‘Ieder mens heeft talenten. Ontdek en ontwikkel je zo’n talent, dan voelt dat levend, kloppend. Zowel voor jezelf als je omgeving. Dit is één van de redenen dat het Bernard Lievegoed College for Liberal Arts kiest voor verbreding en verdieping. Met dat wat jou inspireert als bron van je vakmatige en persoonlijke ontwikkeling.
Als je goed in je vel zit en geniet van elk leerproces, ben je beter in staat om academische en beroepsmatige competenties te ontplooien. De Homo Universalis; de complete mens bij wie bewustzijn, kennis èn initiatief zich in gelijke mate ontwikkelen. Het curriculum van Liberal Arts is gebaseerd op kunst, wetenschap en samenleving. Drie terreinen die elkaar beïnvloeden en stimuleren.’
Het oog wordt al gauw getrokken door ‘Onze Doelgroepen’:
‘Het Bernard Lievegoed College for Liberal Arts werkt intensief samen met de Hogeschool Utrecht en andere instellingen voor hoger onderwijs. Onze programma’s zijn voor:
– Leerlingen die na de middelbare school een passende studiekeuze willen maken. Die de tijd nemen om zich goed te oriënteren en zich sociaal, persoonlijk en vakmatig te ontwikkelen. Voor een optimale start in het hoger onderwijs.– Studenten die tijdens hun studie (WO/HBO) graag zoveel mogelijk uit zichzelf en hun vak halen. Die verdieping zoeken, hun talenten de ruimte willen geven of die nog twijfelen en antwoord zoeken op fundamentele vragen.– Afgestudeerden, mensen uit de praktijk die meer verbinding tussen hun vak, talent en de wereld willen maken.’
Je kunt alle kanten op, waarbij de ‘Studieprogramma’s’ misschien nog wel het interessantst zijn:
Een heel intrigerende is ook ‘De Visionairs’. Daar lezen we om te beginnen (dat wil zeggen: als we chronologisch te werk gaan) over ‘De Periode Bernard Lievegoed’:
‘De oprichtingIn 1971 richtte Prof. dr. Bernard Lievegoed de Vrije Hogeschool op. Zijn doel: jonge mensen begeleiden bij het zoeken naar hun eigen ideaal. Hij moedigde ze aan hun dromen vorm te geven en te geloven in zichzelf. Hij leerde ze om hun dromen te verbinden met de praktijk, met vragen in de wereld. Bernard Lievegoed was maatschappelijk betrokken, ondernemend en geïnteresseerd in het bewustzijn van de mens. Hij liet zich persoonlijk inspireren door diverse stromingen, onder andere antroposofie. Vanuit deze antroposofische levensinstelling werd op de Vrije Hogeschool al snel gewerkt met drie leergebieden: wat je voelt & wilt (hart), wat je denkt (hoofd), en wat je daarmee doet (handen).
Bernard LievegoedProf. dr. Bernard Lievegoed (1905-1992) was een bezield vernieuwer op diverse gebieden, waaronder de kinder- en jeugdpsychiatrie, het wetenschappelijk onderwijs en de organisatieontwikkeling. Hij verwierf grote (inter)nationale bekendheid met boeken als Organisaties in ontwikkeling (1969), De levensloop van de mens (1976) en Mens op de drempel (1983). Van 1971 tot 1982 was hij rector op de Vrije Hogeschool.
“Inzichten die je op eigen kracht hebt verworven”Het beheren van je leven was een belangrijk thema voor Lievegoed. Niet volgens een vaste methode, maar: “op basis van inzichten, die je op eigen kracht hebt verworven. Die niet alleen in je ‘denken’ leven, maar ook werkelijk in je ‘voelen’ en ‘willen’ realiteit zijn geworden. Je bepaalt zelf je handelen en je weet dat je er zelf ook verantwoordelijk voor bent. Je kunt die verantwoordelijkheid niet meer afschuiven op anderen, op een methode, op Rudolf Steiner, of op wie of wat dan ook.” Uit Het oog van de naald (1991)
Rode draadAls rode draad door het leven van Bernard Lievegoed loopt het thema ontwikkeling. In een van zijn lezingen zei Bernard Lievegoed: “Ik geloof dat het voor onze ontwikkelingsweg van belang is dat je vragen durft te stellen en dat je die vragen durft vol te houden, durft vast te houden. Want vragen is het enige dat je verder brengt. Voor mij is een vraagstelling belangrijker dan het vinden van een antwoord, want de vraag brengt je op een weg, die je op dingen brengt die anders zijn dan het antwoord dat je aanvankelijk dacht te kunnen geven.”’
Dan volgt ‘De Periode Cees Zwart’:
‘Prof. dr. Cees Zwart volgt in 1982 Lievegoed op als (parttime) rector bij de Vrije Hogeschool. Om in grote sprongen door de carrière van Cees Zwart (1934) te gaan: Na zijn studie sociale economie, met bijvakken bedrijfspsychologie en sociale pedagogiek, wordt hij in 1966 wetenschappelijk hoofdmedewerker bij Lievegoed aan de Technische Hogeschool Twente. In 1972 promoveert hij op het proefschrift Gericht veranderen van organisaties (Lemniscaat). Zijn parttime rectoraat (tot 1996) combineert hij met zijn buitengewoon hoogleraarschappen in Rotterdam en Tilburg.
