‘Een prachtig zomernummer is uit. Vanaf zaterdag 16 juli verkrijgbaar.Het grote Adelheid Roosen interview »Myschka Mellenbergh over haar liefde voor de Orciavallei »Karin Snoep loopt de nieuwe Sultan’s Trail »H.C. Moolenburgh over het geheim van de twee zusjes »En heel, heel veel over leylijnen en leycentra. En verder: Stef Bos als inspirator in de georgrafie. Tijdreizen naar Chartres en Cordoba. De tot de verbeelding sprekende Lambertuslijn. Marjet Maks geeft gratis een vermogen aan laurier weg in Andalusië; Amalia Baracs beschrijft het Geluk van een Schommel; Selma Sevenhuijsen cirkelt rond het Etruskische eiland van haar dromen. Lees hier de nieuwsbrief.’
Als u denkt: dit is pure reclame, moet ik u gelijk geven. Maar in dit geval mag dat. Voordat ik hier verder op inga, eerst de twee andere tijdschriften, die hier ook al vaker langs zijn gekomen. Dat is ten eerste het ‘BewustZijn magazine’ van Onno van Lith.
‘Onno (1966) begon drie jaar geleden met het uitgeven van BewustZijn magazine na jarenlang op de vrijeschool te hebben gewerkt in uiteenlopende functies. Inmiddels is het blad zijn vierde jaargang ingegaan. Hij werkt organisatorisch, doet PR en de vormgeving van het blad en daarnaast één of twee interviews per keer.’
Het tijdschrift kon ik inderdaad op 8 september 2008 in ‘Primeur’ voorstellen. De website is al enige tijd geheel vernieuwd. Er is veel op te vinden. Een van de opmerkelijkste dingen staat onder ‘EXTRA nr 16’:
‘Niet in het blad, alleen op de siteOnder het kopje EXTRA op deze site vind je allerlei wetenswaardigheden en aanvullingen op het gedrukte magazine. Soms komt iets te laat om nog op te nemen in het blad; soms is het te uitgebreid om in het magazine te zetten; soms willen we nog wat kwijt... je vindt het hier!’
Wat blijkt?
‘Uitgenodigd bij de koningin!Geheel onverwacht viel er een aantal weken geleden een uitnodiging op de mat van de koningin. Afgelopen vrijdag 17 juni was het zover: een symposium over bewustzijn – “On Consciousness” – met koningin Beatrix en prins Willem-Alexander als gastvrouw en -heer met aansluitend een diner in het Paleis op de Dam. Er waren 120 genodigden die op een of andere manier een relatie met het onderwerp hebben en twee gastsprekers, vooraanstaande neurowetenschappers uit de VS en Canada. Na een kopje thee in de ontvangsthal was er een persoonlijke ontvangst door Hare Majesteit en Zijne Koninklijke Hoogheid. Voor ik de kamer mocht betreden waarin ik hen de hand kon drukken kreeg ik nog een korte instructie bij de deur. De koningin gaf blijk van haar kennis van BewustZijn magazine, wat natuurlijk een hele eer is voor een blad dat pas drie jaar bestaat. Kortom: een beetje trots was ik wel, zeker toen ik tijdens het diner hoorde van een van de medeorganisatoren van deze bijeenkomst dat de koningin nauw betrokken is bij de selectie van de genodigden.’
Maar waarom hij daar nou bij zat, blijft mij onduidelijk. Alleen vanwege de titel van zijn tijdschrift? Het andere tijdschrift dat ik eerst nog wil noemen is ‘Bres’ van John van Schaik. Ik had het er hier voor het laatst over op 15 oktober 2010 in ‘Larderen’. Van Schaik meldde op 26 mei op zijn website, onder de titel ‘De voetafdruk van BRES’, dit ‘Bericht van de redactie’:
‘Geachte lezer,Zoals u ziet is het formaat van BRES met ingang van nummer 268 veranderd. Dit heeft een reden. Door de ramp met de kerncentrale in Japan hebben wij ons afgevraagd of BRES Magazine iets kan bijdragen aan het voorkomen van dergelijke rampen, c.q. het voorkomen van het bouwen van meer kerncentrales. Wind- en zonne-energie zijn voor de hand liggende alternatieven. Maar meer nog is aan de orde dat wij ons in het Westen bewuster moeten worden van de wijze waarop wij leven.
Wij hebben – zoals dat tegenwoordig heet – een veel te grote voetafdruk. Met onze “voetafdruk” belasten wij gedurende ons leven het milieu te veel. Dat geldt (tot onze schrik) ook voor BRES Magazine. Het vorige formaat van BRES had tot gevolg dat er veel papier afgesneden en vernietigd werd. BRES zag er wel mooi uit, maar voor moeder aarde was dit onnodig belastend – menen wij.
Daarom kiezen wij vanaf heden voor een formaat met een kleinere voetafdruk. De bladspiegel wordt hierdoor iets kleiner, maar dat heeft geen invloed op de (hoeveelheid) tekst. Inhoudelijk verandert er niets. In de opmaak wel – een iets kleiner formaat geeft namelijk de mogelijkheid meer kleurenpagina’s in te voegen, waardoor uw leesplezier hopelijk wordt verhoogd.
Veranderen van voetafdruk is makkelijker gezegd dan gedaan. Achter de schermen zorgt dit voor veel extra (technisch) werk, waardoor de volgende BRES, nummer 269, een maand later zal verschijnen dan op de geplande 28 juli, namelijk op 28 augustus, en vanaf die datum weer gewoon tweemaandelijks. De verschijning van BRES schuift dus vanaf nummer 269 een maand op, maar er verschijnen wel zes nummers dit jaar.
Wij vertrouwen erop dat de lezer van BRES begrip heeft voor deze aanpassingen.John van Schaik, hoofdredacteur’
Over de inhoud van Bres nr. 268 schreef hij diezelfde dag:
‘In deze BRES staan de joodse geschriften centraal. De Talmoed bijvoorbeeld. Talmoed!? Wat is dat eigenlijk? De Talmoed bestaat uit zeer vele rabbijnse commentaren op de Tenach (= Oude Testament). En er staan wondermooie en wonderbaarlijke dingen in. Zoals de verhalen over Lillith, de eerste vrouw van Adam. Dit staat niet in de Tenach, wel in de Talmoed. De Talmoed is nog steeds zeer gezaghebbend in joodse kringen. Tenach en Talmoed horen bij elkaar. Maar ook de middeleeuwse Zohar, het mystieke geschrift van de Sefirothboom, is nog altijd gezaghebbend, al laat men de mystieke dimensie vaak liever voor wat die is. Veel joodse intellectuelen hebben meer met de filosoof Maimonides dan met de Zohar. De joodse mystiek, de kabbalah, is daarentegen weer zeer populair in westerse kringen. Neem bijvoorbeeld popdiva Madonna, die koketteert met de kabbalah. Maar kun je de kabbala wel begrijpen zonder de context van de Tenach, de Talmoed en ... last but not least, de joodse gebruiken en rituelen? Het is net als met zen: kun je dit eigenlijk wel beoefenen zonder de gehele boeddhistische religieuze en culturele context? In dit nummer van BRES tonen wij u iets van deze (vaak onbekende) joodse context.’
Een interessante inhoud, waarover op de website nog meer te lezen valt. Maar wij gaan weer terug naar ‘VA-Magazine / Vruchtbare Aarde’, want ook daar is veel lezenswaardigs te vinden. Hoofdredacteur en uitgever Bart Hommersen schrijft in zijn nieuwste nieuwsbrief:
‘Het project begon zo onschuldig... We wilden u als Vruchtbare Aarde lezer een digitale kopie geven van een eerder verschenen VA-interview met leylijnenpionier Wigholt Vleer. In de jaren 90 waren we meegegaan op een van zijn intrigerende busexcursies langs een aantal door hem gevonden energieplekken. Het onderwerp kreeg ons opnieuw in zijn greep. Een spannende tijdreis langs oude Vikingplekken, de Gooise Seitjesberg, de Veghelse Lambertuskerk, Michael heiligdommen, het Vlaamse Kasterlee en 12e-eeuwse oerbossen. En waar ligt eigenlijk de belangrijkste krachtplek van Europa? Info»’
De link leidt naar ‘Lichtlijnen en leycentra’:
‘De geest van de aarde, zo noemden de Chinezen de positieve, fijnstoffelijke energie die in onzichtbare banen over het aardoppervlak zou lopen. In Australië “songlines” en in Engeland leylijnen genaamd. De nestor van het Nederlandstalige onderzoek, de historicus Wigholt Vleer, schetste de contouren van een energetische landkaart, na een speurtocht van duizenden kilometers langs kerken, kapellen en hunebedden; bossen en akkers, met de wichelroede als hulpmiddel. Bijna elk dorp, elke stad bleek wel zo’n plek te herbergen die voor onze verre voorouders als “heilig” of “magisch” moet hebben aangevoeld. Een hernieuwde kennismaking met een oeroud fenomeen.
LambertuslijnVoormalig televisiemaker Hans Jilesen uit Veghel geldt als de herondekker van de 35 kilometer lange Lambertuslijn – door kenners gezien als een van de sterkere Nederlandse leylijnen. Vijf Lambertus kerken op een rij. “Het kan onmogelijk toeval zijn: de Veghelse kerk staat exact op de juiste plaats.”
Mystieke plekken“Ook eik, linde en beuk groeien weldadig op een leycentrum,” lezen we in Langs mystieke plekken in Zuidwest-Drenthe. En dieren vertoeven er graag op. In het verleden hielpen runderen zelfs bij het opsporen van een geschikte locatie voor een nieuwe kerk. Neem het Friese Nijland: gebouwd op “aanwijzing” van twee ossen...
PlekkrachtenEen even raadselachtige als fascinerende beschrijving van de bouw van een 12e-eeuwse kathedraal is afkomstig uit een regressie-ervaring, gepubliceerd in het tijdschrift Bewust Wandelen. “Monniken die met gesloten ogen over het bouwterrein liepen. Het ging vooral om het intuïtief voelen van de plekkrachten.”
Stralende sterEn natuurlijk willen we weten wat de opvolgers van Wigholt Vleer als sterkste Europese centra aanwijzen. Chartres? Lourdes? Toledo dan? Nee, de allersterkste krachtplek van Europa ligt voor zover nu bekend nog verder naar het zuiden. Sietse van der Tuin: “De stralende ster van de oude westelijke wereld.”
Deze laatste link doet het hem. Want als je daarop klikt, krijg je me toch een hoop informatie, onder de kop ‘Leylijnen en leycentra’:
‘Naar aanleiding van een hernieuwde kennismaking met het fenomeen lichtlijnen en leycenhtra in de zomereditie 2-2011 van VA-Magazine / Vruchtbare Aarde bieden we onze lezers op deze pagina de helpende hand. In aansluiting op de inhoud van het tijdschrift een selectie aan links en boeken, om u te helpen uw eigen weg te vinden.
Het is héél verleidelijk om al die informatie hier over te nemen, maar u kunt er gemakkelijk via de links zelf komen. Onder de laatste link met de titel ‘Boekbesprekingen’ wordt er nog het volgende aan toegevoegd:
‘In aansluiting op de inhoud van het leylijnenartikel in het zomernummer 2-2011 van Vruchtbare Aarde een selectie van boeken, om u te helpen uw eigen weg te vinden.
Wat wil je nog meer op een donkere zomerse zaterdag als deze!
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten