Presidentskandidaat

Nicanor Perlas is uit de brand. Alleen is daar in het Nederlands weinig over te lezen. Eigenlijk is Wikipedia op dit moment nog de beste en actueelste nieuwsbron:

‘Nicanor “Nicky” Perlas III (Manilla, 10 januari 1950) is een Filipijnse activist en politicus. Perlas won in 2003 samen met Walden Bello de Right Livelihood Award, ook wel de “alternatieve nobelprijs” genoemd, en stelde zich op 29 november 2009 kandidaat voor de presidentsverkiezingen van 2010. In eerste instantie werd Perlas niet opgenomen op de voorlopige lijst van goedgekeurde presidentskandidaten. Op 14 januari maakte de kiescommissie COMELEC echter bekend dat deze beslissing was teruggedraaid.’

Als bron voor dit laatste nieuws wordt opgegeven:

‘Valmero, Anna, Perlas, Lim on Comelec list of 2010 bets, The Philippine Daily Inquirer, 14 januari 2009.’

Wikipedia noemt ook de volgende gegevens uit zijn ‘Biografie’:

‘Perlas behaalde in 1972 zijn Bachelor of Science-diploma landbouw aan de Xavier University in Cagayan de Oro. Aansluitend begon hij aan een Masters-opleiding Botanie aan de University of the Philippines, die hij in 1978 moest afbreken, omdat hij de Filipijnen moest verlaten vanwege zijn betrokkenheid bij de protesten tegen de bouw van de Kerncentrale in Bataan. Na de val van president Ferdinand Marcos keerde hij terug in de Filipijnen en richtte daar het Center for Alternative Initiatives (CADI) op. Ook adviseerde hij de regering van president Corazon Aquino over de kerncentrale in Bataan, die uiteindelijk nooit in gebruik zou worden genomen.’

Zijn antroposofische achtergrond wordt overduidelijk niet genoemd. – Nicanor Perlas heb ik al een keertje kort ter sprake gebracht, op 26 september 2009 in ‘Statement’, waar ik stuitte op het begrip ‘cultural creatives’:

‘Cultureel creatieven is een interessante term. Michaela Hordijk heeft daarover eens een essay in Motief geschreven, in nr. 28 van maart 2000. Het is te vinden op de website van de Antroposofische Vereniging in Nederland, met de titel “De creatieve samenleving: niet meer te onthoofden”.’

Daar valt te lezen, onder het opschrift ‘De ideeën van Nicanor Perlas’:

‘Volgens Nicanor Perlas biedt het ontstaan van de zogenoemde “creatieve samenleving” kansen voor de sociale driegeleding. Dit stelde hij tijdens een conferentie in Göteborg, waarover in het vorige nummer van Motief werd bericht. Michaela Hordijk onderzocht de achtergronden van de stelling van Nicanor Perlas, die overigens op 17 maart naar Nederland komt om een lezing te houden over hetzelfde onderwerp.’

Zo berichtte ik:

‘Eerder in haar essay had Michaela Hordijk een vergelijking gemaakt van deze cultureel creatieven met het werkelijk vrije geestesleven, zoals dit in de sociale driegeleding van Rudolf Steiner wordt onderscheiden. Daarbij baseerde zij zich op de ideeën van de Filippijnse antroposoof Nicanor Perlas, die zich overigens juist dit voorjaar kandidaat heeft gesteld voor het presidentschap van zijn land volgend jaar (u kunt hierover in het Nederlands lezen bij de Vrije Consumenten; daar op de website klikken op “Actueel” en dan scrollen naar juli 2009).’

Nog geen week geleden, op 12 januari, roerde ik in ‘Diagonaal’ dit thema van de sociale driegeleding in een ander verband aan, namelijk in deze context:

‘Mouringh Boeke was ook een van de drie personen die geïnterviewd werden in verband met het boek “De kernpunten van het sociale vraagstuk” van Rudolf Steiner, waarbij deze drie interviews als een soort nawoord dienst deden.’