PublicatiesMomenteel is Cees Zwart nog steeds actief als raadgever en publicist. Hij is de auteur van het standaardwerk Gericht veranderen van organisaties gepubliceerd in 1973 (Lemniscaat) en verder Omvormen van jezelf en de wereld om je heen (Van Gorcum). Eerdere publicaties zijn De strategie van de hoop (Lemniscaat), Over het wezen van de Nederlandse politie (Elsevier) en Tijd voor bezinning (Elsevier).
Citaten: “leren als mens, organisatie en samenleving”In de onderstaande alinea’s lees je wat citaten uit een uitgebreid interview. Te interessant om nog verder op te knippen in oneliners. Ze bieden zicht op de zienswijze van Cees Zwart, die ook terug te vinden is in de ontwikkeling van het Bernard Lievegoed College for Liberal Arts.
“Alles en iedereen heeft een levensverhaal, of het nu een mens, een organisatie of een samenleving is. Maak je dat verhaal zichtbaar, dan zie je wat werkte en wat niet. Alleen door dat te doen, kun je als mens en samenleving leren en vooruit komen.”
“Het innerlijke omvormingsproces is de grondslag voor de ware vrijheidsontwikkeling. Mijn bevlogenheid om bij te dragen en deel te nemen aan de bewustzijnsontwikkeling van mensen komt hieruit voort.”
“De sociale driegeleding was voor mij een geweldige ontdekking. De ontwikkeling van de mens, de ontwikkeling van de organisatie en de ontwikkeling van de maatschappij – die drie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Omvorming is daarbij het kernwoord. Maatschappelijke veranderingen komen tot stand als organisaties zich anders
opstellen en dat gebeurt als de mensen die er deel van uitmaken een bewustzijnsontwikkeling doormaken”.
“Het is zo ongelooflijk belangrijk om de gevolgen van je daden te overzien – dat geldt voor individuen, voor organisaties én voor de samenleving als totaal. En als iets blijkt te zijn mislukt, hoef je daar niet bedroefd over te worden. Dan is het zaak onder ogen te zien wat er precies is mis gegaan, waarom en waardoor en vervolgens te bekijken wat je eraan kunt doen.”’
Tot slot is daar ‘De Periode Jeroen Lutters’:
‘Jeroen Lutters (1959) nam in 1996 het stokje over van Cees Zwart. Sinds 1991 was hij al betrokken bij het Bernard Lievegoed College for Liberal Arts (toen nog “de Vrije Hogeschool”). Eerst als docent, vanaf 1996 als directeur, vanaf 2005 als voorzitter van het bestuur en vanaf februari 2010 als rector. Jeroen Lutters studeerde geschiedenis aan de Universiteit van Nijmegen. De laatste jaren was hij ook werkzaam in het management op de Hogeschool van Utrecht. Momenteel is hij nog verbonden aan de HU als docent en onderzoeker. Naast zijn werk als rector van het Bernard Lievegoed College for Liberal Arts doet Jeroen Lutters promotieonderzoek aan de Universiteit van Amsterdam.
Nieuwe koersJeroen Lutters zet in op een nieuwe koers van de Vrije Hogeschool, onder de vlag van het Bernard Lievegoed College for Liberal Arts. Hierbij blijft het basis-idee: jonge mensen helpen om zich voor te bereiden op persoonlijke en maatschappelijke taken die ze kunnen gaan vervullen. Daarbij wordt aandacht besteed aan de autonome, academische en creatieve ontwikkeling, met aan de andere kant de sociale en morele ontwikkeling.
Liberal ArtsHet model Liberal Arts gaat uit van een intensieve samenwerking met diverse instituten binnen het Hoger Onderwijs. De opvatting van Liberal Arts ligt in de lijn van zijn voorgangers, maar ook van Elisabeth Coleman, rector van het Bennington College in Vermont. Liberal Arts is in deze opvatting – naast een combinatie van kunst, wetenschap en persoonlijke ontwikkeling – een vorm van onderwijs waarbij zingeving een centrale rol speelt, gezien binnen de context van verleden, heden en toekomst.
Streven naar excellentieZoals Jeroen Lutters zelf omschrijft:“Deze vorm van Hoger Onderwijs baseert zich op een streven naar excellentie door gelijktijdig een weg naar binnen en naar buiten te gaan. De weg naar binnen raakt aan de (innerlijke) beschaving. De weg naar buiten raakt aan het het oefenen van creatief en ondernemend handelen. Het nemen van verantwoordelijkheid in het nu, betekent het ‘open minded’ respecteren van de waardevolle aspecten van vroeger, zonder terug te schrikken voor een ‘out of the box’ denken als het gaat om morgen”.’
.jpg)
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten