‘Leden krijgen de Natuurweidekrant, die 4 x per jaar verschijnt, gratis. Niet leden kunnen een abonnement nemen op de Natuurweide krant.Een abonnement kost € 15,- voor 4 nummers. Stuur een e-mail naar info@denatuurweide.nl of neem contact op met het secretariaat.
Hoe het ook zij, actueel of niet, het bericht van vandaag luidt aldus:
‘De biologisch dynamische melkveehouders van Nederland gaan zich verenigen onder de naam Hermes, de griekse god van de handel. Hermes heeft een voorlopig bestuur van waaruit Anne Koekoek en Max van Tilburg, samen met Rienk ter Braake van stichting Demeter, de kar trekken. Nederland telt in totaal ruim veertig biologisch dynamische melkveehouders, waarvan er zo’n 26 een grotere hoeveelheid leveren aan een verwerker. Na een aantal bijeenkomsten met de boeren is besloten om de krachten te bundelen in een coöperatie om zodoende een vuist te kunnen maken voor een rechtvaardige melkprijs.
In gesprekken met groothandelaren is gebleken dat zij in een eerlijke melkprijs voor de producenten een kans zien om zich te onderscheiden van eko zuivel in het supermarktkanaal. De prijs die de natuurvoedingswinkeliers nu voor biologisch dynamisch geproduceerde melk betalen zou al voldoende moeten zijn voor een boerenmelkprijs van 50 cent per liter. De prijs die de veehouders op dit moment ontvangen ligt aanmerkelijk lager.
Eén pool voor alle biologisch dynamisch geproduceerde melk zou een mogelijkheid kunnen zijn om een eerlijke, onafhankelijke, melkprijs te realiseren. Daar zetten de melkveehouders van de coöperatie voorlopig op in. De bestaande verwerkers kunnen daarbij gewoon melk blijven afnemen, maar dan vanuit de pool en voor een eerlijke prijs. Een andere mogelijkheid die wordt onderzocht is het opnemen van criteria voor een eerlijke prijsvorming in de Demeter-voowaarden. Deze mogelijkheden zullen de komende maanden met de leden worden besproken.’
Ik heb nog meer nieuws uit de Demeter-hoek. Iets ouder, want De Telegraaf meldde al op 6 juli ‘Geen straf oormerkweigeraars’:
‘Het Openbaar Ministerie (OM) in Leeuwarden heeft woensdag het hof in Leeuwarden gevraagd twee Friese boeren die om principiële redenen weigeren hun schapen te oormerken, geen straf op te leggen. Wel vindt het OM dat het duo schuldig moet worden verklaard.
De twee biologische boeren uit Bolsward en Grouw voeren al jaren strijd tegen het gebruik van oormerken. Ze noemen de gele flappen een kwelling en verminking van dieren. Het oormerken van schapen is inmiddels niet meer verplicht. Maar het OM vindt dat beide boeren een economisch delict hebben gepleegd toen dat nog wel het geval was.
Voor koeien staat het Rijk al 13 jaar toe dat de twee Friese veehouders samen met nog 30 oormerkweigeraars andere registratiemethoden mogen gebruiken. Volgens het tweetal zouden bij schapen dezelfde gewetensbezwaren moeten gelden.
De weerstand tegen oormerken was bij de invoering in de jaren ’90 groot. Duizenden boeren verzetten zich ertegen. Ook veel hobbyveehouders weigerden hun dieren van een gele flap te voorzien.
Het gerechtshof doet 20 juli uitspraak.’
De Partij voor de Dieren onthulde op 29 juni in ‘Oormerken is dierenleed’ dat het om twee bd-boeren gaat:
‘In Leeuwarden dient woensdag 6 juli om 13.40 uur in het Gerechtshof aan het Wilhelminaplein nr. 1 een rechtszaak in hoger beroep. De oormerkweigeraars Thom de Groot en Henk Brandsma tekenen beroep aan tegen hun veroordeling door de rechter. Ze zijn veroordeeld voor het feit dat ze weigeren hun schapen van gele nummerborden te voorzien. Deze nummerborden zijn een Europese verplichting als identificatie van vee. De Groot en Brandsma, allebei biologisch-dynamische boeren, vinden dat zij met het oormerken dierenleed toebrengen en weigeren al 20 jaar dit hun koeien en schapen aan te doen.