Nu wil het toeval (daar heb je het weer) dat de tweede geïnterviewde in dit boek uit 2004 Michaela Hordijk was. Christine Gruwez ondervroeg haar; die was toen nog redacteur van de Rudolf Steiner Vertalingen. In dat interview kwam Michaela Hordijk ook uitgebreid te spreken op Nicanor Perlas. Zo zegt zij op bladzijde 176-179:

‘Het werk van Nicanor Perlas heeft mij erg geholpen om de actuele rol van het geestesleven te begrijpen. Nicanor Perlas, afkomstig van de Filippijnen, combineert in zijn leven een gedreven en invloedrijk activisme – gericht op het armoede- en het milieuvraagstuk –met zijn werk in de antroposofische groep in de Filippijnen. Ik leerde hem kennen tijdens een conferentie in 2000 in het Zweedse Göteborg, waar hij een week lang iedere dag een voordracht hield. Voor mij was het voor het eerst dat ik een antroposoof hoorde spreken over onderwerpen als de wereldwijde armoede, de consequenties van de globalisering en de milieuproblematiek. In zijn analyses baseerde hij zich op de wetenschappelijke artikelen en analyses die ik ook met mijn studenten bespreek. En daar waar hij aangrijpingspunten benoemde voor mensen die verandering zoeken, verwees hij naar dezelfde documenten van de Verenigde Naties die ook de basis vormen voor mijn werk in Peru en voor mijn proefschrift. En op grond van die analyses sprak hij van een nieuwe kans voor de driegeleding.

Door het werk van Nicanor Perlas heb ik de actualiteit van de driegeleding weer duidelijk herkend. Zijn gedachten laten zich heel in het kort als volgt samenvatten. Er is op dit moment wereldwijd sprake van een onbewust optredende vorm van driegeleding. Dit is af te lezen aan de groeiende nadruk op samenwerking tussen het bedrijfsleven, de overheid en wat is gaan heten de civil society. Voor civil society is niet echt een goede vertaling te geven, “beweging van vrije burgers” zou je kunnen zeggen. Met het woord civil society wordt – niet alleen door Nicanor, maar door veel hedendaagse analisten en commentatoren – verwezen naar die bonte verzameling organisaties, verenigingen en clubs waar mensen zich inzetten voor dat wat zij van waarde achten, zoals het milieu, de mensenrechten, vrouwenrechten of ontwikkelingssamenwerking. De civil society omvat zowel wereldwijde organisaties als Amnesty International en Greenpeace als een lokaal burgerinitiatief tot behoud van oude eiken in een park. De opkomst en het toenemend belang van deze civil society als “derde sector” is een intensief bestudeerd en veelbesproken onderwerp binnen mijn vakgebied.

Wereldwijd zie je inderdaad steeds meer dat er gezocht wordt naar vormen van samenwerking zoals Nicanor die beschrijft. In mijn werk in de milieubeweging in Peru zie ik dat op allerlei verschillende manieren op stadsniveau gebeuren. Maar ook Kofi Annan zoekt als voorman van de Verenigde Naties naar die samenwerking. Het fenomeen dat Nicanor beschrijft – het zoeken naar nieuwe vormen van samenwerking tussen drie verschillende sectoren van de samenleving – doet zich dus zonder meer voor.

Het bedrijfsleven is, aldus Nicanor, op te vatten als de drijvende kracht in het economisch leven, de overheid als de acteur in het rechtsleven en de civil society als de drijvende kracht van het vrije geestesleven. Laten we de vraagstelling of je bedrijfsleven en economisch leven zo aan elkaar gelijk mag stellen maar even laten rusten. En de overheid gelijk stellen aan het rechtsleven kan alleen als we ons begrip van de overheid beperken tot dat wat de overheid eigenlijk zou moeten zijn: de instantie waar de wetsregels worden vastgesteld en gehandhaafd. Het interessantste is namelijk Nicanors uitspraak dat de civil society de rol van het vrije geestesleven op zich dient te nemen in de samenwerkingsverbanden die hij ziet ontstaan. De civil society is, zo zegt hij, “de zelfverdediging van het vrije geestesleven”. Het is in de sfeer van het vrije geestesleven waar steeds opnieuw de betekenis en de waarden van het leven worden ontdekt, uitgewerkt en verdedigd. De eerder genoemde Universele Verklaring van de Rechten van de Mens is denk ik een heel duidelijk voorbeeld voor de wijze waarop in het geestesleven het ontdekken en uitwerken van waarden tot stand komt, die vervolgens werkzaam worden als zij in de sfeer van het rechtsleven – namelijk door overheden – als norm worden vastgesteld. En dat is precies de taak van het geestesleven: om de kernwaarden te formuleren die in afspraken, het rechtsleven, binnen het economische tot uitdrukking kunnen komen. En ook om over die kernwaarden een debat aan te gaan. Als je kijkt naar de thema’s die door de civil society op de agenda worden geplaatst, dan zie je daar een aantal van deze waarden naar voren komen, die allemaal samen te vatten zijn in twee kernwaarden: de waardigheid van de mens en de zorg voor de aarde. Al die verschillende bewegingen die deel uitmaken van de “andersglobalisten” hebben dit met elkaar gemeen, dat ze voor één van deze beide kernwaarden willen staan.

Voor mij is bijgevolg “globalisering” zowel een bedreiging als een kans. Als de economie niet vanuit het vrije geestesleven en het rechtsleven binnen haar terechte plaats wordt gehouden, dan ontstaat er een dreiging. Maar de kans is vervolgens weer dat diezelfde globalisering een bewustwording op gang heeft gebracht en dat in toenemende mate steeds meer mensen zich bewust gaan worden van de gevolgen van een economisch leven dat buiten zijn grenzen treedt, gevolgen voor de natuur en ook voor henzelf, aangezien we als mensen ook deel uitmaken van de natuur. En het is interessant om te zien hoe dit bewustzijnsproces zich vooral bij jonge mensen begint af te spelen in een drang om de uitwassen van het economische leven tegen te gaan.’

Maar wat was er nu recent aan de hand met Nicanor Perlas? In nogal krom en knullig Nederlands – er is zoals ik al aangaf weinig anders op dit moment, dus maak ik er maar gebruik van – vermeldt ‘Weblog van een consument...’ bij de Vrije Consumenten, onder juli 2009 bij ‘Actueel’:

‘Globalisering is het herkennen van de drievoudige aard van de mens
Nicanor Perlas gaat voor president in de Filipijnen

In de tweede zin van de Amerikaanse verklaring van onafhankelijkheid van 1776 heet het: “Wij houden deze waarheden als vanzelfsprekend, dat alle mensen gelijk zijn, dat zij door hun Schepper voorzien zijn met bepaalde onvervreemdbare rechten, waaronder begrepen leven, vrijheid en het nastreven van geluk”. In de Franse Revolutie horen we de woorden vrijheid, gelijkheid en broederschap, het herkennen van onze vrijheid in het culturele leven, de gelijkheid tussen elkaar in alle aspecten van de mensen- (en consumenten-) rechten, en broederschap waar we samenwerken in de economie, die wereldwijd is per definitie. Deze maand is het 220 jaar geleden dat de Franse Revolutie van 1789 heeft plaatsgevonden; in Frankrijk en in vele andere landen werd “Quatorze Juillet” dus weer uitbundig gevierd.

Op de Filippijnen heeft Nicanor Perlas aangekondigd op te gaan voor het presidentschap in 2010, wat veel mensen hem hebben gevraagd. Hij is van mening dat het nu de tijd is voor goed bestuur en het aanpakken van culturele, politieke en economische problemen in een globaliserende wereld waar dit maar mogelijk is. Vanwege zijn levenslange onderzoek en ervaring in het drieledig karakter van mens en menselijke samenleving, zal hij zeker een grote aanzet geven tot innovatief denken in de globalisering! Nicanor Perlas kan ons inspireren om creatief te zijn bij de vormgeving van ons culturele leven, als burger en als consument, als politicus of als producent in de 21e eeuw!

Biografie (publicaties)

Perlas heeft meer dan 300 artikelen en monografieën geschreven met inbegrip van een internationale bestseller Shaping Globalization: Civil Society, Cultural Power and Threefolding, vertaald in meer dan 9 talen. (ISBN 9789719223306) Hij was technisch schrijver van de Filippijnse Agenda 21, de officiële regeringsblauwdruk voor duurzame ontwikkeling in de Filipijnen, alsmede technisch schrijver van duurzaam geïntegreerd Ruimtelijke Ontwikkeling, een kader voor de Filippijnse Agenda 21. Beide zijn geschreven voor de Presidentiële Raad voor Duurzame Ontwikkeling.

Nicanor Perlas was ook een keynote speaker in meer dan 70 wereldwijde conferenties en 130 nationale conferenties in een reeks van Civil Society onderwerpen inclusief cultuur en maatschappelijke transformatie, integrale duurzame ontwikkeling, globalisering, technologie, sociale verantwoordelijkheid van bedrijven, wetenschap en spiritualiteit, tweede wetenschappelijke revolutie, meervoudige intelligentie, veilige energie, goed bestuur, de opwarming van de aarde, sociale driegeleding, strategische microfinanciering, directe democratie en vele andere onderwerpen.

Perlas is consultant en adviseur van VN-agentschappen, Philippijnse officiële delegaties naar de Verenigde Naties, de regering en de donor-organen en maatschappelijke organisaties met inbegrip van hogescholen en universiteiten op het gebied van menselijke ontwikkeling, organisatorische transformatie, integrale duurzame ontwikkeling, de civiele samenleving en nog vele andere onderwerpen.’

Goed, dat is dan zo. Maar nu. Hiervoor moet ik echt de hulp inroepen van de ‘NNA’ (‘News Network Anthroposophy). Op 6 november 2009 gaf ik in ‘Verrijzenis’ al aan dat er met deze nieuwsorganisatie bepaalde problemen verbonden zijn (copyrights en zo, weet u wel), wat trouwens al op 10 januari 2005 gehekeld werd door Jens Prochnow (zie ook ‘Weblog’ op 2 januari). Maar daar ga ik nu dus even geen rekening mee houden, en kopieer een bericht van Walter Siegfried Hahn van 20 december 2009, ‘Nicanor Perlas struck off list of Philippine presidential candidates’:

‘MANILA (NNA) – “And then there were eight” – that was the tenor of reporting in the Philippine media on the decision of the Commission on Elections, Comelec, to reduce the number of presidential candidates from 99 to eight.

One of those directly affected was Nicanor Perlas, winner of the Alternative Nobel Prize and representative of anthroposophy, who reproduced the Comelec arguments on his website asking: “Is Nicanor Perlas a nuisance?”

Resolution 8713 of 16 December casts doubt on the ability of the 91 excluded candidates – including Perlas – to wage a national campaign and on whether they are serious about their candidacy or are merely nuisance candidates.

The 59-year-old farmer and environmental activist announced his candidacy for the presidential elections, to be held on 10 May 2010, in June and has since been doing the rounds of TV talk and other shows and election meetings. In a first reaction, Perlas said the decision by the Comelec to remove him from the list of candidates “was really surprising”.

Another official reason for reducing the number of candidates is to prevent confusion among voters. Since the Comelec is solely responsible for approving candidates, its decision is final.

Perlas nevertheless intends to mount a legal challenge to the decision. “The election campaign is not just for the rich,” he said, adding: “What the Comelec is saying is that you cannot be the president of the country if you’re not rich”. He had already mobilised more than 100,000 volunteers and had over 700 campaign coordinators throughout the country.

Perlas pointed to the many presidential debates and forums in which he had taken part, some of which had been organised by the Comelec itself. His abilities and qualification had not been questioned, he said. “I don’t think the Comelec has the legal authority to define what campaign is the appropriate type of campaign,” Perlas added.

In the unlikely event that Perlas succeeds in winning his legal challenge, his chances of winning the presidency appear slim, however. In a current representative survey, in which 1,200 voters were each asked to choose their three favourite candidates, his name did not feature.

Perlas did issue a statement on the Maguindanao massacre of 23 November, in which 57 people were brutally murdered in connection with regional elections. But to many people who hear him for the first time he appears too theoretical and complicated.

He also appears distanced from his own environmental base. In a whole-page advert in the major Philippine newspapers, for example, a comprehensive alliance of environmentalists called on the president finally to stop ærial spraying of pesticides – Perlas was not among the signatories.

