‘Op woensdag 25 juni 2008 is het in Amsterdam zonnig en er staat een flinke bries. De Iona Stichting heeft voor vandaag een congres georganiseerd met de titel: “Ruimte voor ouderschap”. De ondertitel is: “Kinderen en ouders in de knel”. Dit onderwerp lokt een kleine 500 mensen uit heel Nederland naar het muziekgebouw aan het IJ. (...) Er zijn veel vrouwen tussen de dertig en de zestig aanwezig en een substantieel aandeel grootouders; van beide seksen. De grote afwezige is vader. Is hij aan het werk en kon hij geen vrij krijgen? Wil hij niet komen? Of past hij wellicht op de kinderen, nu moeder een dagje weg is?’
Zo begint het verslag op de website van het congres ‘Ruimte voor ouderschap’. In drie panels discussieerden een 25-tal deskundigen met elkaar, onder leiding van dagvoorzitter Yoeri Albrecht, over de vragen:
• Wat heeft het kind nodig?
• Wat heeft de ouder nodig?
• Wat hebben kind en ouder van de samenleving nodig?
Het publiek mocht toekijkend meedoen. Enkele stemmen uit het verslag:
‘Wat ik miste in het debat is wat het kind nodig heeft. We weten het allemaal, omdat we allemaal kind zijn geweest. Maar niemand durft daar in te stappen om dat weer te gaan voelen. Alleen in het cabaret van Hester Macrander kwam het er gekscherend uit. Ik ben een beetje teleurgesteld. Moederschap raakt mij zo diep. (...) Bij de titel van het congres dacht ik dat hier te vinden. Niet zoals op het consultatiebureau, dat zegt je moet het zus of zo moet doen. Als er iemand zou zijn waar je groeiruimte zou ontmoeten, zoals bij een coach, kom je veel verder. Dit congres ging teveel over de wet en de politiek. Een kind heeft recht op een invoelende ouder die zich voor kan stellen hoe het is om kind te zijn.’
‘Dit congres is een heel goed begin van het begin. Het moet groeien en maatschappelijk concreet worden. Om echt ruimte voor kinderen te maken moet er nog veel gebeuren. Maar hoe? Ik geloof in debatten zoals we die vandaag gevoerd hebben, maar de bedrijfsmannen hadden natuurlijk ook in de ochtend aanwezig moeten zijn, toen besproken werd wat de kinderbehoeften zijn.’
‘Ik ben heel blij met dit congres, het is weer leuk om moeder te zijn! Ik geniet van al die bekende Nederlanders hier, van de maatschappelijke erkenning, de diversiteit, de fantastische verzorging van het congres. De kunstzinnige bijdragen zijn ook heel belangrijk, het haalt mensen uit hun hoofd en brengt ze naar hun hart. Ik denk en hoop dat deze dag gevolgen gaat hebben, dat het niet bij praten blijft.’
In zijn samenvatting op het einde van het congres haalde dagvoorzitter Yoeri Albrecht enkele markante punten aan:
‘Twee taboes zijn besproken: deeltijd is prima en verschil tussen de seksen bestaat en mag er wezen.
Onbegrensde tijd is voor kinderen van levensbelang.
Er is wel een partij voor dieren, waarom niet voor ouders?
Het gaat met tien tot dertig procent van de kinderen niet goed.
Parkeerruimte ja, speelruimte nee; willen we dat?
Maatschappelijke verandering moeten we afdwingen met burgerlijke ongehoorzaamheid.’
De website staat open voor reacties. De eerste drie zijn al binnengekomen.
Update 25 juli: tekstblokken met citaten heb ik nu laten inspringen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten