Prognose

Ga je vandaag naar de website van ‘Voor onze vrijescholen’, vind je daar deze ‘Oproep aan de Raad van Toezicht’:

‘Wat willen wij?

1. Bevriezen van het genomen besluit en daaraan gerelateerde, onomkeerbare beslissingen (dit betekent dat er na de zomervakantie ook op de IJssel een eerste klas moet starten).
2. Geen verlenging van het contract met de bestuurder.
3. Onderzoeken of samenwerking met een andere stichting een gezonde en stabiele basis kan leggen om zo te werken aan het openhouden van de drie basisscholen op de huidige locaties.
4. Aanstellen van een interim bestuurder die samen met ouders en leerkrachten het proces voert naar een aantoonbaar gedragen besluit over de toekomst van de vrije scholen in het voorjaar van 2014.

Ben je het eens met bovenstaande oproep aan de Raad van Toezicht? Onderteken dan hieronder.

School sluiten hoeft echt niet
Lees hier tien redenen waarom er geen school gesloten hoeft te worden.

Meer weten?
Lees dan de brief voor alle ouders.
Of bekijk de resultaten van het onderzoek.’

Onder het in te vullen oproepformulier staat als laatste zinnetje:

‘Bekijk eventueel ook de rest van deze website.’

Dit moet de allerlaatste poging zijn om het tij te keren. In ‘Aangetekend’ op zondag 30 juni had ik de problemen voor het laatst geschetst, met een kleine uitloper naar ‘Koppig’, afgelopen zaterdag 6 juli. Bij de verwante oudergroepering ‘Vrije School Nu’ was op zondag 7 juli al deze ‘Brief aan de Raad van Toezicht’ te lezen:

‘Beste betrokkene,

Dit weekend heeft de initiatiefgroep een brief aan de Raad van Toezicht gestuurd. Klik hier om de brief (PDF) te lezen.

Met vriendelijke groet,
Namens de (Berkel)initiatiefgroep,

Rik Plakke, Ronald van ’t Hul, Reinier Barendrecht, Luciën Koridon, Constantijn Bonebakker, Marieke Stork, Jet Drent, Antoine van der Helm’

Omdat echter in de brief voor alle ouders van ‘Voor onze vrijescholen’ vrijwel alles helder op een rijtje staat, laat ik die hier integraal volgen:

‘10 juli 2013

Beste ouder van de Zwaan, de Berkel of de IJssel,

Wat is er aan de hand?

We staan op een belangrijk moment in de geschiedenis van de vrije basisscholen in Zutphen. Het bestuur heeft besloten van drie naar twee scholen te gaan en treft voorbereidingen om daar na de zomervakantie mee te beginnen. Veel ouders zijn het daar niet mee eens. Het besluit is gebrekkig onderbouwd, er is geen financiële noodzaak, de besluitvorming verliep willekeurig en ondoorzichtig, alternatieven zijn onvoldoende onderzocht, er is te weinig ruimte voor toekomstige nieuwe instroom en zij-instroom en – het laatst genoemd, maar daarom niet minder belangrijk – ouders zijn onvoldoende meegenomen in het proces. Veel van deze punten waren ruim anderhalf jaar geleden voor de Raad van Toezicht redenen om de voorgenomen inkrimping naar twee basisscholen in te trekken. Er werd vervolgens een nieuwe bestuurder aangesteld die op veel punten beterschap beloofde. Ze heeft het niet waargemaakt.

Waarom deze brief

Dit is het moment waarop we als ouders van alle vrije basisscholen in Zutphen de handen ineen moeten slaan. Daarom ontvangt u deze brief uit naam van – onder meer – Vooronzevrijescholen (IJssel), VrijeSchoolNu (Berkel) en de initiatiefnemer van de voormalige Nieuwe Zwaan (Zwaan). Gezamenlijk roepen wij u op het vertrouwen in de bestuurder op te zeggen en de Raad van Toezicht te verzoeken een andere keuze te maken. Een keuze die uitgaat van de kracht die ouders en leerkrachten gezamenlijk kunnen ontwikkelen en de positieve energie die daar van uit gaat. Met als doel de drie scholen open te houden en goed vrije schoolonderwijs voor velen mogelijk te blijven maken.

Tien redenen waarom er geen school gesloten hoeft te worden

1. Het besluit is niet goed onderbouwd. Er dreigt geen faillissement. De financiële situatie is helemaal niet zo slecht als soms wordt voorgesteld, integendeel. Het jaar 2012 is zelfs met een positief resultaat van 550.000 euro afgesloten. Een deel hiervan betreft eenmalige baten, maar ook zonder deze posten blijft een positief resultaat over.

2. De basisscholen zijn alle drie levensvatbaar. Het aantal leerlingen zit ruim boven de opheffingsnorm van de gemeente en er zijn veel scholen met aanzienlijk minder leerlingen die het prima redden. Sluiting is niet nodig en immoreel.

3. Er is onvoldoende draagvlak onder ouders. Dit gebrek aan draagvlak zal steeds opnieuw onrust betekenen bij alle uit het besluit voortvloeiende consequenties.

4. De omstandigheden waarin het besluit tot stand kwam zijn niet goed. Er is sprake van een gebrekkig functionerend bestuur met weinig knowhow, en de besluitvorming verliep willekeurig en ondoorzichtig. Het besluit om van drie naar twee scholen te gaan is door de bestuurder om onduidelijke redenen genomen, zonder alternatieven af te wegen en zonder draagvlak te zoeken.

5. Prognoses laten weliswaar een dalend aantal leerlingen in de regio zien, maar in krimpregio’s elders in Nederland groeien de vrije scholen juist. Hoewel deze groei in Zutphen minder makkelijk te realiseren is vanwege het al relatief grote marktaandeel, het illustreert wel dat het vrije school onderwijs in de lift zit. Goede PR kan veel opleveren, en daar is de afgelopen jaren vrijwel niets aan gedaan.

6. Door nu een school te sluiten ontneemt het bestuur het vrije school onderwijs in Zutphen mogelijkheden voor flexibiliteit en groei. Nieuwe aanmeldingen zullen moeten worden afgewezen, voor zij-instromers is geen ruimte meer en de klassen zullen overvol zijn.

7. Bij de totstandkoming van de plannen is onvoldoende rekening gehouden met het landelijke beleid rondom integrale kindcentra. Er is niet of nauwelijks samengewerkt met de BSO en kinderdagverblijf de Morgenster. Hierdoor zijn de positieve effecten die deze samenwerking zou hebben op benutting van ruimten en op de instroom in de kleuterklassen – en daarmee later in de onderbouw en bovenbouw – niet meegenomen.

8. Er is onvoldoende nagedacht over de gevolgen en de uitwerking van het besluit. De eerste de beste stap (het niet starten van een eerste klas op de IJssel) geeft al zo veel onduidelijkheid en onrust dat een aantal betrokken ouders de school overweegt te verlaten. De vraag is of de besparing opweegt tegen de financiële aderlating van vertrekkende ouders. Dat het bestuur hier geen oog voor heeft laat zien hoezeer men de consequenties van (deel)besluiten niet overziet.

