Tegenaanval

De Vereniging tegen de Kwakzalverij heeft de tegenaanval geopend. Afgelopen zondag meldde ik nog dat het vanuit die hoek al een maand lang verdacht stil bleef. Op de eigen website tenminste. Via allerlei ingewikkelde omwegen ontdekte ik dat er via een ander kanaal inmiddels toch iets was gebeurd. Secretaris Frits van Dam had namelijk actie ondernomen. Op de website van De Journalist was een opinieartikel van hem geplaatst. Dat nieuws beschreef ik dus zondag.

Nu blijkt maandag een nieuwe stap genomen te zijn. Nu eindelijk wel op de eigen website van de Vereniging tegen de Kwakzalverij. Het is een bijdrage van Jan Willem Nienhuys, redacteur van het kwartaalblad Skepter, en draagt de omineuze titel ‘Twee professoren. Robert Gorter en Jan Keppel Hesselink in de media’. Deze beide personen worden betiteld als twee bekende alternatieve arts-professors. De tekst wordt opgefleurd met een foto van, met tussen aanhalingstekens, ‘professor’ Robert Gorter. Het begint zo:

‘Het is alweer enige tijd geleden (NOVA, 21 maart 2008) maar voor een fraai portret van de Nederlandse basisarts Robert Gorter kunt u nog bij Uitzendinggemist terecht voor de reportage “Alternatieve kankerbehandeling gevaarlijk”. Gorter is professor aan de door hemzelf opgerichte University of Anthroposophic Studies in het bedrijvenpand Hohenstaufenring 30-32, Keulen, alwaar ook zijn kliniek gevestigd is. Naar eigen zeggen was Gorter in 1992 vice-decaan van de “Medische School van Witten Herdecke”. Voor heel veel geld biedt hij in Keulen “kankertherapieën” aan hopelozen aan.’

Het is even zoeken op de website van Nova, maar bij 21 maart verschijnt dan inderdaad de reportage ‘Alternatieve kankerbehandeling gevaarlijk’. Wanneer je klikt op ‘Bekijk item’, dan hoor je van 1:20 tot 1:30, dus meteen aan het begin, de voice-over in alle duidelijkheid zeggen: ‘De Nederlandse antroposofische arts Robert Gorter behandelt in Keulen patiënten uit de hele wereld. Hij heeft bijna geen Duitse patiënten, wel Nederlandse.’ Volgt een reportage waarin Gorter er niet best vanaf komt. En met hem trouwens ook de arts-bioloog Engelbert Valstar niet. Deze twee personen worden uitgebreid in beeld gebracht en met hun bepaalde aanpak stevig afgezet tegen de genormeerde behandeling, zoals gegeven door leden van de Nederlandse Vereniging voor Medische Oncologie. Een enquête onder oncologen waarin ze hun ongezouten mening over zulke praktijken geven, completeert het negatieve beeld.

Nu eerst terug naar de website van de Vereniging tegen de Kwakzalverij. Wanneer Jan Willem Nienhuys eenmaal de woorden ‘universiteit’ en ‘Witten Herdecke’ heeft laten vallen, kan hij vervolgens moeiteloos doorschakelen naar Jan Keppel Hesselink. Want ‘daar ontleent ook basisarts dr. Jan Marius Keppel Hesselink zijn professorstitel aan’. De suggestie wordt gewekt dat deze privé-universiteit weinig tot niets voorstelt. Om er dan al snel aan toe te voegen: ‘Keppel Hesselink wordt kritisch besproken in een opinieartikel van VtdK-secretaris Frits van Dam op De Journalist.’ Nienhuys prijst dit artikel aan en meldt tevens dat het ‘wordt gevolgd door een levendige discussie’. Waarna hij de uiterst kritische reacties van een zekere oud-rechter, die wij op zondag al hebben leren kennen, tracht te neutraliseren door deze in een heel verdachte hoek te plaatsen.

De vraag is of de beoogde neutralisatie werkelijk lukt, of dat ook dit enkel tot een schamele poging van ‘damage control’ is gedoemd. Waren er zondag 4 juli onder het opinieartikel al 38 reacties geplaatst, inmiddels zijn er weer tien bijgekomen. En ook die zijn niet misselijk, dat wil zeggen, vooral ten gunste van Jan Keppel Hesselink. Hij heeft een aantal medestanders die niet aflaten om hem met verve te verdedigen. Zelfs in die mate dat de tegenpartij zich hier, naar het zich laat aanzien, niet langer vertoont, in weerwil van wat Jan Willem Nienhuys maandag nog schreef. Dan blijkt het toch niet zo’n goed idee geweest te zijn dat secretaris Frits van Dam een platform vond bij De Journalist, want het openbare reactieforum kan niet door de Vereniging tegen de Kwakzalverij worden gecontroleerd en gemanipuleerd. Dus verschijnen hier krachtige tegengeluiden, op een prominente plaats.

Maar hoe zit het dan met Robert Gorter, met zijn professorentitel en met de door hemzelf opgerichte University of Anthroposophic Studies? Bij Nova wordt hij bestempeld als een antroposofisch arts. Tja, hier ligt dan toch wel een probleem. Gorter is een in verschillende opzichten controversiële persoon, met veel voor- en tegenstanders, die vooral zijn eigen gang gaat. Met veel plannen, die niet allemaal even realistisch of uitvoerbaar blijken.

Neem nu zijn ‘internationale universiteit voor antroposofische studierichtingen’, formeel opgericht op 4 april 2004 in Keulen. Deze wil, ‘in het begin via bestaande universiteiten, later helemaal zelfstandig, acht verschillende studierichtingen gaan aanbieden. Eén daarvan, een studie antroposofische gezondheidszorg (Long Distance Learning Program for Anthroposophic Health Studies: www.anthroposophic-health.com), functioneert reeds. Studenten over de hele wereld volgen sinds september 2003 het “lange-afstands studieprogramma” voor antroposofische gezondheidszorg, waarmee ze binnen twee jaar tijd een master’s graad kunnen halen (na een geschikte vooropleiding in de reguliere gezondheidszorg). (...) De studierichtingen die men in de toekomst, naast gezondheidszorg, wil gaan aanbieden, zijn: Vrije-School pedagogie, sociale ontwikkeling, psychotherapie en persoonlijke ontwikkeling, architectuur en vormgeving, kunst en kunstzinnige therapieën, biologisch-dynamische land- en tuinbouw en voeding, filosofie en wereldbeschouwingen. Het is de bedoeling, dat studenten zullen kunnen afstuderen als bachelor, master of doctor.’

En dit is nog niet alles, want de meest fantastische plannen buitelen zo over elkaar heen. U kunt het allemaal nalezen op de Nederlandse pagina ‘Universiteit voor Anthroposofische Studierichtingen’. Nienhuys heeft dit mooi gevonden, want ga je naar de hoofdpagina http://www.anthroposophic-university.org/index.html, dan staat er dat die ‘under construction’ is. Evenals die van www.anthroposophic-health.com trouwens. Dus zo kom je er niet. Maar daaronder zijn nog pagina’s zat te vinden, waar nog wel van alles op staat, tot najaar 2005 aan toe. Of er echter iets van terecht is gekomen, of dat dit alleen gebakken lucht is...

Hetzelfde probleem doet zich voor met Gorters Medical Centre Cologne (MCC). Je weet niet hoe serieus je dit moet nemen. Op internet zijn er de meest wilde verhalen over te vinden, het is nauwelijks te overzien. Ik noem dit artikel in Ode uit september 2006, twee artikelen op de website van de Vereniging tegen de Kwakzalverij van mei 2005 en mei 2007, en een uitgebreid, serieus en genuanceerd aandoend patiëntenverslag van september 2007. Maar ook Iocob heeft aandacht besteed aan Robert Gorter, en helemaal niet zo positief, wat opmerkelijk is, aangezien Jan Willem Nienhuys probeert Gorter en Keppel Hesselink met elkaar in verband te brengen en in één beweging zwart te maken. Meest recent is een bespreking van de Nova-uitzending van 21 maart, van oudere datum is een bespreking van het eerder genoemde artikel in Ode, alsmede een soortgelijk in Onkruid drie jaar daarvoor.

Maar geen antroposoof die zich roert, zeker niet recent na Nova. De enige die op dit moment publiekelijk voor Robert Gorter in het krijt treedt, is Kees Braam, webmaster van de website kanker-actueel (in het menu links verder doorklikken naar ‘verslag van ons bezoek aan Robert Gorter in Keulen (...) geactualiseerd per 17 maart 2008’). Hij is met zijn persoonlijke mening ook te vinden op verschillende patiëntenforums, meestal van oudere datum. Op zijn eigen website geeft hij ruimte aan arts-bioloog Engelbert Valstar om diens bezwaren tegen de documentairemakers van Nova uiteen te zetten. En te laten zien dat de twee in het programma optredende oncologen de wijsheid zeker niet in pacht hebben. Valstar verdedigt zelfs impliciet ook Gorter. En hoe zit dat dan toch met antroposofen? Omarmen ze Gorter of distantiëren ze zich van hem, of geen van beide? Het laatste blijkbaar.