Basta

‘20 jaar Naturijn Natuurwinkel’ kopte de Culemborgse Courant op internet gisteren:

‘Naturijn Natuurwinkel viert in het weekend van 25 en 26 maart haar 20-jarig bestaan. Een vol programma met allerlei acties en activiteiten. Alle klanten krijgen 10% korting op het gehele assortiment. Het hele jaar zijn er spetterende acties . Op 17 september is er ter afsluiting van de feestvreugde een biologische markt op de Varkensmarkt.

De medewerksters zijn trots. “Het werken in deze winkel geeft voldoening, omdat je bijdraagt aan een beter milieu”, vertelt Kassandra Wolda, die al 10 jaar werkt bij Naturijn. Haar collega Carla van der Meer, die eveneens een 10-jarige jubilaris is, beaamt dat lachend. “Het is hard werken, maar ik ga elke keer met plezier naar mijn werk.”

Programma

Op vrijdag 25 maart van 10.00-16.00 uur is er een feestelijke proeverij – wederom georganiseerd door het beroemde duo Tony en Moniek. Op zaterdag 26 maart van 14.00-15.00 uur is er een receptie met taart, sapjes en muziek van Goutje en Arthur. Tevens vindt er de huldiging plaats van de twee jubilarissen Kassandra Wolda en Carla van der Meer.

Van Culemborgse bodem

Natuurwinkel Naturijn is een supermarkt met biologische (EKO) en biologisch-dynamische (Demeter) producten. “We verkopen alle levensmiddelen die u in huis nodig hebt. Tevens een ruim assortiment aan schoonmaakmiddelen. De kracht van Naturijn is het grote assortiment aan verse producten. Van maandag t/m zaterdag kunt u beschikken over verse biologische groenten en fruit, vlees, zuivelproducten, brood en banket”, vertelt eigenaresse Maria Willems. “Kwaliteit, het geven van advies en altijd een goede service zijn de ijkpunten van onze winkel. Naast duurzaamheid kiezen we ook voor eerlijke handel. We halen onze verse producten zo veel mogelijk uit de buurt. Logisch is dan onze samenwerking met Stadsboerderij Caetshage. We verkopen groenten en bloemen van Culemborgse grond”, aldus vers-manager Moniek van Esch ten slotte.

Voor meer informatie: www.naturijn.nl’

Voor het overige heb ik vrijeschoolnieuws. Gisteren kwam de IJmuider Courant met het bericht over een ‘Tweede locatie Vrije School’:

‘Vrije School Kennemerland (VSK) opent volgend schooljaar vanwege stijgend aantal leerlingen een dependance aan de Tetterodestraat in Haarlem. Het pand wordt voorlopig gedeeld met klassen van de Ter Cleeff en de Ark.

De school raakte na 2004 steeds meer in trek bij ouders en moest zelfs mensen teleurstellen. In 2006 en 2009 werd daarom besloten om nieuwe kleuterklassen te starten. Met als gevolg dat het gebouw aan de Weltevredenstraat te klein werd. “Vorig jaar moesten we zelfs oudergesprekken voeren in de douche. Dat was wel het dieptepunt”, zegt directeur Francien Kleemans.’

De website van deze school doet dit allemaal uitgebreid uit de doeken. Waarbij Haarlem een bijzondere plek voor vrijeschoolonderwijs blijkt te zijn:

‘De Vrije School Kennemerland groeit! We zijn dit schooljaar 2010-2011 opnieuw gestart met twee eerste klassen. Daarnaast hebben we vijf kleuterklassen, 1 tweede klas, 2 derde klassen, 1 vierde klas, 2 vijfde klassen en 1 zesde klas. Op 1 oktober 2010 had de VSK 325 leerlingen. Dit schooljaar groeien we door naar ongeveer 370 leerlingen.

Wij willen een zo groot mogelijke groep kinderen in de regio Haarlem de mogelijkheid tot vrijeschoolonderwijs bieden. Omdat we dit schooljaar niet meer aan alle klassen onderdak konden bieden op de Weltevredenstraat, zijn er 3 klassen naar een tijdelijke nevenvestiging gegaan, nl. de beide vijfde klassen en de zesde klas. Deze tijdelijke nevenvestiging bevindt zich in het voormalige schoolgebouw van de Sterrenkijker, aan de Ambonstraat 2. Dit gebouw krijgt vanaf augustus 2011 een andere bestemming. Wij kunnen daar dus maar één jaar blijven.