An online campaign has meanwhile been started in support of Perlas with a petition to persuade the Comelec to reinstate Perlas as a candidate.

www.nicanor-perlas.com
www.thepetitionsite.com/1/let-nick-run
www.comelec.gov.ph’

Het opmerkelijke hieraan is niet alleen de weigering van een regeringskiescommissie om Perlas toe te laten tot de presidentsverkiezingen. Dat kun je ergens wel verwachten. Nee, dat zijn juist de verschillende behoorlijk negatieve typeringen van Perlas door de correspondent. Die geeft hem weinig kans van slagen, omdat hij bij 1200 kiezers niet voorkwam op hun top drie van kandidaten en hij vervreemd lijkt van zijn eigen achterban van milieu-activisten, omdat hij niet behoorde tot de ondertekenaars van een gezamenlijke actie van milieugroeperingen tegen de verspreiding door de lucht van pesticiden. Dan is er ook nog, als bijna ergste van allemaal, weliswaar een protest van hem tegen de massale slachting onder de burgerbevolking in verband met regionale verkiezingen, alleen: mensen die hem voor het eerst horen vinden hem te theoretisch en te gecompliceerd. Dat zijn geen ingrediënten voor een succesvolle campagne. En daar komen dus de moeilijkheden bij die de kiescommissie opwierp. Een grote internetcampagne, waarbij ook antroposofen zich actief opstelden, moest redding brengen. Of dat zou lukken?

Op 14 januari kwam dan het verlossende woord, en weer moeten we hiervoor te rade gaan bij News Network Anthroposophy (u kunt het bericht ook in het Duits lezen, hier ‘Nicanor Perlas von philippinischer Präsidentschaftskandidatenliste gestrichen’ en hier het vervolg ‘Nicanor Perlas zurück im Präsidentschaftswahlkampf der Philippinen’; trouwens, de Zwitserse Anthromedia had dit laatste bericht al op 12 januari). Van dezelfde correspondent, Walter Siegfried Hahn, heet dit in het Engels ‘Nicanor Perlas reinstated as Philippine presidential candidate’:

‘MANILA (NNA) – More than a month after being disqualified, Nicanor Perlas has been officially reinstated as a candidate in the Philippine presidential elections set for 10 May.

The Philippine election commission Comelec announced in its resolution 8743 today that Perlas had been included in the list of candidates again.

Perlas, winner of the Alternative Nobel Prize and pioneer of anthroposophy in the Philippines, who has just celebrated his sixtieth birthday, had been excluded from the race in December on the grounds that he was allegedly unable finance a national campaign and mobilise sufficient support.

But a worldwide online campaign quickly generated 1200 supporters who compared Perlas with Vaclav Havel, Nelson Mandela and Al Gore. Perlas himself organised a demonstration in front of the Comelec building on 21 December during which he submitted his petition for reinstatement in the list of candidates.

A Comelec hearing on 28 December produced today’s decision. Perlas is the only candidate to have been reinstated. This means that there are now nine candidates running for president in the Philippines.

Senator Benigno “Noynoy” Aquino III, son of the national hero Benigno Aquino and the recently deceased former president Corazon Aquino, is currently leading in the opinion polls. Also doing well is former president Estrada who was forced to step down in 2001. He was subsequently convicted of plunder but was pardoned by President Gloria Macapagal-Arroyo in 2007.

Another leading candidate is Manuel B. Villar who in the last three months catapulted himself to second place in the opinion polls after spending about 50 million euros (£ 44.5m, US $ 72.6m).

Whether Perlas, who has only been mentioned in the opinion polls once so far, can muster sufficient resources in the remaining four months remains to be seen. His exclusion from the list of candidates and the subsequent campaign for his reinstatement has probably created the best platform for him so far which he has used with great skill.

Links: www.nicanorperlas.com, www.truthforce.info, www.pagasa.net.ph’

Walter Siegfried Hahn is hier een stuk positiever. Zo komen we op deze manier aardig wat meer te weten vanuit het verre Azië. Met dank aan NNA, News Network Anthroposophy; dat moet gezegd.