Nominatie

Daar is-ie dan hoor, in beweging gekomen. Maar op deze afstand en met deze onscherpe foto is nauwelijks te zien wat het is. Het voorprogramma, kan ik verklappen. Interpol uit New York, om het ingewikkeld te maken. Nu weet u waarschijnlijk nog niets... 

Hoe is het momenteel gesteld met de antroposofie in de pers? Hangt er natuurlijk van welke pers. Dagelijkse berichtgeving is wisselend. Ridzerd van Dijk houdt de eer hoog met zijn regelmatige citaten en tekstpassages. Die nu trouwens weer Aquarius heet; ik moet nodig eens mijn blogroll aanpassen. Of we Hugo Verbrugh ooit nog terugzien met een weblog wordt een steeds grotere vraag. En in zijn kielzog de anderen die bij de Volkskrant een weblog hadden gevonden. Want de overnemende partij weblog.nl is nog altijd niet in functie, na ruim vier weken. Het is treurig. Overigens hebben Hugo Verbrugh en Frans Wuijts een soort refugium gevonden bij Civis Mundi van Wim Couwenburg. Dat gold voor Verbrugh trouwens al drie weken geleden, op 31 augustus, met ‘“Nieuwe esoterie” en het zogenoemde “postmortaal levensperspectief”. Een tekst over leven en dood hier en nu en hierna’. En ik moet zeggen, dat is bij wijlen de beste tekst die ik ooit van hem gelezen heb! Dus misschien doet het hem niet eens kwaad, zo’n gedwongen rustpauze. Ook Frans Wuijts kwam daar diezelfde dag verrassend en sterk tevoorschijn met ‘Sterven met of zonder ziel’. Beide goede pogingen om zelf te denken en heel leuk om te lezen. Als we het over het uitdoven of sterven van weblogs en websites hebben, moet ik hier nu ook Terra Canaillo gedenken. Ach und weh. Das tut uns leid. Joseph Canaillo kondigde het ruim een week geleden zelf aan met ‘11. September’. Ze hebben het daar toch vanaf 22 maart 2006 volgehouden, langer dus dan de gemiddelde weblogleeftijd van 2 à 3 jaar. Men kondigt aan binnenkort de weblog helemaal te sluiten. Dan zal ik ook die van mijn blogroll moeten afvoeren; daar staan nu nog een paar andere oude Volkskrantwebloggen voor hetzelfde op de nominatie. Zusterweblog Uribistan Daily schijnt het nog wel vol te houden.

En hoe gaat het dan met de nieuwe sterren aan het firmament? Ik heb het al eerder gezegd: Antroflora lijkt het lot te delen van eerdere antroposofische fora, namelijk een zachte dood te sterven, na een eerste flakkerend begin. Ik zie daar niet of nauwelijks activiteit. Dan doet de Aardespiegel het aanmerkelijk beter. Die schrijft vandaag over ‘De Aardespiegel van deze week, journalistiek vanuit de antroposofie’:

‘Hier downloaden

Dit is het tweede van drie nummers dat u vanaf de site kunt downloaden. Vanaf donderdag 29 september kunt u De Aardespiegel alleen nog maar ontvangen per email. Als u voortaan elke donderdag De Aardespiegel wilt ontvangen (richtbedrag: 50 euro per jaar), dan kunt u zich hier aanmelden.

aardespiegel150911.pdf

In De Aardespiegel van donderdag 22 september onder meer:

Vrijheid van onderwijs

Hoe is het gesteld met de vrijheid van het onderwijs in Nederland? Vakantiemijmeringen van Martijn Brasem bij het lezen van artikel 23, lid 2 van de Grondwet: “het geven van onderwijs is vrij, behoudens het toezicht van de overheid”.

Bezinning op geld

Voordat Jac Hielema verder gaat met zijn onderzoek naar antwoorden op vragen naar het huidige geld- en bankwezen, geeft hij in dit intermezzo de reacties op zijn eerdere artikelen weer. Jan Saal wijst hem erop dat er meerdere geldsoorten zijn, niet alleen “ruilgeld” gedekt door economische waarden, maar ook “kredietgeld” gedekt door... ja, door wat eigenlijk? Arjen Nijeboer legt een begripsfout van Jac Hielema bloot. Edy de Munck geeft een korte aanvulling en Imke Jelle van Dam schreef een sprookje geïnspireerd op het beeld van “de koffer”.

De kortste weg naar spirituele ervaringen

In de “underground”, het meer verborgen uitgaansleven van Amsterdam, neemt het gebruik van NN-Dimethyl-Triptamine (DMT) toe. Deze drug is een manier voor feestende jongeren om snel spirituele ervaringen te hebben. Bovendien lijken de gebruikers een objectieve geestelijke dimensie te betreden. Stephan Geuljans beschrijft de oorsprong van deze drug en onderzoekt de aard van de realiteit die de DMT-gebruiker ervaart.’

Dat ziet er een stuk hoopgevender uit. Bovendien wordt elke werkdag in de rechterkolom een kort bericht of opinie geplaatst, om op te reageren. Dat gebeurt nog niet veel, maar het is dan ook niet zo’n heel handig systeem: onoverzichtelijk, en je kunt ook niet makkelijk zien of en waar iemand gereageerd heeft. Toch zijn ze soms best de moeite waard. Een exempel. Het bericht van gisteren met reacties van gisteren en vandaag, ‘Metamorfose van een crisis’:

‘“Vandaag is het Prinsjesdag. De gouden koets rijdt door Den Haag en hare Majesteit declameert de troonrede met een sombere boodschap, want de schatkist is leeg en iedereen wordt geraakt door de crisis. Maar is dat alles? Is dit een crisis zoals alle vorige of zijn we definitief in een andere tijd beland? Tegenlicht was in Lissabon te gast bij een bijzondere denktank die antwoorden zoekt op vragen zo urgent dat de vorstin ze niet zal durven uitspreken.”

VPRO’s tegenlicht Metamorfose van een crisis is hier te zien.

Zoals VPRO’s tegenlicht naar antwoorden zoekt op vragen zo urgent vanuit... ja, vanuit wat eigenlijk precies? In ieder geval vanuit een gezond denken, een betrokken voelen en de wil om door te dringen tot inzicht. Zo zoekt De Aardespiegel naar antwoorden op vragen vanuit de antroposofie. Antropo... wat?

Geplaatst door de redactie op 20 september 2011

Reageren of de 9 reacties lezen, klik hier...

Ja, de betrokkenheid van deze wetenschappers wekt sympathie, maar geen enkele spreker kon mij de indruk brengen dat ze werkelijk “out of the box” konden denken zoals de oprichter het voorstelde. De Franse filosoof deed een poging. Hij zei dat hij niet geloofde in “systemen”, want achter ieder systeem gaan mensen schuil. Wie zijn de mensen die bij een bank werken, wat beweegt hen, wat doen ze op een werkdag? etc. Ik vind dit wel een interessante benadering. Het zijn tenslotte gewoon mensen die systemen vormen en hanteren. Maar verder? Ik ben benieuwd wat deze elite met elkaar bespreekt. Want wat is nu werkelijk “out of the box?” Is de sociale driegeledingsgedachte van de antroposofie een mogelijk antwoord op de vele vragen? Het is voor mij in ieder geval wel een model dat helpt om mijn gedachten te ordenen. Ik zou graag van anderen horen wat hun gedachten hierover zijn.

Reactie van Harry Fiegel op 20 september 2011

Het is interessant dat de crisis niet alleen op het economische vlak gezien wordt, maar ook op de andere gebieden die de sociale driegeleding kent. Dus ook een crisis op cultuur- en geestelijk gebied en ook op rechtsgebied, bijv. iemand die een fles water steelt wordt soms harder gestraft dan iemand die meegeholpen heeft om miljarden te laten verdwijnen. Kortom, wat Steiner als een mogelijkheid zag dat de civilisatie als geheel in een crisis zou kunnen vallen, wordt steeds concreter. Maar wat is het alternatief, de sociale driegeleding van begin 20e eeuw bevat niet meer de antwoorden begin 21e eeuw, Jesaiah ben Aharon heeft gezocht naar een eigentijdse driegeledingsgedachte.

Reactie van Kees op 20 september 2011

Mijns inziens is de crisis een identiteitscrisis: hoe begrijpen we onszelf en elkaar in deze wereld? Als fysische en chemische reacties die afstammen van de aap en in een oorlog van allen tegen allen vechten om te overleven of als zielen van goddelijke oorsprong en bestemming die in onderling overleg capaciteiten en behoeften op elkaar afstemmen.

Reactie van Jac Hielema op 20 september 2011

Dat is wel zwart-wit gesteld. De mensen die ik ken zullen zich noch in het ene, noch in het andere herkennen. De eerste optie lijkt dan wel passé, maar de tweede optie zal men wat te verheven vinden. Wat ik vooral waarneem is individueel pragmatisme. Een pragmatisme dat tot uiting komt in de vraag: hoe kom ik hier zonder al teveel kleerscheuren vanaf? Maar de samenleving als geheel verkoopt zijn ziel als de cultuursector uitgehold wordt, de politiek en rechtspraak de rijkeren beschermt en de solidariteit met de zwakkeren opgeeft. De ziel wordt geofferd aan de god van de economie. Hoe breng je driegeleding in de praktijk? Mijns inziens begint dat met reflectie op jezelf. Dat je voor jezelf onderzoekt hoe de macrobeweging in maatschappij en wereld zich verhouden met je persoonlijke leven, op microniveau. Wat om je heen is, moet ook ergens in je zijn. Dat is in ieder geval wel mijn ervaring. En dan komt de vraag hoe eerlijk je eigenlijk wel durft te zijn en of je werkelijke veranderingen in de samenleving niet alleen denkend en gevoelsmatig voor je ziet, maar ze ook werkelijk aan je wil kan verbinden en dienovereenkomstig te handelen.