9. Het toegekende bouwbudget van de gemeente zal gewoon beschikbaar blijven als er een ander plan komt dat aan de randvoorwaarden van de gemeente voldoet en dat tijdig wordt uitgevoerd.

10. De Stichting VSNON is te klein en te weinig professioneel. Vroeger was dat niet zo’n probleem, maar tegenwoordig is het speelveld waarop scholen moeten opereren zo ingewikkeld dat een professioneel bestuur echt nodig is. Dit kan eenvoudig worden opgelost door het voortgezet onderwijs en het primair onderwijs te splitsen (zoals gebruikelijk is) en op te laten gaan in ons omringende grotere stichtingen die meer professionaliteit en veiligheid bieden. Er zijn al stichtingen die hebben aangegeven dat op deze manier de scholen behouden kunnen blijven op hun huidige locaties.

Falend bestuur

Het beslissingsproces om van drie naar twee te gaan verliep chaotisch, werd sterk gestuurd door de bestuurder en is achteraf niet te toetsen. Illustratief is het proces rondom de werkgroep Toekomst. Deze werkgroep had als taak te adviseren welke van de drie voorgestelde scenario’s moest worden uitgevoerd. De avond waarop de uiteindelijke keuze werd gemaakt, had een curieus verloop. Vooraf werden géén criteria voor stemming vastgesteld. Aanvankelijk was het voornemen om te werken met het model van dynamische oordeelsvorming, waarbij het bereiken van consensus centraal staat. Maar dit werd ter plekke losgelaten. Bij de uiteindelijke keuze heeft één persoon het verschil gemaakt. Hierover mocht niet gecommuniceerd worden (wat toch is gebeurd) en er werd afgesproken geen notulen te maken. Een naaste stafmedewerker van de bestuurder heeft de Raad van Toezicht onlangs een onthutsende inkijk gegeven in hoe de besluitvorming verlopen is. De Raad heeft dat vooralsnog naast zich neergelegd en haar steun uitgesproken voor de bestuurder.

De bestuurder blijft tot op heden een goed antwoord schuldig op de vragen die haar gesteld worden. Dit is naar ons inzicht het gevolg van een visieloos beleid en het ontbreken van een vaste koers. Een eigen analyse van de feiten en cijfers en een vooruitziende blik met kennis van ontwikkelingen in de maatschappij en het werkveld laat de bestuurder achterwege. Het antroposofisch gedachtegoed is haar onbekend.

Doordat besluiten slecht onderbouwd worden en dus lichtzinnig genomen worden, houden de besluiten geen stand. Er komt onbegrip, gevolgd door verzet. De bestuurder reageert daarop met een tegemoetkoming van haar kant, wat weer ten nadele is van andere onderdelen van de gemeenschap en dan daar weer leidt tot onbegrip. Dit geeft voortdurend onrust in de organisatie.

Oorspronkelijk is de bestuurder door de Raad van Toezicht voor korte tijd aangesteld als interim bestuurder. Er zou destijds snel een selectieprocedure starten voor een nieuwe vaste bestuurder. Dit is niet gebeurd. De interim bestuurder kreeg van de Raad van Toezicht een tijdelijk dienstverband en men heeft nu het voornemen haar een vast contract aan te bieden. Dit zonder open sollicitatieprocedure en zonder een profielschets op te stellen. De GMR heeft hierover negatief geadviseerd, onder meer omdat de medezeggenschap zo met voeten getreden wordt.

Ouders vallen uiteen in twee groepen

Er is nu al bijna twee jaar onrust onder de ouders van de vrije basisscholen. Die kan niet worden afgedaan als een voorspelbare reactie van direct getroffenen. De onrust heeft zich ook niet zomaar verplaatst van locatie naar locatie, maar heeft overal zijn sporen achter gelaten. En de onrust neemt eerder toe dan af. Meer en meer valt de gemeenschap uiteen in twee groepen. Aan de ene kant is er een groep ouders die het gedoe achter zich wil laten en die zich neer wil leggen bij het besluit. Aan de andere kant is er een groeiende groep ouders die het vertrouwen in het bestuur is verloren en die het besluit niet accepteert.

Wat we met elkaar delen

Op alle drie de scholen zijn initiatiefgroepen na zorgvuldig onderzoek tot de conclusie gekomen dat de drie basisscholen levensvatbaar zijn. Op alledrie de scholen heeft men gebrek aan steun gevoeld van de andere scholen toen het er op aan kwam. Op alledrie de scholen lopen betrokken ouders rond die het beste willen voor hun kinderen. Op alledrie de scholen lopen mensen rond die ontmoedigd zijn geraakt. Maar ook: op alledrie de scholen zijn ouders wel degelijk bereid zich achter ingrijpende maatregelen te scharen als die goed onderbouwd zijn, goed worden uitgelegd en als zij zich erkend voelen als belangrijke belanghebbenden. Ouders zijn geen dwarsliggers die elk besluit dat hun kind raakt, zullen tegenhouden. Ouders willen juist graag constructief bijdragen. Zij behoren erkend te worden als leden van de schoolgemeenschap. Ouders zijn geen passanten. Ouders zijn minstens acht jaren verbonden aan de onderbouwschool. Ouders met meer kinderen nog (veel) langer. Het is belangrijk hieraan recht te doen en dat is in de afgelopen twee jaar vanuit het schoolbestuur niet voldoende gebeurd.

Je neerleggen bij een verkeerd besluit is onverstandig

Intussen zijn veel ouders moegestreden en teleurgesteld. Zij proberen hun twijfels los te laten en te aanvaarden wat er nu gebeurt. Dat is begrijpelijk, maar niet verstandig. We lossen de problemen niet op door het besluit dan maar te accepteren en er het beste van te maken. Want het fundament is niet goed. Het besluit is op de verkeerde manier en op de verkeerde gronden tot stand gekomen. Als we dat negeren, zullen we daar nog vele jaren last van hebben. Als de omstandigheden waarin het besluit kon ontstaan niet worden veranderd, zullen die omstandigheden een negatieve invloed blijven uitoefenen, ook als er straks twee basisscholen zouden zijn. Een ongezond klimaat op het ene niveau in de organisatie werkt altijd door in de andere niveaus, uiteindelijk ook in de klassen.

Ingrijpen kan en moet

Het besluit wordt nu doorgedrukt, het gebrek aan draagvlak onder ouders genegeerd, de consequenties voor de kinderen afgewimpeld, en de uitwerking voor de toekomst van het Vrije School onderwijs in Zutphen niet overzien. Maar het is nog niet te laat. Vandaar dat we de Raad van Toezicht vragen om in te grijpen.

Wat willen wij van de Raad van Toezicht?

