Reus

Met gemak kan ik vandaag weer een nieuw bericht schrijven. Had ik niet verwacht zo vlak voor Sinterklaas. Maar zie, in vervolg op ‘Onyx’ van gisteren, ontdekte ik dat ook Odinieuws op vrijdag 30 november aandacht besteedde aan ‘Op weg naar een fijnzinnige landbouw’:

‘Wat heeft de biologisch-dynamische(BD) landbouwmethode de mens en aarde te bieden? Wat houdt Demeter precies in? En hoe zit het met de functie van biodynamische preparaten? BD-boer Jan Schrijver van tuinbouwbedrijf De Lepelaar ging samen met medeauteur John van der Rest op zoek naar antwoorden. De reis bracht hen bij professionals op het gebied van bodem, economie en gezondheid. Gezamenlijk nemen zij de lezer mee op ontdekkingstocht door de wereld van het biodynamisch boeren.

Grote reus

Onderzoeker Machteld Huber legt in het boek uit hoe het gebruik van spuitpreparaten mogelijk een bijdrage aan onze gezondheid levert. Het harmonisch evenwicht dat de preparaten aan bodem en gewassen meegeven, kan doorwerken via de voeding. Econoom en voormalig Rabobank topman Herman Wijffels betoogt waarom hij de biodynamische landbouw ziet als grote inspiratiebron voor de toekomstige landbouwontwikkeling. Met hun verhalen en die van vijf andere deskundigen laten de auteurs op inzichtelijke wijze zien wat de BD-methode zo uniek maakt. Favoriet van John van der Rest is het verhaal van kruidenteler en dichter Jan Graafland, hoofd tuinbedrijf van Weleda. Van der Rest: “Graafland beschouwt de bodem als een levend organisme, een grote reus die hij kietelt. In het boek verwoordt hij prachtig waarom Weleda het zo belangrijk vindt om op een geestelijke manier met de landbouw bezig te zijn.”

Zintuiglijk

Met de titel van het boek verwijzen de auteurs naar het feit dat biologisch-dynamische landbouw van de boer een bepaalde mate van fijnzinnigheid vraagt. Het actief gebruiken van alle zintuigen en een zekere drang tot ontdekken zijn essentieel. De prachtige foto’s in het boek spreken de zintuigen in ieder geval aan. Vanaf het beeld op de middenpagina komt de geur van wortels en verse aarde de lezer haast tegemoet. Naast interviews met deskundigen en Schrijver’s eigen ervaringen op De Lepelaar, presenteren de auteurs ook uitgebreide achtergrondinformatie over de biodynamische methode. Hun boek biedt een inspirerende inkijk in de gedachte achter veel van de producten in uw Odin-tas. Een echte aanrader voor iedereen die meer wil weten over de bijdrage van de BD-landbouw aan een gezonde toekomst!’

Hier kan ik het bericht van Lenneke Schot gisteren in Biojournaal aan toevoegen, ‘Estafette Bergen viert 1-jarig bestaan’:

‘Estafette Bergen heeft het afgelopen weekend haar 1-jarig bestaan gevierd. Bedrijfsleider Marco van Saaze geeft aan dat het behoorlijk druk is geweest. “Er was veel belangstelling voor ons feestje”, vertelt hij. “De afgelopen dagen is er volop feest gevierd in en rondom de winkel. We hadden elke dag andere verjaardagsaanbiedingen. Afgelopen zaterdag hebben we diverse proeverijen georganiseerd en stond er onder meer een stand met duurzame kleding van Pure Matters. Verder waren er verschillende kinderactiviteiten, waaronder wolvilten. We mogen terugkijken op een geslaagde verjaardagsweek”, besluit Marco.

Merle Koomans van Estafette Odin vertelt dat de Estafette-winkel in het centrum van Bergen na een jaar haar plekje gevonden lijkt te hebben. De klanten van de voormalige reformwinkel van Jeltje Poort hebben een paar straten verder een plek gevonden waar ze voor nog meer vers biologisch assortiment terecht kunnen. “We merken dat klanten het prettig vinden dat ze nu ook in het centrum van het dorp terecht kunnen voor hun biologische boodschappen. Van verse groenten tot biologisch vlees en kaas. Daarbij valt op dat ons vers afgebakken brood uit eigen oven gretig aftrek vindt”, licht Merle toe.

“Daarnaast zijn klanten ook blij met de uitbreiding van ons assortiment met de Demeter-zuivel van de Noorderhoeve. En wat we niet verwacht hadden, is dat we ook veel boeken verkopen. Alles bij elkaar zijn we zeer tevreden over ons eerste jaar in Bergen”, besluit Merle. “En we verheugen ons op nog meer mooie jaren in dit gezellige dorp.”

Voor meer informatie:

Marco van Saaze
Estafette Bergen
072 5814694
bergen@estafette.org
www.estafettewinkel.nl’

De website van het Louis Bolk Instituut meldde gisteren ‘Pieter van Geel nieuwe voorzitter LBI’:

‘Voormalig staatssecretaris van Milieu Pieter van Geel versterkt per 1 december Raad van Toezicht van het Louis Bolk Instituut.

Per 1 december is drs. Pieter van Geel aangetreden als voorzitter van de Raad van Toezicht van het Louis Bolk Instituut. Hij volgt daarmee Hanno Niemeijer op, die vanaf 2010 deze post bekleed heeft. Pieter van Geel is van 2002 tot 2007 staatssecretaris van Milieu geweest en is momenteel o.m. verbonden aan het Platform Duurzame Glastuinbouw. Zijn motivatie om voor het Louis Bolk Instituut te kiezen is vanwege het systeemdenken binnen de duurzame landbouw, voeding en gezondheid en de concrete verduurzamingsstappen die hiermee gezet worden.

Systeemdenken basis voor concrete innovatieve oplossingen

Tijdens Van Geels staatssecretariaat was er een economische dip. De aandacht voor milieu en duurzaamheid was beperkt. Toch lukte het toen om milieu “dicht bij de mensen” te brengen, omdat er wel zorgen waren over gezondheid in relatie tot milieu. “Je ziet dat er nu op politiek niveau weinig ambities zijn als het gaat om duurzaamheid. De zorg om gezondheid, de leefomgeving en de uitputting van grondstoffen is echter alleen maar sterker geworden. De roep om integrale duurzame oplossingen wordt steeds luider. Het Louis Bolk Instituut zie ik echt vooroplopen op het gebied van systeemdenken als middel om gericht concrete innovatieve oplossingen te bieden”, licht Pieter van Geel toe.

Met overtuiging gekozen

Met de komst van Pieter van Geel krijgt het Louis Bolk Instituut een ervaren en deskundig toezichthouder die zijn sporen verdiend heeft in relevante werkvelden. De organisatie is er dan ook trots op dat Van Geel met overtuiging gekozen heeft: “Bij het Louis Bolk Instituut werken ze nauw samen met de praktijk. Dat zorgt ervoor dat oplossingen ook daadwerkelijk geïmplementeerd worden – en dat is sterk”, vindt Van Geel.

Over de Raad

De Raad van Toezicht neemt onder dankzegging afscheid van Hanno Niemeijer als voorzitter. Per 1 december 2012 bestaat de Raad uit Pieter van Geel (voorzitter), Antoine van den Burg (lid), Akke van der Zijpp (lid) en Hanno Niemeijer, die op verzoek van de nieuwe voorzitter nog een jaar als lid betrokken blijft teneinde de taken professioneel over te dragen.’

Ruud Thelosen meldt vandaag op zijn ‘Vrije Scholen’ weblog ‘Prominent Ex-Vrijeschool leerling’:

‘Veertig jarig bestaan SP afdeling Eindhoven

In oktober van dit jaar is het 40-jarig bestaan gevierd van de Socialistische Partij, die in 1972 werd opgericht in Rotterdam. Dat is landelijk zonder al teveel bravour en fanfare voorbij gegaan met alleen vermeldingen in de periodieken Spanning en de Tribune. Korte tijd later zijn er meer plaatselijke afdelingen ontstaan zoals ook in Eindhoven, al is de precieze oprichtingsdatum niet meer terug te vinden.