Omdat we voor huisvesting afhankelijk zijn van de gemeente Haarlem, zijn we met de gemeente een intensief traject ingegaan voor de toekomst. Het resultaat daarvan is dat wij per september 2011 kunnen beginnen op de Tetterodestraat 66 in de Kleverparkbuurt. Dit gebouw is een voormalig schoolgebouw met als bouwjaar 1903 en is in 2001 gerenoveerd. Het hoofdgebouw bestaat uit twee lagen met een zolderetage. Het nieuwe gedeelte bestaat uit twee kantoorlagen met aan beide zijden een entree met trappenhuis. Het buitenterrein is afgeschermd en nu nog ingericht als parkeerplaats en fietsenberging. De gemeente zal de school aan de Tetterodestraat intern verbouwen en geschikt maken voor onderwijs, zal ook het schoolplein aanpakken en fietsenrekken plaatsen.

Wij starten in september 2011 op de Tetterodestraat met 3 kleuterklassen en een combinatieklas 1-2. De kleuterklassen worden geleid door Lettie Winterwerp, Machteld Joosen en Albertine de Vries. De combinatieklas zal vormgegeven worden door Kay Bezemer. Dit derde lespunt van de vrijescholen in Haarlem zal een dependance worden van de Vrije School Kennemerland, geleid door Francien Kleemans (directeur VSK). Hiermee zijn er dan in Haarlem twee vrijescholen met drie verschillende locaties:

– De Rudolf Steinerschool aan de Engelandlaan 2 in Haarlem Zuid: basisonderwijs en voortgezet onderwijs

– de Vrije School Kennemerland aan de Weltevredenstraat 9 in Haarlem Noord (basisonderwijs)

– de dependance van de Vrije School Kennemerland aan de Tetterodestraat 66 (basisonderwijs) in de Kleverparkbuurt.

We willen doorgroeien naar drie volwaardige vrijeschool-lespunten in Haarlem, drie volwaardige vrijescholen. Dat betekent per locatie drie kleuterklassen en zes onderbouwklassen. De Tetterodestraat is dus een groeilocatie voor het vrijeschoolbasisonderwijs vanaf 4 jaar. Wij delen het gebouw in schooljaar 2011-2012 met twee andere scholen, te weten de Ter Cleeff en de Ark. We zullen gebruik gaan maken van aparte ingangen.

De inspectie was het afgelopen jaar tevreden over de ontwikkelingen en de opbrengsten van de school. Het afgelopen jaar hebben we ons intensief bezig gehouden met de taalleerlijnen in ons onderwijs. Wij zijn blij dat we deze voor onze school vastgesteld hebben. Ook hebben we regelmatig antroposofie met elkaar gestudeerd en ons beziggehouden met een plusgroep (pilot hoogbegaafdenproject), het nieuwe dyslexieprotocol en het vernieuwde zorgplan. Wij hebben een sterke zorgstructuur, één van de pijlers van onze school.

Als vrijeschool stellen we ons ten doel om de individuele ontwikkeling van het kind te stimuleren. In de opvatting van R. Steiner is de mens niet alleen een lichamelijk wezen, maar ook een geestelijk wezen. Het kind zien wij dan ook niet als een onbeschreven blad, maar het brengt van alles mee aan talenten, kwaliteiten en ontwikkelpunten. Aan deze ontwikkeling proberen we als vrijeschool een bijdrage te leveren. In de periode tot 6, 7 jaar staat de ontwikkeling van het lichaam centraal (groei, motoriek, zintuigen) In de kleuterklas wordt dit gestimuleerd door veel te spelen, door een regelmatige dagindeling. In de leeftijd van 7-14 jaar ontwikkelt het kind vooral de zielekwaliteiten. Die uiten zich in het gevoelsleven, in het denken en handelen. Vandaar dat we in ons onderwijs aan al deze aspecten van leren aandacht besteden.

Het is bijzonder om te merken dat er zoveel ouders zijn die kiezen voor het vrijeschoolonderwijs. Dat geeft aan het college van leraren veel motivatie en kracht om de idealen van het vrijeschoolonderwijs gestalte te geven en om vol enthousiasme elke dag opnieuw aan het werk te gaan met de kinderen. Wij horen vaak dat ouders enthousiast zijn over de leeromgeving, het pedagogische klimaat, de sfeer, de persoonlijke aandacht voor de kinderen en de aandacht voor de brede ontwikkeling. De cognitieve ontwikkeling van kinderen wordt zeker gevoed op de vrijeschool, daarnaast vinden we het heel belangrijk dat de kinderen zich gevoelsmatig leren en kunnen verbinden met de wereld. Als je je als kind leert verbinden met de wereld, dan leer je van de wereld te houden. En waar je van houdt, daar wil je je voor inzetten, nu of later. Tevens proberen we de kinderen aan te spreken in hun wil, hun wil tot handelen. Hoofd, hart en handen, in evenwichtige verdeling en verbinding. Daarmee vallen we op als school en we weten dat vele ouders die kiezen voor de vrijeschool deze uitgangspunten onderschrijven en dit onderwijs bewust kiezen voor hun kind. We proberen als leraren op zo’n manier les te geven zodat ieder kind zich kan ontwikkelen tot een innerlijk vrij, zelfstandig en zelfverantwoordelijk individu.

Francien Kleemans (pedagogisch schoolleider)

Mieke Tolkamp (adjunct schoolleider)’

Verder vrijeschoolnieuws komt uit België. Maandag schreef Stefaan Van Volcem in ‘Het Nieuwsblad’ voor de editie van Brugge over een oud-leerling van de vrijeschool, ‘Benjamien Lycke mag musical schrijven voor “Musical van Vlaanderen”: “Dit is een geweldige uitdaging”’:

‘Amper 21 jaar is Kristus Koningnaar Benjamien Lycke en toch kwam de “Musical van Vlaanderen” bij hem aankloppen om een musical te componeren. Die moet al deze zomer in première gaan... tijdens de Gentse Feesten.

Een typisch geval van de appel die niet ver van de boom valt, alsook van thuis met de paplepel meegekregen. Dat is het verhaal van Benjamien Lycke, nog steeds bijzonder jong, want met nauwelijks 21 lentes op de teller. Zijn vader Eddy verwierf bekendheid als drijvende kracht van The White House Band, die mensen met een beperking in the picture plaatste. Het gaf Benjamien mee de spoorslag om in zijn eentje en nauwelijks 18 jaar oud de musical Le Piedestal te creëren. Hij was toen nog aan de Steinerschool verbonden.

Wolkenteller

Vandaag studeert deze ingeweken Brugse tiener Compositie aan de Hogeschool Gent Conservatorium, een opleiding die vijf jaar duurt. In het kader van zijn opleiding schreef hij op vraag van de Academie Emiel Hullebroeck uit Gentbrugge in zijn derde jaar De Wolkenteller, een compositie die vorig weekeinde nog uitgevoerd werd in de Capitole in Gent.

“Dat werk, van ongeveer tien minuten, heb ik geschreven op maat van het grote kinderkoor en het orkest van de Academie. Het is een kindercantate, waarin het plezier van het musiceren naar voren wordt gebracht. Finaal dreigt het hele verhaal met een sisser af te lopen: binnen het orkest domineren de deprimerende klanken, maar aansluitend klaart het op middels een grote, opbeurende finale. Een beetje filmisch, in de lijn van de grote Amerikaanse filmcomponist John Williams. Muziek als sleutel tot het appreciëren van het leven”, legt Lycke uit.

Met dit visitekaartje stelt hij zijn ambities meteen scherp. De Kristus Koningnaar koestert de ambitie om na zijn opleiding als professioneel componist aan de slag te gaan. In die optiek is het een geweldige opsteker dat Lycke van de Musical van Vlaanderen, bekend als producent van Oliver en Spamalot, zonet de opdracht kreeg om voor hen een musical te schrijven.

“Ik zit aan een deadline vast”, vertelt Lycke, “want de musical zou nog deze zomer tijdens de Gentse Feesten in première moeten gaan en opgevoerd worden. Het is me nog niet duidelijk waar het naartoe zal leiden, maar ik vind het alvast een geweldige uitdaging om met een vakbekwame dramaturg, regisseur en een hele ploeg acteurs te werken.”

http://Benajmien.be’

Nog meer nieuws uit ‘Het Nieuwsblad’ van gisteren, maar dan vanuit Ieper, door Piet Lesage, ook over uitbreiding. ‘Ieperse Steinerschool verhuist naar overkant Rijselsestraat. Steinerschool Koningsdale mikt op 150 leerlingen’:

‘De Ieperse Steinerschool verhuist tijdens de grote vakantie naar een nieuwe locatie. Het huidige pand in de Rijselsestraat 74 is te klein geworden. De school krijgt ook een nieuwe naam: Koningsdale.

Coördinator Barbara Decramer: “Onze school groeide van 24 leerlingen op 1 september 2009 naar 54 leerlingen. Dit is meer dan een verdubbeling in twee schooljaren. De leerlingen, 24 in de peuter- en kleuterklas en 30 in de lagere klassen, komen vooral uit Ieper en omgeving.” Vanaf 1 september neemt de Steinerschool haar intrek in een ruimer pand in de dezelfde straat. De school kan dit gebouw huren van een private eigenaar. Die bood het pand zelf aan toen hij hoorde dat de school op zoek was naar een nieuwe locatie. In het nieuwe gebouw zijn meer en grotere lokalen. Achteraan is er ook ruimte voor een speelplaats en een schooltuin. De Ieperse Steinerschool heeft de ambitie om op langere termijn te groeien tot 150 leerlingen.

De school heeft ook een nieuwe naam: Koningsdale. Barbara Decramer: “De keuze van die naam heeft een historische achtergrond. In 1587 vestigden de zusters van Ten Bunderen zich in Ieper. In 1607 richtten ze daar een schooltje op, met priester Jacobus De Coninck als directeur. Dat schooltje kampte al gauw met plaatsgebrek. Daarom kocht De Coninck twee panden in de Rijselsestraat en schonk die aan de zusters. Die twee panden werden Coninckxdaele genoemd. Daar groeide later de Lamotteschool uit die nu T.I. Immaculata is geworden.”

De letter “k”

De Steinerschool koos expliciet voor de historische naam Koningsdale omdat ze zichzelf graag in het rijtje van Ieperse onderwijsinstellingen plaatst. Bovendien biedt het woord koning heel wat mogelijkheden voor de school. “De letter ‘k’ is de eerste letter die wordt aangeleerd in het eerste jaar,” legt Barbara uit. “Het woord koning opent ook de deur naar de wereld van de sprookjes die wij de kinderen van onze school vertellen.”

In de Steinerschool ligt de klemtoon op het ritme van de dingen en de natuur. Daarnaast besteden ze ook extra aandacht aan het kunstzinnige en is het hun missie om kinderen te vormen tot vrije en zelfstandige mensen met een eigen mening. De autoriteit van de leerkracht is daarbij erg belangrijk.

Op 24 maart om 20 uur organiseert Steinerschool Koningsdale Ieper een info-avond voor nieuwe ouders. Alle info op www.koningsdale.be.’

Deze website vertelt ook de geschiedenis van dit initiatief en die blijkt bijzonder te zijn. ‘Historiek’ staat erboven, en de titel ‘In den beginne...’:

‘Initiatiefneemster Barbara Decramer wist het in oktober 2008 wel zeker: ze wou graag een Steinerschool in Ieper. Haar dochter naderde met rasse schreden de lagere schoolleeftijd en daardoor begon Barbara na te denken over de mogelijkheden. Door verhalen te horen over hoe het eraan toegaat op een Steinerschool, was haar interesse gewekt, begint ze te lezen en op te zoeken: wie was die Rudolf Steiner, wat is zijn antroposofische leer, hoe ziet zijn pedagogie eruit. En inderdaad: ze wist het zeker. Zij wou graag een Steinerschool in Ieper.