1. Bevriezen van het genomen besluit en daaraan gerelateerde, onomkeerbare beslissingen (dit betekent dat er na de zomervakantie ook op de IJssel een eerste klas moet starten).
2. Geen verlenging van het contract met de bestuurder.
3. Onderzoeken of samenwerking met een andere stichting een gezonde en stabiele basis kan leggen om zo te werken aan het openhouden van de drie basisscholen op de huidige locaties.
4. Aanstellen van een interim bestuurder die samen met ouders en leerkrachten het proces voert naar een aantoonbaar gedragen besluit over de toekomst van de vrije scholen in het voorjaar van 2014.

Wat we uiteindelijk willen is dat een besluit wordt genomen op basis van een breed gedeelde en gedragen visie op vrije schoolonderwijs.

Wat vragen wij aan u als mede-ouder?

Zonder draagvlak kan het bestuur niet verder. Als veel ouders onze oproep aan de Raad van Toezicht steunen, kan een andere toekomst werkelijkheid worden. Een toekomst waarin u als ouder vertrouwen heeft en waarin uw kind(eren) onbekommerd kunnen genieten van geïnspireerd vrije schoolonderwijs. Laten we daarvoor met elkaar een gezond fundament leggen.

Bent u het eens met onze oproep aan de Raad van Toezicht?

Onderteken deze dan op www.vooronzevrijescholen.nl

Met vriendelijke groet,

Arthur Aalsma, Fred Leffers, Koen van der Hauw, Renate van der Ree, Rob Gort, namens Vooronzevrijescholen

Constantijn Bonebakker, Luciën Koridon, Marieke Stork, Rik Plakke, Ronald van ’t Hul, namens VrijeSchoolNu

Lex Hemelaar, initiatiefnemer voormalige Nieuwe Zwaan

Aart Cooiman, Adrie Otte, Nienke Vaandrager-Stoop, Rozemarijn Bramsen, ouders de Zwaan

Verschillende afzonderlijke ouders van de Zwaan, de Berkel en de IJssel (kijk op www.vooronzevrijescholen.nl als u wilt weten wie)


Bijlage met achtergrondinformatie

Hieronder gaan we uitgebreider in op het proces van de afgelopen twee jaar en op de omstandigheden waarin het besluit tot stand kwam.

Geschiedenis herhaalt zich

Bijna twee jaar geleden worstelde de Raad van Toezicht met een vergelijkbare kwestie. Eind 2011 zou immers de Zwaan worden gesloten. Omdat ouders het voornemen om de school te sluiten totaal niet begrepen, richtten zij de initiatiefgroep de Nieuwe Zwaan op. Na onderzoek was hun conclusie dat de drie vrije basisscholen behouden konden blijven. Om sluiting van de Zwaan te voorkomen zocht men aansluiting bij een andere stichting. Dat bleek echter niet meer nodig omdat de Raad van Toezicht het besluit introk. Na een korte overgangsperiode werd een nieuwe bestuurder aangesteld. Pas toen die aangaf dat er geen scenario meer was dat uitging van de sluiting van één van de scholen, besloot de initiatiefgroep zichzelf op te heffen. Eind goed, al goed? Het liep anders.

Sluiting basisschool om onduidelijke redenen toch weer op de agenda

In de loop van 2012 kwam sluiting van één van de vrije basisscholen toch weer op de agenda. De redenen hiervoor zijn onduidelijk. Feit is dat eind 2012, een jaar na de voorgenomen sluiting van de Zwaan, opnieuw het besluit werd genomen om een basisschool te sluiten. Deze keer werd de Berkel getroffen. En opnieuw begrepen ouders de beslissing niet. Weer werd een initiatiefgroep opgericht, dit keer onder de naam Vrije School Nu. Ook deze groep deed onderzoek en kwam tot dezelfde conclusies als eerder de Nieuwe Zwaan. Namelijk dat het wel degelijk mogelijk is om alle drie de basisscholen open te houden en dat het besluit om een school te sluiten niet onderbouwd is.

Berkelouders vonden geen gehoor

Net als bij de Zwaan kreeg ook de initiatiefgroep van de Berkel veel steun vanuit de school zelf. Maar in tegenstelling tot de Zwaanouders vonden de Berkelouders geen gehoor bij het bestuur en de Raad van Toezicht. Op de vele vragen die zij hadden kwamen geen duidelijke antwoorden en het besluit werd doorgezet. Omdat er geen goede onderbouwing werd gegeven konden zij – net als eerder de Zwaanouders – niet accepteren dat hun school gesloten zou moeten worden. De initiatiefgroep Vrije School Nu probeerde daarom in contact te komen met ouders van andere scholen in de hoop hen wakker te schudden dat de verregaande maatregelen waarvoor gekozen was niet onderbouwd en niet noodzakelijk waren. Het werd hen echter geweigerd om daarvoor de reguliere kanalen (de weekbulletins) te gebruiken.

Uiteindelijk zag men geen andere weg dan via de e-mail ouders van andere scholen te benaderen. Dit had echter niet het beoogde effect, onder meer doordat inhoud en toon van de mail niet goed aansloten bij de belevingswereld van de ouders van andere scholen. Een en ander culmineerde in een pijnlijke ouderavond op 31 januari jl., waarin de teams van de IJssel en de Zwaan zich geroepen voelden om op te staan en zich achter het besluit te scharen. Berkelouders en -leerkrachten kwamen daardoor alleen te staan. Waar verbinding nodig was, trad polarisatie op. In de maanden die volgden bleef dat zo. De beeldvorming was negatief. Woorden als “stemmingmakers” en “oproerkraaiers” vielen op het schoolplein. Terwijl de Berkelouders niets anders wilden dan wat wij als ouders allemaal willen: het beste voor onze kinderen.

Patstelling doorbroken met splitsing IJssel

De Berkelouders waren vastbesloten om hun school te behouden, binnen of buiten de stichting. En het bestuur volhardde in de uitgezette koers. Een patstelling dus. Het was in deze situatie waarin uiteindelijk het lerarenteam van de IJssel door het bestuur in de positie werd gemanoeuvreerd om een “offer” te brengen om de situatie te redden. Daarmee kwam de last ineens bij de basisschool te liggen die tot dan toe de dans was ontsprongen. In plaats van sluiting van de Berkel werd het plan nu verhuizing van de Berkel en splitsing van de IJssel. En weer begrepen ouders de beslissing niet. Opnieuw werd een initiatiefgroep opgericht, dit keer met de naam Vooronzevrijscholen. Ook deze groep deed onderzoek en kwam op basis van alle beschikbare informatie tot dezelfde conclusies als de Nieuwe Zwaan en Vrije School Nu, namelijk dat het besluit om een school te sluiten niet onderbouwd is.

