Wereldschokkend

Het is niet het meest wereldschokkende nieuws vandaag. Maar AntroVista is zo’n beetje de enige website die de 87e sterfdag van Rudolf Steiner meldt. Een opvallender nieuwsbericht, weliswaar van eergisteren, staat daar direct onder, ‘AViN occupied’:

‘Het kon natuurlijk niet uitblijven: broederlijkheid op economisch gebied wordt in de antroposofische wereld weliswaar met de mond beleden, maar niet in de praktijk gebracht. Terwijl de meeste initiatieven ieder dubbeltje moeten omdraaien, heeft de Antroposofische Vereniging in Nederland jaarlijks maar liefst ruim een miljoen euro te besteden.

Onder leiding van Robert Jan Kelder, die eerder bij de bezetting van het Beursplein betrokken was, heeft daarom een kleine groep betogers de tenten opgeslagen in de tuin van de kapitale villa van de AViN aan de Boslaan in Zeist. Aanstaande zondag 11.00 uur zal Kelder daar een hagepreek houden met als thema “occupy and liberate!”, waarbij hij ook zijn kandidaatstelling voor het voorzitterschap van de AViN zal toelichten. Iedereen is welkom!

– Grote foto van de bezetting

– Blog Robert Jan Kelder

– Kandidatuur Robert Jan Kelder’

Dat van die kandidatuur konden we hier vernemen van Robert Jan Kelder zelf, die bij ‘Bestuursvernieuwing’ van 10 maart een reactie op 11 maart 2012 19:39 uur plaatste, waarin hij uitlegt hoe dit zit. Hij verwees daarbij ook naar een speciale weblog (een ander dan AntroVista noemt, namelijk ‘Het nieuwe voorzitterschap’). Als je daar gaat kijken, valt dat met het nieuwe nogal mee. Het laatste bericht is van 13 maart en heet ‘Afscheid van Occupy – Willehalm Stichting zoekt ruimte voor “oasen der menselijkheid”’. Zoals al uit de titel valt op te maken gaat het over van alles en nog wat, terwijl hij ook nog ‘wat de vorm betreft na enige bezinning afstand van Occupy’ neemt. Dus dat belooft niet veel. Na een heleboel uitweidingen komt hij tot slot te spreken op zijn ‘Nieuwe voorzitterschap van de Anthroposofische Vereniging’:

‘Mijn hoop daarbij gaat vooral uit naar de Anthroposofische Vereniging in Nederland die zich nu ook in een crisissituatie en een fase van bestuurlijke vernieuwing bevindt en zich bezint op haar eigenlijke taak en doelstelling als hoeder van de wetenschap van de graal, zoals Rudolf Steiner de antroposofie ook heeft genoemd. In deze situatie heb ik op 25 februari jl., de vermoedelijke geboortedag van Rudolf Steiner, na vanaf de zijlijn zo’n 20 jaar geroepen te hebben hoe het wel moet, mijn kandidatuur aangekondigd voor het nieuwe voorzitterschap van die Vereniging (zie de gelijknamige blog voor de voortgang van deze gooi naar de antrotop) en heb ik verleden zaterdag 10 maart op een bijeenkomst onder de titel Jong en Oud van de Jongerensectie van de Vrije Hogeschool voor Geesteswetenschappen in Driebergen mijn kandidaatstelling in kleine kring toegelicht en mijn afscheid van Occupy alsmede mijn komend voorstel voor haar nieuwe naamgeving en taakstelling bekendgemaakt (wordt vervolgd).’

Kijken we verder op zijn weblog, zien we documenten van notabene 25 januari 1997, 7 december 1996, plus een kroniek 1994-2001. Dat is een wel erg oude hap die hiermee wordt opgediend. Het lijkt me vrij kansloos voor een nieuw voorzitterschap. Als laatste zijn hier een brief aan bestuurslid Kees Lam van 5 maart en zijn kandidaatstelling van 25 februari aan toegevoegd. In zijn reactie op 11 maart schreef Kelder hierover:

‘Op mijn nieuwe blog Het-nieuwe-voorzitterschap.blogspot.com is deze brief alsmede ander nieuws te lezen, o.m. dat Kees Lam, die het proces van bestuurlijke vernieuwing in hand heeft genomen cq. gekregen, mij uitgenodigd heeft voor een gesprek op 28 maart op het secretariaat in Zeist.’

Nou, dat feit van die uitnodiging voor 28 maart heb ik hier helemaal niet kunnen vinden. Want wat ik hier nu genoemd heb, is alles wat er staat. Maar we kunnen altijd nog bij de Antroposofische Vereniging zelf te rade gaan. Die deed immers, zoals in ‘Bestuursvernieuwing’ weergegeven, op 1 maart mededelingen op de eigen website over ‘Vernieuwing bestuur 2012’. Kees Lam heeft dit schrijven ondertekend. Hij geeft als reden aan:

‘In het maartnummer van Motief verwijst het bestuur naar de website voor de berichtgeving over het zoekproces naar het nieuwe bestuur van de Antroposofische Vereniging. Er wordt voor dit medium gekozen omdat daarmee de berichtgeving sneller kan en de intervallen tussen de berichten kleiner kunnen zijn dan bij Motief.’

Nou, hartstikke mooi natuurlijk. En er stond ook:

‘In Motief van februari werden de kernthema’s uitvoerig beschreven. Deze worden in deze periode verder verdiept en helpen ook bij het zoekproces naar nieuwe bestuursleden. Dit proces vormt – samen met de verdieping van de op 18 januari gepresenteerde thema’s – fase 2 van de bestuursvernieuwing.’

Nu zou ik natuurlijk hier heel graag een verslag zien van dat gesprek met Kelder op 28 maart. Dát zou pas snelle berichtgeving zijn! Maar helaas, na ruim vier weken staat op de website nog altijd hetzelfde bericht van 1 maart. Dat schiet niet erg op op deze manier. We zullen dus weer geduld moeten oefenen. En dit los moeten laten. Goed, dan ander nieuws van vandaag, een andere revolutie. Bij Biokennis lezen we ‘Van losse onderdelen naar integrale benadering’:

‘De huidige problemen met landbouw en voeding hebben diverse oorzaken. Volgens de Raad voor Integrale Duurzame Landbouw en Voeding is er één belangrijke maar onderbelichte oorzaak: dat voedselproductie goeddeels is losgemaakt uit zijn ecologische en sociale context.

Met de groei en steeds verder gaande schaalvergroting zijn vitale relaties en interacties verloren gegaan. De ecologische context van de landbouw is verengd tot systemen met verstoorde kringlopen en lage biodiversiteit, waarin weinig zelfregulering plaatsvindt. Zulke landbouwsystemen zijn sterk afhankelijk van externe inputs van meststoffen, bestrijdingsmiddelen en diergeneesmiddelen. In de sociale context van de landbouw zijn de relaties tussen consument en producent goeddeels verloren gegaan. De geografische afstand tussen beide is toegenomen, evenals het aantal schakels in de voedselproductieketen. Veel voedsel is bewerkt en voor de consument anoniem. Hierdoor voelt de consument zich nauwelijks verantwoordelijk voor de productiewijze en het agro-ecosysteem. Dat geldt ook voor tussenliggende schakels: zij zijn gespecialiseerd in hun eigen deel van de keten, zonder zicht te hebben op de hele keten. Zo is een systeem van “georganiseerde onverantwoordelijkheid” ontstaan.

Weliswaar probeert elke schakel in de keten te verduurzamen, maar dat hoeft geen duurzame keten op te leveren. Volgens de Raad is er behoefte aan een integrale aanpak in drie opzichten: a) zowel sociale als ecologische duurzaamheid, b) alle schakels van de keten, en c) zowel landbouw als voeding. Centraal daarbij staat dat voedsel weer een zichtbare verbinding met zijn ecologische en sociale context heeft zodat relaties en samenhangen worden hersteld. Daarbij past dat voedselproductie uit de anonimiteit wordt gehaald en weer een gezicht en een verhaal krijgt. Dat kan vaak makkelijker als voedsel uit de eigen regio komt. De lineaire voedselketen moet plaatsmaken voor een circulaire voedselketting, waarbij consument en producent weer op enigerlei wijze met elkaar communiceren en zich verantwoordelijk voor elkaar voelen. Dat kan resulteren in meer ecologische veerkracht en sociaal draagvlak, risicoreductie en -spreiding, herstel van kringlopen en betere voedselkwaliteit. Zowel op lokaal niveau als in enkele grote ketens worden al stappen in deze richting gezet. De Raad wil deze ontwikkelingen stimuleren. Omdat hiervoor nieuwe inzichten en kennis nodig is, heeft de Raad als eerste stap een onderzoeksagenda opgesteld, m.b.t. het herstel van agro-ecologische, sociale en maatschappelijke relaties.

Contact informatie: Edith Lammerts van Bueren, Louis Bolk Instituut

Rapport Naar een integrale benadering van duurzame landbouw en gezonde voeding, Raad voor Integrale Duurzame Landbouw en Voeding (RIDL&V), december 2011’

Op 14 januari in ‘Voedselketting’ maakte ik al melding van deze Raad en haar rapport. Blijkbaar is het nu opnieuw uit de kast gehaald. Mogelijk heeft dit te maken met de ‘Food Revolution vanuit Bleiswijk’, zoals deze op het populaire ‘Foodlog’ wordt verkondigd:

‘Morgen start in een Bleiswijkse kas de Revolutie. Het is niet die van Che Guevara, legt Dick Veerman vanavond uit in NRC Handelsblad. Het geeft mensen weer de gelegenheid om zelf wat te gaan doen, zegt Sandra van Kampen in diezelfde krant. Het blijkt iets 21e eeuws. Iets van onze tijd.

Samen schreven ze het nadrukkelijk “open sourced” bedoelde manifest “Building the Food Revolution”. Hier kun je het manifest tekenen.

Ondertekenaars geven aan dat ze vanuit hun specifieke kennis, ervaring of rol in de samenleving willen bijdragen aan het versnellen van innovatie. De bestaande markt zit nl. teveel opgesloten in de belangen van het verleden. Daar is niemand blij mee, maar hoe kom je toch uit dat prisoner’s dilemma? Het is een kwestie van tegelijk durven bewegen.

Van Kampen en Veerman destilleerden uit bergen literatuur, eigen waarnemingen, gesprekken, gezond verstand en keuzen die nu eenmaal nodig zijn, 9 principes voor een voedselvoorziening die beter bestand is tegen de toekomst dan het verder aflopen van de huidige paden.

De tekst van het manifest luidt als volgt:

Onze voedselvoorziening is niet toekomstbestendig. Om daar wat aan te doen is een vlinderrevolutie nodig. Ondertekenaars geven aan dat ze vanuit hun rol in de samenleving de landbouw, voedselverwerking en onze consumptie écht willen vernieuwen en daarvoor uit de kast durven komen. Het zijn mensen die verantwoordelijkheid willen nemen en durven te kiezen. Mensen die muren willen afbreken en samen iets nieuws willen bouwen. Mensen die ieder vanuit hun eigen deskundigheid en talent willen werken aan een gezonde, eerlijke en lekkere toekomst.

Een 21e eeuwse revolutie is “open sourced”. De principes van dit manifest geven de richting aan. Iedereen zal zelf aan de slag moeten met zijn of haar concrete acties. De optelsom van al deze acties en initiatieven zorgt voor een golfbeweging die niet meer is te stoppen.

Waarom?

Stedelingen in rijke en zich ontwikkelende landen worden dik en ziek omdat ze teveel en verkeerd eten. Boeren moeten alles uit hun land, de natuur en hun dieren persen om hen zo goedkoop mogelijk te kunnen voeden. Elders komen hongerige mensen in opstand omdat ze te weinig en soms zelfs niets te eten hebben. Ruim een miljard mensen heeft veel te veel en een ander miljard bijna niets te eten. Dat onrecht wordt alleen maar groter. Onderwijl groeit het aantal obesen in de Derde Wereld nog veel harder dan hier.

De internationale economie en politiek zijn zo ingeregeld dat we steeds verder van huis raken. Als de natuur uit haar krachten is gegroeid, zorgt ze doorgaans voor een hardhandige schok om te proberen een nieuw evenwicht te vinden. We kunnen haar beter voor zijn en zelf de balans opzoeken.

Het goede nieuws is dat mensen met lef dat kunnen. Het lukt als vernieuwers van allerlei slag en uit vele hoeken van de samenleving over de bestaande belangen heen stappen, elkaar vinden en samen kleur bekennen.

Wat?

Ondertekenaars willen samen aan die verandering werken vanuit negen slimme principes die de fouten van het verleden uitsluiten:

1. Doe het samen:

Als consumenten, producenten en winkeliers samen bepalen wat er op ons bord komt, ontstaan nieuwe markten waar iedereen zich verantwoordelijk voor voelt. Slimme, toekomstgerichte bedrijven zullen er evenveel plezier van hebben als consumenten.

2. Sluit kringlopen regionaal (binnen enkele tientallen tot honderden kilometers):

Houd water en voedingsstoffen in een voor ons beschikbare vorm in omloop; alleen regionaal lukt dat optimaal.

3. Houd ook de geldstromen regionaal:

Dat zorgt voor voedselzekerheid en werk, zowel in Nederland als in andere landen.

4. Wees biodivers wijs:

In de natuur hangt alles met alles samen; respecteer je dat niet, dan loop je risico.

5. Sjouw niet met halffabricaten of levende dieren:

Dat verspilt energie, koopkracht en kostbare nutriënten en zorgt voor onnodig leed.

6. Produceer regionaal en drijf inter-regionaal handel:

Dat belast de natuur het minst; we kunnen nu eenmaal lang niet al ons voedsel lokaal kopen.

7. Denk EEEE:

Niet alleen Economisch (financiering), Ecologisch (natuur) maar ook Ethisch (mensen, dieren) en Esthetisch (schoonheid) moeten onze landbouw, voedselproductie en -consumptie met elkaar in evenwicht zijn.

8. Zorg voor een gezond eetpatroon

Reclame en verkooptactieken voeden ons op tot te veel en verkeerd eten; gebruik ze om mensen goed en eerlijk te laten eten.

9. Verzamel revolutionair durfkapitaal in een beleggingsfonds

Banken zien te weinig in echt innoverende projecten die op deze principes gebaseerd zijn; als investeerders tevens consumenten zijn ontstaat veel sneller rendabele vernieuwing.

Deze principes gelden niet alleen voor Westerse landen. Als iedereen ze in zijn of haar deel van de wereld respecteert, werkt dat vanzelf goed uit voor het geheel. Daar zijn geen grote internationale organisaties, debatten of dure conferenties voor nodig.

Zet de beweging mee in gang

Heb jij het in je om je vanuit jouw rol in de samenleving in te zetten voor gezonde, eerlijker verdeelde en toekomstbestendige voeding? Word dan een eetrevolutionair en zet de beweging mee in gang. We zijn op zoek naar consumenten, inkopers, boeren, tuinders, telers, wetenschappers, bloggers, twitteraars, Facebookers, politici, winkeliers, etenswarenverwerkers en -verkopers, journalisten en andere betrokken mensen.

Als “revolutionair” bepaal je mee wat er op ons bord komt en hoe dat steeds opnieuw verder verbeterd en lekkerder gemaakt kan worden. Je stimuleert steeds verdergaande innovatie met positieve actie en laat van je horen. 400 winkels en minstens zoveel boeren en producenten doen de komende twee jaar al mee. Samen zetten we een beweging in gang die niet meer is te stoppen!

Wie?

Dat zijn we allemaal. Sandra van Kampen (Urgenda) en Dick Veerman (Foodlog) maakten de start. Toonaangevende tuinders, medici, voedingsdeskundigen, boeren en de Youth Food Movement behoren tot de eerste ondertekenaars. Ze willen vanuit hoop en positiviteit actief werken aan een andere toekomst. Niet praten, maar doen.

Hoe?

Hoe die toekomst er precies uit gaat zien, weet niemand. Eén ding is zeker: doorgaan op de manier waarop we het nu doen is geen optie. Er is ruimte nodig om een andere toekomst te maken. Dat vraagt lef, liefde en lol. Dan kan iedereen er vanuit zijn eigen discipline en talenten aan werken.

Teken!

Laat een toekomstzaadje in je planten! Teken dit manifest vandaag nog door ons te volgen op twitter (#foodrevolution en @nieuwvers) of vriend te worden op Facebook (NieuwVers). Vraag je vrienden, bekenden, familie, collega’s en buren hetzelfde te doen. Wij houden je dan voortdurend op de hoogte over wat je kunt doen. En jij kunt het alle anderen laten horen.

Niet op twitter of Facebook? Geen probleem. Op nieuwvers.nu laten we inspirerende voorbeelden van bedrijven zien. Je kunt daar ook het manifest ondertekenen met je naam en e-mailadres.’

Op hetzelfde terrein begeeft ook Volkert Engelsman zich. Hij schreef een opinieartikel dat op 27 maart op Biojournaal werd geplaatst, en dat als volgt werd ingeleid:

‘Nature & More oprichter Volkert Engelsman:

“Elke Indiase katoenplant is nu een intensive care patiëntje”

Vrijdagavond 23 maart zou de film “Bitter Seeds” van de Amerikaans-Israëlische filmmaker Micha Peled op televisie te zien zijn in de VS, prime time, op zender PBS. De film stelt gentechgigant Monsanto in een treurig daglicht. De uitzending is echter opgeschort na een telefoontje van een advocaat, die dreigde met het blokkeren van de financiering van de zender. Het is illustratief voor de werkwijze van Monsanto. Toch, zegt biologisch pionier Volkert Engelsman, is het te makkelijk om alles op Monsanto af te schuiven: “Monsanto’s Bt-katoenzaad is slechts het dodelijke eindpunt van een lange ontwikkeling. Transparantie en herstel van bodemvruchtbaarheid zijn de oplossing.”