Uit de lessen in haar lerarenopleiding wist ze dat het kon, een school oprichten. Maar dan natuurlijk niet alleen! Begin oktober verdeelde ze honderden strooibriefjes in de streek waarmee ze mensen zocht om samen met haar te proberen dit doel te verwezenlijken. Waren er nog mensen die stilletjes zaten te dromen van een andere school? Een school waarin het individuele van het kind gerespecteerd wordt, waar er in de lagere school nog geknutseld en gemusiceerd mag worden, waar met véél liefde wordt les gegeven?

Op 3 november 2008 was de eerste meeting met 13 geïnteresseerden. Dirk Desnerck kwam het publiek informeren over hoe het gelijkaardig project in Oostende verliep en we praatten over wat we zochten voor onze kinderen en over wat we zeker niet wouden. Van die groep bleven enkele mensen over die zich engageerden om verder te gaan zoeken naar wat mogelijk was.

Eind november verzorgden we een stand op de ecobeurs in de Hallen van Ieper. We stelden er het Steineronderwijs voor. Er was duidelijk veel interesse bij het publiek dat de beurs bezocht en de mensen waren blij dat er een ander soort onderwijs zijn intrede zou doen in Ieper. Op de ecobeurs ontmoetten we Nathalie Carreyn. Zij was net met haar man en dochter Eva terug naar België verhuisd, na jaren in het buitenland gewoond te hebben. Ze wouden graag optrekken met mensen die bewust willen leven en Nathalie sloot zich aan bij de werkgroep. Ook Katrien Vanormelingen kwam er niet veel later bij, samen begonnen ze eraan. Een gebouw zoeken en tot school omtoveren, vacatures uitschrijven en sollicitatiegesprekken afnemen, en dan: leerlingen zoeken en de school uitbouwen...

Een héél speciale eerste september

Op 1 september 2009 was het dan zover: de allereerste dag van het allereerste schooljaar! Afgezien van de positief geladen sfeer en de vele blije gezichten, zag het er financieel gezien wat minder goed uit voor de Steinerschool Ieper op 1 september. De feiten waren er: onze school was op de laatste dag van de vakantie erkend door de inspectie: brandveiligheid en de normen die gelden voor een basisschool waren allemaal behaald. Behalve één... we gingen ons eerste schooljaar in met 24 leerlingen, en niet met 37, zoals de norm voor subsidiëring ons voorschrijft. De wet is onverbiddelijk. Als er op de teldag op 1 oktober geen 37 ingeschreven kinderen zijn, dan kun je subsidies vergeten. En een school die een jaar zonder subsidies moet zien rond te komen, dat is een enorme uitdaging in tijden van economische crisis, waar je minder op schenkingen van bedrijven kunt rekenen.

Het lokaal bestuur is er steeds in blijven geloven. We waren met ons project al zo ver geraakt. Deze norm zou ons niet tegenhouden. We trokken aan alarmbellen, schakelden iemand in die aan fondsenwerving zou doen, contacteerden iedereen van wie we dachten dat ze iets voor ons zouden kunnen betekenen.

De helpende handen

Onze noodkreet werd opgepikt. Door een man uit de Federatie voor Steinerscholen Vlaanderen, die een kleine maand ervoor het peterschap van onze school had opgenomen. Floris Bekkers is de directeur van de Steinerschool van Wilrijk, Lohrangrin, en de man die voor onze school binnen de federatie heeft gepleit. Hij is op zoek gegaan naar scholen die ook nog in die opstartfase zitten en die dus een teldag hebben op 1 oktober. Veel Steinerscholen schoten al niet meer over. Uiteindelijk hebben de directie, de raad van bestuur en het leerkrachtenteam van de Landelijke Steinerschool Munte toegestemd om van de Steinerschool Ieper een afdeling van hun school te maken. Ook binnen het ministerie van onderwijs bleek een positieve wind te waaien die de samenwerking tussen de beide scholen bevestigde en dus zijn wij nu de Steinerschool Ieper, afdeling van de Landelijke Steinerschool Munte.

De school in Munte is er één uit de boekjes. Gelegen pal naast de kerk, op het met kasseien geplaveide dorpsplein, en bovendien aan de rand van enkele uitgestrekte velden, ligt een school die eigendom was van het stadsbestuur. Toen enkele jaren geleden de vraag van de oprichters van de Landelijke Steinerschool Munte kwam, is na wat overleg het gebouw met erfpacht in handen gekomen van het enthousiaste team. Ze hebben er intussen iets prachtigs van gemaakt.

De vraag die vanuit de federatie aan de Landelijke Steinerschool Munte werd gesteld, werd ter plaatse niet meteen op gejuich onthaald. De school was net uit een samenwerkingsverband met een andere school gestapt. Een afdelingsschool erbij nemen betekent natuurlijk extra werk voor de directrice, Yoke Neyrinck en haar administratieve medewerkers, en onvermijdelijk hier en daar een hapje uit het urenpakket voor de leerkrachten. Maar vanuit het geloof dat ze een nieuw antroposofisch initiatief konden helpen bij het opstarten en dat de wereld en de Westhoek er veel baat bij hebben dat er een Steinerschool bij komt, kwam toch het verlossende ja-woord van hun kant.

We zijn het ganse team van onze “moederschool”, Floris Bekkers, de mensen van de Federatie van Steinerscholen Vlaanderen en het ministerie van onderwijs oneindig dankbaar! Dankzij hen krijgt ook de Westhoek zijn eigen Steinerschool.

Hoe zit dat nu met “onze” school?

Munte ligt op een steenworp van Gent, en dus op een behoorlijke afstand van Ieper. Bij de verkennende gesprekken en de vergaderingen van de overkoepelende Raad van Bestuur is gebleken dat we het beste kunnen zorgen voor een goede, open en dragende structuur, die de onafhankelijkheid van beide afdelingsscholen ten goede komt. Daarom is ervoor gekozen om van de beide scholen een afdeling te maken met een eigen bestuur. Barbara Decramer is dan coördinator van de Steinerschool Ieper, en de directrice van zowel onze school als van de afdeling Landelijke Steinerschool Munte, is Yoke Neyrinck.

Meer info over onze moederschool vindt u op hun site: www.landelijke-steinerschool-munte.be’

Vanuit België komt ook minder goed nieuws. Dit keer is het ‘De Standaard’ dat gisteren vanuit Gent ‘Mazelen in twee scholen’ meldde:

‘De ouders van kinderen op twee Gentse scholen hebben een brief mee naar huis gekregen om na te kijken of hun kinderen volledig gevaccineerd zijn tegen de mazelen. Er zijn daar vermoedelijk meer dan tien gevallen van de mazelen.

De ontdekte besmettingen met de mazelen zijn te situeren in de steinerschool aan de Kasteellaan en in De Teunisbloem.

Mazelen zijn geen onschuldige ziekte. Er duiken af en toe verwikkelingen op en in één geval op de duizend kan de ziekte zelfs leiden tot ernstige complicaties zoals een herseninfectie.

Mazelen zijn zeer besmettelijk, alleen vaccineren helpt. In principe worden kinderen in ons land gevaccineerd als ze een jaar oud zijn en opnieuw tussen de 10 en 12 jaar. Maar niet iedereen laat zijn kinderen vaccineren en zo duiken er af en toe nog haarden op. Meestal blijft het echter beperkt tot geïsoleerde gevallen. De vorige keer dat er in Vlaanderen een wat grotere uitbraak was dan deze, is al een paar jaar geleden. Hoe ver de besmetting in het Gentse reikt, is voorlopig niet helemaal in kaart gebracht, klinkt het bij het Vlaams Agentschap Zorg en Gezondheid. “Tegen het einde van de week weten we vermoedelijk meer.” Er zijn wel nog geen kinderen gemeld die last hadden van complicaties. (tod)’

Ook Ramon De Jonghe meldt dit feit vandaag op zijn website, in ‘Mazelen’, maar zoals wel vaker generaliseert hij nogal, waarbij de nuances zoek raken. Hij is ook selectief in zijn citaten. Zo schrijft hij over de website van Antroposana, de landelijke patiëntenvereniging antroposofische gezondheidszorg, waar informatie te vinden is over mazelen. Hij vindt daar een artikel met in ieder geval één zin die hem niet aanstaat, de enige die hij citeert. Gelukkig geeft hij wél een link:

‘Maar leest u zelf het hele artikel op Antroposana.’

Zodoende kunnen we zelf de context lezen. Redacteur Aad Meijer schrijft over ‘Wat is er mis met mazelen?’ Hij begint zijn artikel zo:

‘Nog niet zo lang geleden waren ouders blij wanneer hun kinderen de kinderziekten achter de rug hadden. De meest bekende die een kind moest hebben doorgemaakt waren waterpokken, mazelen, de bof en rode hond. Moeders vonden dat je na je kinderziekten écht tegen een stootje kon. Die manier van kijken naar kinderziekten sluit aan op de antroposofische kijk op kinderziekten. Kinderziekten spelen een belangrijke rol in het proces waarin het opgroeiende kind de erfelijke eigenschappen van de ouderlijke stroom “omwerkt”. Een essentieel proces waarin het kind, dat aanvankelijk nog kan teren op antistoffen tegen ziekten die de moeder heeft doorgemaakt, zijn eigen immuunsysteem opbouwt.

Kansen op complicaties zijn aan het licht gekomen en het uitzieken vraagt veel van ouders en werkgevers. Vooral patiënten die op latere leeftijd nog een kinderziekte krijgen, lopen extra risico’s. Het ouderwets oplopen en uitzieken van bijvoorbeeld mazelen in de kinderleeftijd wordt niet in het belang van ouder en kind geacht. De gedachte is dat je zoiets besmettelijks moet bestrijden. Dus gewoon inenten, dan voorkom je nieuwe ziektegevallen die tot een epidemie kunnen uitgroeien. Dat is een duidelijke boodschap.

Laten we mazelen als voorbeeld nemen. Hoe kun je nog anders kijken naar mazelen dan als een vijand? Toen ik met mijn eigen kinderen bij de (antroposofische) huisarts kwam, zei hij dat kinderen (binnen veilige grenzen) “moeten kunnen stoeien met ziekteverwekkers. Of je inent of niet, is de verantwoordelijkheid van ouders”. Mee eens, maar als je kind mazelen oploopt, hoe voorkom je dan risico’s die een gevaar voor het kind kunnen opleveren?’

Net zo genuanceerd is de rest van het artikel. Overigens heb ik vorige week, op 17 maart in ‘Vernietiger’, opnieuw aandacht besteed aan het vaccineren en de onnodige hysterie die daar omheen vaak ontstaat. Maar je moet natuurlijk wél de voors en tegens blijven zien!

Als laatste vandaag nog iets Belgisch, maar niet in verband met het vrijeschoolonderwijs. Tenminste, dat ben ik niet tegengekomen in het artikel van Jan Bosteels maandag in ‘De Standaard’. Dat ging over ‘Geld doet alarmbellen afgaan’, een thema dat besproken werd met Jonas Geirnaert van het inmiddels ook in Nederland zeer geroemde televisieprogramma ‘Basta’. ‘De Stentor’ meldde op 12 januari hierover:

‘In België is tv-programma Basta van het cabaretviertal De Neveneffecten al dagen hét gesprek bij de koffieautomaat, maar ook in Nederland heerst nu een ware hype rond het tv-programma.

Met name het filmpje “Mathieu van Security Mobistar”, waarin de helpdesk van het telecombedrijf voor het oog van het volk stevig te grazen wordt genomen, circuleert volop op internet. De Wereld Draait Door schonk gisteravond uitgebreid aandacht aan de weergaloze grap.’

Wikipedia geeft ook de nodige informatie:

‘Basta is een Belgische humoristische televisiereeks die voor het eerst werd uitgezonden op de Vlaamse openbare zender Eén in het voorjaar van 2011. De reeks is gemaakt door het cabaretviertal Neveneffecten (Jonas Geirnaert, Lieven Scheire, Koen De Poorter en Jelle De Beule) bij het productiehuis Woestijnvis. Het programma handelt over zelfgeknutselde onderzoeksjournalistiek. Men kaart actuele frustraties aan en geeft de veroorzakers een koekje van eigen deeg.’

Het interview door Jan Bosteels in ‘De Standaard’ maandag was onderdeel van de rubriek ‘Portefeuille’ en ging zo:

‘Met het programma “Basta” ging hij eigenhandig het belastinggeld terugeisen dat gebruikt werd om de banken te redden. Hoe staat Jonas Geirnaert tegenover geld?

Wat leverde de prijs van de jury in Cannes in 2004 u op?

“Eén distributeur bood me 100.000 euro voor de exclusieve rechten op Flatlife. Maar ik had meer zin om de film een festivalleven te geven. Bij mij werkt zo’n voorstel averechts: geld doet alarmbellen afgaan. Voor hetzelfde geld zat Flatlife een maand later gratis bij een pak cornflakes.”

Toen Kabouter Wesley een hype werd, weigerde u ook te incasseren.

“Mijn grote voorbeeld is Bill Watterson van Calvin and Hobbes, die altijd wars is geweest van commercialisering en merchandising.

Al moest ik ontdekken dat er door sommigen toch Wesley-T-shirts werden verkocht. Ik heb dan besloten om enkele goede doelen de kans te geven dat op een officiële manier te doen.”

Waar verdient u wel wat aan?

“De verkoop van mijn boek komt natuurlijk wel in mijn zak terecht. Met Neveneffecten zijn we wellicht de slechtste onderhandelaars uit de geschiedenis van Woestijnvis, maar ik word toch goed betaald voor mijn werk aan Basta en door Humo eveneens. We factureren via onze bvba en keren onszelf een loon uit van 1.500 euro elk. Daarnaast worden ook tv, internet, telefoon en twee gemeenschappelijke auto's door de bvba betaald. Het geld dat overblijft, doet de spaarrekening van de bvba groeien. Af en toe raadt de boekhouder aan onszelf een dividend uit te keren.”

Slaagt u erin te sparen?

“Van als je een bvba opricht, ben je blijkbaar zeer interessant voor de bank en mag je op de koffie bij de bankdirecteur. Maar wat er bij KBC allemaal in de fondsen zit, ook in de zogenaamd ethische, staat mij niet aan. Sommige banken investeren zelfs in ‘groene ontginning van fossiele brandstoffen’. Mijn dividenden komen doorgaans op mijn Triodos-spaarrekening terecht. Uit analyses van Netwerk Vlaanderen komt Triodos als beste naar voor, dus daar ben ik gerust in. Ik las onlangs wel in een kritisch artikel dat Triodos de antroposofische Steiner-doctrine steunt, maar nog altijd liever dat dan clusterbommen.” (lacht)

Is een wereld met alleen ethisch beleggen mogelijk en wenselijk?

“Ik weet niet of dat mogelijk is, maar ik vind het wel interessant om erover na te denken. Als belegger kan je een sterke band ontwikkelen met het bedrijf waarin je investeert, en dat vind ik goed. Aandeelhouderschap is een economische motor. Het principe van een beurs lijkt dus interessant, maar shorten en speculeren vind ik heel griezelig, omdat het dan alleen over cijfers gaat en niet over waar een bedrijf voor staat.”

Hebt u ervaring met de beurs?

“Alleen virtueel. De aanleiding was een brainstorm bij Basta over zelf beleggen. Zo heb ik de Beursbattle op Beursduivel.be ontdekt en ben ik er voor de lol mee beginnen spelen, zonder enige ethische criteria trouwens.

In zes maanden haalde ik een rendement van 11,14 procent, vooral dankzij een aandeel als Apple. Alfacam was een wat minder goede zet.”

Droomt u als PVDA-sympathisant van een ander financieel systeem?

[De PVDA in België is een marxistische politieke partij. Zie Wikipedia, MG]

“Vroeger was de PVDA veel dogmatischer. Amada zou er nog voor gepleit hebben om alle banken te nationaliseren.

Nu pleit de PVDA ervoor dat er minstens één bank zou zijn die eigendom is van de staat en waarvan je zeker bent dat ze niet in hedgefunds en andere smerige dingen investeert. Een bank die (oudere) mensen weer helpt aan het loket. Nieuw-Zeeland deed het ons al voor met de Kiwibank.”

Hoeveel geeft u aan goede doelen?

“Ik stort elke maand tien euro aan een dozijn goede doelen – Oxfam, Damiaanactie, Rode Kruis. Goed voor 120 euro in totaal. Ik verspreid het geld liever over meerdere organisaties. Ik verdien meer dan genoeg mijn boterham en kan dat extraatje best wel missen.”’