Zeventigduizend

‘Meer dan 100.000 bezoekers gaan “Lekker naar de boer!”’

Dit wist ik op gezag van Biologica te melden op dinsdag 24 juni 2008 in ‘Boergondisch’. Dat was dus vorig jaar. Afgelopen weekend was het weer zover. Maar het persbericht van Biologica heeft nu een ander aantal:

‘“Lekker naar de boer!” trekt zeventigduizend bezoekers’.

Ze zeggen er niet bij dat het dertigduizend minder is dan vorig jaar. Er wordt ook niet expliciet vermeld dat er meer bezoekers zijn dan de vorige keer. En als dat niet zo is, weet je het eigenlijk wel. Dat zijn nu eenmaal de wetten van public relations. Voor ons staat er verder ook niet zo veel bijzonders in het persbericht. Of het moet zijn dat het weekend mede is gesponsord door de Rabobank. Dus niet door Triodos Bank. Misschien kunnen zij ook niet alles doen. Hoewel je dit evenement eigenlijk wel bij deze bank zou kunnen verwachten.

We weten al dat we van de Vereniging voor Biologisch-Dynamische Landbouw en Voeding in deze ook niet zo veel hebben te verwachten. Dat hebben we eerder al gemerkt en dat is nu niet veranderd. Maar er is wel wat anders beschikbaar. Want vandaag al verscheen in BN/De Stem een prachtig verslag, dat meer waard is dan dat hele persbericht van Biologica bij elkaar (dat trouwens niet erg goed geschreven is).

Het krantenartikel is niet ondertekend. Ik vind alleen de namen van drie redacteuren van de regio Moerdijk: Mariette den Engelse, Wim van den Broek en Kees den Exter. Ik vermeld die maar even, want ik ga alle wetten van het auteursrecht en dergelijke nu met voeten treden en neem het bericht helemaal over, omdat het een prachtige beschrijving biedt. Op zo’n manier krijgt ‘Lekker naar de boer’ pas echt betekenis. De titel is ‘Het werk gaat altijd door, ook als er open huis is’. Alleen al het fotobijschrift bij het scheren van een schaap is mooi:

‘Sommige schapen hadden uitgekeken naar de open dag: eindelijk dat warme jasje kwijt.’

Dan komt hier het artikel zelf:

‘Open dag of niet. Het werk gaat door.

Daar is het immers een boerderij voor. Ook al is dat dan in dit geval zorgboerderij de Zwanenhoeve in Zevenbergen, waar zeventien verstandelijk gehandicapten een dagbesteding hebben. Normaal komen ze vijf dagen in de week, maar vanwege de open dag zijn ze er nu ook op zaterdag. Om te werken. Groepsleider Cees Kooijmans kan het nog zo druk hebben met het ontvangen van gasten, hij moet wel klaar staan voor zijn pupillen. Voor Marjolein, die problemen heeft met een lam. “Het is dat leplam, weet je wel, Cees.” Dat is een lammetje dat met de fles groot is gebracht en daardoor zo vertrouwd is met mensen dat hij ze als een hondje achterna loopt. Marjolein wil de schapen hooi geven, maar ze is bang dat het lam dan uit zijn hok komt. Met hulp van Kooijmans lukt het wel.

Ondertussen is Teun, een andere pupil, onkruid aan het wieden in de moestuin. Ook hij scheurt Kooijmans los van zijn gesprekspartner. “Kijk eens, hoe droog het is. Moeten we niet beregenen”, wil Teun weten. “Ja”, beaamt Kooijmans, “dat wordt wel tijd, maar misschien kun je beter eerst het onkruid wieden. Anders groeit dat mee.” Ja logisch eigenlijk, zie je Teun denken en hij gaat weer verder met wieden. “De tuin”, legt Kooijmans uit, “is Teun zijn lust en leven. Dus laten we hem vooral daarin werken en dan zie je dat hij steeds zelfstandiger wordt en ook veel meer kan dan je denkt. Uiteindelijk is dat ook de filosofie achter deze manier van dagbesteding. Mensen met een verstandelijke handicap stimuleren om hun eigen mogelijkheden te ontdekken.” Het mooie van het werken op een boerderij is dat je het resultaat van je werk als het ware langzaam ziet groeien. De gewassen die op de akkers en in de moestuin worden geteeld – volgens de biologisch dynamische methode – worden in de boerderijwinkel verkocht.

De wol van de schapen die op de boerderij worden gehouden, wordt door de mensen zelf gesponnen, geweven en bewerkt en ook weer verkocht. En anders worden de producten wel in de eigen keuken verwerkt, bijvoorbeeld om er vruchtentaart van te bakken voor de bezoekers van de open dag.’

Ik zeg het nog maar een keer expliciet: met dank aan BN/De Stem. (Koop die krant!)