Wij vonden het wel een belangrijk moment om bij stil te staan via een bijeenkomst op 30 november in Carte Blanche te Eindhoven samen met de SP- fractievoorzitter Emile Roemer en enkele prominente SP-leden, waaronder Bart van Kent.

Bart van Kent is momenteel behalve SP-fractiemedewerker ook SP-gemeenteraadslid in Den Haag waar de SP met 2 zetels in de raad het linkse gezicht moeten laten zien. Trots vertelde Bart dat Carte Blanche nu het schoolgebouw gebruikt waar hij jaren geleden op de middelbare school zat. Toen zat daar de Ambachtelijke Technische Bovenbouw (kortweg ATB) (een dependance van de Vrije School Brabant aan de Woenselsestraat te Eindhoven). Het was een poging om de oude Lagere Technische School weer in ere te herstellen en het was een voorloper van wat nu een praktijkschool heet. De keuze voor dit schooltype zal ook wel zijn ingegeven door de vader van Bart van Kent, Herman van Kent die zelf ook handenarbeid leerkracht was op de Vrije School Brabant (VSB).

Op de ATB was veel aandacht voor alle soorten handvaardigheidslessen. Hout bewerken, manden vlechten met riet, koper slaan, smeden, draaien en frezen behoorde tot het verplichte lesprogramma. Het was een unieke school om leerlingen niet alleen theoretisch maar vooral ook praktisch voor te bereiden op het bedrijfsleven. In het laatste jaar (12e klas) werden er zelfs commerciële opdrachten van het bedrijfsleven uitgevoerd.

Deze praktijkstroom is opgericht door de bevlogen directeur Jan Blok, ooit manager bij sigarettenfabrikant Phlip Morris maar om principiële redenen overgestapt naar het Vrije Schoolonderwijs gebaseerd op de pedagogische visie van Rudolf Steiner.

In het ideale vrije school programma met een doorlopende leerlijn van lagere school tot en met middelbare school (een 12 jaar durend onderwijsproces), zou ieder kind in de handvaardigheidslessen zichzelf ook helemaal moeten kunnen kleden. Zo leren de leerlingen wol kaarden, spinnen, weven en naaien om daarna je eigen kleren te ontwerpen en te maken (van natuurlijke materialen). Ze eindigen bij het bewerken van leer zodat je ook je eigen schoenen kunt maken.

Emile Roemer, ook aanwezig bij het jubileum, vertelde dat hij kort geleden nog in Boxmeer uitgenodigd was om een nieuwe praktijkschool aldaar te openen. Toen hij daar nog wethouder en locoburgemeester was heeft hij zich daarvoor ingespannen.

Bart was in zijn Eindhovense jaren actief in Rood, de jongerenafdeling van de SP, en later als gemeenteraadslid namens de SP.’

Hetzelfde verhaal, maar in een andere context en iets minder uitgebreid, staat ook op een ander weblog van Ruud Thelosen, ‘Sociale Impuls Antroposofie’, daar onder de titel ‘SP Eindhoven viert 40-jarig bestaan’. Wel een mooie combinatie, sociale impuls antroposofie met SP Eindhoven... Gisteren verraste John Hogervorst van Driegonaal met dit actuele bericht ‘De “professional” en de kinderen’:

‘Politiek en media hebben het er maar weer druk mee: het rapport over de gang van zaken van scholengroep Amarantis waar prestige, financiële problemen, lease-auto’s, onkostendeclaraties en aanverwante aangelegenheden het zicht op waar het echt om ging vertroebelden.

Waar ging het dan echt om?

Om de leerlingen en het onderwijs, mogen we hopen.

Waar is de tijd gebleven dat een school gewoon een “hoofd” (schoolhoofd) had dat, naast zijn lessen, de leiding van de school erbij deed? Herinnert iemand zich nog dat er scholen waren (Vrije Scholen) waar geen “hoofd” was maar waar de leerkrachten samen de school leidden?

Kan dat niet meer?

Het leiden van een school vraagt tegenwoordig, kennelijk, tijd en vaardigheden die de gemiddelde leerkracht, of de hierin samenwerkende leerkrachten, blijkbaar niet meer hebben.

Hoe zou dat komen?

Dat komt door alles dat van buitenaf, dat wil zeggen: niet vanuit de leerlingen of het onderwijs zelf maar van andere kanten, op de school toekomt. Eisen die de subsidiegever stelt (aan het onderwijs, het gebouw, de arbeidsomstandigheden en -voorwaarden) en die “op de werkvloer” uitgevoerd en uitgewerkt moeten worden. Administratieve verplichtingen, financiële regelingen, de periodieke bezoeken van de Inspectie: het vraagt eindeloos veel tijd en inspanning. Hoeveel duizenden mensen zijn dagelijks (op het ministerie en in het onderwijs zelf) niet dagelijks bezig met deze papierschuiverij?

Komt dat dan ten goede aan dat waar het op een school om gaat?

(Wat was dat dan ook alweer?)

In hun pogingen om aan al deze verplichtingen te voldoen zijn er duizenden scholen met elkaar gefuseerd. Zo kon er een massieve managementslaag ontstaan, die natuurlijk ook weer gecontroleerd moet worden, door centrale directies, raden van toezicht en noem maar op.

En wie werkzaam is in deze sferen heeft menigmaal behoefte aan adviseurs. Die adviseren over loopbanen, over de organisatie, over IT-systemen, over schoolgebouwen en het onderhoud daarvan, over samenwerkingsvraagstukken, over kwaliteitswaarborging, over het opzetten van centrale administraties, over het PR-beleid en over alles dat een mens zelf niet bedenken kan.

Ja, stel het individuele kind en zijn ontwikkeling dán nog maar eens centraal.

Het interessante is, dat wanneer het kind en zijn ontwikkeling in de werkelijkheid van het onderwijs écht centraal zou staan, een heel andere vorm van bestuur en leiding in het onderwijs praktijk zou worden.

Althans... als het als de taak van het onderwijs gezien zou worden om kinderen te ontwikkelen tot vrije, zelfstandige mensen. Daarvoor is het noodzakelijk dat ze worden opgevoed en onderwezen door vrije, zelfstandige volwassenen. Die nemen verantwoording voor hun doen en laten, werken op basis van zelf verworven inzichten, laten zich niet als buiksprekers voor de klas zetten en leunen niet op de autoriteit van een anoniem bestuur van “professionals” die op dezelfde manier naar “de mensen op de werkvloer” kijken als de dompteur naar zijn tandeloze leeuwen.

De “professional” bekommert zich om “de organisatie”. De leerkracht om de kinderen.

Nu is het de vraag wie zich om de school bekommert.’

De Antroposofische Vereniging maakt het spannend op haar website. Daar staat momenteel, behalve ‘Welkom op antroposofie.nl’ met deze welkomstboodschap:

‘Antroposofie is een weg tot zelfkennis en kennis van de wereld. Ze helpt u om midden in de wereld te staan en praktisch vorm te geven aan een spirituele levenshouding. De Antroposofische Vereniging is een open huis voor iedereen die de antroposofie wil leren kennen. Deze website is het voorportaal van dat huis.’

Eraan toegevoegd is nu:

‘Op dit moment staat ons digitale onderkomen volop in de steigers en zal het een complete metamorfose ondergaan in het eerste kwartaal van 2013.

Deze huidige website zal tot het moment van de lancering, in iets mindere mate up-to-date gehouden worden.

Wij kijken ondertussen, net als u, halsreikend uit naar de nieuwe website!’

Zo is dat maar net.

.