Reactie van Harry Fiegel op 20 september 2011

Behalve de genoemde crises, zijn er nog een paar meer op komst: Energie, Voedsel, Klimaat, Gezondheid. Het enige wat daartegen zal helpen is een bewustzijnsomslag (wat gebeurt er in Arabië?) Nu is het merkwaardige dat bewustzijn in het menselijk lichaam mede ontwikkeld wordt op basis van afbraak. In hersenen en zenuwen bevindt zich het minste leven. Bewustzijn hangt samen met doodskrachten in de mens. De genoemde crises veroorzaken ook doodsprocessen en naar we mogen hopen ook bewustzijnsprocessen. De mens als rentmeester der schepping leert langzaam door vallen en opstaan. En uiteindelijk mogen we verwachten dat ook de eigen identiteit ontdekt zal worden.

Reactie van Kees op 20 september 2011

Beste Harry, ik heb het niet over de individuele mensen en hun mens- en wereldbeelden, die variëren van zwart tot wit en alles wat daartussenin zit; maar over het mens- en wereldbeeld dat ten grondslag ligt aan onze instituties, die is of materialistisch of spiritueel, er zijn geen andere mogelijkheden. Neem ons onderwijssysteem. Daar ligt het idee aan ten grondslag dat kinderen lege emmers zijn, die gevuld moeten worden met het doel zichzelf later zo duur mogelijk te verkopen op de arbeidsmarkt. Hoe goedhartig en ruimdenkend de leraren op de scholen ook zijn, uiteindelijk functioneren ze het best als ze zich gedragen als lopende band-werkers die voorgeprogrammeerde lesjes aan de leerlingen aanreiken en toetsen om hun salaris elke maand te ontvangen, hun pensioen op te bouwen en hun hypotheken af te betalen. Hoe meer ze handelen vanuit liefde voor hun vak en hun leerlingen, hoe sneller de migraine-aanval, de hartstilstand en/of burn-out. Pas als we instituties vormen op grond van een spiritueel mens- en wereldbeeld, zullen de mensen vanuit liefde voor hun vak en voor de mens in het algemeen kunnen (leren) handelen. De huidige crisis is een systeemprobleem.

Reactie van Jac Hielema op 21 september 2011

Een gezegde is me altijd bijgebleven: opvoeden is geen vat vullen, maar een vuur ontsteken. En wat blijkt nu bij sommige jongeren op de wereld te gebeuren, men heeft hun vaten proberen te vullen met leegte en nu willen ze alsnog vuren ontsteken, alleen gebeurt dat nu ongecontroleerd, de politici in London vragen zich nog steeds af waar dat allemaal vandaan komt.

Reactie van Kees op 21 september 2011

En dan heb ik het nog niet eens over het mens- en wereldbeeld dat ten grondslag ligt aan ons huidige geld- en banksysteem. Maar het goede nieuws is dat waar twee of drie mensen op grond van een spiritueel mens- en wereldbeeld beginnen samen te werken, dat die al het verschil kunnen maken. Hoe? Ik hoop dat het antwoord op die vraag langzaam uit de verschillende teksten in De Aardespiegel naar voren komt, al doende en al zoekende en al onszelf en elkaar waarnemende, ondersteunende en leren kennende. Ugh.

Reactie van Jac Hielema op 21 september 2011

Jac, ik snap wat je bedoelt met het het mens- en wereldbeeld. De huidige economie heeft zijn wortels in het materialistische wereldbeeld. Het recht van de sterkste is nog steeds de dieper liggende moraal. Daarom zijn er vanuit dit systeem van de economie ook geen oplossingen te bedenken. Het blijft poetsen en repareren uit angst dat het economische systeem uit elkaar zal vallen. En inderdaad, in het onderwijs wordt al jong geleerd hoe je je binnen het huidige denken dient te handhaven. Dat geeft meteen aan hoe diep het in het denken van de mensen is verankerd. Onze kinderen en studenten worden gevormd naar de gangbare economische moraal. Dat geeft tevens aan hoe noodzakelijk het is om juist in de opvoeding en het onderwijs een ander, meer menswaardig wereldbeeld te doceren. Maar wij volwassenen, die niet meer op school zitten en op de een of andere manier de dans macabre zijn ontsprongen hebben een grote verantwoordelijkheid. De vraag is echter hoe je deze verantwoordelijkheid draagt, wat je er mee doet. Hoe raak je mensen in hun ziel, hoe ontsteek je dat vuur zoals Kees het noemt.

Reactie van Harry Fiegel op 21 september 2011’

Dus er gebeurt wel wat op antroposofisch gebied. De antroposofie is niet dood, maar leeft. Je moet het alleen wel weten te vinden.

.