Kastanjes

Twee mooie verhalen vandaag in relatie tot het vrijeschoolonderwijs. Nou ja, in relatie tot... de vrijeschool wordt erin genoemd als een vanzelfsprekend iets. Niet echt iets om te melden dus. Maar de verhalen zijn zo leuk! Dus vooruit dan maar. We beginnen in Harderwijk, waar de vrijeschool Valentijn staat (zie ook ‘Ingeschreven’ op 8 augustus). Op zaterdag 21 augustus schreef Inge Blankvoort van De Stentor over de familie Stronkhorst in ‘Koffers gepakt voor Jeltes lange reis’:

‘Een dag voor het vertrek is het alsof er een bom is ontploft in huize Stronkhorst. Overal liggen spullen, klaar voor de reis. Maar omdat er te weinig koffers in huis zijn, moeten er op het laatste nippertje nog een paar worden bijgehaald.

Vandaag begint de lange reis naar de Verenigde Staten waar Jelte Stronkhorst een zuurstoftherapie ondergaat die hem een beter leven moet geven. De hele familie gaat mee. Vandaag stapt het gezin uit Biddinghuizen aan boord van een schip voor een reis van twee weken naar Amerika.

Op de laatste dag voor de reis regelt vader Jan Stronkhorst nog wat zaken in de tuin van hun boerderij in het buitengebied van Biddinghuizen. Drie weken vergezelt hij zijn gezin om daarna terug te gaan naar Nederland. “Er moet toch geld verdiend worden”, zegt zijn vrouw Cindy van het Ende, moeder van Jelte. Zelf was ze free lance fotograaf, maar dat werk doet ze nauwelijks nog sinds haar zoon vorig jaar hersenletsel opliep na mishandeling door een paar tieners in Elburg.

Jan Stronkhorst heeft een eigen bedrijf. Eigenlijk kan hij niet weg, zegt hij. “Maar het moet, ik ga gewoon. Ik weet nog eigenlijk niet hoe ik het allemaal ga doen.”

De oudere zus en jongere broer van Jelte gaan ook mee naar de andere kant van de oceaan. Geen start dit schooljaar op de Vrije School in Harderwijk, maar lessen via de Wereldschool. Ze zijn daar al mee begonnen onder leiding van een pabo-stagiaire die de kinderen ook in Amerika onderwijs geeft. “Als wij aankomen, is zij ook in Fort Lauderdale.” De kinderen zitten er niet mee dat ze de eerste helft van het schooljaar missen, ziet hun moeder. “Vrij van school is altijd leuk.”

Ze reizen per boot naar Jacksonville en gaan over land verder Fort Lauderdale waar Jelte zijn therapie ondergaat. “Het is wel heel spannend allemaal. Voor ons, maar ook voor Jelte. Je merkt aan hem dat ook hij wat gespannen is.”

Cindy Stronkhorst en haar kinderen blijven in principe tot januari in Amerika, voor het eerste deel van de therapie. Als die aanslaat, komt er mogelijk een vervolg. “Dan blijven we langer weg.”

De afgelopen maanden is er via de stichting Jelte geld ingezameld voor reis, verblijf en therapie. De comfortabele bootreis had heel wat voeten in de aarde, een visum voor Jelte was niet zo eenvoudig. Nu al die hobbels zijn genomen, is het hopen dat de therapie aanslaat. “Het blijft spannend”, zegt Cindy van het Ende. “Maar wij zijn in elk geval vol goede moed.”’

Het tweede artikel is van Nicole Andries in BN/De Stem van vandaag, over de regio Oosterhout, daar waar vrijeschool De Strijene staat (zie ook ‘Plaquette’ op 30 mei). Het artikel is getiteld ‘Een bouwsteentje van de geschiedenis’:

‘Al vóór de zomervakantie schreef de 10-jarige Sara een werkstuk over Anne Frank.

In de vakantie las ze haar dagboek. Daarom trok ze samen met haar moeder Elsbeth Kuysters naar Amsterdam om het Anne Frankhuis en de Anne Frankboom met eigen ogen te zien. Dat lukte, maar niet helemaal zoals verwacht. Sara heeft een kastanje van de boom meegenomen naar huis als aandenken aan een bijzondere maar vreemde dag.

Juist op de dag dat Sara met haar moeder de plek bezocht waar ze zo veel over gelezen had, waaide de Anne Frankboom om. “We zaten op een terrasje te wachten tot we naar het Anne Frankhuis konden”, zegt Sara, “toen we ineens gekraak hoorden, of eigenlijk meer een hard geruis.”

Pas in het Achterhuis hoorden de Oosterhoutse moeder en dochter dat het geruis het geluid was geweest van de Anne Frankboom, die onder stevige windvlagen was bezweken.

