Insigne

Het was op 18 januari in ‘Speeltoestellen’ dat Ed Taylor van de Vijfsprong schreef:

‘weet je wie er is genomineerd voor de innovatieprijs op de Biovakbeurs? De boeren van de Vijfsprong in Vorden. Er zijn drie nominaties, dus iedereen op de Vijfsprong is reuze benieuwd of het wat gaat worden.’

Die uitslag heeft intussen op hun website gestaan en is nu alweer verdrongen door nieuwere ontwikkelingen. Maar in De Digitale Verbreding van de NVAZ, nr. 15 van 2 maart, staat het nog wel steeds:

‘Net niet voor onze boeren!
Het was woensdag 20 januari spannend tot het laatste moment: zouden onze boeren op de BioVak 2010 in Zwolle de innovatieprijs krijgen? Helaas: “De Koperen Schop” ging naar boerderij Ruimzicht in Halle. Een eervolle tweede plaats voor onze vernieuwende serrestal en de zuivelverwerking betekende echter wel de nodige reclame. In de Stentor van 21 januari stonden wij dan ook volop in de belangstelling (met foto en al).’

Maar er was meer nieuws:

‘En weer genomineerd
En wat lazen we in diezelfde Stentor, maar dan een paar dagen eerder (16 januari 2010)? “De twee zorgboerderijen op het Vordense landgoed Hackfort, ’t Hofhuis en de Hoogkamp, zijn genomineerd voor de Publieksprijs voor Ruimtelijke Kwaliteit 2010. Met deze prijs wil de provincie Gelderland ruimtelijke projecten in het zonnetje zetten.” En verderop wordt beschreven, waarom we zijn genomineerd: “Het gaat in dit project om een kleinschalige voorziening die op sympathieke wijze gebruik maakt van de rust, de sfeer en zelfs vruchtgebruik (onder andere hout) van de omgeving.” Op 25 maart wordt de prijswinnaar bekend gemaakt. Ondertussen kan iedereen stemmen voor ons project voor de publieksprijs. Kijk maar op: http://www.gelderland.nl/eCache/DEF/10/685.html.’

Daarmee was het nog niet gedaan, want ook dit was er te melden:

‘Koetshuis op Hackfort
Het ontwerp voor een theehuis in het koetshuis op landgoed Hackfort is klaar. Bij het ontwerp is rekening gehouden met de huidige sfeer en het gebruik van het landgoed. De beoogd exploitant, Driekant Ambachtscentrum, ziet in het ontwerp spijtig genoeg onvoldoende mogelijkheden om tot een gunstige exploitatie te komen en ziet daarom op zakelijke gronden af van verdere samenwerking. Natuurmonumenten en de Driekant zijn tot een bevredigende afronding gekomen en gaan op een goede manier uit elkaar. Natuurmonumenten gaat verder op de ingeslagen weg om een theehuis te realiseren. Onder de naam “Hackfort in beweging” werkt Natuurmonumenten, samen met onder meer onze instelling, aan de ontwikkeling van nieuwe functies op het landgoed. Daardoor kan het unieke karakter van Hackfort worden behouden en zorgen we voor een “levend” landgoed, waar mensen kunnen genieten van natuur en cultuur. Dit krijgt vorm in de verbouw van boerderijen tot zorgboerderijen, het organiseren van educatieve- en culturele activiteiten. Ook het realiseren van een theehuis hoort daarbij.’

Dat brengt me bij Driekant in Zutphen. Dat ambachtscentrum is wel een keer in het voorbijgaan hier genoemd, maar nooit echt voorgesteld. Op de website lees ik onder ‘organisatie’ dat het ‘Meer dan brood alleen’ is:

‘Driekant is een biologische bakkerij met een winkel en lunchcafé in het centrum van Zutphen. Wekelijks komen hier zo’n 3.000 klanten.

De bezoekers komen voor het heerlijke brood en gebak, de sfeervolle omgeving en de lekkere koffie. Driekant is in eerste instantie gewoon een “zaak”, met een eigenzinnige uitstraling. Wie goed kijkt, ziet veel personeel aan het werk, meer dan in een gemiddelde bakkerij.

Bijzonder aan Driekant is dat commerciële activiteiten met succes worden gecombineerd met praktijkopleidingen voor mensen die (nog) geen aansluiting vinden bij de reguliere arbeidsmarkt.’

Ik vond een leuk artikel uit De Stentor van 5 januari door Sander Grootendorst, ‘Winnaar Meander was even foetsie’:

‘De Meander, de jaarlijkse gemeentelijke onderscheiding voor wie zich “op uitzonderlijke wijze verdienstelijk heeft gemaakt voor de Zutphense samenleving” ging gisteravond naar Henk Smit, oprichter en directeur van ambachtscentrum Driekant.

Uit handen van burgemeester Gerritsen ontving hij een oorkonde, een beeldje van de Zutphense kunstenares Maïté Duval en een draaginsigne. Net als bij de uitreiking van de lintjes op Koninginnedag wordt de Meanderwinnaar jaarlijks met een smoes naar de Burgerzaal gelokt. Dat biedt geen absolute garantie dat hij op het moment suprême inderdaad in de zaal zit. “Ik ben even tien minuten weg”, had Smit aan de mensen om hem heen laten weten, vlak voordat de burgemeester zijn Meander-toespraak zou beginnen.

Het bleek dat Smit hapjes aan het regelen was – Driekant verzorgt nu eenmaal bij vele Zutphense gelegenheden de catering. Hilariteit alom, maar Gerritsen en presentatrice Sandra Moolhuijzen praatten de plotselinge pauze vrolijk vol. Gerritsen greep de gelegenheid aan om Moolhuijzen te bedanken voor 25 jaar presentatie van het nieuwsjaarsreceptieprogramma. Ze heeft binnen de gemeente een andere functie aanvaard.

Toen Smit terug was, kon Gerritsen eindelijk uitleggen waaraan de bevlogen Zutphenaar de prijs te danken heeft. “Zijn sleutelbegrip is: sociaal ondernemen. Dat heeft hij op een succesvolle manier in praktijk gebracht. Bijzonder aan Driekant is dat commerciële activiteiten worden gecombineerd met praktijkopleidingen voor mensen die (nog) geen aansluiting vinden bij de reguliere arbeidsmarkt.” Onder het motto “Driekant inspireert” trekt Smit het land door om zijn visie aan de man te brengen. Zo zet hij bovendien Zutphen op de kaart.’