Opiniestuk Volkert Engelsman:

Afgelopen vrijdag bekeek ik in het Filmhuis in Den Haag de film “Bitter Seeds”, van de Amerikaans-Israëlische filmmaker Micha Peled. De film, die de persoonlijke geschiedenis vertelt van een Indiase katoenteler, kwam diep binnen. Het is de grote verdienste van Micha Peled dat hij dit enorme sociale en agrarische debacle hanteerbaar maakt aan de hand van een familiegeschiedenis. Daardoor komt het verhaal over de gentechzaden van Monsanto heel dichtbij. Na afloop was er een publiek debat met de filmmaker en mijzelf, onder leiding van presentator Jeroen Kramer.

Het eerste wat mensen zich afvragen na het zien van deze film, is: Hoe kunnen we de Indiase telers weer aan goed zaad helpen? Negentig procent van het katoenzaad in India is nu van Monsanto. Tegelijk zegt 90 procent van alle Indiase telers dat het gentechzaad zijn beloftes – hoge opbrengst en resistentie tegen plagen - niet waarmaakt. Bovendien is het puissant duur. Vroeger was er conventioneel zaad te krijgen voor een fractie van de prijs. Waarom komt er niet iemand die weer het oude conventionele zaadgoed gaat verkopen?

Toch is dat niet de oplossing. De Indiase landbouwgrond is inmiddels zo verarmd als gevolg van kunstmest en zo vervuild door gewasbeschermngsmiddelen, dat elk gewas dat je hier teelt, kwetsbaar zal zijn. Elke katoenplant wordt hier een intensive care patiëntje dat bij de minste ziektedruk zal bezwijken. Je moet eerst de bodemvruchtbaarheid herstellen. Zoals ons dochterbedrijf Soil & More overal ter wereld laat zien, kun je met compost zelfs een woestijn weer vruchtbaar maken. Als de bodem weer gaat leven, lost dat meteen een hele lijst problemen op: het waterbergend vermogen komt terug, de weerstand tegen ziektes en plagen neemt toe, de erosie neemt af. Naast compost moet je ook denken aan braakligging, groenbemesting en vruchtwisseling.

Mensen wijzen graag naar één bad guy, zoals je ziet aan de You Tube hit “Stop Kony”. Dat is lekker overzichtelijk. Maar de werkelijkheid is vaak complexer. Het Bt-katoenzaad van Monsanto was alleen maar de final kill: het eindpunt van een lange ontwikkeling. Dat is begonnen met de groene revolutie. Het is te makkelijk om alles op Monsanto af te schuiven.

De groene revolutie , die in feite een kunstmestrevolutie was, heeft geleid tot een totaal nieuwe denktrant. Die denktrant stelt dat een zelfvoorzienend landbouwsysteem met gesloten kringloop ouderwets is. Daarom moet je meegaan in continue opschaling, waarvoor je externe agrochemische inputs nodig hebt. Dat is het idee. De praktijk wijst uit dat dit leidt tot een kettingreactie, die eindigt met de vernietiging van de landbouw en de teler zelf. Dat is precies wat je ziet gebeuren in de film Bitter Seeds.

De agrochemische industrie parasiteert nu feitelijk op de bodemvruchtbaarheid, de biodiversiteit en de bestaansmiddelen van kleine telers. De vraag is: hoe stop je dat? Dat kan alleen maar met bewustzijn. Apple kan zich niet permitteren om iPads te verkopen die zijn gemaakt in een sweatshop in China, want de consument komt erachter en accepteert dat niet. Maar bij een halffabricaat zoals soja of katoen blijft het probleem veel langer verborgen voor de consument.

Dat is natuurlijk de reden dat Monsanto – als metafoor van de hele agrochemische industrie – uitgerekend bij dit soort gewassen toeslaat. Ze kunnen zich dit soort praktijken alleen permitteren in de muffige luwte van de publiciteit. Daarom is het zo belangrijk dat de consument inzicht krijgt in de manier waarop producten worden gemaakt. Bij de iPad lukt dat al, maar bij halffabricaten lukt dat nog niet. En daarom is dit soort films als “Bitter Seeds” enorm belangrijk.

Met Nature & More en de duurzaamheidsbloem proberen we de anonimiteit van verse biologische groente en fruit te doorbreken op onze eigen manier, via internet. In zijn eerdere film Store wars liet Micha Peled al zien hoe grote retailconcerns als Wal-Mart belang hebben bij het in stand houden van die anonimiteit. Zichtbaar maken, daar draait alles om. Gisteren zei Peled na afloop van de discussie tegen mij: “Wat ik doe met mijn films, en wat jij doet met Nature & More, komt in essentie op hetzelfde neer.” Bewustzijn creëren, dat is de grote verdienste van Bitter Seeds.

Volkert Engelsman

Volkert Engelsman is bestuurslid van de World Board van IFOAM, de koepel van de internationale biologische beweging en oprichter van Eosta, Europees marktleider in verse biologische groente en fruit. In de jaren ’80 werkte hij voor het Amerikaanse voedingsconcern Cargill, ook wel de “evil twin” van Monsanto genoemd. Hij vertrok er in 1990 en houdt zich sindsdien met duurzame landbouw bezig. Hij stond aan de wieg van Nature & More en de “duurzaamheidsbloem”, een web-based systeem voor transparantie en integrale duurzaamheid.

Klik hier voor de trailer van “Bitter Seeds”.

Voor meer informatie: www.natureandmore.com’

Er is dus van alles gaande. Dat blijkt ook uit dit bericht van BioNext op 22 maart, ‘Inrichting Ketengroepen gestart!’

‘Op dinsdag 20 maart zijn vertegenwoordigers van het Biohuis, de Vereniging Biologische Producenten en Handel (VBP) en de “oude Productwerkgroepen” bij elkaar geweest om met de mensen van Bionext te overleggen over de nieuwe inrichting van de Ketengroepen.

De Productwerkgroepen die onder het netwerk Bioconnect jarenlang goed werk voor de sector hebben geleverd, worden noodgedwongen opgeheven. Er is namelijk geen subsidie meer van de overheid om dit ambitieuze bedrijvennetwerk te steunen en ook zijn er geen onderzoeksmiddelen meer die specifiek voor de biologische sector bestemd zijn en in deze groepen verdeeld kunnen worden.

Met de komst van Bionext en de oprichting van het Biohuis moet de sector als het ware opnieuw ingericht worden, rekening houdend met de wensen uit de praktijk en de doelen die de besturen van Biohuis, VBP en Bionext voor zichzelf zien. De opkomst bij de bijeenkomst was zeer groot. Veel sectoren werden zelfs door meer dan één persoon vertegenwoordigd.

Het werd een goede uitwisseling van ideeën over de functie, taken en verantwoordelijkheden van de nieuwe Ketengroepen en de relatie van deze groepen tot overkoepelende thema’s en de besturen van de betrokken organisaties. De uitkomst van de vergadering zal door Bionext worden verwoord in een concept notitie en een nieuw reglement waarin de spelregels voor de Ketengroepen staan verwoord. Deze wordt ter goedkeuring voorgelegd aan alle betrokkenen. Duidelijk is dat de aard van de Ketengroepen zal verschillen van de Productwerkgroepen.

In de komende weken zullen de VBP en het Biohuis hun vertegenwoordiging in de Ketengroepen invullen. Het gaat daarbij om de zes Ketengroepen: drie voor de dierlijke sectoren (kip, varken en rund) en drie voor de plantaardige (fruit, akkerbouw / vollegrondsgroenten en kasteelten). Aan VBP-leden zal een oproep gedaan worden om zich te melden indien men belangstelling heeft voor één van de groepen. Daarna zal in goed overleg een juiste vertegenwoordiging worden bepaald door het bestuur. Binnen het Biohuis zullen de voormalige voorzitters van de oude Productwerkgroepen in overleg met hun achterban mensen voordragen aan het bestuur van het Biohuis. Het Biohuis zal de knoop doorhakken over de eigen vertegenwoordiging in de Ketengroepen.’

Vanuit het heel grote kunnen we zo steeds verder afdalen van de voedings- en productietrap naar het heel concrete. Bijvoorbeeld met dit bericht uit Biojournaal van een week geleden, vrijdag 23 maart, ‘Estafette opent biologische eetwinkel Bos en Lommer’:

‘Op donderdag 22 maart heeft Estafette de biologische eetwinkel van Bos en Lommer onder grote belangstelling haar deuren geopend aan de Bos en Lommerweg 261-265.

Vanaf nu kan iedereen dus ook in Bos en Lommer terecht voor alle dagelijkse biologische boodschappen. Van groenten en fruit van het seizoen tot ambachtelijke boerenkazen, vers brood en banket en gezond vlees, maar ook pure sappen, mooie wijnen, zuivere koffie, eerlijke chocolade, babyvoeding en milieuvriendelijke schoonmaakmiddelen. Allemaal van biologische en biologisch-dynamische kwaliteit en zoveel mogelijk rechtstreeks ingekocht bij boeren, tuinders en andere producenten waar Estafette een vaste relatie mee heeft.

Met dank aan buurvrouw De Nieuwe Boekhandel

De Estafette-winkel aan de Bos en Lommerweg is de 18e Estafette-winkel in Nederland. In Amsterdam is het de vierde. Er zijn al Estafette-winkels in de Tweede Hugo de Grootstraat, in Zeeburg en aan de Ceintuurbaan. Dat de nieuwe Estafette-winkel juist aan de Bos en Lommerweg haar deuren opent, is mede te danken aan de handtekeningenactie die Monique Burger van De Nieuwe Boekhandel begon. Binnen enkele weken zetten bijna 700 buurtgenoten hun handtekening om hun behoefte aan een biologische winkel kenbaar te maken. Voor Estafette een goede reden om de mogelijkheden in de buurt serieus te onderzoeken. Met de opening van de nieuwe Estafette-winkel tot gevolg!

Om de opening te vieren trakteert Estafette op zaterdag 24 maart iedereen die een kijkje komt nemen op verse koffie en taart van de biologische bakker. Na een weekje warmdraaien wordt op zaterdag 31 maart om 12:00 uur de winkel op feestelijke wijze officieel geopend. Tot aan Pasen zijn er bovendien allemaal mooie openingsaanbiedingen.

100% biologisch, aandacht voor andere economie

De Estafette-winkelformule kenmerkt zich onder andere door uitsluitend biologische en biologisch-dynamische producten te voeren, met de nadruk op de versgroepen, zoals aardappelen, groenten en fruit, brood, zuivel, kaas, vlees en vis. Daarnaast onderscheidt Estafette zich door de organisatievorm. De Estafette-winkelformule maakt samen met de Odin Groothandel (onder andere bekend van de Odin-abonnementen) onderdeel uit van Estafette Odin, ketenorganisatie voor biologische en biologisch-dynamische voeding.

Alle Estafette-winkels zijn filiaalbedrijven en de medewerkers zijn ofwel als medewerker ofwel als ondernemer verbonden aan Estafette Odin. Het eigendom en kapitaal van de gehele organisatie is niet van privé-personen of anonieme investeerders, maar ondergebracht bij een stichting. Het bedrijfsresultaat wordt in de biologische keten geherinvesteerd voor verdere groei en ontwikkeling (kijk voor meer info op www.estafette.org).

Estafette de biologische eetwinkel van Bos en Lommer is 6 dagen per week geopend, van maandag tot en met vrijdag van 8:00 uur tot 19:00 uur en op zaterdag van 8:00 uur tot 18:00 uur.’

Of anders wel dit bericht uit de Biltse Courant van 20 maart, ‘Natuurwinkel De Bilt wordt EkoPlaza’:

‘Een groeiend aantal personen kiest om diverse redenen steeds vaker voor biologische producten, en dan vooral voor biologisch voedsel. Dit is voedsel waarbij in de productie geen bestrijdingsmiddelen en kunstmest zijn gebruikt, en waaraan niet allerlei smaak-, kleur- en andere stoffen zijn toegevoegd. Met andere woorden: puur natuur.

De toenemende belangstelling voor biologische producten is te merken aan het grote aantal klanten dat dagelijks Natuurwinkel De Bilt en EkoPlaza Bilthoven bezoekt.

Jan Peter Oosterloo is eigenaar van beide zaken en afgelopen november tevens tot Ondernemer van het Jaar 2011 verkozen. Arnoud van den Heuvel is bedrijfsleider van Natuurwinkel De Bilt. “Vanaf 28 juni wordt deze zaak ook EkoPlaza. Dit is een redelijk nieuw concept van een ondernemende, moderne organisatie die biologische producten voor iedereen bereikbaar wil maken. En dat willen wij ook!” Vier maanden geleden werd EkoPlaza Bilthoven geopend, en deze zaak loopt als een trein. “De eerste maanden waren zwaar, maar nu zijn alle medewerkers op elkaar ingespeeld en weten we wat de klanten willen”, vertelt Oosterloo.

“Het is een winkel geworden die voelt als ons huis. Ons motto is: We moeten de leukste zaak van De Bilt zijn, alle klanten moeten zich gezien en serieus genomen voelen. En gezien de dagelijkse complimenten die we krijgen, is dat aardig gelukt. We krijgen voortdurend nieuwe klanten die bij ons hun dagelijkse boodschappen doen. Hierdoor kunnen we ruim inkopen, wat natuurlijk veel prettiger werkt.” Van den Heuvel: “Na de opening van EkoPlaza waren we bang dat we in De Bilt veel klanten uit Bilthoven zouden missen, maar dat is enorm meegevallen: de verwachte terugval van 30% klandizie is slechts 15% gebleken.”

Oosterloo probeert ook regionale leveranciers bij het assortiment te betrekken. Zo is er geitenkaas uit Stroe, groente van Groene Kans uit Groenekan, verkoopt hij appels uit de Betuwe en Utrechts bier van De Leckere. “Het assortiment waarin we de meeste energie steken, zijn de verse producten: elke dag worden groenten, fruit, brood en vlees vers aangeleverd. In de Bilthovense zaak hebben we een oven, en voor vers warm brood is veel klandizie. Naast voeding hebben we vele andere producten, waaronder cosmetica en natuurlijke huidverzorging, en zelfs biologisch afbreekbare vuilniszakken. Sinds kort verkopen we producten van de Vegetarische Slager, vleesvervangers met de de bite en de smaak van echt vlees. Eindelijk een vleesvervanger die echt als vlees smaakt!”

Wie nog nooit één van de zaken van Oosterloo heeft bezocht, moet er toch eens een kijkje nemen. De adressen zijn EkoPlaza, Julianalaan 35 in Bilthoven, en Natuurwinkel De Bilt, Hessenweg 127.’

En dan hebben we vandaag nog nieuws uit Zeist, zoals Lenneke Schot van Biojournaal meldt (inclusief foto’s):

‘Rudi Gerding: “De winkel klopt nu gewoon”

De Groene Winkel Zeist weer open na verbouwing

De Groene Winkel Zeist is deze week verbouwd. De winkel oogt volgens Rudi Gerding nu een stuk ruimer. “De klant heeft nu veel meer bewegingsvrijheid. Dit komt doordat de indeling veranderd is en we hebben er 125 vierkante meter winkeloppervlakte bij. We beschikken nu over een totaaloppervlakte van 675 vierkante meter”, vertelt Rudi.

Rudi runt de winkel samen met Astrid Weidman. Ze zijn erg tevreden met het resultaat, ook de klanten reageren heel positief. “We moeten morgen natuurlijk wel even afwachten, het weekend is altijd een goede graadmeter. We zijn in ieder geval blij dat het nu echt gerealiseerd is. De plannen lagen er al langer. De winkel klopt nu gewoon, het is een evenwichtig geheel.”

Meteen bij binnenkomst zien de klanten al een grote verandering. De AGF-afdeling bij de entree heeft een totaal nieuwe look gekregen en de klant heeft er een stuk meer ruimte. “Deze afdeling was in de oude situatie wel een knelpunt. Klanten konden niet rustig hun mandjes vullen zonder voor een ander in de weg te staan.”

Het naastgelegen pand (van dezelfde eigenaar) is erbij getrokken. En de indeling is veranderd. “De brood- en de zuivelafdeling is verplaatst. Hierdoor was het voor veel klanten wel even zoeken. Verder zijn de gangpaden nu een stuk ruimer.”

Opvallend is ook de nieuwe koffiehoek, die ingericht is met gebruikte materialen, waaronder oude kerkbanken. “Dat was de meest gestelde vraag van de klanten. Vaak raken klanten aan de praat als ze elkaar tegenkomen. Nu kunnen ze dit onder het genot van een hapje en een drankje doen.” In de koffiehoek wordt koffie van Simon Lévelt geschonken.

Feliciteer Astrid en Rudi met het resultaat van de verbouwing via: info@degroenewinkel.nl’

Bij deze vanaf deze plek speciaal voor Rudi: van harte gefeliciteerd! (Wij waren ergens in de jaren tachtig nog directe kompanen in het Innsbrücker Paasspel – ik zal niet verklappen in welke rol – op teksten van Aart de Goes van Naters met muziek van Leonard van Goudoever, onder regie van Peter van der Bijl, dat op verschillende plaatsen in Nederland werd opgevoerd.)

.