Omstandigheden waarin het besluit tot stand kwam zijn niet goed

Uit het onderzoek van Vooronzevrijescholen komt ook het beeld naar voren van een gebrekkig functionerend bestuurskantoor met weinig knowhow. Beslissingen worden ad hoc genomen, de bestuurder lijkt overbelast en de werkdruk en het ziekteverzuim zijn groot. Daarnaast valt op dat het perspectief van de ouders nauwelijks aandacht krijgt. Ouders worden afgedaan als ontevreden en gericht op eigen belang. Op het afhaken van ouders wordt – zo komt het in elk geval over – schouderophalend gereageerd.

Het onderzoek laat tevens zien dat de besluitvorming willekeurig en ondoorzichtig verliep. Er was geen heldere probleemanalyse en er werd gewerkt met aannames die niet onderbouwd waren. Hierdoor is bijvoorbeeld het scenario om drie scholen open te houden nooit goed doorgerekend. Er waren in 2011 financiële problemen, maar het onderliggende probleem is nooit helder geworden. Nu de ernst en urgentie van de financiële zorgen voorbij zijn, worden de gekozen maatregelen toch doorgevoerd. Dit suggereert dat er met deze maatregelen bewust of onbewust andere problemen worden opgelost (welke problemen is onduidelijk) of dat men niet de moed heeft om van koers te veranderen en te erkennen dat men overhaast en te drastisch heeft besloten.

Van een bestuurder mag verwacht worden dat deze de besluitvorming op een professionele wijze tot stand laat komen. Dit is een voorwaarde voor rust en helderheid in een organisatie en maakt de weg vrij voor een vlotte uitvoering van het besluit. In een professioneel besluitvormingsproces zijn de kaders duidelijk, worden realistische alternatieven afgewogen en wordt gezocht naar draagvlak. Dat draagvlak is niet alleen in menselijk opzicht van belang, maar ook om redenen van uitvoerbaarheid en efficiëntie. Zonder draagvlak is tegenwerking, bewust of onbewust, de consequentie.

Raad van Toezicht luistert nog onvoldoende

Op maandag 24 juni heeft een belangrijke stafmedewerker van het bestuurskantoor een gesprek gehad met de Raad van Toezicht (RvT) van de Stichting VSNON. Ze uitte haar bezorgdheid over de manier waarop het besluit om een vrije basisschool te sluiten tot stand is gekomen en wordt uitgevoerd. De onthutsende ervaringen van deze stafmedewerker – die nauw met de bestuurder heeft samengewerkt – zijn in lijn met wat initiatiefgroepen van de drie basisscholen al eerder hebben aangetroffen. Op www.vooronzevrijescholen.nl/resultaten staat een actueel overzicht. Deze bevindingen zijn per brief aan de RvT voorgelegd en besproken op 24 juni. De RvT gaf vervolgens aan een aantal zaken nog nader te willen beoordelen. Anderhalve week later werd de initiatiefgroep Vooronzevrijscholen uitgenodigd voor een gesprek met de voorzitter en de vice-voorzitter van de RvT. Op diezelfde dag reageerde de RvT ook naar de stafmedewerker die haar verhaal had gedaan. In deze reactie wordt volledig voorbij gegaan aan haar zorgen en er wordt gesteld dat de huidige plannen door moeten gaan. Tevens geeft men aan voldoende zicht te hebben op het functioneren van de bestuurder en geen aanleiding te zien om dit nader te onderzoeken.

Op 9 juli vond het gesprek plaats tussen Vooronzevrijescholen en de RvT. De voorzitter van de RvT stelde dat het besluit van drie naar twee vast staat, maar dat er wel gesproken kon worden over de communicatie en de uitvoering. In het gesprek dat volgde verdedigde de RvT met kracht het besluit van drie naar twee terwijl men tevoren had aangegeven niet op de stoel van de bestuurder te willen gaan zitten. Een onderbouwing werd niet gegeven. Wel werd bij herhaling gezegd dat men de bestuurder de opdracht zou geven om de onderbouwing te verstrekken. Uit de houding van de aanwezige RvT leden sprak geen werkelijke interesse in de ervaringen van de ouders. Er werden geen verdiepende vragen gesteld en men was niet gericht op het boven water krijgen van de zorgen van de ouders. Na een half uur stapten de ouders op omdat verder praten op dat moment zinloos was.

Blijkbaar beseft de RvT nog onvoldoende hoe mager de onderbouwing van het besluit is en hoe groot de onrust op de scholen aan het worden is. Dit is niet verwonderlijk, aangezien de RvT voornamelijk door de bestuurder van informatie wordt voorzien en – ondanks alle signalen dat er iets mis gaat – niet zelf op zoek is naar informatie. Daarom zullen de ouders met een duidelijk statement moeten komen. Het in groten getale ondertekenen van de oproep aan de RvT is daarvoor het geschikte middel. Ook uw ondertekening is dus essentieel. We gaan er van uit dat de RvT integer zal omgaan met haar toezichthoudende taak en dat zij uiteindelijk zal handelen in het belang van de doelgroep van deze stichting, dus de kinderen en namens hen de ouders.’

Even iets luchtigers tussendoor, want er komen nog een paar zware onderwerpen. Lenneke Schot van Biojournaal berichtte maandag 8 juli ‘Antropia, Cultuur- en Congrescentrum ontvangt EKO-keurmerk Horeca. “Kunnen hiermee laten zien waar Antropia voor staat”’:

‘Antropia, Cultuur- en Congrescentrum heeft gisteren (7 juli) het EKO-keurmerk Horeca overhandigd gekregen. De uitreiking vond plaats tijdens de open dag van Antropia op Landgoed de Reehorst in Driebergen. “Met dit mooie keurmerk kunnen we laten zien waar we als Antropia voor staan”, vertelt Germien Cox, medewerker communicatie & pr.

Om voor het EKO-keurmerk Horeca in aanmerking te komen, moet een restaurant voor minimaal 40% biologisch inkopen. Bij Antropia is de inkoop 99% biologisch. “We zijn erg trots op deze certificering. We ondernemen al meer dan tien jaar maatschappelijk verantwoord en zoeken doorlopend naar een juiste balans tussen People, Planet en Profit. Daar hoort biologisch inkopen zeker bij en het EKO-keurmerk is hier een mooie bevestiging van.”

Open dag drukbezocht

Antropia hield gisteren (zondag 7 juli) open huis. Bezoekers werden uitgenodigd om het vernieuwde Antropia te komen proeven, kijken en beleven. Er zijn meer bezoekers op de open dag afgekomen dan verwacht. “We hebben zo’n 200 mensen mogen verwelkomen. We kijken met een positief gevoel terug op de open dag. Er was van alles te doen. Naast live cooking en culinaire proeverijtjes, gaf een imker voorlichting over bijen houden, kon men deelnemen aan een rondleiding over het landgoed, muziek luisteren met bassist Hans Mantel en kinderen mochten oefenen met de jeugdbrandweer.”

Nieuwe management

Sinds 1 januari 2013 is de exploitatie van Antropia in handen van Landgoed Rhederoord. Eric van Veluwen is één van de nieuwe eigenaren en Elke Croiset van Uchelen is de nieuwe directeur. Zij vormt samen met Waronne Elbers het management. Het nieuwe management laat volgens Germien een frisse wind waaien door het cultuur- en congrescentrum. “We willen onszelf profileren als een eigentijds cultuur- en congrescentrum, waar de gast centraal staat. Zichtbare veranderingen zijn het nieuwe interieur in het restaurant, de vernieuwde en uitgebreide toiletgroepen, het vernieuwde landgoedterras en de nieuwe website. Voor de zakelijke gasten zijn mooie arrangementen samengesteld en kunnen voorstellen geheel op maat ontwikkeld worden. Om onszelf ook als cultuurcentrum sterker neer te zetten, willen we meer evenementen organiseren voor de particuliere markt. Een mooi begin is de ‘Zin in Zondag’, iedere tweede zondag van de maand. Op de website is meer informatie te vinden over de invulling en programmering.”’

Diezelfde dag bracht Biojournaal ‘Pinken voor het eerst naar buiten bij Jan en Connie Rutte. “Er zat voor Jan niets anders op om zelf ook maar de sloot in te gaan”’:

‘Sinds kort schrijven Jan en Connie Rutte regelmatig een blog voor de website van Zuiver Zuivel. Jan en Connie runnen een biologisch-dynamisch melkveebedrijf in Zaandam. Ze houden ongeveer 75 melkkoeien met bijbehorend jongvee en stieren. Lees hieronder Deel 2 van de blog van Jan en Connie:

De pinken voor het eerst naar buiten

Het is weer zomer en de melkkoeien lopen alweer een aantal weken buiten. Gisteren hebben we een koppel van 17 pinken naar buiten gedaan. Dat is altijd een 'feest' want de meesten hebben nog nooit buiten gelopen. Ze weten dus niet wat schrikdraad of een sloot is. Jan had ze eerst al in de grote pot, de kant van de stal waar normaal gesproken de melkkoeien lopen, gedaan zodat ze daar alvast een beetje uit konden dazen. We dachten dat ze daar wel wat rustiger van zouden worden maar helaas niets was minder waar. Eenmaal buiten achter de stal op het pad begonnen ze te rennen. Ons landbouwpad heeft langs het weiland een schrikdraadhek en sommigen vlogen daar gewoon doorheen. Geert-Jan, onze jongste zoon, was al met de trekker vooruit gereden om hekken dicht te doen en ze uiteindelijk tegen te houden. Bij de melkkoeien vlogen er 4 door het schrikdraad en er belandde daar 1 pink in de sloot. Alle melkkoeien renden ook mee met de rest van de pinken richting het pad maar bleven gelukkig wel achter het schrikdraad. Even verderop rende 1 pink ook een pas gemaaid weiland in en belandde daar dus ook in de sloot. Het ene moment was ie er en het volgende moment was ie verdwenen. Verderop liepen de andere pinken gewoon verder. Nu is ons landbouwpad 2,5 km lang en we moeten over 2 bruggen die over hele brede sloten liggen. En bij de tweede brug was het weer raak, 2 pinken in de sloot. Gelukkig liep de rest van de beesten gewoon door en konden we ze het goede stuk land in jagen. Maar toen moesten die pinken uit de sloot. Het is een vrij brede sloot en ze zwommen van de ene naar de andere kant maar zelf eruit komen deden ze niet. Dus er zat voor Jan niets anders op om zelf ook maar de sloot in te gaan. Laarzen uit en telefoon uit z'n zak en daar ging ie. Hij kon ze zo dus wel uit het water de kant op jagen. Ze konden er aan die kant zo uit lopen omdat de ondergrond daar vrij hard is en er nogal wat puin ligt. Dat komt omdat daar rond 1900 een molen heeft gestaan, genaamd; De koning van Pruisen, een pelmolen, voor de kenners. Toen bij de andere pinken gejaagd en op naar de volgende slotenkruiper. Die hebben ze met de trekker uit de sloot getrokken en mee naar de rest van de pinken genomen. Dus we hadden daar nu 13 pinken lopen, de andere 4 liepen nog bij de melkkoeien, de ene die daar de sloot in was gedoken was er zelf weer uitgekomen, dus we hebben ze daar de rest van de dag maar laten lopen. Het is elke keer wel weer een gedoe als beesten voor het eerst naar buiten gaan. Maar gelukkig leren ze het snel, als ze met hun neus tegen het schrikdraad komen schrikken ze door het schokje en meestal laten ze het daarna wel. Het is elk jaar weer afwachten hoe het gaat maar het is ook weer fijn als ze buiten lopen. Als je ze weer ziet grazen en daarna tevreden ziet liggen herkauwen geeft je dat weer een goed gevoel. Die beesten horen gewoon buiten! Laten we hopen dat ze een mooie lange zomer buiten kunnen blijven.

Jan en Connie’

Urtica/De Vijfsprong plaatste op dinsdag 2 juli weer drie nieuwe actuele berichten:

‘Subsidie

Een mooi bericht. Aan het bestuur van de Stichting Fondsenbeheer Landbouw en Zorg hadden wij een financiële ondersteuning gevraagd voor onze opleidingen van onze cliënten via het AOC. Wij kregen op 1 juli het volgende bericht:

Ons bestuur vindt:

Het idee van de opleiding innovatief,
Gericht op doorstroming van cliënten naar meer reguliere landbouwplekken
En gericht op samenwerking met een regionaal opleidingsinstituut en andere zorgboerderijen

En daarom wil het bestuur van het fonds ons plan steunen met een donatie ter grootte van € 11.000. Hoera! En hartelijk dank aan de Stichting Fondsenbeheer Landbouw en Zorg.

Financiële stand van zaken eerste vier maanden 2013

Een kort financieel overzicht over de eerste vier maanden van dit jaar ziet er positief uit. Wat valt op? De inkomsten zijn ietsje hoger dan begroot: het is echter de vraag of wij dat hogere bedrag ook daadwerkelijk krijgen, omdat wij meer diensten verlenen dan ons is toegestaan (“productieplafond”). Alle kosten lopen in de pas met de begroting. Kortom: we liggen op schema. Voor het overzicht: klik hier.

Autisten Berichten

In augustus 2011 schreven wij over een nieuw verschenen boek bij de Flensburgerhefte. Onder de titel “Autisten berichten over hun ervaringen in de geestelijke wereld” verscheen een verslag van mensen, die door hun autisme niet kunnen spreken en weinig tot geen controle over hun fysieke lichaam hebben. Dankzij een nieuwe methodiek kunnen zij echter leren schrijven, net zoals blinde mensen dankzij het brailleschrift boeken kunnen lezen en dove mensen dankzij de gebarentaal kunnen leren “horen”.

In dat boek deden enkele autisten aangrijpend verslag van hun leven: autisten die zonder de “Facilitated Communication” (FC) geen mogelijkheid zouden hebben zich te kunnen uiten. Bovendien bleken deze mensen buitengewone gaven te hebben: zij hebben waarnemingen in de geestelijke werkelijkheid en berichten daarover.