Deze principiële opstelling is de Haagse en Europese beleidsmakers een doorn in het oog. De oormerkweigeraars voeren hun strijd met wisselend succes. In de jaren 90 wisten zij een regeling te treffen voor het niet oormerken van hun koeien. Deze regeling kwam nadat de rechter had bepaald dat zij erkend moesten worden als gewetensbezwaarden. Maar volgens de advocaat-generaal die namens de Nederlandse Staat het proces tegen de oormerkweigeraars voert, is een erkende gewetensbezwaarde voor een koe niet automatisch een erkende gewetensbezwaarde voor een schaap of een geit. Boeren krijgen Europese subsidies. Bijvoorbeeld toeslagrechten of geld voor agrarisch natuurbeheer. Een boer krijgt die subsidie alleen als hij zich houdt aan de Europese regels. De oormerkweigeraars hadden in ieder geval voor hun koeien een uitzondering weten te regelen. Maar sinds kort heeft het Ministerie van ELI een nieuwe list bedacht. Een boer moet zich als hij in aanmerking wil komen voor subsidies houden aan Goede Landbouwpraktijk. Wat dat precies is weet niemand, maar in Den Haag beweren ze bij hoog en bij laag dat een boer die zijn vee niet oormerkt, zich niet houdt aan de Goede Landbouwpraktijk. De Goede Landbouwpraktijk van het oormerken van schapen ziet er zo uit: [foto in het originele bericht, MG]
En Goede Landbouwpraktijk van geiten ziet er dan zo uit: [foto in het originele bericht, MG]
Boeren die hun geiten en schapen niet aan deze vorm van het toebrengen van dierenleed willen blootstellen worden gekort op hun inkomenssteun en natuursubsidies omdat dat in strijd zou zijn met de Goede Landbouwpraktijk. Over deze omgekeerde wereld hoort de rechter op 6 juli de partijen en zal 14 dagen later uitspraak doen.’
Het radioprogramma ‘Vroege Vogels’ besteedde er op 6 maart al aandacht aan in ‘Overheid pest oormerkweigeraars’:
‘Thom de Groot is het Friese Grouw is één van de boeren die al 20 jaar lang weigert om zijn koeien gele oormerken in te doen. Veel van de oormerkweigeraars kregen tot nu toe een vergoeding voor agrarisch natuurbeheer, maar sinds vorig jaar worden ze 20% gekort op die vergoeding. “Da’s gewoon pesterij”, vindt de Groot.
Koeien zonder oormerken en met hoorns zijn zeldzaam geworden in Nederland en behoren tot ons agrarisch erfgoed. Er zijn nog maar enkele tientallen (melk)veehouders die al 17 jaar weigeren de gele flappen in de oren van hun koeien te doen. Ze vinden het toebrengen van oormerken een verminking van het dier, wat onnodig is, omdat het ook anders kan.
Minister Verburg van Landbouw heeft in 2009 in Nederland de oormerkweigeraars een korting van 20 % opgelegd omdat ze de oormerken in een doos bewaren en niet in de oren van de koeien hebben. Het landbouwbeleid is zo veranderd dat alle boeren in de EU een inkomensondersteuning krijgen als compensatie voor de gedaalde melkprijs.
De minister verschuilt zich achter de Brusselse regelgeving en bureaucratie en zegt niet uit te kunnen betalen. Ze gebruikt een oneigenlijk middel om de oormerkweigeraars uit te roeien. Ze wil een einde maken aan de weigering door in de toekomst deze oormerkweigeraars zwaar te beboeten. Ze wil nu in 2010 helemaal stoppen met de inkomensondersteuning. Afhankelijk van de grootte van het bedrijf kan de boete oplopen tot € 10.000. Dat is 3,5 ct. per kg melk.
Als dit zo doorgaat zal in de toekomst een koe of stier zonder oormerken alleen nog maar in een museum of prentenboek te bewonderen zijn.
Op 9 december 2009 kwam ik in ‘Ongemerkt’ op deze thematiek te spreken, met dezelfde hoofdrolspelers, evenals op 9 februari 2010 in ‘Dapperen’, en beide keren heb ik daarbij hun website ‘Koeien zonder oormerken’ met de petitie eveneens vermeld. Op 29 juni schreef Bert van Ruitenbeek als directeur van Stichting Demeter een brief over deze zaak aan de rechtbank om begrip te kweken voor zijn twee zondigende boeren:
‘Ik schrijf u aan als directeur van Stichting Demeter Nederland, deel uitmakend van het internationale keurmerk Demeter zoals ingesteld in 1928. De biologisch-dynamische landbouwbeweging is opgericht en bestaat nog steeds uit voortrekkers die soms dwars tegen de tijdsgeest in zochten en zoeken naar een zo natuurlijk mogelijke vorm van landbouw die uitgaat van samenhang tussen bodem, planten, dieren en de kracht van de natuur.
De biologische sector zoals nu bij grote groepen bekend en Europees in een verordening is verankerd, is uit deze biologisch-dynamische beweging voortgekomen. Boeren die werken zonder kunstmest, zonder chemie, met de hoogste eisen voor dierenwelzijn.
Een aantal boeren gaan nog verder dan de wettelijke verplichting met extra normen onder Demeter-keurmerk of werken zelfs geheel antibiotica vrij, zoeken naar nieuwe economische verbindingen, blijven dynamisch. De zoektocht en de achterliggende principes om naar een zo natuurlijk mogelijke landbouwproductie te streven, gaan verder dan de regels.
De conventionele landbouw is schatplichtig aan de pioniers in deze beweging. Dankzij de kennis en kunde van deze boeren wordt gekeken naar minder gebruik van kunstmest, biologische bestrijdingsmethoden, vermindering gebruik antibiotica in de dierhouderij etc.
Ondanks deze grote maatschappelijke verdiensten worden deze boeren in plaats van gestimuleerd en geholpen nog op veel gebieden geblokkeerd in regelgeving met hoge kosten tot gevolg die zij voor hun principes moeten betalen.
Dat brengt mij op de oormerken. Oormerken vormen geen onderdeel van het Demeter keurmerk, maar er bestaat wel een breed gedeeld verzet bij boeren in de biologisch-dynamische beweging tegen deze identificatiemethode. Op de reclamespotjes van Campina worden de oormerken weggeretoucheerd. De burger wil ze niet zien. Er zijn andere methoden op de markt beschikbaar voor een veilige en zelfs veiliger identificatie. Daar willen deze boeren ook aan meewerken.
Juist deze ondernemers die 100% gaan voor dierenwelzijn, streven naar eigenheid en heelheid van de natuur, integriteit van dieren, zouden hiertoe ruimte moeten worden geboden.
Deze brief is geen juridisch pleidooi in klassieke zin. Het is een verzoek om deze pioniers – die telkens hebben laten zien te knokken voor idealen die onze samenleving veel hebben gebracht – niet zodanig te bestraffen en korten dat hun bedrijfsvoering op het spel komt te staan.
Ik verzoek u vriendelijk doch dringend bovenstaande in uw overwegingen mee te nemen.’
Aan Lenneke Schot van het ‘Biojournaal’ vertelde Thom de Groot nog op 8 juli dat ‘Algeheel verbod op oormerken is ons grotere doel’. Dit alles in het kader van ‘Oormerkweigerende boeren wel schuldig, maar niet bestraft’:
‘Het Openbaar Ministerie in Leeuwarden heeft gisteren het hof in Leeuwarden gevraagd om twee Friese biologische boeren geen straf op te leggen. Zij voeren al jaren strijd tegen het gebruik van oormerken. Dit is volgens hen een kwelling en verminking van de dieren. Wel zijn de boeren schuldig bevonden, omdat ze weigerden de schapen van een oormerk te voorzien toen dit nog wel verplicht was.
“Het OM is van mening dat we niet gestraft hoeven te worden. Voor ons is dit echter nog niet voldoende: het gaat erom dat we sowieso niet meer strafbaar willen zijn wanneer we de dieren niet meer van een oormerk voorzien. Dat is het grotere doel, maar we moeten het besluit van 20 juli afwachten”, reageert Thom de Groot, één van de betrokken boeren.
Voor hem zou de mooiste oplossing zijn dat juist het gebruik van oormerken strafbaar wordt. Thom is verbolgen over het feit dat de boeren juist met het ministerie in overleg was om een oplossing te vinden. “We hadden al een vrijstelling voor de koeien, er waren namelijk al diervriendelijke registratiesystemen beschikbaar, maar waren nog in gesprek over de schapen. Toen stond opeens de AID op de stoep. Zij besloten ons toch een straf op te leggen voor de weigering van de oormerken bij onze schapen. Toen was het overleg wat ons betreft ook meteen klaar.”’
En wat was dan uiteindelijk het oordeel van de rechter? De Partij voor de Dieren meldde afgelopen vrijdag 22 juli in ‘Geen straf, maar wel “schuldig”’:
‘Op 20 juli kregen de twee biologische veehouders Thom de Groot (en de afwezige) Henk Brandsma de uitspraak van het gerechtshof in Leeuwarden over hun principiële weigering hun schapen van oormerken te voorzien voor identificatie en registratie te horen: Wel schuldig, maar ze krijgen geen straf opgelegd. De boeren zijn erkend gewetensbezwaarden voor het oormerken van runderen en trachten al lang bij landelijke en Europese instanties te bewerkstelligen dat ook voor het oormerken van schapen en geiten een gewetensbezwaardenregeling in het leven wordt geroepen.
Het hof zei ervan overtuigd te zijn dat de verdachten op gewetensvolle wijze met hun dieren omgaan en de strafzaak voeren om hun principes door de rechter te laten toetsen. Het hof acht de verdachten wel strafbaar, maar ziet aanleiding tot het toepassen van artikel 9a van het Wetboek van Strafrecht en verklaarde de verdachten schuldig zonder oplegging van een straf of een maatregel. Daarbij speelt mee dat verdachten niet eerder voor een soortgelijk feit zijn veroordeeld.’
‘Jinke’ op de website ‘Levende have. Kennisnetwerk voor hobbydierhouders’ wist er diezelfde vrijdag meer over te vertellen in ‘Schapen zonder oormerken: fout, maar geen straf’:
‘De rechtspraak over schapen zonder oormerken vertoont een constante lijn: dierhouders die de regels voor identificatie en registratie overtreden, zijn wel schuldig, maar krijgen geen straf. Dat oordeel velde ook het Gerechtshof in Leeuwarden in de zaak van twee biologische boeren.
In eerdere zaken werkten een gewetensvolle uitleg van de bestaande regels in het voordeel van de wetsovertreders. Wie de regels moedwillig overtreedt, zonder begrip te hebben voor de noodzaak van identificatie en registratie, kan rekenen op een harder oordeel van de rechter. Maar de twee biologische boeren hadden wel opzettelijk gehandeld in strijd met de wet, maar deden dat niet uit ongemotiveerde onwil.
De zaak speelt al een aantal jaren en dateert uit de tijd dat schapen en geiten nog twee oormerken in moesten. Nu mag een dierhouder volstaan met bijvoorbeeld een maagbolus en een oormerk, maar destijds golden er andere, wettelijke verplichtingen.
Gewetensbezwaarde oormerken
De biologische boeren zijn tegen oormerken. Ze doen ook hun koeien geen oormerken in en zijn daarvoor als gewetensbezwaarde geregistreerd. Aan deze status kunnen ze echter geen rechten ontlenen voor hun schapen, vindt de rechter. Daarom volgde er geen vrijspraak in deze zaak.
De in totaal 58 schapen en 1 geit hadden officieel volgens de regels voor Identificatie en Registratie oormerken moeten dragen. De boeren hebben de regels opzettelijk overtreden. Maar: “Het hof is ervan overtuigd dat verdachte op gewetensvolle wijze met zijn dieren omgaat en deze strafzaak ook voert om zijn principes door de rechter te laten toetsen. Het hof acht verdachte wel strafbaar, maar ziet in de genoemde overweging aanleiding tot toepassing van artikel 9a van het Wetboek van Strafrecht en zal verdachte schuldig verklaren zonder oplegging van straf of maatregel”, aldus rechter J.J. Beswerda in een zeer uitvoerige uitspraak (zie bijlage).
Deze uitspraak is in lijn met eerdere uitspraken over dierhouders die weigerden hun schapen, geiten, varkens of koeien oormerken in te doen en daar zelf een alternatief voor hadden bedacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten