De recente ontwikkeling bij de Zonnehuizen toont een vervolg dat men na" het constateren van een abnormaliteit van alles onderneemt om die te verhelpen, terwijl men in feite bezig is een stukje genialiteit te verdrijven”. Een stukje 'genialiteit' heet de Michaëlshoeve. De kinderinstituten vormen de basis van de sociaal-therapeutische instellingen, die zijn zowel de bakermat van Bronlaak en Overkempe en daaraan gelieerde instellingen. De jaarverantwoordingen 2007-2008-2009 Zonnehuizen geven aan dat deze fusiepartners in financiële zin positief zijn te waarderen.
Pim Blomaard stelt in het boek 75 jaar heilpedagogie in toekomstperspectieven*; "Als de instellingen de tekenen des tijds maar verstaan en de eigen organisatievorm kunnen aanpassen, hoeven zij niet direct te vrezen voor hun voortbestaan…De heilpedagogische aanpak en ook de sociaal-therapeutische arbeidsmethodiek moet je kunnen afkijken, juist omdat ze zich zo moeilijk is laten formuleren. Met de roep om vernieuwing moet het kind niet met het badwater worden weggegooid. Leve de traditie".
Ik heb bijna 20 jaar ervaring in heilpedagogie en sociaal-therapie in school, werkplaatsen en zorg.
Als ik de bovengeschetste ontwikkelingslijn volg, zelfontplooiing van het individu, ontwikkelen positieve krachten, autonomie etc. Waarom, als de zorgvrager centraal staat en daar de €'roos op binnenkomen, bestuurders/managers niet in staat zijn de organisatie om te schakelen naar eenheden met budget gestuurde woonhuizen/werkplaatsen. In alle situaties waar ik werkte hebben eindverantwoordelijken voor woongroepen/ werkplaatsen/ schoolklassen voldoende capaciteiten, om in het kader van budget zorg/werk/school te kunnen werken.
*Oog voor het individu. Uitgave Christofoor. Inspirerend.
Uit interview met de bestuurder in de Verbinding nr.100 juni 2006.
Hoe ziet de organisatie er wat jou betreft over zeg vijf jaar uit?
'Als een spiritueel geïnspireerd en zeer professionele zorginstelling, weerbaar en trots en nieuwsgierig naar nieuwe ontwikkelingen. En
als ik eerlijk ben, moet ik zeggen dat we daar niet zover vanaf staan op dit moment.'
2011 moet een grote deceptie zijn voor de inmiddels ex-bestuurder.
Waar blijkbaar de Raad van Toezicht het toekomst perspectief mede niet heeft gerealiseerd. Toezicht lijk je dan ook letterlijk te moeten opvatten. Een beter, gezonder model zou dan ook zijn een Raad van Handelen.
Dank voor deze verwijzing! Dat lost meteen een probleem op. Ik heb hetzelfde interview namelijk op 10 mei van dit jaar gepubliceerd in ‘Zorgonderneming’. Maar dat haalde ik uit het in juli 2006 verschenen eerste nummer van het nieuwe tijdschrift van Zonnehuizen, ‘Zon’. ‘Wie hem interviewt staat er niet bij’, schreef ik nog. Dat was dus Mark Fekkes, zo blijkt uit ‘De Verbinding’ nr. 100 van juni 2006, waarin ‘Inspirerend referentiekader. Frans Broekhuizen over de identiteit en uitstraling van Zonnehuizen in deze tijd’ te vinden is. Is dat interview nu ook weer getraceerd.
Malaise in een kader.
Uit een sollicitatiegesprek 2010. Situatie LVVG en LVG+ bewoners in reguliere woonhuizen in de wijk, 1 huis fungeert als inloophuis. Gesprek met eindverantwoordelijke en een collega.
Mijn voorstel leg praktijk casussen voor en ik reageer. Casus; een bewoner maakt in de stad in een café commotie door verbale intimidatie en gewelddadig gedrag.
Mijn visie er is onvoldoende aandacht gegeven aan een stappenplan, welke verantwoord café bezoek mogelijk maakt. Visie instelling; de overheid wil normalisatie en integratie, de caféeigenaar is verantwoordelijk, zorg 2010.
Hoe is een calamiteit gedefinieerd?
Het Jaarverslag William Schrikker Jeugdbescherming 2010 stelt het volgende; onder 4.8 Inspectie; " In 2010 werden 48 calamiteiten gemeld aan de inspectie. Er is sprake van een calamiteit als de veiligheid van de jeugdige direct in het geding is met dodelijk of schadelijk gevolg".
http://www.rentray.nl/_files-cms/File/JaarverslagRentray2008.pdf mogelijk fusiepartner Michaëlshoeve.
Onder prestatie indicatoren.
Geweldpleging tussen jongeren.
Het aantal geweldplegingen tussen jongeren nam in 2008 iets toe ten opzichte van het aantal in 2007 (179 ten opzichte van 158). Het aantal fysieke geweldplegingen is, ondanks de dalende trend in de voorgaande jaren, toegenomen en het aantal verbale geweldplegingen is gedaald.
Geweldpleging tegen personeel
Ook het aantal geweldplegingen tegen personeel lag in 2008 met 232 incidenten hoger dan in 2007. Fysieke geweldplegingen lieten een kleine toename zien en de verbale geweldplegingen lieten een sterker stijging zien.
Onttrekkingen
Bij de twee justitiële locaties van Rentray (Rekken en Lelystad) bedroeg het aantal onttrokken PIJ-ers (PIJ staat voor ‘Plaatsing in een Inrichting voor Jeugdigen’) in 2008 25 (21 jongens, 4 meisjes). Hiervan keerden er 8 uiteindelijk niet terug. Het aantal onttrokken OTS’ers (onder toezicht gestelde kinderen, in dit geval 37 jongens, 48 meisjes) bedroeg 85. Hiervan keerde het overgrote deel binnen enkele dagen terug.
In 2008 waren er bij Rentray JeugdzorgPlus 86 gevallen van ongeoorloofde afwezigheid. Van de 86 gevallen van ongeoorloofde afwezigheid keerden 59 gevallen binnen 14 dagen weer terug. Van deze 59 gevallen gebeurde dit in 27 gevallen binnen één dag en in 50 gevallen binnen vijf dagen.
Waarmee ik wil aangegeven dat de gegeven situatie in Malaise, inherent is aan het beeld van sommige zorgvragers en het overheidsbeleid. Duidelijk is ook dat media met een zekere gretigheid en niet altijd genuanceerd 'malaise' berichten breed uit etaleren.
Is het is niet de taak van het hoofd Civil Society en Communicatie van Stichting Zonnehuizen hier handelend in op te treden? Immers het totale beeld van de instelling is in het geding.
Ik heb zelf ervaren in 1998 hoe adequaat de (zeden-) politie omgaat met een vermoeden van misbruik. http://www.rhcvechtenvenen.nl/phocadownload/userupload/kranten/Utrechts-Nieuwsblad_1998/Utrechts-Nieuwsblad_19980219-web.pdf
Een aanwijzing van misbruik wordt deskundig en serieus gewogen en er is in de regio Utrecht een brede expertise. Een weg die betrokkenen kennelijk niet betreden, na klagen ontbreekt het blijkbaar aan doen.
De externe weg: http://www.amk-nederland.nl/overhetamk.php meldpunt kindermishandeling of
http://www.protocolkindermishandelingutrecht.nl/
De interne weg: Al voor 1998 heeft het bestuur Zonnehuizen mogelijkheden tot melding van ‘malaise’. Eind 2008 stelt het bestuur een stafmedewerker seksualiteit aan en voert een beleid gericht op preventie en signalering van misbruik, waarbij alle teams worden getraind.
Een reactie posten