De witte paardenkastanje komt drie keer voor in het dagboek van Anne Frank. Die zag de enorme boom vanuit haar schuilplek in het Achterhuis staan.

Het einde van de boom, die langzaam wegteerde door een bomenziekte, dreigde al langer. Maar dat hij precies bezweek op de dag dat Sara en Elsbeth Kuysters hem wilden bekijken, vindt Sara toch “een beetje jammer”. “Ik had hem zo graag staand gezien. Van de andere kant: het is ook wel bijzonder dat je erbij bent als zo’n beroemde boom omvalt.”

En ach, zegt moeder Elsbeth, laten we het niet belangrijker maken dan het is. “Het is een boom, er zijn ergere dingen. Maar deze boom was wel een symbool voor hoop en leven, een symbool dat de onderduikers vanuit hun schuilplaats zagen.”

Moeder en dochter vroegen bij het makelaarskantoor, waar de boom in de tuin viel, of zij de kastanje van dichtbij mochten bekijken. Dat mocht. Dus stonden ze daar als enige toeristen tussen de politie, pers en mensen van de Anne Frank Stichting. Ze kwamen ’s avonds zelfs op televisie, bij het nieuws.

Een van de werknemers van het makelaarskantoor drukte Sara een kastanje van de boom in haar hand. Die kastanje ligt nu groen en stekelig op tafel in de Oosterhoutse woonkamer.

“Papa (Frans Brekelmans, red.) zei dat ik hem misschien moet planten”, zegt Sara. “Dat er dan een boom uit groeit. Maar dan ben ik bang dat ie gewoon vergaat in de grond. Al kan dat ook gebeuren als we er helemaal niks mee doen. Misschien plant ik hem wel in de tuin van opa, waar veel meer ruimte is.” Of op het nieuwe schoolplein van de Vrije School, oppert haar moeder.

Sara denkt er nog even over na. Over een mooi plekje voor een klein bouwsteentje van de geschiedenis, dat door het toeval ineens in haar smalle hand ligt – en misschien nog een bescheiden rol kan spelen in de toekomst van Oosterhout.’

En als extraatje dan ook nog dit van Peter ten Cate in De Stentor van afgelopen maandag, vanuit de regio Zutphen/Lochem. Als u de titel leest, ‘Isendoorn is grootste stijger in 2010/2011’, heeft u nog geen idee waar het over gaat. Het betreft leerlingenaantallen van middelbare scholen:

‘Grootste stijger in de regio is het Isendoorn College in Warnsveld. Die groeit van 1670 leerlingen in het afgelopen seizoen naar 1740 in het nieuwe schooljaar. Onder hen 330 brugklassers. (...)

Bij het Staring College in Lochem/Borculo is sprake van een lichte daling: een kleine 1800 leerlingen in het nieuwe seizoen, tegenover 1829 het afgelopen schoolseizoen. (...)

Opmerkelijk is dat bij Vrije School Zutphen (begin deze maand ontstaan uit een fusie van De IJssel en De Berkel, PtC.) het aantal leerlingen in het nieuwe seizoen hetzelfde is als vorig seizoen: 1036. Onder hen 179 nieuwkomers. “Bij de vrije scholen is vaak sprake van een vaste instroom. Tot onze vreugde zien we echter dat de aanmeldingen vanuit het reguliere basisonderwijs de laatste jaren toenemen. Dat is nu al dik 40 procent”, aldus de zegsvrouwe van Vrije School Zutphen.

’t Beeckland in Vorden (christelijke school voor vmbo) behoort tot de weinige scholen in deze regio, die in de plus zitten. “We hebben een lichte groei: van 370 leerlingen in het afgelopen seizoen tot 385 in het nieuwe seizoen. Onder hen zitten 98 eersteklassers; ongeveer evenveel als vorig seizoen”, meldt de woordvoerster opgetogen.

Het Baudartius College in Zutphen ziet het nieuwe schoolseizoen eveneens vol vertrouwen tegemoet. “We beginnen het seizoen 2010/2011 met 1493 leerlingen. Onder hen 341 eerstejaars, verdeeld over dertien klassen”, aldus een woordvoerster. Het Baudartius telt 35 leerlingen meer dan bij de start van het seizoen 2009/2010, toen de teller op 1458 stond. Het aantal eerstejaars is ook fors gestegen: van 270 vorig seizoen naar nu 341. De school schrijft de goede cijfers onder meer toe aan de speciale sportlijn, de kunst- en cultuurlijn en de wetenschapslijn, die zijn ingevoerd.

Het Stedelijk Daltoncollege Zutphen (openbare scholengemeenschap) begint het nieuwe schoolseizoen met 1150 leerlingen. Onder hen zijn 193 brugklassers. De school begint in het nieuwe seizoen met een musicalstroom.’