Thans is een tweede deel verschenen en ook dat is zeer lezenswaard. Grotendeels wordt dit 2e boek gevuld met waarnemingen van Andreas in de “etherische” wereld en met een “routebeschrijving” van Erik om te komen tot het “nieuwe Jerusalem”. Bovendien wordt in een inleiding ingegaan op de vraag of het schrijven via de “Facilitated Communication” wel te vertrouwen is. Ook in Nederland was daarover begin dit jaar het nodige te doen (onder meer in De Wereld Draait Door).

Voor Nederlandse lezers kan het feit, dat dit een Duits boek is, wellicht een hindernis lijken, maar het is buitengewoon inspirerend en niet al te moeilijk te lezen. Zie verder de website van de Flensburgerhefte (http://www.flensburgerhefte.de/) of bestel het boek bij de Nieuwe Boekerij in Zutphen.’

Dat doet me eraan denken dat op de website van Uitgeverij Pentagon van Ed Taylor ‘Antroposofie – een inleiding’ wordt aangekondigd, ‘verschijnt augustus, lees meer’. Maar er staat nog niet meer dan dit:

‘Tijden veranderen. Wat de antroposofie is en wil, moet voor de tegenwoordige mens ook anders worden geformuleerd. Ze staat dichter bij het leven dan menigeen denkt: de werkelijkheid waarin we leven.

Prijs: ca. € 15,50
ca. 120 pagina’s,
ISBN 978-94-90455-58-3’

Silvia Morren schreef gisteren voor ‘De Stad Amersfoort’ over ‘Ondertekening Overeenkomst Samenwerking Pedagogisch Kader’:

‘Op maandag 8 juli ondertekenden maar liefst 15 partners van verschillende organisaties, namelijk van Basisschool het Spectrum, SRO, BSO SKON, WELZIN (Sociaal werkers, Buitenkast & Buurtvaders), SOVEE, Zandbergen & Trajectum en Vrije School Amersfoort, de “Overeenkomst t.a.v. Samenwerking Pedagogisch Kader in Schuilenburg” die ze met elkaar hebben samengesteld. Deze overeenkomst heeft tot doel dat de partners met elkaar het Pedagogisch Kader in de wijk versterken.

Alle betrokkenen, de 15 partners en hun organisatie, houden zich bezig met het pedagogisch klimaat in de wijk Schuilenburg. Ze zijn bijeen geweest om zich met elkaar te buigen over de wijk; wat loopt naar wens, wat is voor verbetering vatbaar en wat kunnen we met elkaar realiseren?

Voor het hoofdoel “Versterken van het pedagogisch kader in de wijk Schuilenburg” waren de neuzen al gauw dezelfde kant op en ook de afstemming hoe dit te realiseren is, was snel helder. Er zijn werkgroepen samengesteld die zich bezig houden met de PR, met het samenstellen van een sociale kaart, een activiteiten overzicht en de invulling van de ouder- & buurtbijeenkomst.

Met elkaar wordt er sinds dit jaar gebouwd aan een netwerk, dus elkaar goed kennen. Daardoor kunnen bewoners sneller en effectiever informatie krijgen en bij de juiste organisatie terecht komen met hun vraag. Tevens maken de betrokken partijen gebruik van elkaars expertise wat weer ten goede komt aan bewoners. Door samen te werken met elkaar, waar mogelijk met bewoners en ouders kan je meer bereiken, dan is 1 + 1 maar liefst drie. Tot slot wordt gewerkt aan het vergroten van de betrokkenheid van ouders en buurtbewoners. Hoe kijken zij tegen het pedagogisch klimaat aan en hoe kunnen zij er mogelijk een steentje aan bijdragen? In ieder geval kan je door met elkaar samen te werken meer bereiken, dus wij gaan ervoor!’

Op de website van de Vereniging van vrijescholen staat niet alleen ‘Jaarbericht 2012’:

‘Het jaarbericht van 2012 staat nu online. Lees meer’

maar sinds maandag ook deze ‘Aankondiging Conferentie 11 oktober 2013’:

‘Op 11 oktober zal een conferentie worden georganiseerd waarin aandacht wordt gegeven aan het afscheid van Leo Stronks. Op 12 juni jl. heeft Leo Stronks zijn voorzittershamer van het bestuur van de Vereniging van vrijescholen overgedragen aan Rian van Dam.

Om Leo Stronks uitgebreid in het zonnetje te zetten en de koers van de Vereniging van vrijescholen aandacht te geven wordt in Driebergen op 11 oktober 2013 een conferentie georganiseerd. Tijdens deze conferentie blikken we terug op de ontwikkelingen die het vrijeschoolonderwijs de afgelopen jaren doormaakte. Ook richten wij onze blik op de toekomst en zal Rian van Dam nader ingaan op de invulling van haar voorzitterschap.

Locatie: Driebergen. Meer informatie volgt’

Niet dat dit allemaal geen serieus nieuws is, maar weer echt gewichtig wordt het als we overschakelen op de mazelen. U herinnert zich ongetwijfeld wat ik daarover bracht op 6 juli in ‘Koppig’. En dan gaat het me nu vooral om het Duitse aandeel daarin. Gisteren kwam namelijk dit persbericht uit van de Duitse zustervereniging van vrijescholen, ‘Bund der Freien Waldorfschulen plädiert für freie Impfentscheidung’:

‘Der Bund der Freien Waldorfschulen (BdFWS) hat aus Anlass des Masernausbruchs an der Freien Waldorfschule Erftstadt die Waldorfeltern aufgefordert, sich mit der Thematik auseinanderzusetzen und eine bewusste Entscheidung unter Einbeziehung aller Gesichtspunkte zu treffen. Einer Impfpflicht, wie sie Gesundheitsminister Bahr als “letztes Mittel” ins Gespräch gebracht hatte, steht der BdFWS kritisch gegenüber – er tritt stattdessen für die freie Impfentscheidung der Eltern ein.

“Es ist immer eine Abwägung, die auch das Alter und die Gesamtkonstitution des Kindes berücksichtigen muss” sagt BdFWS-Vorstandsmitglied Henning Kullak-Ublick. Die Entscheidung pro oder contra Impfung sei mit einer großen Verantwortung verbunden, die der eingehenden Beratung durch medizinisch geschulte Fachleute bedürfe. “Diese Beratung ist nicht Aufgabe der Schule, sondern der Ärzte”, betonte Kullak-Ublick. An vielen Waldorfschulen gebe es einen Schularzt, auch er könne Ansprechpartner für die Thematik des Impfens sein.

“Der BdFWS empfiehlt, eine Impfentscheidung erst zu treffen, nachdem eine eingehende Beratung durch den Schul- oder Kinderarzt stattgefunden hat”, so Kullak-Ublick weiter, “Impfempfehlungen sollten den Fachleuten vorbehalten bleiben, die Entscheidung den Eltern.” Diese trügen die Verantwortung für ihr Kind und gegenüber ihrem sozialen Umfeld. Auch wenn es gute Gründe für eine Impfung gebe, zu denen in vielen Familien auch die lange Rekonvaleszenzzeit gehöre, sei der Elternwille ein hohes Gut, das von deren Mündigkeit und Verantwortungsfähigkeit ausgehe.

Die betroffene Schule in Erftstadt arbeitet eng mit dem Gesundheitsamt und mit dem BdFWS zusammen und wird voraussichtlich am Mittwoch, den 10. Juli 2013, den Schulbetrieb mit denjenigen wieder aufnehmen, die eine Masernimpfung oder ihren Immunstatus nachweisen können.

Bund der Freien Waldorfschulen e.V.

Die derzeit 234 deutschen Waldorfschulen haben sich zum Bund der Freien Waldorfschulen e.V. mit Sitz in Stuttgart zusammengeschlossen, wo 1919 die erste Waldorfschule eröffnet wurde. Die föderative Vereinigung lässt die Autonomie der einzelnen Waldorfschule unangetastet, nimmt aber gemeinsame Aufgaben und Interessen wahr.’

Al eerder, op dinsdag 2 juli, bracht het ‘Dachverband Anthroposophische Medizin in Deutschland’ dit uitgebreide persbericht ‘Impfen gegen Masern & Co.’ uit:

‘Stellungnahme des DAMiD zum Thema Impfen

Wenn es um die öffentliche Wahrnehmung von Gesundheit und Krankheit geht, polarisiert das Thema Impfen wie kaum ein zweites. Immer wieder werden verstärkte Maser-Ausbrüche und -Epidemien zum Anlass genommen, sehr kontrovers diskutierte Maßnahmen vorzuschlagen. Auch die Einführung einer generellen Impfpflicht ist immer wieder im Gespräch. In einer derart aufgeheizten Atmosphäre war und ist es nicht leicht, einen bewussten und aufgeklärten Umgang mit Schutzimpfungen zu fordern und Raum für einen individuellen Impfentscheid zu lassen. Schnell werden sowohl bei Impfgegnern als auch bei Impfbefürwortern die bekannten Vorurteile bemüht und traditionelle Abgrenzungen gepflegt.

Impfentscheidung nach individuellen Kriterien

Eine differenzierte Auseinandersetzung sieht allerdings anders aus. Eine differenzierte Betrachtung bezieht alle Erkenntnisse, die über Impfungen bei Kinderkrankheiten vorliegen, mit ein und wägt dann Vor- und Nachteile sorgfältig gegeneinander ab. Auch Fragen nach den langfristigen (immunologischen) Auswirkungen einer Impfung sollten in Ruhe gestellt werden können - und zwar im jeweiligen Einzelfall. Dementsprechend stellt sich die Position der Anthroposophischen Medizin zu Schutzimpfungen folgendermaßen dar: Anthroposophische Ärztinnen und Ärzte sind nicht gegen Impfungen. Sie sind aber für die Respektierung der individuellen elterlichen Impfentscheidung. Dies ist nach geltendem Recht auch die einzig rechtskonforme ärztliche Haltung.

Im Rahmen der Impfberatung informiert der Anthroposophische Arzt die Eltern selbstverständlich über die geltenden Empfehlungen der Ständigen Impfkommission (STIKO). Gemäß der deutschen Rechtsordnung entscheiden die Eltern über die Durchführung von Impfungen, die eine freiwillige Form der Krankheitsprophylaxe darstellen. Die Anthroposophischen Ärzte helfen durch Aufklärung und Beratung, alle Aspekte und möglichen Risiken, die bei einer Impfung eine Rolle spielen, individuell zu erörtern und abzuwägen.

Nur eine differenzierte ärztliche Aufklärung über die bekannten individuellen und epidemiologischen Aspekte einer Schutzimpfung kann den Eltern bei einer verantwortlichen Entscheidungsfindung helfen. Dabei ist der Arzt zu einer positiven Impfaufklärung ebenso verpflichtet wie zur Darstellung von Impfnebenwirkungen. Alle Aussagen und Inhalte dieses Gesprächs müssen wissenschaftlich begründet werden können. Bei der Beratung erläutern die Anthroposophischen Ärztinnen und Ärzte natürlich auch das jeweilige Krankheitsbild einschließlich der möglichen Komplikationen. Auch die Sorgen und Ängste der Eltern werden ernst genommen und mögliche Konsequenzen besprochen. Besonders wichtig ist das Alter des Impflings: Kinderkrankheiten sind vor allem dann problematisch, wenn sie zum falschen Zeitpunkt, also entweder zu früh (Beispiel Säuglingsmasern oder Pertussis beim jungen Säugling) oder zu spät auftreten (bei der eingangs genannten Masernepidemie waren rund ein Drittel der hospitalisierten Patienten Erwachsene).

Langfristige Auswirkungen?

Eine Impfung stellt immer einen Eingriff in das bestehende Immunsystem dar. Gerade bei einem Baby, bei dem das Immunsystem noch nicht ausgereift ist, kann nach dem jetzigen Wissensstand aber noch nicht abschließend definiert werden, welche Konsequenzen dieser Eingriff langfristig für das Immunsystem haben kann. Untersuchungen über langfristige Impfauswirkungen und die Nachhaltigkeit von Impfprogrammen fehlen weiterhin fast vollständig. Auch die toxikologischen Aspekte von Impfstoffen und möglichen Nebenwirkungen auf die neurologische Entwicklung sind nicht in allen Aspekten geklärt. Als schwierig gilt die Studienlage auch, weil die Mehrzahl der wissenschaftlichen Studien über die Impfstoffsicherheit von Impfstoffherstellern (mit-)finanziert ist, so dass es kaum unabhängiges Studienmaterial gibt.

Ein lernendes System – die Immunabwehr

Gerade die Frage nach den immunologischen Auswirkungen einer Schutzimpfung im Kindesalter beschäftigt die Anthroposophische Medizin. Das menschliche Immunsystem ist ein lernendes System, das über das genetisch Vererbte in seiner Entwicklung immer weiter hinausgeht. Oder anders formuliert: Der Körper entwickelt seine immunologische Kompetenz erst im Laufe der Zeit. In westlich geprägten Ländern fällt heute auf, dass die Entwicklung der organismuseigenen Immunregulation in rasch zunehmendem Maße Störungen zeigt. Chronisch entzündliche, allergische Erkrankungen und Autoimmunerkrankungen nehmen in besorgniserregendem Ausmaß zu.

Mittlerweile mehren sich die Verdachtsmomente, dass gerade der häufige Einsatz von Antipyretika und Antibiotika in der Therapie sowie die Dichte der Schutzimpfungen die Entwicklung und Individuation des Immunsystems negativ beeinflussen. Es gibt Hinweise dafür, dass akut entzündliche Erkrankungen im Kleinkindesalter sowie das Durchlaufen und aktive Überwinden dieser Erkrankungen das “immunologische Lernen” fördern können. So weisen einige Studien auf einen Zusammenhang zwischen einer frühen Impfung und späteren Allergien oder Autoimmunerkrankungen hin. Eine gesicherte Datenlage gibt es jedoch (noch) nicht.

Hingegen konnte durch zwei Studien, die in international führenden Journalen (Alm und Swartz, The Lancet (1999); Flöistrup et al., Allergy (2006)) publiziert wurden, Folgendes belegt werden: Kinder, die in anthroposophisch orientierten Elternhäusern aufwachsen, leiden seltener an Allergien als aufgrund der elterlichen Allergiebelastung und im Vergleich zu Kindern am gleichen Ort zu erwarten gewesen wäre. Diese Kinder waren zurückhaltender geimpft und mit weniger Antibiotika und Antipyretika behandelt worden. Ein zurückhaltend-individueller Umgang mit Antipyretika, Antibiotika und Schutzimpfungen kann also zu klaren Vorteilen für die behandelten Kinder führen.

Individuelles Verständnis von Gesundheit und Krankheit

Der therapeutische Ansatz der Anthroposophischen Medizin – ähnliches gilt für die Homöopathie – orientiert sich grundsätzlich daran, in der Therapie vorrangig die Eigenaktivität des Organismus zu fördern. Damit gehen Krankheitsbehandlung und -prophylaxe unmittelbar ineinander über. Die Medizin muss neben Suppression, Manipulation und Substitution die Kunst erlernen, den lebendigen Organismus individuell anzuregen, zu unterstützen und ihm notwendige Impulse zu geben, um die salutogenen Ressourcen des Körpers nachhaltig zu aktivieren. Vor diesem Hintergrund steht die Anthroposophische Medizin standardisierten Impfvorgaben kritisch gegenüber und empfiehlt stattdessen, eine Impfentscheidung immer vom individuellen Risiko (Alter, Gesundheitszustand, mögliche Unverträglichkeit etc.) abhängig zu machen – also eine so genannte “risikoadjustierte” Entscheidung zu fällen.’

Tot slot kan ik berichten dat Michael Eggert blijkbaar van vakantie weer terug is. Nadat ik in ‘Rampspoed’ op 4 juni had geprobeerd een overzicht van de ontwikkelingen, zowel op zijn weblog als op zijn website, te geven over de berichtgeving aangaande Judith von Halle, en op dit thema in een ander verband in ‘Schaapje schaapje’ op 15 juni nog teruggekomen was, is het, behalve twee nieuwe en nogal bizarre bijdragen op de website van Eggert, namelijk ‘Der fabelhafte Mr. Felkin. Judith von Halle und magisch-okkulte Logen zu Judith von Halles “Anna Katharina Emmerick. Eine Rehabilitation”’ op 12 juni en ‘Adam Michaelis: Zwischenstand. Ein Kommentar (zur Diskussion um Judith von Halle)’ op 17 juni, een tijdje stilgebleven. Op zijn weblog roerde Michael Eggert zich echter eergisteren weer met ‘Michaela Glöckler zum Konflikt zwischen Sergej Prokofieff und Judith von Halle’:

‘In Anthroposophie weltweit (englischsprachige Version, Heft 7-8/13) nimmt nun auch Michaela Glöckler als Vorstandsmitglied Stellung zum genannten Konflikt – auch wenn man ihre Mitteilungen auch als Vermeidung einer Stellungnahme verstehen könnte. Der Anlass für ihre Äußerungen ist ihre dadurch gegebene Verwicklung, dass sie offenbar mit Vorwürfen von Mitgliedern konfrontiert war, sie habe einseitig Stellung gegen Sergej Prokofieff bezogen: “Dear friends, I am writing to you, not only because of the conversations, written requests and comments that I – as many of us at the Goetheanum– have received since the publication of Sergei Prokofieff’s book Zeitreisen – ein Gegenbild anthroposophischer Geistesforschung. Eine Darstellung für Mitglieder der Anthroposophischen Gesellschaft – but also because of the opinion expressed towards me in such conversations that I was clearly on the side of Judith von Halle and therefore an “opponent” of the views expressed by Sergei Prokofieff. Since many members experience the beginnings of a polarization that puts a strain on the social climate I decided to issue a personal statement.”

Die Nachfragen sowohl von Parteigängern von Halles als auch denen von Prokofieffs hätten sich gehäuft, teils in schriftlicher, teils in mündlicher Form. Glöckler verweist darauf, dass der Konflikt nicht alleine eine Sache des Vorstands sei, sondern eine innere Frage an jedes einzelne Mitglied: “The resulting spiritual and social tensions need to be dealt with in a constructive way, but they are not only the task of the leadership at the Goetheanum – they are close to the heart of every active member.” Die Vorstandsmitglieder hätten die Freiheit, sich zu jeder Angelegenheit persönlich zu äußern, sollten aber auch klar machen, ob ihre Äußerungen als persönliches Statement oder in ihrer Funktion als Vorstandsmitglied zu verstehen seien. Obgleich Prokofieffs Standpunkt eindeutig persönlicher Natur gewesen sei, habe er dies im genannten Buch nicht klar genug geäußert. Dadurch sei Klärungsbedarf entstanden. Die Aufgaben des Vorstands – die Glöckler in der Folge weiter ausführt – stünden im Widerspruch zu Äußerungen – namentlich im Rahmen von Konflikten –, die einen autoritativen, ja manipulativen Charakter hätten (“to express its views in conflicts as the present one in a pontifical-manipulative way”). Das Aushalten von widersprüchlichen Meinungen sei schon deshalb notwendig, da sich heute geistige Erfahrungen Einzelner häuften (“We do have a growing number of members in the Anthroposophical Society and in the School of Spiritual Science who have clairvoyant faculties and who speak or write about them”). Auch Rudolf Steiner habe sich nie als “authoritative teacher” gesehen, sondern als jemand, der Prozesse aktiv tätig begleitete. Das Prinzip sowohl der Weihnachtstagung wie auch der christlichen Initiation erfordere eine solche selbstlose Hingabe, auch im Kontext von Konflikten. Sie selbst, Michaela Glöckler, verfolge diese Prinzipien im Rahmen ihrer Arbeit in der medizinischen Sektion. Subjektive Attacken seien zerstörerisch (“Pure rhetoric and subjective criticism (that attacks the person) in social life invite luciferic-ahrimanic demons, poison the atmosphere and curb people’s enthusiasm for work”) Die Interessen der Mitglieder, die sich in den Stellungnahmen bezüglich von Halles oder Prokofieffs artikulierten, nähme sie sehr ernst, schaue jeden Fall individuell an, würde aber keine prinzipielle Stellung einnehmen. Fairness und Respekt füreinander seien essentiell, um ein Klima zu erzeugen, das durchdrungen sei von den Prinzipien der “Nebenübungen” Rudolf Steiners.’

En daarmee kunnen we het vandaag voorlopig wel weer even doen.

.