Elementair

Het staat er al een week, sinds 16 februari, ‘Vacature bibliothecaris bij Antroposofische Vereniging’:

‘In verband met het vertrek van de huidige functionaris zoekt de Antroposofische Vereniging in Nederland per 1 mei een Bibliothecaris (m/v) voor 18 uur per week. (...) Voor nadere informatie over de functie kunt u contact opnemen met de bibliothecaris, Jeannette Boertien’.

Is de vertrekkende huidige bibliothecaris dan ook Jeannette Boertien, mogen we dat hieruit concluderen? Ik weet dat niet, het is me niet duidelijk. Hoe dan ook, zo lang is zij nog geen bibliothecaris. Twee jaar geleden, op 4 maart 2008, meldde de website van de Antroposofische Vereniging in Nederland:

‘Jeanette Boertien is de nieuwe bibliothecaris van de Antroposofische Vereniging in Nederland (AViN). Zij treedt eind maart in dienst en is daarmee de opvolgster van Herman Boswijk die ruim 21 jaar bibliothecaris was van de vereniging en eind december afscheid nam.

Jeannette Boertien (56) is bibliothecaris en archeoloog. “Sinds mijn studententijd is de antroposofie mijn drijfveer”, aldus Boertien. “In de functie van bibliothecaris van de AVIN hoop ik een schakel te zijn tussen de boeken en de mensen die op zoek zijn naar informatie, verborgen in die grote collectie bijzondere boeken op de Riouwstraat in Den Haag.”’

Een jaar later, op 3 maart 2009, verscheen dit bericht:

‘Vanaf vandaag bespreekt bibliothecaris Jeannette Boertien elke maand een bijzonder boek uit de collectie van de Bibliotheek van de AViN in Den Haag. Deze maand is dat Hestia’s haardvuur. Negen vrouwenportretten als inspiratie voor (organisatie) ontwikkeling en leiderschap. Jeannette Boertien: “In de bibliotheek zijn we met een enorme inhaalslag bezig met het verwerken van boeken. In die berg boeken is veel interessants te vinden! Het boek dat ik dit keer bespreek komt ook uit die ‘berg’. Ik vind het een heel mooi en inspirerend boek, een aanrader.” Om de boekbespreking te lezen klik hier.’

De bijgeleverde link werkt niet, of verwijst in ieder geval niet naar het goede boek. Dat moet deze zijn. Op 6 april 2009 ging het om dit boek:

‘Bibliothecaris Jeannette Boertien bespreekt elke maand een bijzonder boek uit de collectie van de Bibliotheek van de AViN in Den Haag. Deze maand is dat Stervensbegeleiding, een wederzijds proces van Renée Zeylmans. Jeannette Boertien: “Dit boek verdient het om opgemerkt te worden. Het is een evenwichtig en indrukwekkend boek, dat het sterfproces en stervensbegeleiding op een eigentijdse en persoonlijke manier beschrijft”. Om de boekbespreking te lezen klik hier.’

Hetzelfde euvel met die link als bij het vorige boek. Maar u vindt dat boek hier wel. Op 30 mei 2009 was de volgende:

‘Iedere maand bespreekt bibliothecaris van de AViN Jeannette Boertien een van de boeken uit de collectie van de Bibliotheek van de AViN in Den Haag. Deze maand is dat Reflexieve economie van Herman Gels. Om de bespreking te lezen klik hier.’

Nu klopt de link eindelijk wel. In de zomer gebeurde er niets. Maar op 25 september was het weer zover (en de laatste, want sindsdien heb ik er geen meer gevonden). Alleen was de recensent geen Jeannette Boertien, maar Ramses van Hees:

‘Boek van de maand: Erlebnis Erdwandlung – Berichte und Texte einer Zeitzeugenschaft Iedere maand wordt een van de boeken uit de collectie van de Bibliotheek van de AViN in Den Haag besproken. Deze maand is dat een boek over de transformatie van de aarde: Erlebnis Erdwandlung – Berichte und Texte einer Zeitzeugenschaft . Om de bespreking te lezen klik hier.’

Dat is een interessante recensie, vooral vanwege het onderwerp en de auteur. Omdat je gauw over zoiets heenkijkt, laat ik hem hier volgen:

‘Een uitnodiging om de aarde mee te ontwikkelen

Het bij uitgeverij Ch. Möllmann verschenen boek “Ervaring aarde transformatie” – oorspronkelijk “Erlebnis Erdwandlung – Berichte und Texte einer Zeitzeugenschaft” – is een levendig boek. Het nodigt de lezers uit zich met de aarde mee te ontwikkelen. En dat past bij dit boek met bijdragen van 42 auteurs waarin vaak te lezen staat, dat aardetransformatie en menselijke ontwikkeling steeds meer verbonden zijn, uiteindelijk zelfs identiek worden!

Toen mijn schoonmoeder mij het boek gaf met de woorden: “dat vind je misschien wel interessant”, had ik er geen idee van, waar het om zou gaan. Ik had eerder aversie – zo’n dikke pil van 521 bladzijden vol met “subjectieve esoterie” en dat op een grote stapel ongelezen boeken! Gelukkig had ik de intuïtie om eerst de inhoudsopgave te bestuderen en daarbij nieuwsgierig te worden naar het tweede deel van heet boek, over de antroposofische achtergronden van geomantie en genezing van de aarde. Ik was meermaals in het mooie Engadin (Zwitserland) en had daar onvergetelijke natuurbelevingen; uitgerekend daar werd de impuls tot dit boek geboren. Thomas Mayer, de redacteur van dit boek samen met Hans Joachim Aderhold, wist me meteen voor zich te winnen. Ik ervoer: wat hier geschreven staat, is ondanks de soms bijna onbegrijpelijke gebeurtenissen glashelder verwoord en stamt uit een eigentijdse, michaelische impuls. Ik werd er meteen door gegrepen.

Door dit boek kon ik weer toegang vinden tot de uit mijn jeugd bekende intense liefde voor de aarde. De muur die het westerse denken eeuwenlang had opgebouwd tegen de zachte natuurwijsheid begreep ik nu beter. Liefde voor de natuur en voor de natuurwezens vond ik rijkelijk terug in de verschillende bijdragen. Door te beginnen met de hoofdstukken over geomantie en antroposofie kon ik de tegenstelling van de soms wat subjectief aandoende geomantische bijdragen met mijn academisch gevormde denken overbruggen. De persoonlijke ervaringen van de meeste auteurs leidden tot een in wezen gelijkluidend beeld: de etherische wederkomst van de Christus heeft natuurlijk met het etherische en met de natuurwezens van doen. Dat betekent een transformatieproces voor de hele aarde – en wel vooral als actueel fenomeen van de laatste 10 jaar. Daarom is de aarde, en zijn wij als het tot haar behorende “mensen wereld wezen” (Grondsteenspreuk, eerste strofe), iedere dag anders.

Deze verbinding met de zacht-vrouwelijke spirituele energiestructuur van de aarde werkte als een warm bad. Hier vond ik een sleutel om de uitspraken van Steiner in zijn “filosofie van de vrijheid” beter te begrijpen (GA 4, blz. 33): “We hebben ons zelf losgemaakt van de moederbodem van de natuur en ons als ‘Ik’ tegenover de ‘wereld’ geplaatst. (...) Zo waar het is dat we ons vervreemd hebben van de natuur, zo waar is het dat we voelen: we zijn deel van haar en zijn door haar omgeven. Het kan alleen haar eigen werkzaamheid zijn die in ons leeft. We moeten de weg tot haar weer terug vinden.” “Met het denken hebben we een principe te pakken, dat door zichzelf bestaat. Van hieruit zal gepoogd worden, de wereld te begrijpen.” (blz. 51)

In het boek “Ervaring aarde transformatie” wordt meermaals de weg van de mannelijke van het westerse denken naar de vrouwelijke energiestructuur van het met de natuur verbonden voelen beschreven. Ik had de verschijnselen van mijn burn-out van 10 jaar geleden al leren begrijpen als een innerlijke crisis tussen denken en voelen (ratio en emotio, mannelijk en vrouwelijk), als scheiding tussen het natuur verbonden spelende kind en uitgeleefde autoritaire maatschappijstructuren. Daar voegde zich nu dit nieuwe perspectief bij. Sinds de 15e eeuw heeft het westerse denken zich weliswaar op de aarde gericht, maar deze mentale energiestructuur kwam voort uit een andere bron, die de mens van de verbondenheid met de natuur emancipeerde. Dit kan goed begrepen worden door de beschrijvingen van Rudolf Steiner in de antroposofische richtlijnen (GA 26) over de menswording van de kosmische intelligentie. Daardoor raakte de wonderbaarlijke vrouwelijke energiestructuur van de aarde steeds meer uit het zicht – en in zoverre de mens niet de bewuste wil opbrengt tot een nieuwe verbinding, wordt deze structuur toenemend vernietigd. Nu kon ik bewust ervaren hoe diep deze kloof geworden is. En ik merkte ook dat het mogelijk was deze verloren gegane verbinding in mezelf weer actief te herstellen.

De typisch antroposofische scholingsweg wordt door verschillende auteurs – tot mijn vreugde inclusief hun ervaringen – beschreven. Dit is in het boek echter niet het uitgangspunt voor alle geomantische auteurs. Er worden ook duidelijke spirituele belevingen beschreven, waarvan het duidelijk is, dat ze niet op deze scholingsweg verkregen zijn. En juist dit bracht mij nog een ander inzicht: Thomas Mayer beschrijft, hoe hij tijdens zijn meditatieve oefeningen op een spirituele gebeurtenis stoot die hij “de geboorte van een nieuwe planeet” noemt. “Tijdens het voorjaar 2003 kreeg ik plotseling het inzicht: ik las de boeken van Marco Pogacnic over aarde transformatie en hoorde de ervaringen van andere geomanten. Deze namen de geboorte van een nieuwe planeet daadwerkelijk waar! Wat ik innerlijk als puur geestelijke ervaring had, namen zij waar in fenomenen van de etherische en astrale wereld! Dit was voor mij een feestelijk ogenblik.”

Sinds ik “Der Kreis der Mysterienströmungen” van Malte Diekman (Verlag am Michaelshof, 2005) gelezen heb, is het vraagstuk mij duidelijker geworden waar ik al lang mee leef, aangemoedigd door “de redding van de ziel” door Lievegoed. Dit is, dat het vreugdevolle ervaring van de Christusnabijheid juist te beleven is in ontmoetingen met mensen, die tot een andere mysteriestroom behoren. Ik begrijp dit als de boodschap van Bernard Lievegoed en tegelijkertijd oerverbonden met de toekomst van de antroposofische vereniging: zal het lukken om de tot strijd voerende mysteriestromingen-egoïsmen te overwinnen en op dit vlak werkelijk vanuit inzicht tot een vruchtbare samenwerking te komen? Het boek “ervaring aarde transformatie” is voor in dit opzicht ook zeer bevredigend, omdat het voor mij de vrucht is van een dergelijke samenwerking. De grondsteenspreuk van de antroposofische vereniging laat zien dat het hier om een fundamenteel inzicht gaat van deze tijd: de verbinding van koningslicht en herderswarmte. (Over een verdere onderbouwing zou meer gezegd moeten worden dan het kader van deze recensie toelaat).

Op meerdere vlakken tegelijkertijd leidde dit boek me naar nieuwe inzichten over genezing en transformatie. Ik ben dankbaar dat ik kan ervaren, dat zo veel mensen uit diepe ernst en liefde voor de aarde en de mensheid zich al zo lang met de genezing van de aarde bezighouden. Graag was ik op al hun bijdragen ingegaan! Ik hoop dat nog veel mensen hun weg naar dit boek zullen vinden. Juist nu, waar de mondiale crisis laat zien, hoe zeer de mensheid zich van de aarde en haar rijke gaven heeft verwijderd, evenals van het liefde en inzichtsvolle werk aan haar als een levend organisme met geest, ziel en lichaam! Het is te hopen dat ook de mensen die door dergelijke crisis hun hoop dreigen te verliezen, door impulsen, zoals ze in dit boek worden beschreven, naar transformatie en genezing worden geleid – en met hun moeder aarde.

Ramses van Hees’

Over Thomas Mayer meldt zijn website:

‘geb. 1965 in Kempten/ Allgäu, litt als Jugendlicher daran, daß ihm die geistige Welt verdunkelt war. Seither sucht und ringt er um geistiges Erleben, begegnete der Anthroposophie und macht entsprechende Studien und meditative Übungen.

Besuch des Gymnasiums und Ausbildung als Bürokaufmann, Vater von zwei Söhnen, 1988 Mitbegründer von Mehr Demokratie e.V. und 20 Jahre mit dem bundesweiten Aufbau der Bewegung für Direkte Demokratie beschäftigt, 1993 bis 1995 Beauftragter des erfolgreichen Volksbegehrens “Mehr Demokratie in Bayern” mit dem der Bürgerentscheid in den bayerischen Gemeinden und Städten eingeführt wurde, bis 2001 Büroleiter bzw. Geschäftsführer von Mehr Demokratie e.V., 1997 bis 2001 Bürgerbegehren “Unser München aus der Schuldenfalle”, Volksbegehren “Mehr Demokratie in Hamburg” 1998, “Mehr Demokratie in Thüringen” 2000 und “Faires Wahlrecht in Hamburg” 2004, ab 1997 Konzeption und Vorbereitung von Regiogeldern, ab 2002 Mitwirkung beim Start des Chiemgauers und des bundesweiten Regiogeld e.V., bis 2006 Gesellschafter des OMNIBUS FÜR DIREKTE DEMOKRATIE, seit 2004 zusammen mit Agnes Hardorp Kurse in Anthroposophischer Meditation, mehrere Buchveröffentlichungen.’

Behalve zijn ‘Erlebnis Erdwandlung – Berichte und Texte einer Zeitzeugenschaft’ van juni 2008 is een paar maanden later ook zijn boek ‘Rettet die Elementarwesen!’ verschenen:

‘Auch wenn es uns nicht bewußt ist: Wir leben alle im Reich der Elementarwesen. Immer und überall durchdringen sie unsere Seele. Die ganze Welt um uns herum ist von Elementarwesen durchseelt. An allem, was in der Natur geschieht, sind Elementarwesen beteiligt. – Auch unsere Innenwelt, die Welt unserer Gefühle und Gedanken, besteht aus Elementarwesen. In fast allen Lebenslagen haben wir es mit Elementarwesen zu tun.

Die Elementarwesen der Natur warten sehnlichst darauf, von uns Menschen bewußt ergriffen zu werden. Ihre zukünftige Existenz ist von uns abhängig. Es geht um die Rettung der Elementarwesen.

In diesem Buch erzähle ich von allen Bereichen der Elementarwelt, die ich kenne. Damit es nachvollziehbar und authentisch ist, erscheint mir eine persönliche Schilderung am geeignetsten. Ich will kein abstraktes Buch schreiben, sondern zum Miterleben einladen. Ich berichte von konkreten Begegnungen mit Zwergen, Riesen, Nixen, Feen, Elementarwesenkönigen, von Begegnungen mit Körperelementarwesen, persönlichen Helferwesen und Karmawesen. Durch gedankliche und methodische Grundlagen mache ich die Welt der Elementarwesen verständlich und gehe besonders auf die Beziehungen zwischen Mensch und Elementarwesen ein.

Seit meiner Jugend interessiere ich mich für das Erleben der geistigen Welt und bin den anthroposophischen meditativen Schulungsweg gegangen. Als ich praktische Hilfestellungen bekam, konnte ich meine Fähigkeiten so weiterentwickeln, daß ich mich nun regelmäßig bewußt mit Elementarwesen verbinden kann.

Pro Jahr leite ich etwa dreißig Meditationskurse mit einer kurzen Einführung in das Wahrnehmen von Elementarwesen. Jedes Mal bin ich überrascht, wie gut das nach einer entsprechenden meditativen Vorbereitung geht. Wir haben alle viel mehr Möglichkeiten zur Wahrnehmung von Elementarwesen als wir glauben! Und: Die Elementarwesen wahrzunehmen heißt, sie zu retten.

Die Wahrnehmungsmöglichkeiten der heutigen Menschen können sich aber nur entfalten, wenn sie angeregt werden und wenn es hinreichend klare und praktische Vorstellungen von den Elementarwesen und den Methoden des Erlebens gibt. Dies zu vermitteln, ist das Ziel des Buches.’

Er worden gelijk verschillende recensies meegeleverd, waaronder een uit ‘Das Goetheanum – Mai 2009’. Tot slot de vermelding van ‘Bücher in Arbeit’:

‘Das Buch »Rettet die Elementarwesen« ist fertig und erschien im September 2008. Es ist das erste Buch einer Reihe. Es ist eine persönlich gehaltene Einführung in die Welt der Elementarwesen. Der Blickwinkel ist: So tue ich es.

Im nächsten Buch dieser Reihe »So erleben wir Elementarwesen« werde ich über zwanzig Menschen besuchen, die Elementarwesen wahrnehmen. Ich spreche mit ihnen darüber, wie sie diese erleben, auf was sie besonders achten, wie sie sich dafür vorbereiten, wie sich diese Fähigkeit bei bei ihnen entwickelt hat und welche besonderen Begegnungen sie hatten. Jede und jeder hat einen individuellen Zugang. Von jeder und jedem kann man sehr viel lernen. Ich möchte diesen Erfahrungsschatz sichtbar und allgemein zugänglich machen. Der Blickwinkel ist: So tun es andere.

Das letzte Buch dieser Reihe »Übungen und Methoden der Elementarwesenwahrnehmung« beschreibt ausführlich Schulungswege, Methodik und die Irrtumsmöglichkeiten, mentale und seelische Hindernisse und Gesetzmäßigkeiten in der Elementarwelt, die zur Orientierung hilfreich sind. Der Blickwinkel ist: So können Sie es tun.

Mit dieser Buchreihe verbinde ich die Hoffnung, daß damit die Elementarwesenwahrnehmung zugänglicher gemacht und die Elementarwesenforschung vorangebracht wird.

Wann sollen diesen Bücher erscheinen? Meine Hoffnung ist: alle 1,5 Jahre ein Buch. Ich will aber keine Versprechungen machen. Denn es ist immer ein langer Gärprozeß nötig, die geistige Welt schreibt ja auch mit. Außerdem ist viel handwerkliche Arbeit und Zeit nötig, die aufgrund familiärer oder finanzieller Verpflichtungen nicht immer vorhanden ist.’

Dat allemaal toch maar mooi dankzij de bespreking van ‘een van de boeken uit de collectie van de Bibliotheek van de AViN in Den Haag’!