Gisteren was het zo ver, de finale van ‘Uitgedokterd?!’ Overal was het al aangekondigd, in antroposofisch zorgland het meest uitgebreid in het meinummer van de Verbreding, het maandblad van de Nederlandse Vereniging van Antroposofische Zorgaanbieders (NVAZ):
‘De zesdelige serie Uitgedokterd?! vormt de opmaat naar een speciaal, 50 minuten durend debat op Nederland 2 op woensdagavond 4 juni. Hierin komen reguliere artsen en alternatieve behandelaars aan het woord om antwoord te geven op de vraag hoe gevaarlijk het alternatieve circuit nu werkelijk is. Op de vraag of de huisarts en de alternatieve therapeut ooit nog eens zullen gaan samenwerken. Of excessen, zoals bij Sylvia Millecam, te voorkomen zijn. Tevens aandacht voor de patiënten die in Uitgedokterd?! alternatieve behandelingen hebben ondergaan. Zij zijn aanwezig in de studio met hun behandelend therapeut en huisarts.’
Van het programma heb ik hier al eens eerder melding gemaakt, en met reden. Momenteel schreeuwt de door mij genoemde uitzending je zelfs op de homepage van de NVAZ tegemoet: ‘Nieuws! Zeist, 13 mei 2008. Nieuws uit de achterliggende periode. o.a. Peter Staal bij de NCRV in “Uitgedokterd”. Klik hier voor meer info.’
Doe je dat, dan vind je dit: ‘De NCRV zendt op de woensdagavonden een serie uit: “Uitgedokterd” waarbij getoond wordt hoe patiënten na een niet geslaagde reguliere behandeling, resultaat boeken in de complementaire zorg. Op 7 mei jl. trad Peter Staal uit Tilburg op met een antroposofische behandeling tegen een allergische aandoening van slijmvliezen.’
Dan ben je wel benieuwd hoe die finale uitzending gaat verlopen. Maar wat bleek: geen hooikoortspatiënt Marga en haar behandelend antroposofisch huisarts Peter Staal te bekennen... Daarentegen wel drie frontaal opererende leden van de Vereniging tegen Kwakzalverij, Rien Vermeulen, Frits van Dam en Rob Koene. Hebben zij zijn deelname afgeschrikt?
Het commentaar van hun vereniging op zijn optreden bij aflevering 3 was even cynisch als altijd. Hij had de twijfelachtige eer speciaal genoemd te worden:
‘Marga wordt door haar behandelaar, de antroposofisch huisarts Peter Staal, nog het meest bij de neus genomen. (...) Een neusspray heeft niet geholpen. Maar dokter Staal weet er wel wat op. Hij neuzelt geheimzinnig over de “embryonale samenhang” tussen de nek en de neus en houdt waanzinnigenpraat over citroenen die zo krachtig zijn omdat zij éérst tijdens de bloei zoveel zoete geur verspreiden die later allemaal samengebald wordt in de zure vrucht die door die samenballing een samentrekkende werking heeft op slijmvliezen(!?). Als we het tenminste goed begrepen hebben!’
Maar hierin was Staal niet bijzonder, iedereen uit alle vijf programma’s viel hetzelfde geforceerde onbegrip en dezelfde onterende behandeling ten deel.
Tegenover de drie heren van de Vereniging tegen Kwakzalverij bevond zich in de eerste plaats de adviseur van het programma Jan Keppel Hesselink, met Arine Vlieger aan zijn zijde, evenals Ton Nicolai en Ines von Rosenstiel. Dappere mensen die de confrontatie niet uit de weg gingen. En glansrijk doorstonden, zoals nu nog te zien is op de website van Uitgedokterd?! en nog duidelijker in de reacties na afloop in het gastenboek. Een mooi verslag heeft ook Jan Keppel Hesselink zelf op zijn Iocob-website geschreven. Hij lag als eerste in de vuurlinie en is de strijd met open vizier aangegaan.
Door alle aankondigingen waren de verwachtingen van het speciale vijftig minuten durende debat hooggespannen. Des te groter de teleurstelling dat antroposofische artsen en therapeuten blijkbaar plotseling koudwatervrees hebben gekregen en schitterden door afwezigheid. Terwijl zij, gezien het landelijke publicitaire belang, hier eigenlijk op de eerste plaats hadden horen te staan.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
3 opmerkingen:
Koudwatervrees?
Kokend van woede op de achterste rij, omdat ons de mogelijkheid werd onthouden om bij te dragen aan de discussie!!!
Blijkbaar ken je Peter Staal niet, en herkende je zijn patiente niet. Ze waren er evenals de voorzitter van de NVAA, weggezet op de achterste rij. De mogelijkheid om aan de discussie deel te nemen werd hen onthouden. Dat mochten alleen de 3 heren en de 7 andere genodigden. De rest bleek klapvee.
Terwijl we als deskundigen antroposofische geneeskunde wel speciaal waren uitgenodigd. We wilden heel wat bijdragen, te meer daar de NCRV alle inhoudelijke stukken uit de opnames bij Peter Staal had geknipt.
Na afloop hebben we de NCRV aangeboden te willen bijdragen in een programma over constructieve samenwerking regulier en complementair.
Madeleen Winkler, voorzitter Nederlandse Vereniging van Antroposofische Artsen
Beste Michiel,
Je hebt te snel – en wat mij betreft foutief- geoordeeld.
Koudwatervrees heb ik geenszins getoond en kennelijk weet je niet hoe ik er uit zie want ik ben meermaals in beeld geweest. Oké monddood, niet voorzien van microfoon en – geheel tegen de afspraak in- niet in de mogelijkheid om zelf te reageren, dat was voorbehouden aan de mensen met een opgespeld microfoontje.
Maar om nou te zeggen dat we bang waren . Integendeel: ik heb mezelf indertijd redelijk het programma in moeten praten, omdat we altijd de boot missen . Voor reguliere programma’s ben ik te alternatief en voor uitgedokterd was ik te regulier. Ik heb daar fel tegen geprotesteerd en gezegd dat als ze een volledig beeld willen geven en juist als het over samenwerking gaat, ik me goed genoeg staande kan houden. Dat er achteraf door veel commotie de VTK is uitgenodigd en de mijne terzijde is geschoven, daar kan ik dan ook niets aan doen. Wel was het een goede ervaring en hebben we goede contacten kunnen leggen (ook met de ncrv ploeg). Ook dat is waardevol.
Maar om nu als koudwatervezer weggezet te worden en anderen ‘die de confrontatie niet uit de weg gingen’ dan ineens -kennelijk in tegenstelling tot Peter Staal- ‘dapper mensen’ te noemen, daarmee doe je mij, en met mij Madeleen Winkler en mijn patiënte – wel tekort, hetgeen ik betreur, waarvan akte.
Peter Staal, huisarts en antroposofisch arts te Tilburg
Het is door deze twee reacties wel duidelijk geworden dat ik er gisteren met mijn veronderstelling vies naast heb gezeten. Maar daar ben ik eigenlijk wel blij om. Er was dus gen sprake van ‘duiken’, zoals ik vermoedde met de gegevens die gisteren tot mijn beschikking stonden, maar van externe obstructie. Ik wil er vandaag in een nieuwe bijdrage nog op terugkomen, om mijn verkeerde inschatting recht te zetten. Maar bij deze eerst excuses, vooral aan Peter Staal, omdat ik hem aan deze bijzondere vorm (in dit weblog namelijk) van onjuiste bejegening heb blootgesteld.
Een reactie posten